Atmanand Prakash Pustak 067 Ank 10 11

SR No.: 531772
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1969
Total Pages: 66
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 5 MB

Page 24

પુ૫નું સૌંદર્ય જોઈ આનંદ મેળવવા જેવી વાનું ચગ્ય ધાયુ નથી જિજ્ઞાસુએ પૂરણ છે. નિર્ભેળ એકત્વની માન્યતા ગમે તેટલી ચંદનહાર અને કૃષ્ણચંદ્રઘષકૃત An Epiઆકર્ષક લાગતી હોય અથવા અમુક દર્શન tome of Jainism નામના પુસ્તક માંહેનું સંપ્રદાયને જરૂરી લાગતી હોય તો પણ સાચા અગિયારમું પ્રકરણThe Doctrine of unity અદ્વૈતવાદની રચના માટે તે ગ્ય ભૂમિકા in difference એટલે ભેદભેદવાદ એ જોઈ બની શકતી નથી એ વાત હવે લગભગ લેવું જરૂરી છે. તત્વજ્ઞાનના અનેક ફૂટ પ્રશ્નો બધા આધુનિક દાર્શનિક કબૂલ રાખે છે. છે તેમાં મુખ્યત્વે કરીને ત્રણ મહત્વના ગણાય પણ કેવલાદ્વૈતવાદી દાર્શનિકો આ વાત છે (૧) જીવ (૨) જગત અને (૩) ઈશ્વર. કબૂલ રાખશે કે કેમ તે કહી શકાય નહિ જીવ એક છે કે અનેક? જીવનું સ્વરૂપ શું?
જગતના પદાર્થ માત્રને એ દષ્ટિ વડે ઇ જગતનું વાસ્તવિક સ્વરૂપ શું છે? જીવ અને શકાય. એક દષ્ટિ છે સામાન્યગામિની અને જગતને શો સંબંધ છે? ઈશ્વરનું સાચું બીજી છે વિશેષામિની, કેવલાદ્વૈત વેદાંતમાં સ્વરૂપ શું? ઈશ્વર સૃષ્ટિને કતો છે? ઈશ્વરને સામાન્યગામિની દષ્ટિ છે બહતત્તવવાદી હન. જીવ અને જગત સાથે સંબંધ શો છે? શાસ્ત્રોમાં વિશેષગામિની દે છે અને ઇકો આ બધા પ્રશ્નોના પાયામાં એક અને અનેક એકાંતિક છે. આ સ્થળે ભેદભેદવાદી વેદાંતને
મૂળભૂત પ્રશ્ન રહે છે તેથી તે પ્રશ્નને નિર્દેશ કરે જરૂરી છે કારણ કે તે પ્રકારના
અહિં ચર્ચવાનું યોગ્ય ધાર્યું છે. વેદાંતમાં ભેદ અને અભેદ બન્નેને સમન્વય ટૂંકામાં અદ્વૈતવાદ જે એક જીવવાદ કિવા કરવાને શુદ્ધ અને પ્રામાણિક પ્રયત્ન છે. વેદાં- એકાત્મકવાદને સ્વાંગ ધારણ કરે તેને એકાંતતસૂત્રો ઉપર આ દષ્ટિએ ભાષ્ય લખનારનિંબા- વાદ બની જાય છે. પરંતુ ભેદ અને અભેદ કચાર્યું છે. જેનદનને એક રીતે ભેદભેદવાદ બંનેનો અનેકાંત દષ્ટિએ સ્વીકાર કરે તે માન્ય છે વિસ્તાર ભયથી અહિં તે આપ યથાર્થ દર્શનશાસ્ત્રના નામને એગ્ય બની શકે.
સામ્રાજ્ય સાધુતાનું જગતમાં સર્જાશે જોઈશું તો જણાશે કે દુષ્ટતાનું સામ્રાજ્ય નથી, સામ્રાજ્ય કેવળ સાધુતાનું છે. દુષ્ટો કરડે હોય ત્યારે દુષ્ટતા ચાલી શકે છે. પણ સાધુતા ફક્ત એકમાં જ મૂર્તિમંત હોય ત્યારે પણ એ સામ્રાજ્ય ભોગવી શકે છે. અહિંસાનો પ્રભાવ એટલો વર્ણવ્યો છે કે એની સામે હિંસા શમી જ જાય. અહિંસા સામે પશુઓ પણ પશુતા મૂકી દે છે. એક જ સાધુપુરુષ જગતને સારૂ બસ થઈ જાય છે. એનું સામ્રાજ્ય ચાલે છે, આપણું સામ્રાજ્ય નથી ચાલતું, કારણ આપણે તો જેમ તેમ કરીને આપણું ગાડું ચલાવીએ છીએ. પેલે સાધુપુરુષ લખી મોકલે ને તે પ્રમાણે બધું થઈ જાય, એવું સાધુતાનું સામ્રાજ્ય છે. જ્યાં દુષ્ટતા છે ત્યાં બધું અસ્તવ્યસ્ત હોય છે. સાધુતા હોય ત્યાં સુવ્યવસ્થિત તંત્ર ચાલે છે, માણસો સુખી થાય છે. એ સુખ ખાવાપીવાનું સુખ નહિ પણ માણસો સદાચારી અને સંતોષી થાય એનું સુખ છે. નહિ તે માણસો કરોડ હોવા છતાં બેબાકળા ફરે છે, એ સુખની નિશાની નથી.
ગાંધીજી
૧૯૪
દ પ્રકાશ