Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
રાજદરબારમાં જવું, જેએ માનીના પ્રીતિપત્ર છે તેમની સેવા કરવી, કદાચ આમ કરવાથી વિશેષ પ્રકારના ટૌભવાના લાભ ન મળે તા પણુ થનારા અનર્થાને તો ખરેખર જરૂર અટકાવી શકાય. ‘ખર્ચ થઈ જશે' એવી બીકથી જે ડાહ્યો માનવ રાજાના આશરા લેતા નથી તેનું અપમાન નીચ માણસે કરે એમાં શી નવાઇ ? એમ નક્કી કરીને તેણે પેલા મૂઢ લેાકેાની રાજાની સેવા ન કરવાની શિખામણ માની નહિ અને પેાતાની બુદ્ધિ પ્રમાણે ગમે તેમ કરીને તે રાજાની સેવા કરતા રહ્યો, સારા ખેતરમાં વાવેલા બીજોના જથ્થા જેમ. ભવિષ્યમાં ભારે ફળ આપે છે તેમ સંવરે માંડેલા રાજા સાથેના વ્યવહાર તેમને ભારે ફળ આપનાર નિવડ્યો. એની વિશેષ પ્રખ્યાતિ થઇ અને રાજા સાથેના વ્યવહારના અભિમાનને લીધે સવર ગમે તેવા ઉચ્છ્વ ખલ માણસ પાસેથી પશુ પોતાની ઉઘરાણી યો વ્યાજ વગેરેનુ' નાણુ મેળવી શકતા. અને પરિણામે તે જલદી ધનવાન થઈ ગયા.
આ તરફ ધનદેવ, ગજજય નામના સ્થળ તરફ જતાં વચ્ચે એક સ્થાનમાં તેણે ઉતારા કર્યા. એ વખતે ત્યાંના રહેવાસીઓ તેની પાસે આવ્યા અને તેમણે તેની પાસેના કરિયાણાની માગણી કરી. જેથી તેમાં કેટલેાક લાભ-હાંસલ મળે એમ છે તેમ ધારીને તે પેાતાની પાસેનુ કરિયાણું તેમને દેવા લાગ્યો. તેની સાથેના માણસોએ તા તેમ કરવાનીના પાડી અને કહ્યું કે-આ રીતે કઠેકાણે વેચી દેવાથી તુ તારા હાથમાં આવેલા ઘણા-લાભ આ થાડા લાભના લાભે હારી જવાના છે, તેમ કહ્યા છતાં તેણે તેમનું માન્યું નહી. અને ઉલટુ' કહ્યું કે કાને ખબર છે કે હવે પછી આ કરિયાણાને વેચવાથી આથી પણ વધારે હાંસલ મળશે કે કેમ ? માટે પ્રત્યક્ષમાં થોડા લાભ મળે છે તે લઈ લેવાજ; પગુ ભાવિમાં થવાના વિશેષ લાભને કલ્પીને પ્રત્યક્ષ લાભની અવગણના કરવી તે અચુક્ત છે. એમ સમજીને તેણે પેલ!એને બધુય કરિયાણું નજીવા હાંસલે પણ વેચી દીધું. એ વેચાણુથી તેને જે ધન મળ્યું તે વડે બીજું કરિયાણું લઈને તે આગ ચાલ્યા અને ચાલતાં ચાલતાં કેટલાક સમય પછી તે ગજજય પહેાંચી ગયા. સ ંશય ભરેલી વૃત્તિઓને લીધે, જેમાં પ્રત્યક્ષ લાભ મળે એવી પ્રવૃત્તિઓને તજી દઈ તે, બીજા બીજા લાભ ન મળે તેવા અસાર વ્યાપારમાં પડયા. એની એવી સ્વચ્છંદ અવળી પ્રવૃત્તિ જાણીને તેના પિવાર તેના તરફ બેદરકારીથી વવા લાગ્યા. એવામાં તે નગરને એક બીજો કોઇ માણસ આ ધનદેવનુ મન બરાબર કળી ગયા. તેની ખૂબ સેવા કરવા લાગ્યા અને તે જેમ કહે તેમ પણ કરવા લાગ્યો. એ રીતે પેલા નગરના વ્યાપારીએ તેની સા! એવી ભાઈમ ધી કરી કે એ, તેના અભિન્ન હૈયા જેવા બની ગયા અને પછી ગમે તે બાનું બતાવી જેમ તેમ કરીને પેલા નગરપુત્રએ ધનદેવ પાસેથી પૈસા કઢાવવા લાગ્યા અને એમ કરતાં કરતાં ા એ ધનદેવ છેવટે નિન બની ગયા.
હવે વખત જતાં મખકના વૃક્ષોના રમ્ય મદ અને મોહર તરુણીઓના વાળના જુથનુ કંપન, હલન, ચલન અને ફરફરાવવુ એ બધાંને લીધે તત્કાળ સુવાસિત અનેલા શિશિર ઋતુની ઠંડીથી થઇ ગયેલી નદીઓનાં પાણીને લીધે અને દુઃખે કરીને વહન કરી શકાય તેવા હિમને લીધે ઘણા જ ઠંડા, થઈ જવાથી ન સહી શકાય એવા થયેલા ઉત્તર દિશાના વાયરાએ ચારે બાજુ વાવા લાગ્યા, હેમંત ઋતુ પ્રૌઢદશાને પામી, શ્રીએનાં ગાંઢ આલિંગન કરવાની ઉત્કંઠા જેમના મનમાં વધવા લાગી છે એવા પ્રવાસી વાંઢા લેાકેા ચાંચળ અને ઉદ્વ ગવાળા થવા લાગ્યા, સ્થાને-સ્થાને ઠેક ઠેકાણે-ધમ માટે રાખેલી તાપની સગડીએની આસપાસ રાંક લોકો ટાળું મળીને
૨૦]
[આત્માનંદ-પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 532007 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 090 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1992 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |