Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અંક ૭ મો. ]
અક્ષય તૃતીયા માહાભ્ય.
૧૭
અભયી બનીને ભૂતલમાં વિચારી રહ્યા છે. ગ્રામાનુગામ વિચરે છે. ભિક્ષા માટે યથાસમયે જ્યારે જ્યારે જાય છે, જ્યાં જ્યાં જાય છે ત્યાં ત્યાં સર્વત્ર હાથી, ઘોડા, હીરા, મોતી, સુવર્ણ અને પુનું દાન મળે છે. એમણે વર્ષોદાનમાં આવી ઉત્તમ વસ્તુઓનાં દાન આપ્યાં હતાં. પ્રજા સમજે છે આવા જ દાન અપાય.
કર્મશત્રુને જીતતા, અંતરાયના બંધનને તેડતા આ મહાગિરાજ, સાધુશિરોમણિ હસ્તિનાપુર નગરમાં પધારે છે. દીક્ષા સ્વીકાર્યું એક વર્ષ વ્યતીત થઈ ગયું છે, જનતા એમ જાણે છે–આજે લેશે, કાલે લેશે પણ પ્રભુજીને તે નિરવઘ-નિર્દોષ-શુદ્ધ આહાર નથી મળતું એટલે કશું લેતા જ નથી.
ઉનાળાની ધોમધખતી ગરમીમાં પણ ભૂખ અને તરસને છતતા અદીનપણે વિચરે છે. ચોમાસું આવ્યું. મુશળધાર વૃષ્ટિ પડી ગઈ. ધરતી લીલીછમ થઈ કિન્તુ પ્રભુજીને પારણું ને થયું તે ન જ થયું. આખરે ચાતુર્માસ પણ પરિપૂર્ણ થયું અને પુનઃ અપ્રતિબદ્ધ વિહાર શરૂ થયું. કડકડતી ઠંડીના દિવસો આવ્યા. શરીર વ્રુજાવી નાંખે તેવી ઠંડી પડી, પરંતુ ભગવાન ઋષભદેવજી તે પિતાની દઢ પ્રતિજ્ઞામાં અટલ અને અચલ રહી અદીન પણે વિચરી રહ્યા હતા.
સતત આત્મજાગૃતિ, આત્મચિંતવન અને સાથે જ દ્રવ્યની વિચારણા ચાલતી હતી. ચાર જ્ઞાનસંપન્ન મહાત્મા શરીરની પરવા કર્યા સિવાય આત્માનંદમાં મસ્ત બની આત્માની : અનંત શકિતઓના આનંદમાં તદાકાર બની અપ્રતિબદ્ધપણે વિચરતા હતા. પુનઃ ફાગણ વદિ અષ્ટમી આવી કિંતુ પારણું થયું ન હતું. વળી એ જ ગરમીના દિવસો આવ્યા. ભગવાન ઋષભદેવજી એકાકી વિચરતાં વિચરતા હસ્તિનાપુર નગર પધાર્યા.
બરાબર મધ્યાહ્ન થયે છે. માથે સૂર્ય તપે છે. નીચે ધરતી તપે છે અને વૈશાખ શુદિ ત્રીજના દિવસે ભગવંત ગૌચરી માટે નીકળ્યા છે. સાથે જ હસ્તિનાપુરની ભગવદ્ભક્ત જનતાનું ટોળું પણ ચાલી રહ્યું. હે ભગવાન ! આ લે. આ ધો. હીરા, મણિ, માણેક, મોતી, હાથી, ઘેડા વગેરે વગેરે જે ખપે તે લ્યો, પણ કંઈક છે. હસતે મુખડે પ્રભુજી કાંઈ પણ લીધા વિના બધેથી પાછા ફરે છે.
માજ સવારે જ હસ્તિનાપુરનગરના રાજવીને, યુવરાજ શ્રેયાંસકુમારને અને નગર શ્રેષ્ઠોને સ્વપ્ન આવ્યું છે. (૧) એક મહાપુરુષ કર્મ શત્રુઓ સાથે યુદ્ધ કરે છે તે શ્રેયાંસકુમારની સહાયતાથી વિજયી બન્યા. (૨) પ્રતાપી સવિતા નારાયણ ઝાંખા બન્યાં છે, તેનાં કિરણે ખરી પડે છે. શ્રેયાંસકુમાર તે કિરણોને યથાસ્થાને ગોઠવે છે અને સવિતાનારાયણ પુનઃ તેજસ્વી બને છે. (૩) મેરુપર્વત કાતિહીન-શ્યામ બની ગયે છે, શ્રેયાંસકુમાર તેને ઉજજવળ કરે છે.
રાજદરબાર ભરાય છે. બધા સ્વપ્નાંના વૃત્તાંત કહેવાય છે અને બધાને નિશ્ચય થાય છે કે શ્રેયાંસકુમારને મહાન લાભ પ્રાપ્ત થશે. સભા બરખાસ્ત થઈ. સો સોના સ્થાને ગયા. શ્રેયાંસકુમાર રાજમહેલમાં બેઠા છે. આ સમયે તેમની પાસે તાજા શેરડીના રસથી ભરેલા ઘડા લાવવામાં આવ્યા. અને તે જ વખતે બહાર જનતાનો કોલાહલ સંભળાયો. આ નથી લેતા, તે નથી લેતા, કશું નથી લેતા. ભૂખ્યા ને તરસ્યા વિચરે છે, અરે! તેમને ભૂખ અને તરસ પણ ન લાગતાં અદીનપણે કેવા વિચરે છે. લલાટ ઉપર તપસ્યાનું તેજ ચમકે છે, શાંતિ, આનંદ અને સમભાવભર્યા; ઈસમિતિ પાલતુ મનપણે કેવા ચાય જાય છે. આવા શબ્દોના કાલાહલ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533791 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1950 Pustak 066 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1950 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 9 MB |