Pathik 1985 Vol 25 Ank 01 02

SR No.: 535289
Original Sutra Author: N/A
Author: K K Shastri
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust
Publication Year: 1985
Total Pages: 134
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Pathik, & India
File Size: 8 MB

Page 43

કટોબર-નવેમ્બર/૮૫ [પશ્ચિક જાયેલી એક દીકરી! કયાં હતી અટાણુ લગણ?” કહેતાં બાપની આંખમાંથી હરખનાં આંસુડાં ટપકી પડ્યાં. '
“બાપા ! આશીર્વાદ આપે છે તે મીઠી આજથી એક વ્યાં.” કહેતાં વીરમ ફરી બાપાને પગે પડ્યો.
“એક વ્યાં ?” અચાનક સાંભળેલા આ શબ્દોથી ડેસાનાં રુવાડે રુવાડાં ફરકી ઊઠયાં, મીઠી તરફ નજર નાખતાં એની શરમ નીતરતી આબેએ પણ એ જ વાત કહી દીધી.
જમાને જોયેલ વૃદ્ધ બધું સમજી ગયા અને વરમને પૂછ્યું: “તું કીને દીકરે ?” પાતાવાળા દેવા સાંગણને.” વીરમે જવાબ આપ્યો. “ઓળખે, ઓળખે, ધીરી આઈએ માટે કર્યો તે ઈ વીરમ તે નઈ ?” “હા, બાપા! ઈ જ હું વીરમ.”
વીરમ ! આજ સાઠેક વરસથી હું માધુપુરને મેળે આવું , તારા દુહાગીર કેઈ જે. નથ, પણ તું આ નાગે છે ઈની મને ખબર નઈ.” સે મીઠું હાસ્ય કરી બેચ. બાપાની સંમતિ મળી જતાં મીઠી તથા વીરમ બેય હલકાંફૂલ જેવાં બની ગયાં. બધાંએ સાથે મળીને રોટલાપાણ કર્યા.
ડોસા ને ડોસી ગાડે આરામ કરવા પડયાં ત્યારે વિરમ અને મીઠી છત ફાકે ચડી વતિએ વળગ્યાં.
“મીઠી ! આપણે તે નાહકનાં તેરાત લગન કરી લીધાં.” “તમને હતી ઉતા મળતી મને લઈને હાલી નીકળ્યા'તા.” “યે તું કમને આવી'તી, ઈમ ને ?”
“હા, વળી, ગીત ગવાતાં હેય ઢેલ શરણાઈ વાગતાં હેય ને ઘૂમટો તાણી લગન થાતાં હેય ઈ લાવે તે ન મળે !”
પણ હજી કથા લાલજી ગેર સિવાય કોઈને ખબર છે કે આપણે લગન કરી લીધાં છે ! તે આવજે ઘોડે ચડીને લગન કરવા.' ને બેય પંખીડાં ખિલખિલાટ કરતાં હસી પડ્યાં.
મીઠીને એનાં માબાપને સોંપી મીઠીને જ ફરી પરણવાના ઉલ્લાસ સાથે પિતાને ગાડે જઈ દૂધમલિયાને ડચકારતે પાતા તરફ થઈ ગયે વહેતા અને પચીસ દિવસ પછી તે મીઠી તથા વીરમનાં લગ્ન લેવાયાં અને મંડેર તેમજ પાતાગામ લગ્નનાં ગીતથી ધમધમી ઉઠયાં. આમ બંને વચ્ચેની જગજુગની પ્રીત લગ્નબંધનમાં જકડાઈ ગઈ.
પાછી એ જ કૃષ્ણ-મિણીના લગ્ન ત્સવને માધવપુરને મેળે, એ જ આનંદ અને ઉલ્લાસ, એ જ દૂધમલિયા બળદની ઘૂઘરા ઘમકાવતી મદમસ્ત ચાલ અને ઊંચા સ્વરે ગવાતાં મધુર ગીતાના ધ્વનિથી માધવપુરને સીમાડે ફરી ઝણઝણી ઊઠડ્યો ત્યારે એક જ ગાડે બેસી મેળે આવવાના કોડ આજ પૂરા થયા છે, પણ આજે તે ખડ ખડ હસતો, હાથ ઉલાળતો એક ત્રીજો જીવ પણ મીઠીના મેળામાં કૂદી રહ્યો છે અને એણે પવિતર પાણીની શેળ મારી મીઠી તથા વરમનાં પહેરેલ લુગડાં ભીંજવી નાખ્યાં ત્યારે મીઠી તથા વીરમ જુગજુગની પ્રીતડીના પ્રતીક સમા ના વીર સામે જોઈ શરમના મુંગા હાસ્યમાં તરબોળ થઈ ગયાં.
3. “ગાયત્રી” માધક, માધવપુર (ઘેડ)-૩૬૨ ૨૩૦