Prabuddha Jivan 2018 12

SR No.: 526125
Original Sutra Author: N/A
Author: Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2018
Total Pages: 56
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 5 MB

Page 14

છે. માથાબોડ સ્નાન જાણે.
વૃક્ષોને વનરાજી પર પથરાતા, લસરતા, ચમકતા તડકાને દૃષ્ટિ પહોંચે ત્યાં મેદાનોમાં, ખેતરોમાં, સીમમાં, પર્વતના દીઠો છે, પણ આજે તો એક ટચૂકડા પાનનો રંગ ખીલવતા એની ઢોળાવ પર અને જળરાશિ પર તડકો જ તડકો જોયો છે. અને સાથે વાતો કરતા તડકાને જોઈ અવાક થઈ જવાયું. બચપણમાં તડકો ન ખમી શકાય, છાંયડા માટે ફાંફાં મારવા પડે એવો જોરાવર રાતે ટોર્ચ હાથ લાગી જાય તો એને આંગળી પર દબાવી ચાંપ તડકો વેઠયો પણ છે. આજના આ ખોબાભર કૂણા તડકાની કિંમત દબાવતાં રક્ત-માંસની ગુલાબી ઝાંય જોવા મળતી. આજે બે પાંદડાંની કિંઈ ઓર જ છે.
અંદરની દુનિયા દેખાતી હતી. પાનની નાનકડી દાંડી પરની રુંવાટી અંદરનો બેઠક ખંડ જરાક અંધારિયો છે. હું ત્યાં બેઠો છું પણ સહેજ ચમકતી હતી. તડકા અને છોડના મેળાપને નીરખવા ઉત્સુક છું. આ તો નર્યું બધા તડકાઓ પાછા ફરીને સાંજે સૂરજને પોતાની દિનચર્યા કૌતુક! બરાબર પેલાં સહેજ જાડાં ઘટ્ટ લીલાં પાન પર તડકાનો વર્ણવશે. મોટા તડકાઓ મોટી વાતો આદરશે ત્યારે અહીં બપોરે અભિષેક થઈ રહ્યો છે. તડકો પાનની આરપાર નીકળે છે. એ સીધો આવેલો તડકો બે પાન સાથે જામેલી દોસ્તારીની વાત કરવામાં પ્રકાશથી લીલાં પાન ઝળહળી ઊઠે છે. પહેલાં જેને ઝાંખો લીલો પાછો નહિ પડે. રંગ માની ધ્યાન નહોતું આપ્યું એ પાન એવાં રૂડાં લાગે છે કે દોડી કાલે બપોરે આ જ જગાએ છોડ અને હું તડકાની રાહ જઈને એ ઝાંય આંખમાં આંજી લઉં. મનોહર લીલો રંગ પી જાઉં. જોઈશું. અંતર જોજનોનું છે. કાલે કોઈ નવો તડકો આવશે. તડકા અને પાનની ગોષ્ઠિ લોભામણી છે. પાસે જઈને કાન દેવાનું આજનો તડકો બીજે જઈને બે પાંદડાંની વાત કહેશે. મન થાય છે, પણ એ ઝીણી છાની વાતો સંભળાય તો થઈ રહ્યું! પાંદડા અને તડકાનું રસપાન ચાલ્યું, એમાં પાસે ઊભેલા હોઠ હલતા નથી. શું તડકો પાનની લીલપ નહીં પીતો હોય? છાંયડા અને ઝાંખા અંધારની ભૂમિકા પણ નોંધપાત્ર રહી. છાંયડાએ - હવે મારું ધ્યાન એ પ્રફુલ્લિત પાન અને એને ચમકાવતા, આચ્છાદન કર્યા વગર તડકાનો તાર સાંધવા દીધો. ઝાંખો અંધાર રમાડતા અને સજાવતા તડકા પર છે. ખબર છે, જરા વારમાં આ તો મારો મિત્ર બની રહ્યો. એણે આ ટચૂકડા તડકા અને બટુકડા તડકો હટી જશે. એ કિરણો બીજે જશે. આ જોજનો દૂર સૂર્ય એનો પાનના લીલા ઝળહળને મને જોતો કર્યો. ખુલ્લું અજવાળું હોત તો ચપટી તડકો અહીં એક છોડની દાંડી બે ચાર પાન અને એમનું આ મિત્રમિલન હું ચૂકી જાત. એક મિલન, એની રંગછટા અવર્ણનીય ઝાંય મુગ્ધ કરવા પરિપૂર્ણ શરદ પાસે આવા તો ઘણા જાદુ છે.
