________________
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
વૃદ્ધ ઉત્સાહમાં આવ્યા “ ત્યારે બોલતા નથી કેમ ? છાશ તે જોઈએ તેટલી મળી
રહેશે. »
અમે તે ઘેર ઘેર ભમ્યા, પણ અહીં છાશને માટે પણ કોઈ હક નથી ભણતું. ” મુનિઓએ પિતાને સ્વાનુભવ વર્ણવ્યો.
એમ છાશ નહી મળે, છાશ મેળવવાને એક જુદો જ માર્ગ છે.” વૃધે માર્ગ બતાવવા માંડેઃ “ જુઓ, આ ગામમાં હીરાસીંગ કરીને એક મુખી છે. એને ત્યાં ઘણાં દૂધાળાં ઢોર છે. આખું ગામ એને ત્યાંથી જ છાશ લઈ આવે છે. બીજાને ત્યાંથી છાશ લાવનારા તમને આપી શકે નહીં. તમે પોતે હીરાસંગને ત્યાં જાઓ તે તમને જોઈએ તેટલી મળી રહે.”
મુનિઓ હીરાસીંગના ઘર તરફ વળ્યા. હીરાસગે પોતે પોતાના ઘર તરફ આવતા આ જૈન મુનિઓને જોયા. તે બહુ ઉલાસપૂર્વક સામે આવી, બે હાથ જોડી ઉભું રહ્યો “અહોહે, સંતે ! પધારો ! પધારો !” | મુનિઓએ ગામના જમીનદાર જેવા હરાસીંગને ગાય-ભેંસનો દૌભવ જે. એને ત્યાં જાણે કે દુધ અને છાશની નદીઓ વહેતી હતી.
સંતે શી આજ્ઞા છે ? ” હીરાસીંગે એક ભાવિકની જેમ જીજ્ઞાસા બતાવી.
બીજું તે કઈ નહીં, પણ છેડી છાશની જરૂર છે.” તરસને લીધે સૂકા બનેલા કંઠમાંથી શબ્દો નીકળ્યા.
જેટલા જોઈએ તેટલા ઘડા ભરી પીવાય એટલી પી ! આપની કૃપાથી અહીં છાશ-દધની લીલાલ્હેર છે !” શીખ ગૃહસ્થ હીસીંગ પણ જાણે કે સત્પાત્ર મળવાથી ખૂબ જ પ્રભેદભાવ અનુભવી રહ્યા.
મુનિઓએ પિતાની પાસે જે કઈ પાણીના પાત્ર હતા તે છાશથી ભરી લીધા. મહારાજ શ્રી આત્મારામજી એમની રાહ જોતા જ ઉતારે બેઠા હતા. મુનિઓએ છાશ સંબંધી સારોયે વૃતાંત એમને કહી સંભળાવ્યો.
પાણીને બદલે છાશ પી સી મુનિઓ તૃપ્ત થયા.
હવે તમને આજની આ ઘટનાને એક પરમાર્થ સમજાવું.” શ્રી આત્મારામજી મહારાજે શિષ્યોના સમૂહને સંબંધી કહેવા માંડ્યું. મુનિઓ પણ એ બનાવને પરમાર્થ સમજવા ઉત્કંઠે બન્યા,
છાશ તે ઘેર ઘેર હતી, પણ તમને વહોરાવવાની કોઈની હિમ્મત ન ચાલી. ખરી છાશ હીરાસી ગમે ત્યાં-એને એકલાને જ ત્યાં હતી. તેણે તમને ભરપેટ છાશ પીવાની અને લઈ જવાની છૂટ આપી. એને છાશને હિસાબ જ ન હતા.” આત્મારામજી મહારાજે આજની ઘટનામાંથી પરમાર્થ તારવવા પ્રસ્તાવના કરી. ફેબ્રુઆરી–૯૩)
For Private And Personal Use Only
