Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 10 11

SR No.: 531824
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1974
Total Pages: 50
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 20 MB

Page 22

ચાલે છે, એટલે રાજગૃહીમાં શ્રીમતી નામે એક આવતે સહવાસ વળી કેણ મૂર્ખ જ કરે? ગણિકા છે, તેને આ રકમ આપી એક પખવાડિયા એમ વિચારી તેણે કહ્યું: “પત્નીને ખૂશ રાખવી માટે તારા પતિની પરિચર્યા કરવાનું કાર્ય સંપજે એ તે પતિને ધર્મ છે, તેથી તારો પ્રસ્તાવ હું અને તું આ રીતે એક પખવાડિયું દાન પુણ્ય માન્ય રાખું છું.” છેલ્લે મજાક કરતાં કહ્યું અને ધર્મકાર્યોમાં પસાર કરજે. સત્ય અને “તારા દાન પુણ્ય અને ધર્મકાર્યોનું અધું ફળ અસત્ય, દે અને દાન, ધર્મ અને અધર્મ- મને આપવાની શરતે આ પ્રસ્તાવ માન્ય રાખું આ બધા વચ્ચેના યુદ્ધમાં અંતે તે સત્ય, દે છું.” સુજાતા હસીને બોલી “આપને ભારે અને ધર્મને જ જય થાય છે. એટલે શ્રદ્ધા અને અનુગ્રહ થયે. હું આખીજ તમારી છું એટલે ખાતરી રાખજે કે તારા પરથી દુઃખના વાદળ મને જે લાભ થાય તે તમનેજ થયા બરાબર છે.” પસાર થઈ જશે અને સુખને સૂર્ય ઉગશે જ. આમ સરળતાપૂર્વક આ વાત તે પતી ગઈ. સ્ત્રીનું પુસ્તક સંસાર છે, તે સંસારમાંથી જેટલું શીખે છે, તેટલું પુસ્તકમાંથી નથી શીખતી. સંસારથી ત્રાસી જઈ અગર કંટાળી કે હતાશ સુજાતાએ પતિગૃહેજ રહી ધર્માનુષ્ઠાને થઈને ભિક્ષણી થવામાં હું ડહાપણ નથી તે. આરંભ્યા. રંગીન મહાલય પખવાડિયા માટે આવી સ્ત્રીઓ સંસારની સ્ત્રીઓને શું માર્ગદર્શન ધર્માલય બની ગયે, સુજાતાએ ભગવાન બુદ્ધ આપી શકે? સિવાય કે તેની આસપાસ આવી જ અને તેના ભિક્ષુ સંઘને પૂર્ણાહુતિના દિવસે ભેજન બીજી બહેનનું ટોળું ઊભું કરી શકે. સંસારમાં માટે આમંત્રણ આપ્યું હતું. માતાથી વિખુટા જે ઉત્તમ રીતે જીવન જીવી શકે, તેને જ ભિક્ષ પડી ગયેલા બાળકને, માતાને પુનઃ મેળાપ થતાં કે ભિક્ષણ થવાને અધિકાર છે. તને ભણાવતી જે આનંદ થાય તે આનંદ સુજાતાને પણ વખતે નામામા વદ્દીન રમ્ય ને અર્થ સમ- થયે. પૂર્ણાહુતિને દિવસે સુજાતા રસોઈ કામ પર જાવે તે શું ભૂલી ગઈ? ફરી, યાદ કરાવી જાતે દેખરેખ રાખી રહી હતી. તેનું જીવન ધન્ય આપું-દુઃખને સ્વીકાર કરવાનું બળ જેનામાં બની ગયું હતું. એ બધી વ્યવસ્થામાં તે એટલી નથી, તે પિતાને સાચી રીતે પામી શક્તા નથી. બધી ઓતપ્રેત બની ગઈ હતી કે તેના મેલાં પ્રસન્ન ચિ રહેજે એ જ જીવનને સાચે વેગ થઈ ગયેલાં કપડાનું પણ તેને ભાન ન હતું. છે.–બાપુજીના શુભ આશીર્વાદ.
તેના વાળ અસ્તવ્યસ્ત થઈ ગયા હતા, મોઢા પર પિતાના પત્રથી સુજાતાને ભારે આશ્વાસન રાખ અને કેલસાના ડાઘા પડી ગયા હતા અને મળ્યું. પિતાની દાસી મારફત શ્રીમતીને લાવી દાસીઓ સાથે તે પણ એક દાસી જેવીજ પિતાએ સૂચવેલે પ્રસ્તાવ મૂકો અને તેણે એ દેખાતી હતી. વાત માન્ય રાખી. સુજાતા શ્રીમતીને લઈ પતિ ઉપરની અટારીએથી સુજાતાને પતિ સુજાપાસે ગઈ અને અત્યંત સંકોચપૂર્વક બોલી : તાના આવા હાલ હવાલ જોઈ વિચારતો હતો કે,
નાથ! આપ મને અનુજ્ઞા આપે તે એક આ બાઈ જેવી બીજી કોઈ મૂર્ખ નારી ભાગ્યેજ પખવાડિયું હું દાન પુણ્ય અને ધર્મકાર્યોમાં પ્રવૃત્ત હશે! પ્રાપ્ત થયેલા સુખને ઉપભેગ કરવાને રહે અને તે સમય દરમિયાન મારી આ સહાયિકા બદલે, મુંડિયા ભિક્ષુકેની સેવા પાછળ આંધળી શ્રીમતીને આપની પરિચયમાં મૂકું!” થઈ છે. તેના દેદાર કેવા વિચિત્ર થઈ ગયા છે ?
રંગીલા પતિદેવે શ્રીમતી પર દૃષ્ટિ કરી અને આમ વિચારો તે હસી પડ્યો અને આ હાસ્ય પાણી પાણી થઈ ગયે. આવી નારીને સામેથી તેની નજીક ઊભેલી શ્રીમતીએ જોયું. હાસ્યનું
૧૮૦]
[આત્માનંદ પ્રકાશ