DLI છે. ઘરના બારણે એક ઘટના, ના; એક ઓચ્છવ.
ફોન નં. ૯૮૨૦૬૧૧૮૫૨ ભક્તિમાર્ગની મહત્તા
પરાગભાઈ શાહ સમગ્ર જીવસૃષ્ટિમાં આગવા લક્ષણો ધરાવનાર માનવમાં કે આ પ્રબુદ્ધ જીવો એવું તે શું પામ્યા? અથવા તેમનામાં એવું તે એક વિશિષ્ટ શક્તિ-પ્રતિભા પણ છે તે છે વિચાર કરવાની તથા તે શું પ્રગટ થયું? અથવા તેઓ એવી તે કઈ શક્તિમાં કે અસ્તિત્ત્વમાં વિચારોને અભિવ્યક્ત કરવાની. જેનાથી તે જીવસૃષ્ટિમાં શ્રેષ્ઠ વિલીન થયા? કે હજારો વર્ષ વીતી ગયાં છતાં હજુ પણ આપણે પુરવાર થઈ શકે છે. માણસનો જન્મ થાય, ધીમે ધીમે પોતાની તેઓને “પરમ' આત્મા માનીએ છીએ! સમજ કેળવાય અને પછી કહેવાતી પરિપક્વતા પામે ત્યારે તેને કોઈ પણ અનુભૂતિને સંપૂર્ણપણે શબ્દમાં વર્ણન કરવું અશક્ય વિચાર આવે કે આ માનવ-જીવનનો હેતુ શું? તેનું લક્ષ શું? આ હોય છે. છતાં આપણે તે અનુભૂતિને કોઈક રીતે તો વર્ણવીએ જ સૃષ્ટિ પર પોતે આવિર્ભાવ પામ્યો તેનું પ્રયોજન શું ? આવા તો છીએ. જેમ કોઈ પ્રાકૃતિક સૌદર્ય માણીને મજા આવી કે આનંદ અનેક વિચારોનું તે મનોમંથન કરે છે. ઘણીબધી મથામણ પછી થયો તેમ શબ્દોથી કહીએ છીએ પરંતુ તે મજા કે આનંદ સામેની પણ માનવ કોઈ ચોક્કસ તારણ પર આવી શકતો નથી. આમ છતાં વ્યક્તિ ફકત સાંભળીને માણી શકે ખરો? તેણે તો તે પ્રાકૃતિક સદીઓ જુના ઈતિહાસ અને પુરાણ પર નજર માંડીએ ત્યારે સૌંદર્ય જાતે જ માણવું પડે. તેવી જ રીતે આ મહાનુભાવોને જે જાણવા મળે છે કે ઘણા માનવજીવ કોઈક અનોખી અને આગવી અલૌકિક અનુભૂતિ થઈ તેને શબ્દમાં વર્ણવી શકાય નહિ પરંતુ તેનું કેડી કંડારી ગયા, અને તેઓ મહામાનવ પુરવાર થયા તથા ભગવાન વર્ણન કરવાના પ્રયત્નરૂપે શાસ્ત્રોની રચના થઈ. પરંતુ અનુભવને તરીકે પુજાતા થયા. જેઓને આપણે રામ, કૃષ્ણ, મહાવીર, બુદ્ધ, શબ્દદેહ આપવો અશક્ય છે તેથી આ શાસ્ત્રો આપણને અનુભૂતિ મહંમદ, જીસસ વગેરે નામોથી જાણીએ છીએ. આવા પ્રબુદ્ધ જીવો નહીં પણ દિશાસૂચન કરી શકયા અથવા બોધ કરાવી શક્યા. હવે માનવ સમુદાયમાં આદર્શ તરીકે સ્વીકારાયેલ છે. તો હવે પ્રશન થાય આ દિશામાં પ્રયાણ કરવું અને બોધ પામીને તેનો અનુભવ કરવા
પ્રqદ્ધજીવન
ડિસેમ્બર- ૨૦૧૮ |