Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
સુધી લંબાયેલી છે, તેના છેલા શિખરે એક દેવીનું મંદિર છે. આ સ્થાનનો પહાડ બે માઈલ ઉંચે હશે અને ગામથી પણ પહાડ બે અઢી માઈલ દૂર હશે. નીચે ગામ ઘટાઇન છે. ગામમાં બે મોટા મેટા પાડા (વાસ છે-એકમાં રાજપુતો વસે છે અને બીજામાં બ્રાહ્મણે. અમે રાજપુતોના વાસમાં જ રહ્યા હતા. ઉપદેશ આપી જેન ધર્મના સિદ્ધાંતો, અહિંસા ધર્મ વગેરે સમજાવ્યા અને કહ્યું અમારા બધા ભગવાન રાજપુત જ હોય છે. તેઓ બહુ ખુશી થયા. શીતલનાથ ભગવાન અહીં જ ભક્િલપુરમાં થયા છે. તેમણે કહ્યું અહી પણ શીતલનાથ થયા છે. અહીં પ્રથમ ઘણાં જૈન મંદિર અને મૂર્તિઓ હતી પણ.. લોકેએ તેડીફાડી ફેંકી દીધી. તમે ચાલે તો બતાવીએ. અહીંથી નજીકમાં જ અમને પણ કંઈક જૈન ધર્મનાં પ્રાચીન સ્મારક મળશે તે આશાએ ત્યાં જવાનું મન થયું. અમે રાજપુતાના વાર માં આવ્યા
અને જેન-ધર્મનો-અહિંસાને ઉપદેશ આપીએ છીએ. તેની ખબર બ્રાહ્મણ પંડાઓને પડી. બધા ગભરાયા. રખેને બધા જેની બની જાય, અહિંસા ધર્મી બની જાય, અમારી રાજી ટુટી જશે. તેમણે વાદૃવવાદ-ખંડનમંડનના ગ્રંથ ચૂંથવા માંડ્યા. અ ને પણ ખબર મળી. અમે તે તેમના તરફ લક્ષ્ય પણ ન આપ્યું. બીજે દિવસે રહેવારમાં આઠ દસ રાજપુતો અને અમે ત્રણ પહાડ ઉપર જવા ઉપડ્યા. આડબડ રસ્તા, કાંટા, ગોખરૂ અને કાંકરા વાગે. અને પહાડ નજીક આવ્યા. અહીં પણ આડબડ રર જ હતો ગામડા ! માણસે અને પગમાં જુતી સહિત; માત્ર અડચણ અમારે જ હતી “એ શરાને છે માર્ગ છે.” જેવું હતું. મહામુશ્કેલીએ એકાદ માઈલ ગયા ત્યાં ઉપર જ ભદ્દિલપુરના પહાડની માફક ભય ચામાન, દર મંદિર અને તળાવ આયુ ચગાનમાં ઝાખરા ઉગ્યા છે અને તળાવ સુકાઈ ગયું છે અને મંદિર જમીનદોસ્ત થયું છે. પુરાણ ઈટ અને શિખરના ધ્વરત વિભાગે પિતાનું અસ્તિત્વ ગાઈ રહ્યાં હતાં, જૈન મંદિર હતું એમ નિશાનીઓ મળે છે. મંદિરના ગભારાના ટોડલા ઉપર. બાર શાખ ઉપર મૂર્તિની આકૃતિ દેખાતી હતી. શિખરના ટુકડા પણ ભવ્ય મંદિર અને તેના ગૌરવને ગાતા મૂક સુતા હતા. મંદિરની ઈટે બહુ જ પુરાણી – લગભગ દોઢથી બે હજાર વર્ષ પૂર્વેની છે. મંદિરમાં ધ્વસ્ત વેદી પણ હતી- છે. આ સ્થાન છેડી ત્યાંથી પણ ઉપરની ટેકરીએ ચઢ્યા. ત્યાં પાદુકા છે, જેવી જૈન મંદિરોમાં હોય છે તેવી જ. પરંતુ તેની સામે એક ખાડે કરી ભુદેવોએ શિવલીંગ પધરાવ્યા છે. આ પ્રાચીન જૈન મંદિર જ હશે એમાં લગારે સંશય જેવું નથી, પરંતુ અત્યારે તે શિવજીનું મંદિર બન્યું છે. આ સ્થાન શ્રી શીતલનાથ પ્રભુની ચરણરજથી પુનિત થયું છે. આ સિવાય બીજે પણ એ કાદ-બે સ્થાને માત્ર ૫ દુકા છે આ પહાડમાં કયાંય જીવહિંસા થતી નથી, સ્થાન પણ પવિત્ર અને શુદ્ધ છે. બાકી ચઢાવ તેમજ ઉપર ફરવાનું બહુ જ મુશ્કેલ છે. બળે પહાડની વચમાં ખીણમાં ઉતરી અને કાં તે કુદીને જઈએ ત્યારે જ ખરું જોવાનું મળે. અમે સાહસ તે કયું જ હતું. લગાર પ્રમાદ થાય કે ભૂ તો મૃત્યુના મુખમાં જ જાય. અસ્તુ હવે સાથેના રજપુત-ક્ષત્રિયોના મનમાં થયું કે ગુફાને રસ્તે નીચે જઇએ. બાવાજી (અમારી) સાથે ગુફા ઉતરાશે અને નવીન માર્ગ જેવાશે. અમે પૂછયું કેાઈ અનુભવી છે? બધાએ કહ્યું હમને દેખા હે, કોઈ હજ નહિ હે; પણ ખરી રીતે કોઈ અનુભવી ન હતું. બધા અમારા જેવા જ અણજાણ હતા. થોડે રસ્તો તે સરળતાથી પાર કર્યો. કાંક લાંબા થઇને. કયાંક બેસીને અને કયાંક વાંકા વળીને પણ ઉતર્યા. રાજપુતો મનમાં ખુશી ખુશી થતા જતા હતા. હિમ્મત, હોંશ અને ઉત્સાહથી એક પહાડીથી બીજી પહાડી અંધેર ગુફામાં વટાવતા.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531363 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 031 Ank 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1933 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |