Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુજાતાની ક્ષમાવત્તિ
લે. મનસુખલાલ તારાચંદ મહેતા. રાજગૃહીના એક આલેશાન મહાલયમાં કેચવશો નહિ.” શ્રાવસ્તીથી આવેલ પિતાના પિતાને પત્ર સુજાતા આજે તે તારી માતા કે માતામહ બંનેમાંથી વાંચી રહી હતી. પત્ર વાંચતી વખતે તેના ચક્ષુ- કેર હયાત નથી, પણ મારા લગ્ન વખતના તેના માંથી વહી રહેલાં ઊના ઊનાં અશ્રુઓ કાગળને શબ્દો મારા હૃદય તટપર એવા અંકિત થઈ ભીંજવી રહ્યાં હતાં. પિતાએ પોતાની એકની એક ગયેલા કે, ગમે તેવા સંજોગોમાં પણ તારી લાડકી પુત્રીને પત્રમાં લખ્યું હતું :
માતાને મેં કદી દુભવી નથી. તેની ઇચ્છાની ચિરંજીવી સુજાતા,
તૃપ્તિ અર્થેજ મારે તને રાજગૃહીને એક શ્રેષ્ટિને
ત્યાં આપવી પડી. સુલતા! ધનવાનને ત્યાં સાસરે ગયા પછી તારે વિગતવાર પત્ર તે આજે પ્રથમ મળે, જે વાંચી મારું હૃદય કંપી છે
આ સુખના સાધનેને કોઈ પાર નથી હોતો અને ઊડ્યું. ધનવાનને ત્યાં પુત્રીને પુત્રવધૂ તરીકે
છતાં ત્યાં શાંતિનું નામ નિશાન પણ જોવામાં મોકલતાં માબાપને હર્ષ અને આનંદ થાય છે. કે આવતું નથી. તારો પત્ર મારી વાતને ટેકે આપણી પુત્રી સુખમાં પડી. પણ આ માન્યતા
આપે છે. આમેય ધન અને ધર્મને સુમેળ
કવચિત જ જોવા મળે છે. માણસ પાસે પૈસે કેવી બાલિશ અને છેતરામણી છે, તે તે હું પ્રથમથી જ જાણતે હતે શિક્ષિત અને સંસ્કારી
હોય, પ્રતિષ્ઠા હોય, પણ ધર્મ અને સંસ્કાર ના છોકરીઓ જ્યારે ગરીબ
હોય તે એવા પૈસા અને પ્રતિષ્ઠાનું મૂલ્ય શું ?
શુર ગૃહે પુત્રવધૂ તરીકે જાય છે, ત્યારે ત્યાં પૂજાતી હોય છે. આ
પરંતુ લગ્નની બાબતમાં મુખ્યત્વે પૂર્વભવની લેણ
દેણુજ કામ કરી જતી હોય છે. “લંકાની લાડી કારણે તારા વાગુદાનની વાત તારા સાસરિયા તરફથી સામેથી આવી ત્યારે, તે લેકે ધનવાન
અને ઘોઘાને વર એવી કહેવતને પણ આજ અને સુખી હોવા છતાં મેં ઘસીને ના જ પાડી
અર્થ છે. ત્યાં તને કઈ ભિક્ષુ કે ભિક્ષણના દીધી હતી પણ તે વખતે તારી માતાની ગંભીર
દર્શન થતાં નથી અને કશી ધર્મ પ્રવૃત્તિ થઈ માંદગીના કારણે હું તેની ઇચ્છાને ન ઉવેખી
જ શકતી નથી, એટલે તારૂં મન ભારે ભારે રહ્યા શક્યો. મારા લગ્ન વખતે તારી માતા મહી હયાત
કરે છે, તે સ્વાભાવિક છે. જ્યાં ભિક્ષના ન હતી. એ લગ્ન પ્રસંગે તારા માતા મહે મને
દર્શનને પણ અવકાશ નથી, ત્યાં તેની ધર્મ એકજ શીખ આપેલી કે, “માતા વિનાની મારી દેશનાની તો વાત જ ક્યાં રહી? પુત્રી પર મને એટલા બધા હેત અને પ્રીત છે પરંતુ સુજાતા! જે પરિસ્થિતિમાં કુદરતી કે, તે દુઃખી થઈને જ્યારે એક પણ આંસુ રીતે જ આપણે મૂકાઈએ છીએ, તેને અનુકૂળ પાડશે, ત્યારે મારા હૃદય પર તેના એક એક બની જવામાં જ જીવનનું સાચું તપ છે. આ આંસુના બિન્દુનું વજન એક એક ટન જેટલું અત્યંતર તપ છે, બાહ્ય તપ કરતાં અનેકગણું લાગશે. મેં એ માતા વિહેણ પુત્રીને લાડ ચડિયાતું. આપણે ભગવાન બુદ્ધના ઉપાસક લડાવ્યાં છે, મેઢે ચડાવેલી છે, એટલે તેને દોષ ત્યારે તારા સાસરિયા તે સૌ વિધમ. તેથી જ
જ્યારે તમારી નજરે આવે, ત્યારે તે દોષનું આ પત્ર સાથે પંદર હજાર કાર્લાપણની એક નિમિત્ત કારણ મને ગણશે. પણ તેને જરાએ થેલી મોકલાવું છું. ચાતુર્માસના છેલ્લા દિવસે
થયુષણ વિશેષાંક
[૧૭૯
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531824 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 10 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1974 |
| Total Pages | 50 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 20 MB |