Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અમારી પૂવદેશની યાત્રા
૧૪૭
46
આગળ જતા હતા; પરન્તુ આ બધું વિજળીના ચમકારાની માક ક્ષણિક જ નીકળવું. થાડે દુર જતા વાધનાં પગલાં દેખાયા. ત્યાંથી નીકળી ખીજે રસ્તે ગયા. એક ખૂબ ઉંડા કાતરમાંથી નીકળી નવા રસ્તા કાઢવાના હતા. એ રાજપુતા ઉંચે ચઢી રસ્તા જોતા હતા ત્યાં તેમણે વાધને પૂંછડી પટપટાવતા જાયા. માણસના ગંધ તરફ ધ્યાન દઈને બેઠે હતેા, પરન્તુ એ રાજપુતાના હાંજા ગગડી ગયા. ત્યાંથી જીવ લઇને નાઠા, નીચે ઉતર્યાં. હવે રસ્તા એવા વિચિત્ર હતા કે ન નીચે ઉતરાય કે ન ઉચે ચઢાય અધાયનાં પેાતીયાં ઢીલા થયા. “ અમે કહ્યું ભાષ ખીવે છે શા માટે ? શાન્તિથી વિચારી નવા રસ્તા કાઢે. આકી ડરે શું થવાનુ હતું. આપણાથી તે પશુ ડરશે આ સ્થાત એવુ વિકટ હતું કે દિ વાય ઉપરથી તરાપ મારે તે એકાદ બે જણને તે જરૂર લઇ જાય. અમે તે ભગવાન્ મહાવીરનું સ્મરણ કરતા જતા હતા બીજા રસ્તા શોધી કાઢ્યા. રાજપુત ભાયડા તા ઝપાટાબંધ ઉપર ચઢયા. અમે તે નિભ ય થઇ ત્યાં જ ઉભા ધીમે ધીમે ઉપર ચઢયા. તે ડૅડ જ્યાંથી ગુક્ામાં ઉતર્યાં હતા ત્યાં જ રસ્તે જઇને ઉભે રહ્યો. ખરે જ જીવન દરેકને કેટલુ વહાલું છે તેનું આ દૃષ્ટાંત હતું. રાજપુતેને શિકાર ન કરવા અને માંસાહાર ન ખાવાને ઉપદેશ આપતાં કહ્યું ભાઇ જીવન કેટલુ પ્યારૂં છે ? તમે બીજાના પ્રાણ ધ્યે! તેને કેટલા ડર લાગત હશે ? અસ્તુ. એ પવાડથી ઉતરી સામેના બીજા પહાડે ગયા ત્યાં એક સૂર્ય મ ંદિર હતું. આ પ્રથમ જૈન મંદિર હતુ. અહીં જૈન મૂર્તિ એ પણ હતી કહે છે કે એકાદ એ મૂર્તિએ તે થેડા સમય પહેલાં જ બહારથી ઉપાડી ફેંકી દીધી. બાકી ઘણી સ્મૃતિ એ પાંડાઓએ ફેકી દીધી છે. હુષ્ટપણ મૂર્તિના ટુકડા અસ્તવ્યસ્ત પડયા છે. પૂર્વ દેશમાં આપણે કેટલુ ગુમાવ્યું એ કાળેા ઇતિહાસ લખતાંય કલમ ધ્રૂજે છે. આવી તો ભૂમિએ, તીથ કરેાની ચરણરેણુથી પવિત્ર ભૂમિએ અને મેાટી મેટી જૈન પુરીએ આજે પૃથ્વીના પડળમાં સતાયેલ છે. બધાયથી વધારે આપણે પૂ દેશમાં જ ગુમાવ્યું છે, અને જો નબર દક્ષિણને છે. પહાડથી અમે સાંજે નીચે ઉતર્યાં, ત્યાં એક પડાઓને પાડેા છે-વાસ છે. જે સાધુએના આગમનથી તેએ ચમકયા હતા અને તેમાં અમા: ભાષણ-વ્યાખ્યાનની જાહેરાતથી વધુ ચમકયા હતા. કેટલાક અહંમન્ય પંડિતા જૈન દર્શનના ખંડન માટે કમ્મર કસી મેાટા મોટા પાથા એકઠા કરી બેઠા હતા. સૂર્યાસ્ત તે થોડા સમય જ બાકી હૈાવાથી અમે ઝપાટાબંધ જતા હતા, તરસ સખ્ત લાગી હતી. ગળાં સુકાતાં હતાં. સાથેના રાજપુતે તળાવ કિનારે બગીચામાં થાક ઉતારવા ગયા. અમારી ત્રિપુટી થાકીપાકી ગામમાં જ જતી હતી ત્યાં બ્રાહ્મણેાના વાસમાં પડિતા મળ્યા. અમને ઉભા રાખ્યા. અમે કહ્યું ભાઇઓ-મહાનુભાવે! સૂર્યાસ્ત થવા માગે છે. અમે ભૂખ્યા અને તરસ્યા છીએ માત્ર જલ પી જવાય તેય ઘણું છે; માટે હમણાં વાત નહિ કરીએ. પણ એ તેા અડા ઉભા. અમને કડે અહીં પ્રથમ જૈન મૂર્તિએ ઘણી હતી પણ હવે એકે નથી અમે પણ હસતાં હસતાં કહ્યું. આપ મહાશયેાનું બધું પરાક્રમ અમે જોઇ આવ્યા એ પણ અમારા જવાબ સાંભળી ભેાંઠા પડ્યા, ત્યાં એક જણ કહે તમારા જેવા સારા, સમજુ અને સજ્જન માણસે। આ નાસ્તિક ધર્મ કેમ પાળે છે ? બસ પછી તેા મુખમસ્તિતી વક્તવ્ય એ ન્યાયે તેમણે પેત પ્રકાશ્યું .જેટલી દાઝ હતી તેટલી કાઢી. જૈનધમ ની નિંદા કરવા માંડી. અમે કહ્યું. તમે ન્યાય અને નીતિનું ઉલ્લંધન કરા છે.. પ્રમાણ પુરસ્કર ખેલા. અમે જવાબ આપવા તૈયાર છીએ. અમે પ્રથમ આસ્તિક અને નાસ્તિકનુ લક્ષણ પડિતા પાસે કરાવી પછી મેલ્યા. જૈન દર્શન આપે જોયું છે? તે પુણ્ય, પાપ, ઇશ્વર, પુનર્જન્મ, સ્વાદિ અધુ માતે છે? —( ચાલુ )
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531363 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 031 Ank 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1933 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |