Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
તે જ છેષ
મગનલાલ . શાહ બાજીપુરાવાલા
ઇતિહાસ સાક્ષી પૂરે છે કે કોઈ પણ વ્યક્તિના ગુણે જવાને બદલે એનાં દેશોને પહાડ જેવા મેટ પતનનાં જે કારણે છે તેમાંનું અગત્યનું કારણ તેજલ ગણે છે. પારકે ઉપકાર કરતે હોય છતાં તેના પણ છે. સંયુક્તા પૃથ્વીરાજ પ્રતિ ખૂબ આકર્ષાય, ઉપકારકત્તિને ન જોતાં તેના પ્રતિ તેજદ્દેષ કેળગ્યેજ એના પરાક્રમ અને પ્રભાવથી અનુરાગ ઉપજે; અને જાય છે. સામી વ્યક્તિ મહાન હોવા છતાં પિતાના પૃથ્વીરાજ પણ સંયુકતાન રૂપ–લાવણ્યથી આકર્ષાય- ઉપકાર કરે જ જાય છે તે પોતાના ઉ૫કારી પરષની એ આકર્ષણ ઉભયના નેહમાં પરિણમે; એમાં રાજ પ્રગતિ થતી હોય તે તેમાં આનંદ માનવો જોઈએ, જયચંદને અસયા કરવાનું શું કારણ હતું ? સ્વયંવર પરંતુ એવું એનું સભાગ કયાંથી હોય કે એને માં તે કન્યા જેને વરમાળા આરોપે તે તેને પરણે, સવળે ભાગ સૂઝે ? ઝૂપડીમાં રહેતા મિત્ર મહેલમાં પરંતુ પૃથ્વીરાજની વધતી જતી કીતિ જયચંદને રહેતા પોતાના મિત્રની અદેખાઈ કરે એ શું યોગ્ય છે ? અસૂયાનું કારણ બની. એનું નિમિત્ત આ પ્રસંગ સાચે રતે એ છે કે પોતાની પાસે જે છે તેમાં બન્યો. બને માસીઆઈ ભાઈ હોવા છતાં બન્ને વચ્ચે સંતોષ માનવો જોઈએ. તદુપરાંત સામી વ્યક્તિ ઇર્ષ્યાન પ્રગટ. જયચંદ પોતે પૃથ્વીરાજ સામે આપણું કરતાં વધુ સુખી હોય તે તેને ભાગ્યશાળી ટક્કર ઝીલી શકે તેમ ન હોવાને કારણે એ પરદેશી સમજી તેના તે સદ્દભાગ્ય માટે પણ આનંદ માનવો સત્તાની સહાય શેધી. આ ઉપરથી સ્પષ્ટ ફલિત થાય જોઈએ, છે કે મોટે ભાગે જે લોકો સરખામણીમાં બીજા કરતાં અદેખાઈથી ભાનસ વિકૃત બને છે. લોહી ઉપર નિર્બળ હોય છે તે લોકો બીજાની પ્રગતિ સહન કરી પણ તેની અસર થાય છે. આમ તન અને મન બને શક્તા નથી. બીજાને સુખી જોઇને રાજીના રેડ થઈ બગડે છે. આવી પ્રવૃત્તિથી શકિત અને સમયનો જવાને બદલે અસૂયાથી પીડાય છે અને છેવટે તેજ અપવ્યય થાય છે. દેષના ભેણ બને છે--વના વિષમજવરમાં સપડાય છે. તેમ છતાં મેટું નુકશાન તે એ થાય છે કે પોતે
જ્યારે સામર્થ્યવાન તે સામર્થ્યવાનની પૂજા જ પિતાની શક્તિ અને સમય પોતાની પ્રગતિ માટે કરશે. એની યોગ્ય પ્રશંસા કરવાનું ચૂકશે નહિ, એને ખોવી જોઈએ તેનું એને ભાન સુદ્ધાં રહેતું નથી. ઈર્ષા કરવી પરવડે નહિ, એ એના સ્વભાવમાં પણ નt. પિતાના પગ કેવા મજબૂત અને સ્થિર છે એ જોવુ
તેજછેષથી ગુણગ્રાહ્ય દષ્ટિને નાશ થાય છે. દૂધ નથી પણ પારકે કેમ દોડે છે એની એને ચિંતા છે. માંથી પોરા કાઢવાની રચિત વૃત્ત જોર પકડે છે. કેટલાય નસકોરાં એવા હશે કે જે ધૂપસળી સળગે એટલે જ મોટામાં મોટો ગેરલાભ એ થાય છે કે ત્યારે તેની સુગંધ નહિ માણી શક્તા હોય, માણુસનું મન વિકૃત બને છે.
ની શુભ પ્રવૃત્તિઓ બીજાને દ્વેષનું કારણ બનતી પોતે બીજાનું વધતું જતું વ્યકિતત્વ સહન કરી હશે. કારણકે એમને કોઈનું ભલુ કરતું નથી તેમ કોઈ રાકતે નથી તેમજ તેજપ કરવાનું મન થાય છે. બીજાનું ભલું કરે તે તેમને ગમતું પણ નથી. આ પણ માનવી નબળી વસ્તુ જલ્દી ગ્રહણ કરે છે. પારકાનાં એક પ્રકારનો તેજદેષ જ છે ને ?
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531640 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 055 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1957 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |