Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વસતા હતા, એમણે એ ઓટલે બંધાવ્યું છે. એની ઉત્તર તરફ એક પરબ રાખવામાં આવે છે તેને ખર્ચ શ્રી હબુઆણુ ભગવતા. આજ પણ એમના વંશજો પ્રતિવર્ષ મેળામાં પરબને ખર્ચ ભોગવે છે.
પડથાર ઓળંગી નાકામાંથી પસાર થઈએ ત્યારે પીરશ્રીની દરગાહની ભવ્યતાનાં દર્શન થાય, પચીસેક પગથિયાં ચડતાં ૧૨૫ ફૂટ લાંબે અને ૩૫ ફૂટ પહોળે ઓટલે આવે છે ત્યાં ઉત્તર તરફ પંચતને પાક અ.સ.ની જગ્યા છે તેમ માને મકબરો છે તે પીરશ્રીની હયાતીમાં બંધાયે હેવાનું કહેવાય છે. પંચતન પાક સ્થાનકમાં (૧) હઝરત મહંમદ, (૨) હઝરત અલય સલામ, (૩) ફાતમા, (૪) હસન અને (૫) હુસેનનાં સ્થાનક છે.
દરગાહને પ્રથમ દરવાજે તાંબાને અને બીજે ચાંદીને છે. અલબત્ત, તસ્કરોએ એને હાનિ પહોંચાડી છે.
દરગાહમાં પીરશ્રી અને એમનાં ધર્મપત્નીની દરગાહે આવેલી છે. (“કેશને કજો” નામના પુસ્તકમાં આ વિશે વિસ્તૃત માહિતી છે.)
દરગાહની બહાર ૬૨ ફૂટ લાંબે અને ૪ ફૂટ પહોળો એક છે. ત્યાં વયે પીરશ્રીના પુત્ર અકબરશાહનું સ્થાનક છે તે ત્રણ ફૂટ લાંબું અને સાડા ચાર ફૂટ પહોળું તથા ત્રણ ફૂટ ઊંચું છે. ત્યાં પણ પ્રથમ તે પીરની દરગાહ જેવી જ મેટી દરગાહ અને કુબે કરવાની યોજના હતી, એ. માટે પાયે પણ ભરાઈ ગયું હતું, પણ એમ કરવાથી મેળા વખતે જગ્યાની સંકડાશ થશે, પ્રવાસીઓને ખુલી હવા પણ નહિ મળી શકે, એ વિચારથી એ યાજના માંડી વાળવામાં આવી હતી.
દરગાહની આસપાસ પ્રાંગણમાં એરડાઓની હારની હાર છે ત્યાં મેળા વખતે પ્રવાસીઓ ઉતારા કરે છે. અહીં નગારખાના ઉપરાંત વિશ્રામ લેવા માટે છતરડી પણ છે. દરગાહની બહાર નીચામાં ખજાનું કબ્રસ્તાન છે ત્યાં કેટલીક કબર પર જ્ઞાનથી સભર શાયરીએ લખી છે.
પાણીનું એક પરબ દરગાહની બહાર પથાર પર રહેતું તેમ એક પરબ નાકાની અંદર પણ રહેતું. સં. ૧૯૮૯માં મુંબઈવાળા શેઠ ફાઝલભાઈએ એમના મહૂમ પિતાજી શ્રી. અલારખિયા વિશ્રામના આત્મા(હ)ને કલ્યાણ અર્થે પરબ બંધાવી આપ્યું, જેનો ખર્ચ એઓ એ સમયે ભોગવતા. અગાઉ ત્યાં છત નહતી ત્યારે માથે કપડું વીંટાળીને પણ પરબ ચલાવતા. પીરશ્રીની દરગાહ પાસે બગીચે અને કૃ પણ હતા. (સૌજન્ય “કેરા કજિયો’ પુસ્તક)
મેળે ગઈ કાલ અને આજ : સાડાત્રણસો ફૂટ ઊંચાઈ પર આવેલી પીરશ્રી ની દરગાહ ખુલ્લી હવા ખાવા માટે યોગ્ય સ્થળે છે. “સો દવા, એક હવા' એ કહેવત મુજબ ઘણું દડી ઓ અહીં રહી રોગમુક્ત બન્યાં છે. પ્રતિવર્ષ ચૈત્ર માસમાં અહીં મેળો યોજાય છે તે ત્રણ દિવસ ચાલે છે. દરગાહ પર ન વિજ ચડાવવાની વિધિ કોઈ પણ જ્ઞાતિજન કરી શકે છે. મેળામાં હિન્દુ મુસલમાન એક થઈ ઉત્સાહભેર ભાગ લે છે ત્યારે કે મી એકતાનાં અનેરાં દર્શન થાય છે
અગાઉ આઠ દિવસ સુધી એ મેળે જાતે ત્યારે છેલ્લા દિવસે વિવિધ દેડધોએ જાતી, જેમાં (૧) 'ટેની હાર, (૨) કાવર છે બેની, (૩) નાના કદના ઘડાઓ , (૪) બળદગાડીઓની અને (૫) મા રાની, જેમાં પ્રથમ વાર સ્પર્ધામાં વિજેતા થનારને ચાંદીને હાલે અને પુરુષની દેડસ્પધામાં વિજેતા થનારને રૂ. ૧ર૧ ની કિંમતનાં કપડાં બાપવામાં આવતાં. આ ઈનામોની રકમ ફાળો કરી એકત્ર થતો, પણ પછીથી કેટલોક સમય એ ખર્ચ મૂળ સુઘરીના, પણ ધંધાથે ટાંગાનિકા વસતા શેઠ ઓસમાણ હારૂ ન લેનાર પતે ભેગવતા. આજે પણ આવી કઈ પધ જવા ઉત્સુક હેય તે દરગાહના ટ્રસ્ટીઓ સહકાર આપવા તત્પર છે. રાત્રે કવાલીઓની રમઝટ માણવા જેવી હેપ છે. ઠે. મૂપશાળા, કેરા-૩૭૦૭૩૦ 38 કટે--નવે.૧૯૯૦
પથિક-દીપોત્સવ
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 535349 |
| Book Title | Pathik 1990 Vol 30 Ank 01 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | K K Shastri and Other |
| Publisher | Mansingji Barad Smarak Trust |
| Publication Year | 1990 |
| Total Pages | 100 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Pathik, & India |
| File Size | 6 MB |