Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જ્યારે એક દિવસે એક દાસીએ એ મણિપ્રભને પહેલેથી માંડીને બધી વાત સમજાવી. મિથિલાપિતાને મારી ઉપરને, તેમની પાપવાસના પતિ પદ્યરથ નિ:સંતાન હતું અને તે ભાગ્ય પ્રગટ કરતે પત્ર મને પહોંચાડ્યો ત્યારે જ મેંગે અજાગુતાં આજ અરણ્યમાં આવી ચડ્યો એ ઉપહારનું યથાર્થ રહસ્ય સમજાયું. મારા હતા અને તે જ મારા નવા જન્મેલા બાળકને, દેવપમ પતિને ભાઈ-અવન્તિપતિ, વાસનાઓને મિથિલાના સિંહાસનની શુન્યતા ટાળવા પાલક જ દાસ છે એ જાણી મારા જીવનનાં આમોદ પિતા તરીકે પિતાની સાથે લઈ ગયા હતા એ અને ઉલ્લાસ એકાએક આથમી ગયાં. મે એ બધુ મને પાછળથી સનજાયું. મારે છેવાયેલ કાગળને કંઈ જવાબ ન આપે. દાસીના બાળક તે આજને આ મિથિલાપતિ નમિરાજ.” દેખતાં જ કાગળ ચીરી નાખ્યા અને હવે મદનરેખાએ આ છેલ્લા શબ્દો નમિરાજની પછી ઉંબરામાં પગ સુદ્ધાં ન મૂકવાને હકમ સામે જોઈ ઉચ્ચાર્યા અને તેના નયનેમાંથી સંભળાવી દીધું. દાસી ચાલી ગઈ. પછી તેણે પ્રમાણુની ધારા વહી નીકળી નિર્મમ સૈનિક એક કુકમ કામીની જેમ એ અપમાનન શી જેવા નમિરાજ, જે આજ સુધી માતૃપ્રેમથી રીતે વેર લીધું એ તમને આરંભમાં જ હું અજાણ્યા હતા તે માતાને ઉદેશી ભક્તિકહી ચૂકી છું.”
$ ભાવથી ન. વર્ષના ચડતા પૂર વીંધીને આવ તરીકે, “નમિના રાજ્યમાં જ મેં આટલા દિવસે કાંઠે પહોંચ્યા પછી અતિશય થાકને લીધે એક ગાળ્યા છે. એને કંઈ જાણ ન થવા પામે એવી છે શ્વાસ ખેચે તેમ મદનરેખાએ દી રીતે દૂર દૂર રહીને મેં એનાં સુખ-કલ્યાણની નિઃશ્વાસ મૂકો. આત્મકથાની અડધી નદી તે
અહી તી તે અહોનિશ પ્રાર્થના કરી છે. મારે તે આખું તરી ચૂકી હતી
વિશ્વ સંતાન સમું હોવું જોઈએ; છતાં નમિપણ આ નમિરાજને જાણવા જેવી વાત રાજ પ્રત્યેની એકતરફી મમતાને હું તજી શકે તે હજી હવે કહેવાની છે. ભયભીત બનેલી હ નથી. મારી એ નબળાઈનું મને પુરેપુરું ભાન ઉદ્યાનમાંથી નાસી અરયમાં આવી. તાપસની છે. આવા જ કોઈ એકાદા પ્રસંગની રાહ જોતી કઈ કુટીરમાં કે કઈ સુરક્ષિત આશ્રમમાં મારા દિવસો વીતાવી રહી હતી. શુભ મુહ પહોંચું તે પહેલાં જ માર્ગમાં, આ મિકુમારને
નમિરાજને તેની યથાર્થ સ્થિતિ અને સ્વરૂપનું
ભાન કરાવી મારે આ દેશ તજીને ચાલ્યા જવું જન્મ થયો. ભયંકર અરણ્યમાં મારી અને
એમ મેં ઘણા દિવસથી નિશ્ચય કરી રાખે મારા આ તરતના જન્મેલા બાળકની શી દશા
હતો. એ નિશ્ચય આજે સંપૂર્ણ થયે છે. થશે તેની ચિંતામાં હું બેભાન બની. મૂછમાંથી
અવન્તિ પતિ અને મિથિલા પતિ એક જ માતાના જાગી ત્યારે વૃક્ષનાં સૂકાં પાંદડાંની બનાવેલી
સંતાનરૂપે પરસ્પર ભ્રાતૃભાવથી આલીંગે એ એક શખ્યામાં પડી હતી. આ બધું શી રીતે સાફ
મારી દૂરદૂરની આશા આજે સાચી ઠરી છે.” બનવા પામ્યું તેની કલ્પના કરવા જેટલી
મદન રેખાની આત્મકથા પૂરી થઈ અને થોડી શક્તિ પણ મારામાં હેતી. હું અકળાઈને
વાર સુધી ભાવનું જ એકાધિપત્ય પ્રવત્યું. ચીમ પાડવા જતી હતી એટલામાં એક વયોવૃદ્ધ
નમિરાજ અને ચંદ્રશે માતાને એકવારપુરૂષે મને એક પિતાની જેમ આશ્વાસન
સને માત્ર એક જ દિવસ, પિતાને ત્યાં આવી જવા આપ્યું અને એજ બાળક ભવિષ્યમાં મિથિલાના પ્રાર્થના કરી, પણ મદનરેખા માતૃહૃદયની સિંહાસનને શોભાવશે એમ કહ્યું. એ વખતે તે નબળાઈ સમજતી હતી. બહ શ્રદ્ધાને લીધે મેં આગ્રહ ન કર્યો. પણ અવનિત અને મિથિલાના મીલન-સ્વપને થોડા દિવસ પછી એ વૃદ્ધ તપસ્વીએ જ મારા વ્રત અને આચારમાં કેટલી શિથિલતા
૧૨૦
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531849 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1977 |
| Total Pages | 26 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 12 MB |