________________
વિકમ પંદરમા સૈકાના કેટલાક જૈન કવિઓની પ્રસાદી. ૧૭૩ પૂછઈ એકÇ એક પાસિ,
યંતી રાસમાંથી એક નમુનો લઈએ. નલ રાજા - અલવિ ફૂઅર એ કહિતણુએ કુબડ થયો છે ત્યાં દમયંતીના પિતા ભીમ રાજાને તે કહઈ એ રાય જામાત,
મોકલેલો વિષ આવે છે અને નલને જોતાં તે હોકુમારિ સુણી તિહાં મનિ ઘટ્યુ એ. ૭૬ વાન સદેહ થતાં અમુક “શલોકા” બેલે છે. સાંભલી એ વચન કુમારિ,
ભીમિ વિપ્ર કુસલે કહઈ એ, રદય દુખ ગર્દૂ ધરઈ એ;
જાઉ તહિ તેહ પાસિ; તુરંગમ એ વાલીય જાઈ,
દિજ આય સિ રાજા તણઈ એ, અવાસ ભીતરિ પઢિી રહઈ એ. ૭૭
ગયુ કૂબડ આવાસિ પૂછીઉ એ આવીય ભાઈ,
સુણ ભલા જાતા હૂઆ એ, કહિ વછ તૂ કુણિઈ દૂહવિક એ
હરષિઉ તું મન માહિ; કઈ તુય એ દૂહીઉ નારિ,
તુ દેખી રૂ૫ ફૂબજ તણું, કઈ તૂય રાઈ ન માનીઉ એ. ૭૮ હઈઈ પડી અતિ દહિ, નારિ તે એ સતીય સુસીલ,
કુસલ વિપ્ર ઇમ ચીંતવઈ એ, - રાય તું દીઠઈ આણંદીઈ એ;
નલ કિાિં ન હોઈ; સે ભણઈ એ મ પૂછિસિઉ માઈ,
મનિ સંદેહ ભાંજિવા એ, નામ ઠામ કુલ હારવિવું એ. ૭૦
કહઈ સલાકા ઈ. મા કહઈ એ વાલિન રાજ,
આ વસ્તુ વછ લેઈ સેન સસરા તણું એ,
નલ જિ નીલજ, નલ જિ નીલજ, સે ભણઈ એ તેણુઈ નહી કાજ;
નિલજિ નીસર, જ નહીં બલ મઝ ભુજતણાં એ. ૮૦ નલ વિણ કોઈ ન પાડૂછ્યું, જાસું એ વદેસિ હું માઈ
નલ કઠોર નલ અધમ દિજઈ, - ધન ઊપાજી રાજ વાલિસ્ એ;
મેલી દવદતી સતીય, - તવ કહઈ એ કમલપ્રભાય,
- તેહ તણું ઢું નામ લીજઈ; વછ અહિ સરમાં આવિસ્ એ. ૮૧ વલી વલી ઈમ ઊચરઈ, કુમર ભણુ એ જુ તહઈ સાથિ, , - વિપ્ર સલોકા દેઈ; તુ અહ પગ મોકલી નહીય;
ઝરઈ નયણ દુખ સાંભરી, સુંદરી એ જંપઈ એ ઈમ પ્રભ,
નીચું જોઈ તેઈ. ૨૦૪ તહ પખઈ આહાં રહૂ નહીં. ૮૨
ઠવણિ કુમાર તિહાં એ જ પઈ જામ,
રાયતુ એ કૂબડુ દેખિ, સુંદરિ સાસુ સેવા કરૂ એ;
કારણ કુસલ કહે કિસિ એ; તવ કહઈ એ સુંદરી ત્યાંહ,
જે ભણું એ સતીય ઊખિ , પ્રભ તહ નવપદ રદય પરિઉ એ. ૮૩ ગયું નવ દુઃખ તે મનિ વસિ૬ એ. તેજ માંડણ કવિના રચેલા જણાતા નલ દમ
તંત્રી.
