Prabuddha Jivan 2019 02

SR No.: 526127
Original Sutra Author: N/A
Author: Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2019
Total Pages: 56
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 5 MB

Page 6

યોં કથિ કહે કબીર' – (૪) ક્યા કાશી, ક્યા મગહર
પદ્મશ્રી ડૉ. કુમારપાળ દેસાઈ
સંત કબીરે દેશના અન્ય પ્રદેશોમાં ભ્રમણ કર્યું, પરંતુ પોતાનો એમણે કહ્યું કે “જેમ પાણીમાં પાણી મળી જાય, એને લાખ મુખ્ય નિવાસ તો કાશીમાં રાખ્યો હતો. જીવનભર કાશીમાં રહેનારા પ્રયત્ન પણ જુદું કરી શકાતું નથી. અસલ પાણી અને ઉમેરેલું પાણી સંત કબીરે જીવનને અંતે મૃત્યુ સમયે મગહરમાં જવાનું નક્કી કર્યું. એમ ભેદ પાડી શકાતો નથી, એ જ રીતે કબીર પોતાના રામસ્વરૂપમાં આ કાશીમાં એમણે એકસો ઓગણીસ વર્ષ વિતાવ્યાં હતાં અને અચળ (ધુરિ) થઈ ગયા છે. હવે એમને કોઈ અલગ કરી શકે પછી એકસો વીસમા વર્ષે અંતકાળ સાવ સમીપ હતો, ત્યારે એમણે નહીં.' મગહરમાં જવાનું અને મૃત્યુ પામવાનું પસંદ કર્યું.
અહીં એમણે આત્મસાક્ષાત્કારનો મહિમા કર્યો છે. જેને એ સમયે એવી માન્યતા પ્રવર્તતી હતી કે કાશીમાં મૃત્યુ પામે, આત્મસાક્ષાત્કાર થયો હોય, એને કોઈ સ્થળનો શું મહિમા હોય? તેને આપોઆપ મુક્તિ પ્રાપ્ત થાય છે અને મગહરમાં મૃત્યુ પામનારો બીજી બાજુ વર્ષો સુધી કાશીમાં રહ્યા પછી આ મહાન સંતે જોયું કે મનુષ્ય પછીના જન્મમાં ગર્દભ તરીકે જન્મે છે. અનેક રૂઢ, પરંપરાગત કાશીમાં મરણની વાત કરીને પંડિતો અને પુરોહિતોએ પોતાની અને બંધિયાર વિચારો અને જીવનરીતિનો વિરોધ કરનાર સંત આવક વધારી હતી. એમની દૃષ્ટિ ધનપ્રાપ્તિ પર હતી, મોક્ષપ્રાપ્તિ કબીરે આ માન્યતાનો વિરોધ કરવા માટે જ અંતકાળે કાશીથી પર નહીં. જગતમાં એવું કહેનારા ઘણા હોય છે કે અમુક સ્થળે મગહર આવવું પસંદ કર્યું. એમના કહેવા પ્રમાણે કાશીમાં મૃત્યુ મૃત્યુ પામવાથી ઉચ્ચ ગતિ, નિર્વાણ કે મોક્ષ પ્રાપ્ત થશે. જ્યારે સંત પામીએ તો જ મુક્ત થવાય, એ માન્યતા યથાર્થ નથી અને એ વાત કબીર આને નર્યો અંધવિશ્વાસ માને છે. પણ એટલી જ ખોટી છે કે મગહરમાં મૃત્યુ પામવાથી પછીના જન્મ એકસો ઓગણીસ વર્ષની જૈફ ઉંમર હોવા છતાં એમણે કાશીનો ગર્દભ થવાય.
ત્યાગ કરીને આજે ગોરખપુર-લખનૌ રેલવેલાઈન પર આવેલા જીવનની અંતિમ વેળાએ સંત કબીરે કાશી છોડી મગહર મગહરમાં વસવાનું સ્વીકાર્યું. એમનો પ્રશ્ન તો એ હતો કે જે માનવી જવાની વાત કરી, ત્યારે મિથિલાના પંડિતોની મંડળી એમની પાસે જીવનભર વૃત્તિ, વાસના અને ઝંખનાઓથી બંધાયેલો હોય, જેણે આવી અને કહ્યું, ‘તમે ગંભીર ભૂલ કરી રહ્યા છો. લોકો મૃત્યુ પારાવાર દુષ્ટકર્મો કર્યા હોય, તે માત્ર અંતકાળે કાશીમાં આવે, તેથી સમયે પોતાનું ગામ કે શહેર છોડીને કાશીમાં વસવા આવે છે અને કઈ રીતે મોક્ષ પામે? મોક્ષ એ તો વાસનાનો ત્યાગ છે. વ્યક્તિ જેમ તમે આ મુક્તિનું ધામ છોડીને મગહરમાં જવા માગો છો?' જેમ વાસનાઓને ત્યજતો જાય, તેમ તેમ એ મોક્ષ તરફ ગતિ કરતો
આના ઉત્તરમાં સંત કબીરે એમને એક બીજક (ક્રમ-૧૦૩) હોય છે. મોક્ષનો સંબંધ આધ્યાત્મિકતા સાથે છે, સ્થાનવિશેષ સાથે સંભળાવતાં કહ્યું,
નહીં. માત્ર કાશી તરફ ગતિ કરવાથી મોક્ષ મળે નહીં. ‘લોગા તુમહીં મતિ કે ભોરા'
સંત કબીરની દૃષ્ટિએ વ્યક્તિનું મૃત્યુ એ એના જીવનસમગનો હે પંડિતો, તમે ઘણા ભોળા છો' અર્થાતુ તમારી માન્યતા સરવાળો છે. એની જિંદગીની કમાણીનો છેલ્લો આંકડો છે. આમેય યોગ્ય નથી. વ્યક્તિના મૃત્યુ કે મૃત્યુ પછીની ગતિ સાથે સ્થાનવિશેષનો જીવનમાં સાધના મુખ્ય છે, પ્રક્રિયાનો મહિમા છે, પરિણામનો કોઈ મહિમા નથી. તમે જે સ્થાનવિશેષનો મહિમા કરો છો, તે નહીં. જા ઉચિત પ્રક્રિયા કરી ન હોય, તો એ મુજબનું પરિણામ તમારું ભોળપણ સૂચવે છે.
ક્યાંથી સંભવે? આનો અર્થ એ નથી કે સંત કબીરે કાશીની ગરિમાનું ખંડન કર્યું કબીરના સમયમાં તો આવા કેટલાય રૂઢાચારો ચાલતા હતા, હતું, પરંતુ આની પાછળનો એમનો હેતુ અંધવિશ્વાસનો વિરોધ પરંતુ આજેય આપણે એવા બાહ્યાચારો જોઈએ છીએ કે જેમાં એમ કરવાનો હતો. જેણે જીવનભર અનેક અંધવિશ્વાસોનો વિરોધ કર્યો, માનવામાં આવે છે કે અમુક સંત મોક્ષ આપે છે અને અમુક સગુરુ જેઓ પાખંડ અને બાહ્યાચારના કટ્ટર વિરોધી હતા એવા સંત કબીરે મુક્તિ અપાવે છે. કબીરનો પહેલો પ્રહાર પાખંડ પર છે અને અહીં આવા બાહ્યાચારને બદલે આત્મસાક્ષાત્કારનો મહિમા કર્યો. ધર્મમાં ચાલતા પાખંડ પર પ્રહાર કરતાં તેઓ કહે છે, “કબીર ગમે એ આત્મસાક્ષાત્કારની વાત કરતાં એમણે કહ્યું,
ત્યાં જાય તોય એમને એમના રામસ્વરૂપનો નિશ્ચય અટલ છે, જ્યોં પાની-પાની મિલિ ગયઉ
એમાંથી એમને કોઈ ચળાવી શકે તેમ નથી.' ત્યોં ધુરિ મિલા કબીરા //ર/
એક બીજી બાબત પણ હતી કે મગહર બાજુના વિસ્તારમાં જો મૈથિલ કો સૌંચા વ્યાસ,
સિદ્ધો અને નાથપંથીઓનો વધુ પ્રચાર હતો. વળી અહીં બૌદ્ધ તોહર મરણ હોય મગહર પાસ //all
ધર્મના અવશેષો પરથી એમ લાગે છે કે બૌદ્ધ ધર્મનો પણ મગહરમાં
પ્રવ્રુદ્ધ જીવન
(ફેબ્રુઆરી - ૨૦૧૯