Page Text
________________
પાટણ ચૈત્યપરિપાટી
૧૦૭
પાત્ર ન બનતાં તે ગુપ્તપણે પાટણનો ત્યાગ કરી ચાલી પડ્યું હશેજ, પરંતુ આ બનાવ સાચો હોય તે પણ નિકળ્યો, અને તેણે આબુના દક્ષિણ કટિભાગમાં તેની વિશેષ સ્થાયી અસર થઈ જણાતી નથી, કારણ વસેલી ચંદ્રાવતી નગરીમાં આવીને નિવાસ કર્યો, ચંદ્ર- કે તે પછીને ચૌલુક્ય રાજા કર્ણદેવ, સિદ્ધરાજ, વતીને પ્રથમ રાજા વિમલના આગમનથી ડરી કુમારપાલ વિગેરેના રાજ્યકાલમાં પણ લગભગ તમામ જઈ ભાગી જતાં વિમલ ત્યાં રાજા થઈને રહ્યા. રાજ્યકારભાર જન મંત્રિઓના હાથમાં જ હતો,
રાજાની નારાજગીથી જૈન સમાજને માન્ય એટલું જ નહિં પણ સિદ્ધરાજ કે જે શિવધર્મ હતો. પુરુષ વિમલ પાટણ છોડીને ચાલ્યો ગયે, એ વાત છતાં જૈનધર્મ અને અને જનધર્મીઓને ઘણું જ જાહેર થતાં પાટણનો જન સંધ રાજા ઉપર ભારે માન દેનારો અને જન વિદ્વાનને પૂજનારો હતે. ગુસ્સે થયે, એટલું જ નહિ, પણ સેંકડો જૈન કુટુંબો એ ઉપરથી સમજાય છે કે પાટણમાં જૈનધર્મની વિમલનું અનુસરણ કરી પાટણ છોડી ચંદ્રાવતીમાં પ્રબલતા ઘણા લાંબા કાલ સુધી ટકી રહી હતી. જઈને વસ્યાં. જે ઉપરની હકીકત સાચા ઇતિહાસમાં કહેવાય છે કે એક સમયે પ્રસિદ્ધ આચાર્ય શ્રીહેમખપતી હોય તે કહેવું જોઈએ કે પહેલા ભીમદેવના ચન્દ્રસૂરિનું પાટણમાં આગમન થયું ત્યારે ૧૮૦૦ વખતમાં પાટણની જૈન વસતિમાં કંઈક ભંગાણ અઢારસો કોટિધ્વજ શેઠિઆઓ તેમના નગરપ્રવેશ- ૧ આ રાજાનું નામ કયાંઈ જણાવ્યું નથી, કોઈ પર
મહોત્સવમાં એકઠા થયા હતા. આ એકજ દાખલા માર વંશીય રાજા હતા, ધારને ધંધુક તે ન હોય? ઉપરથી પાટણના જનોની સંખ્યાનો અને તેમની
૨ વિમલ ચદ્રાવતીનો રાજા થયાની હકીક્ત વિમલ સમૃદ્ધિને ખ્યાલ આવી જશે. કુમારપાલ પછી પાટપ્રબન્ધમાં જણાવેલી છે.
ણના જનની અને સાથે જ રાજ્યની અવનતિને ૧ ૩ કુમારપાલના સમકાલીન હરિભદ્રસૂરિ મન્દીશ્વર પાયો નંખાણે. અજયપાલે ઘણુંખરા જુના જૈન પૃથ્વીપાલની પ્રાર્થનાથી રચેલ ચન્દ્રપ્રભસ્વામિચરિત મંત્રિઓને પદભ્રષ્ટ કર્યા અને કેટલાકને ભયંકર (પ્રા.) ની પ્રશસ્તિમાં જણાવે છે કે વિમલ દડનાયક શિક્ષા કરી. ખાસ કરીને કુમારપાલના મરજીદાન ભીમદેવ રાજાના વચનથી સકલ શત્રુના વૈભવને ગ્રહણ મનુષ્યને અજયપાલે ભારે ત્રાસ આપો, કુમારકરી પ્રભુપ્રસાદથી પ્રાપ્ત થયેલ વફાવલી (ચન્દ્રાવતી) પાલનાં પુણ્યકાર્યોને તેણે બને તેટલે નાશ કર્યો, વિષયને ભેગવત હતું, જુઓ તે ઉલ્લેખ:--
પણ આવાં અધમ કામે ઘણા કાલ સુધી કરવાને * સિરિભીમએવરાજે નેહે ત્તિ મહાઈ પઢમે છે તે જભ્યો ન હતો, રાજ્યાભિષેકને ત્રીજે જ વર્ષ
બીઓ ઉ સરયસસરનિર્માલગુણરયણમંદિરમુદાર અજયપાલને તેના એક નેકરના હાથે ખુન થયું નિયયપહાપરિયતરણું વિમલ ત્તિ દંડવઈ છે અહ ભીમએવનરવઇવયણેણ ગહીયસયલરિવિડવા અને ત્યાર પછી ધાર્મિક વિપ્લવ બંધ થયો. રાય. વાવલ્લીવિસયં સ પહવલદ્ધ તિ ભુજ તો ” કારભાર પણ પાછા નિયમિત થઈ ગયો પણ સિદ્ધ–(વિ. સં. ૧૨૨૩ માં લખાયેલી પાટણના સંઘ
રાજ અને કુમારપાલે જે ગુજરાતના રાજ્યની હદ વીના પાડાના જૈનભંડારની તાડપત્ર પ્રતિ ). આ અભિ- વધારી ચૌલુક્ય રાજાઓની સાવભીમ સત્તા સ્થાપન પ્રાયને અનુસરતા માલધારી રાજશેખરસૂરિ વિ. સં. કરી હતી, તે લાંબો કાલ શકી નહિ. જે ક્રમથી ૧૪૦૫માં રચેલા પ્રબલ્પષમાં–વસ્તુપાલપ્રબન્ધમાં– પ્રાગ્વાટવંશે શ્રીવિમલે દડનાયકઅભવતા સ ચિરમ. ૧ આ હકીક્ત હિન્દી કુમારપાલ ચરિતની પ્રસ્તાવબુંદાધિપત્યમભુનક ગૃજરેશ્વરપ્રસન્તઃ ” અર્થાત “ગૂર્જરેશ્વર (ભીમદેવ)ની પ્રસન્નતાથી વિમલે લાંબા સમય સુધી ૨ હેમચન્દ્રસૂરિના શિષ્ય રામચન્દ્ર, મંત્રી પદ આબુ ઉપર આધિપત્ય ભેગવ્યું હતું’ એમ જણાવે છે. આદિ હેમચન્દ્ર અને કુમારપાલના માનીતા પુરૂને
આ ઉલ્લેખ જોતાં વિમલને ભીમદેવ સાથે વૈમનસ્ય અજયપાલે કેવી ભયંકર શિક્ષા કરી હતી તે પ્રબન્ધથવાના વૃતાન્ત માટે સÈહ રાખવો પડે છે. –લા. ભ. ગાંધી] ચિન્તામણિમાં ચૌલુક્ય રાજાઓને ઈતિહાસ જેવાથી જણાશે.
| SR No. | 536264 |
| Book Title | Jain Yug 1926 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1926 |
| Total Pages | 129 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 13 MB |