________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ષડ્ દર્શન જિન-અંગ ભણીજે !
લેખક : સુશીલ
ઉનાળાની યુવાનીના એ એક દિવસ હતા. સવારથી જ સૂર્ય પોતાનાં સંતપ્ત કિરણ પૃથ્વી ઉપર વેરવા માંડયાં હતાં, અપેારના તાપ ઘરમાં વસનારાઓને માટે પણ અસહ્ય થઈ પડ્યો હતા.
આવા ધામ ધખતા તાપમાં મુનિએની એક મ`ડળી એક ગામથી ખીજે ગામ જાય છે. પાસે પૂરૂં પાણી પણ નથી. જે કંઈ થેાડું હતું તે પણ ખૂટવાની અણી ઉપર છે. બીજા ગામમાં શ્રાવકાની વસતી પણ ન હતી, જયાંથી એમને ઉપયાગપૂરતુ પાણી મળી શકે.
મુનિ-મંડળી માંડ માંડ ગામ સુધી પહેાંચી. પાણીના સંગ્રહ વપરાઇ ચૂકયા હતા. કાઇએ ન્હાવા માટે ઉકાળેલા પાણીમાંથી ચાડુ પાણી મળશે એવી આશાથી બે-ત્રણ મુનિ પાણી હારવા ગામમાં ફરી રહ્યા.
જયાં જાય ત્યાં નકાર સિવાય બીજો શબ્દ ન સાંભળાયા. પાણી વિના જ આખા દિવસ કદાચ કાઢવા પડશે. એક તા ઉનાળાની બપાર અને તેમાં ચેપ જાબની ગરમીઃ આવે વખતે ન્હાવાને માટે પણ ઉનું પાણી કાણ કરે ?
પાણી નહીં મળે તો કઇ નહીં. છેવટે થાડી છાશ તા મળશે ને ? મુનિઓએ પાણીની વાત પડતી મૂકી, છાશને માટે શાધ ચલાવી. ગામડામાં થોડી છાશ તો જરૂર મળી રહે.
મુનિએ છાશની તપાસમાં પણ ઘેર ઘેરથી નકાર સાંભળ્યા. વખત વીતતા ગયા તેમ તેમ સમસ્યા વધુ ને વધુ કઠિન બનતી ચાલી. મુનિમંડળી પોતાના સ્થાન તરફ પાછી વળી.
એક ઘરના ઓટલા ઉપર એક વૃધ્ધ પુરૂષ બેઠા હતા. તેણે આ મુનિએના મુખ ઉપર પરિસહની વ્યથા વાંચીએ મુનિઓએ સ ંધી બોલ્યા: “સંત મહારાજ, આપને શુ જોઇએ છે તે જ નથી સમજાતું. મને જરા ખુલાસાથી વાત કરો.’
એક મુનિએ પોતાના આચારની વાત કહી: સંભળાવી. જૈન મુનિથી ઉકાળેલા પાણી વિના ખીજું પાણી પી શકાય નહીં એ પ્રકારની પ્રતિજ્ઞા સમજાવી.
“આવા ઉનાળામાં પણ ગરમ પાણી પીશા ? ” વૃધ્ધે પૂછ્યું.
“ગરમને ઠંડુ કરી શકાયઃ પણ જો ગરમ પાણી ન મળે તા છાશથી ચે ચલાવી લેવું પડે.” મુનિએ સ્પષ્ટીકરણ કરવા માંડયું.
૧૪]
For Private And Personal Use Only
[આત્માન≠–પ્રકાશ
