Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ગુજરાતના શાસક (ગનર) તરીકે એની નિયુક્તિ થઈ. આ સમયે ગુજરાત જિતાયેલ હોવા છતાં અશાંત હતું. ઋહી'થી ટૂંક સમયમાં એને પરત ખેલાવી લેવાયે, અકબરની ઈચ્છા અને પ્રત્યક્ષ રણનીતિની તાલીમ આપવાની હતી, આથી વાસુ પ્રતાપના પીછા કરવા જે સેના મેકલાયેલી તેમાં એને પણ માકલાયે!. અહીં અને યુદ્ધની પ્રત્યક્ષ તાલીમ મળ્યા બાદ અકબરે એને વહીવટી તાલીમ માટે મીર અના પદે નીમ્યા (૧૫૮૦). મા ૫- અતિ મહત્ત્વનું' ગણાતું. બાદશાહુના અંતઃપુરના અધ્યક્ષપદ જેટલું એનું મહત્ત્વ ગણાતું. ખાશ્ચાદ અને પ્રજા વચ્ચેના સેતુ જેવા આ પદને દુરહેમાને ખુખીથી નિભાવ્યું. એવામાં અજમેરમાં વિદ્રોહીઓએ ઉપદ્રવ માયાના સમાચાર આવતાં તુરત જ એને દુખાવવા અકબરે અને ફાજ સાથે રવાના કર્યો. ત્યાં એક વર્ષ રહ્યા બાદ પરત મેત્રાવી ગાદીવારસ યુવરાજ સલીમના શિક્ષક ('તાલીક') તરીકે એને નિયુક્ત કર્યો (૧૫૮૨),
૧૫૮૩ માં ગુજરાતના ભૂતપૂર્વ શાસક મુઝફ્ફરે વિશાળ સેના એકઠી કરી અમદાવાદ પર ચડાઈ કરી, ત્યાં રહેલી શાહી સેનાને હરાવી અમદાવાદમાં વિજયી પ્રવેશ કર્યો (૪-૪–૧૫૮૩), ગુજરાતના આ સમાચારથી અકબર ચિ ંતિત થયા. ઊંડી વિચારણા બાદ એવું અબ્દુર્રહેમાનને ગુજરાતને રાજ્યપાલ નીની વિશાળ સેના સાથે ગુરાત શ્વાના કર્યાં. “એવું પણ સરખેજના યુદ્ધમાં શત્રુસેનાને ભયંકર શિકરત આપી (૧૬-૧-૧૫૮૪) ગુજરાત પર પુનઃ કાબૂ મેળળ્યે, એટલું જ નહિ, ક સમયમાં શાંતિ ને સુલેહભર્યુ વાતાવરણૢ પણ સ્થાપી દીધું. એના આ કાર્યથી ખુશ થઈ સમ્રાટે એને ખાનખાન (ખાન−ઈ−ખાનાન-કમરાવાને પણ ઉમરાવ)ની પદવીથી વિમુષિત ક્ર.. ૧૫૮૪-૧૫૮૫ ના ઍગરટમાં એ ગુજરાત-વિજય-અભિયાન સંપન્ન કી પુનઃ સમ્રાટની મેવામાં ઉપસ્થિત થયા. ગુજ રાતના વિજયથ એની સમગ્ર કારકિદીમાં ગતિ આવી ગઈ !
દક્ષિણ પ્રદેશમાં અભિયાન : આ સમયે દક્ષિણુનાં ચાર પ્રમુખ સ્વતંત્ર રાજ્ય હતું : ખાનદેશ અહમદનગર ખાનપુર અને ગેાકુડા, અકબરની મહેચ્છા ને જીતી લઈ અખંડ હિંદના સામ્રાજ્યની હતી. ૧૫૮૬ થી એણે ખાન આઝમને આ માટે મોકલેલા, પશુ શાહી સેનાના પાર’પરિક દ્વેષ ને વિ– સંવાદના કારણે જરા પણ સફળતા મળતી નહોતી, આથી છેવટે ૧૫૯૩ માં ખાનખાનાનને આ ગ્રામ સેપાયું, પણુ શાહજાદા મુરાદ સાથે અને ઉગ્ર મતભેદ થતાં છેવટે અને ત્યાંથી પરત મેલાવી લેવાયા. મુરાદ સાથે એણે સહયેગ ન કરવાથી અકબર પણ નારાજ થયેલો. આ દરમ્યાન ઐના પુત્ર હૈદરી તેમ પ્રિય પત્ની માહઞાનાનુ દુ:ખદ મવસાન થયું. દક્ષિણમાંવી ખેત પરત ખેલાવ્યા પછીથી ત્યાંની સ્થિતિ વધુ વિકટ થતાં પુનઃ અને ત્યાં દક્ષિણમાં માકલાયે, ત્યાં સતત મુહરત રહેવું પડતુ ં. વળી, સેનામાં પરસ્પર વિશ્વાસ ને સહયોગને અભાવ તેમજ આધિકારીઓમાં પશુ દ્વેષભાવ પ્રબળ હોવાના કારણે અંતે કઈ સફળતા મળતી નહોતી. દક્ષિણના પ્રમુખ શાસકેામાં પ્રબળ મલિક અબર્ અને રાજી દક્ષિણી હતા. છેવટે એણે મલિક અખરને થતઃ હરાવી રાજુની પાછળ સમગ્ર શક્તિ કામે લગાડી, એ દક્ષિણુમાં જ મુહરત હતા એ દરમ્યાન અકબરનું અવસાન થયુ (૧૯-૧૦-૧૬૦૫).
કબરના મૃત્યુ બાદ યુવરાજ સલીમ જહુગીર' નામ ધારણ કરી ગાદીનશીન થયા ત્યારે ખાનખાનાન દક્ષિણુના દેલતાબાદમાં હતા. સલીમ તખ્તારૂઢ થવાથી એ થોડો ચિ`તિત થયા, કેમકે એ અધિક વ્યસનરત રહેતા હેાવાથી અકબરને એનાથી નારાજગી ઉત્પન્ન થયેલી. વળી, એવું (સલીમે) ૧પ૯ માં રાજસત્તા મેળવત્રા ખુલ્લે વિદ્રોહ પણ કરેલા, આથી ગાદી-વારસ તરીકે અકબરે એના ખીજાં પુત્ર મુરાદ પર નજર ઠેરવેલ, પશુ ત્યાં એનુ મૃત્યુ થતાં કમરની પૃચ્છા ફળીભૂત થઈ શકી નહિ. હવે બાકી રહ્યો ત્રીજો પુત્ર દાનિયાલ કે જે ખાનખાનાનને જમાઈ પશુ હતા. સ્વાભાવિક છે કે એકટો. નવે. ૧૯૯૦
પથિનીપાસવાંક
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 535349 |
| Book Title | Pathik 1990 Vol 30 Ank 01 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | K K Shastri and Other |
| Publisher | Mansingji Barad Smarak Trust |
| Publication Year | 1990 |
| Total Pages | 100 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Pathik, & India |
| File Size | 6 MB |