Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૧૦
આત્માનંદ પ્રકાશ
અને પૂર્વના પ્રદેશમાં આગળ વધતા ગયા, તેમ તેમ આમ નાગો, રાક્ષસ, યક્ષ, વિષે જે માહિતી બીજી આર્યેતર પ્રજાઓના સંપર્કમાં આવતા ગયા. પુરાણ, મહાભારત અને રામાયણમાં મળે છે તેનાથી આ પ્રજાઓના ઉલ્લેખ પુરાણો, મહાભારત અને તદ્દન વિરૂદ્ધ પ્રકારની માહિતી જેન કથાઓમાંથી પ્રાપ્ત રામાયણમાં મળી આવે છે. તેમાં નાગ અને રાક્ષસ થાય છે. આમાં એક કારણુ ધમષ પણ હાય. પ્રજાઓ મુખ્ય છે. નાગ લેકે મુખ્યત્વે ગંગા અને બ્રાહ્મણોએ જેમની પ્રશંસા કરી હોય તેમને જેનોએ યમુનાના કાંઠા ઉપરના પ્રદેશમાં વસતા હતા અને વખેડપા હોય, અને જેમને જૈનેએ વખાણ્યા હોય રાક્ષસ લોકો વનોના અંદરના ભાગમાં તેમજ પૂર્વના તેમને બ્રાહ્મણોએ વખોડ્યા હોય. આમ છતાં નાગ, રાક્ષસ પ્રદેશોમાં વસતા હતા. આ પ્રજાએ સંસ્કૃતિમાં ડીક વગેરે પ્રજાઓના ધર્મ, રીતરિવાજ ઈત્યાદિ બ્રાહ્મણોડીક આગળ વધેલી હતી, પરંતુ લડાયક આર્યો સામે થી જુદા પ્રકારનાં હતાં અને તેથી બ્રાહ્મણોએ તેમને તેઓ ટક્કર ઝીલી શક્યા નહિ.
વખોડયા હોય તેમ માનવું વધારે સયુક્તિક લાગે છે. આ જ હકીકતને જૈન પરંપરા પણ ટકે આપે કારણે કે સામાન્ય પૌરાણિક ચિત્ર એવું છે કે એકાદ છે. ભગીરથે જ્યારે ગંગાને અષ્ટાપદ પાસેથી ખેંચીને રાક્ષસ, દૈત્ય કે દાનવ પ્રથમ ખૂબ ભક્તિભાવવાળા સાગર તરફ લઈ જતો હતો ત્યારે રસ્તામાં નાગોને હોય, તપ કરીને બ્રહ્મા, વિષ્ણુ કે શંકરમાંથી એકાદ બલિ આપીને પ્રસન્ન કરતા હતા તેવો ઉલ્લેખ છે. મોટા દેવને પ્રસન્ન કરી વરદાન મેળવે અને પછી એટલે કે ગંગાના કિનારા ઉપર નાગવસાહત હતી. ખૂબ દુષ્ટ થઈ કેને, દેવોને અને ઇદને હેરાન કરે, કાશીને રાજવંશ કે જેમાં પાવનાથનો જન્મ થયો અને યજ્ઞોમાં ભંગાણ પાડે. અંતે આ બધા ત્રાસ હતો તે નાગકુળનો હતો. રાજા શ્રેણિક (બિંબિસાર) પામીને મોટા દેવની પાસે મદદ માટે યાચના કરે શિશુનાગ વંશનો હતો. આ નાગ વંશ ઠેઠ ગુપ્તકાળ અને પછી વરદાનને બાદ ન આવે તેવી રીતે કાંઈક સુધી ચાલુ હતા, અને ગુપ્ત સમ્રાટો સાથે વિવાહ યુક્તિ વાપરી તે મોટો દેવ ત્રાસ આપનારને નાશ સંબંધથી જોડાયેલા હતા. રાક્ષસ કે એ આર્યોને કરે. બ્રાહ્મણની વર્ણન કરવાની આ પૌરાણિક રીત બીજી કોઈ પણ પ્રજા કરતાં વિશેષ મજબૂત સામનો છે. આ ઉપરથી સમજાય છે કે આયેંતરે ભક્તિભાવકર્યો હોય તેમ લાગે છે. કારણકે આર્યોએ તેમને ખૂબ વાળા ધાર્મિક પુરુષ હતા. પણ તેમને ધર્મ જુદો ખરાબ રીતે વર્ણવ્યા છે. તેમને સંસ્કારહીન, માણસ હોવાથી તેઓ આર્યોના દેવામાં કે દેવાધિદેવ ક્રમાં ખાઉ અને તેમણે સિદ્ધ કરેલી વિદ્યાઓને જાદુ ગણીને માનતા નહિ. આ શત્રુભાવે રહેતા એટલે આર્યોથાતુધાનો-જાદુગર કહ્યા છે. રાક્ષસો આર્યોના દેવામાં તરો તેમની તરફ શંકાની દૃષ્ટિથી જોતા અને જે માનતા નહીં અને તેમના હિંસક યજ્ઞોમાં ભંગાણ યજ્ઞ નિમિત્તે તેઓ એકઠા થતા તે તેમના યજ્ઞોમાં પાડતા તે સ્વીક્ત હકીક્ત છે એટલે આર્યોને રાક્ષસો ભંગ પડાવી તેમને વિખેરી નાખતા. આમ ગજગ્રાહ તરફ ખૂબ ઠેષ હોય તે સમજી શકાય તેવી વાત છે. ચાલતે પણ અંતે લડાયક આર્યો વિજેતા બનતા પરંતુ જેન પરંપરા રાક્ષસ તરફ ઠેષભાવ બતાવતી અને આર્યોતરો ઉપર પોતાનું વર્ચસ્વ જમાવતા. નથી. ઉલટું જેનેએ તેમની વિદ્યાઓને બિરદાવી છે. આથી અનુમાન કરી શકાય છે કે આયેંતરે બ્રાહ્મલંકાના રાક્ષસ રાજા રાવણે ઋષભદેવની પ્રતિમા પાસે ખેતર કેઈક ચર્યા કે જૈનધર્મ સાથે સંકળાયેલી છે નૃત્ય કરી પોતાનો ભક્તિભાવ દર્શાવ્યો હતો એટલે સુધી તેના અનુયાયી હતા અને તેથી જ જે કે બ્રાહ્મણે એ જૈન પરંપરા તેમને વખાણે છે. નાગે, રાક્ષસ, યક્ષો તેમને વખોડ્યા છે પણ જેનેએ તેમને વખાણ્યા છે. એ તીર્થકરોના અનુયાયીઓ હતા તેમ જૈને માને આ બાબતની વધારે ખાત્રી તે ભવિષ્યની પુરાતછે અને જૈન પરંપરામાં તેમનું મહત્વ ઘણું છે. ત્વની શોધે જ આપી શકશે.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531702 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 061 Ank 05 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1963 |
| Total Pages | 48 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 6 MB |