Page Text
________________
પાટણ ચિત્યપરિપાટી
૧૦૮ અમારા અનુમાન પ્રમાણે તે આધુનિક પાટણ ભગ ત્રણસો વર્ષ જેટલા લાંબા ગાળામાં પ્રસ્તુત સં. ૧૪૨૫ માં નહિં પણ ૧૩૭૦ ની આસપાસમાં નવીન પાટણમાં સેંકડો દેહરાં અને હજારો પ્રતિવસેલ હોવું જોઈએ, કારણ કે પાટણ ભંગના વખ માઓ બની ચુકી હતી. લીલું ઝાડ પ્રચ૭ પવનના તથી પાટણમાં બનતાં જૈનમંદિર અને પ્રતિમાની ઝપાટાથી પડી જતાં તેના જ મૂલમાંથી છૂટેલા પ્રતિષ્ઠાઓ એકદમ બંધ પડે છે અને તે સં૦ ફણગા કાલાન્તરે મૂલવૃક્ષનું સ્પ ધારણ કરે છે, તે ૧૩૭૯ ના વર્ષમાં પાછી શરૂ થતી દેખા દે છે અને જે રીતે પ્રાચીન પાટણ અલાઉદ્દીનના અન્યાયને તે પછીના વખતમાં તે પ્રવૃત્તિ દિવસે દિવસે વધતી ભોગ થઈ પડતાં તેના જ સીમાપ્રદેશમાં નવું વસેલું જતી જણાય છે, સંવત ૧૩૭૯ અને ૧૩૮૧ ની પાટણ કાલાન્તરે એક સમૃદ્ધ નગર બની પોતાની સાલમાં ખરતરગચ્છ સંબધી શાતિનાથ વિધિ પૂર્વ ખ્યાતિને તાજી રાખવા સમર્થ થયું. પ્રસ્તુત ત્યમાં જિનકુશલસૂરિના હાથે અનેક જિનબિઓ અને ચૈત્યપરિવાડી તે આ બીજા પાટણની સમૃદ્ધ દશાના આચાર્યમૂર્તિની પ્રતિષ્ઠાઓ થાય છે, આ શાંતિનાથ સમયમાં બનેલી તાત્કાલિક જૈનમંદિરની નેધ વા વિધિચૈત્ય આજે પણ ખરાખોટડીના પાડામાં સુધ- ડિરેકટરી’ સમાન છે. રેલ દશામાં વિદ્યમાન છે. સંવત ૧૪૧૭, ૧૪ર૦
કર્તા અને સમય-નિશિ. અને ૧૪૧૨ ના વર્ષમાં પણ પાટણમાં પ્રતિષ્ઠા થયાના લેખે ત્યાંની મૂર્તિઓ ઉપરથી મળી આવે આ પરિવાડીના કર્તા કોણ છે અને તેમણે છે, તેથી આ વાત નિશ્ચિત થાય છે કે પ્રાચીન પા- આ પરિવાડી ક્યારે બનાવી ઇત્યાદિ હકીકત તેમણે ટણના ભંગ પછી સંવત ૧૩૭૮ ના વર્ષ પહેલાના પિતે જ સમાપ્તિ લેખમાં જણાવા દીધી છે, જેને કઈ પણ વર્ષમાં આધુનિક પાટણ વસી ગયું સાર આ પ્રમાણે છેહેવું જોઈએ.
પૂનમિયા ગની ચન્દ્ર પ્રધાન) શાખામાં
ભુવનપ્રભસૂરિ થયા, તેમની પાટે કમલપ્રભસૂરિ અને ઉપર પ્રમાણે ચૌદમી સદીના છેલ્લા ચરણમાં
કમલપ્રભની પાટે આચાર્ય શ્રી પુણ્યપ્રભસૂરિ થયા, ફરિથી વસેલ નૂતન પાટણે પણ દિવસે દિવસે ઉન્નતિ
પુણ્યપ્રભના પટ્ટધર વિદ્યાપ્રભસૂરિ થયા, વિદ્યાપ્રભકરવા માંડી અને વખત જતાં તે પોતાની પ્રાચીન
સૂરિના પટ્ટધર શિષ્ય શ્રીલલિતપ્રભસૂરિ થયા, તે કીર્તિને જાલવી રાખવાને યોગ્ય થઈ ગયું, અલાઉ
લલિતપ્રભસૂરિએ વિક્રમ સંવત ૧૬૪૮ ના આજ દ્દિીનના જુલ્મથી ત્રાસ પામેલા, મુસલમાનોના નામથી વદિ ૪ અને રવિવારને દિવસે અણહિલ પાટણમાં પણ ભડકતા હિન્દુઓનાં હદ તુગલક ફિરોજશા- આ પાટણની ચપરિવાડી બનાવી.” હની સરદારીના વખતમાં કંઈક શાંત પડ્યાં, મુસ
ઉપરની ધ સિવાય પરિવાડીકાર લલિતપ્રભસૂલમાનના ભયની શંકાથી નવીન દેરાસરો બનાવ વામાં સંકેચાતા હિન્દુઓ ફિરોજશાહના વખતમાં
રિના સંબંધમાં વિશેષ હકીકત જાણવામાં આવી નિર્ભય થયા અને ફરિથી નવીન ચિત્ય બનાવવામાં
નથી. તેમની કૃતિ ઉપરથી તેઓ સારા વિદ્વાન પ્રવૃત્ત થયા. આપણા આ પાટણમાં પણ આ વખ- ૧ સં. ૧૬૧૭ ના કાર્તિક સુદિ ૭ ને શુક્રવારને તથી માંડીને જ નવાં દેહરાં અને નવી પ્રતિમાઓ દિવસે પાટણમાં ઉપાધ્યાય શ્રીધર્મસાગરજીને સંધબહાર વિશેષ પ્રમાણમાં બનવા લાગી કે, જે પ્રવૃત્તિ લગભગ કરનાર જુદા જુદ્રા ગચ્છના ૧૨ આચાર્યોમાં આ વિદ્યાસત્તરમી સદીના છેડા પર્યત ચાલુ રહી. આ લગ. પ્રભસૂરિ પણ સામેલ હતા.
- ૨ પ્રસ્તુત લલિતપ્રભસૂરિએ વિ. સં. ૧૬૫૪ માં ૧ વિ. સં. ૧૩૭૧માં શત્રુંજયતીર્થને ઉદ્ધારક સંઘ- પ્રતિષ્ઠિત પંચતીથી (સમ્સવનાથ બિમ્બની મુખ્યતાવાલી) પતિ દેસલ અને સમરા સાહ પાટણમાં વસતા હતા, એટલે ધાતુપ્રતિમા ચાણસમા ગામમાં જિનમન્દિરમાં વિદ્યમાન તે સમયે પાટણ હયાત જ હતું. લા. ભ, ગાંધી, છે. (ાઓ જૈનધાતુપ્રતિમાલેખસંગ્રહ ભા૧, ૧૦૧)
| SR No. | 536264 |
| Book Title | Jain Yug 1926 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1926 |
| Total Pages | 129 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 13 MB |