Prabuddha Jivan 2017 12

SR No.: 526113
Original Sutra Author: N/A
Author: Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2017
Total Pages: 60
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 5 MB

Page 13

'
પ
સદ્ગુણો અને સદાચારને મહત્ત્વ આપતા. “અક્ષરજ્ઞાન કરતા ઘણી તેની ખબર પડે છે!' વધારે જરૂર તો સચ્ચાઈ, સહનશીલતા, સમય-સૂચકતા, હિંમત ૧૯૨૬-૨૭માં ઓરિસાના ગામડાંઓની ગરીબાઈ જોઈને અને વ્યવહારબુદ્ધિની હોય છે.” તેમ તેમણે કહેલું.
અત્યંત દ્રવિત થયા. તેમને થયું “આ લોકો માટે શું કરી શકાય? મહાપુરુષો દીવાદાંડી સ્વરૂપ હોય છે. ભૂલ્યા ભટક્યાને રસ્તો મને થાય છે કે મરણની ઘડી આવે ત્યારે અહીં ઓરિસ્સામાં આવી બતાવવાનું કામ તેઓ કરતા હતા. ગાંધીજીનું મંથન સમસ્ત આ લોકોની વચ્ચે મરું, કંઈ નહીં તો તે વખતે જેઓ મને મળવા માનવજાત માટે હતું. તેઓ સમગ્ર જગત વચ્ચેની આંતરિક એકતા આવશે તે આ લોકોની કરુણ દશા જોશે અને તેમાંના કોઈનું હૃદય જોઈ શકતા હતા. તેઓ માનતા કે માનવજીવન અનેક પાસાંના પીગળશે તો આ લોકોની સેવા કરવા અહીં આવીને વસશે.” આમ સમન્વયથી બનેલું એક અને અખંડ છે. તેમનું પોતાનું જીવન કોઈ તેમને થતું. તેઓ સેવાગ્રામ રહેતા હતા ત્યારે શિયાળાની કાતિલ નક્શા કે સમન્વિત પૂર્વયોજના અનુસાર નહોતું. તેમણે જીવનના ઠંડીમાં ગોશાળા સાફ કરવા આવતા ગરીબ મજૂરને આશ્રમના જે કેટલાંક મૂળભૂત સિદ્ધાન્તો નક્કી કરેલા તે અનુસાર જીવતા. પરિવારો પાસેથી ફાટેલી સાડીઓ ભેગી કરી અને ગોદડી બનાવીને તેથી તેમના આચાર અને વિચારમાં એકતા સંવાદિતા વરતાય છે. તેને ઓઢવા માટે આપી! વિલાયતમાં પણ “હું તો ગરીબોનો - તેમના જીવનમાં સેવા તત્ત્વ ભારોભાર અને સહજ હતું. પ્રતિનિધિ છું. હું ભારતના કરોડો ગરીબોમાંથી એક છું' તેમ સેવાધર્મના સાચા દૃષ્ટાંતરૂપ તેઓ હતા. દ્વેષભાવથી તેઓ સર્વથા કહી ગરીબ સત્તામાં જ રહ્યા એટલે વિનોબાજીએ એક વખત કહેલું મુક્ત હતા. વિરોધીઓ પણ તેમના પર વિશ્વાસ મૂકી શકતા! “ગાંધીજીમાં એક અપાર કરુણા કામ કરી રહી હતી.” હરિજનોને સત્યનિષ્ઠા અને દ્વેષરહિતતાથી જાગૃતિપૂર્વકની તેમની સાધના પડતા દુઃખોથી પોતે જ વેદના અનુભવતા એટલે તેમણે કહેલું હતી. “આ સંસારમાં કોઈનો પણ તિરસ્કાર કરવા હું મને અસમર્થ “હું પુનર્જન્મ માગતો નથી, પણ હું આવતા જન્મ જન્મ તો અંત્યજ માનું છું. ઈશ્વરપરાયણતાથી ખૂબ સંયમ કેળવીને ચાલીસ વર્ષ જન્મ અને તેમને પડતા દુઃખો અનુભવું.” થયા કોઈના પર દ્વેષ કરવાનું છોડી દીધું છે.” - આ વાત તેમણે ગાંધીજીની આ શક્તિનો સ્ત્રોત કયાંથી આવતો હતો? અસીમ ૧૯૨૫માં કરેલી.
ઈશ્વર શ્રદ્ધા તો ખરી જ, પણ તેનું મૂર્ત રૂપ તે પ્રાર્થના. તેઓ અંદરની સંવેદનશીલતા, અનુકંપા, કરુણા વિના સેવાની સતત સહજ પ્રાર્થનામય, ધ્યાનમય જ રહેતા. આપણને લાગે કે ગંગોત્રી વહી ન શકે. ગરીબો માટે, અસ્પૃશ્યો માટે નાનપણથી જ આ વ્યક્તિ તો સતત કર્યરત છે, પણ તે તેમનું બાહ્ય કર્મ ચાલતું અપાર કરુણાનો ભાવ આપણે જોઈ શકીએ છીએ. રાષ્ટ્રજીવનમાં હોય, અંદર પ્રાર્થના - રામ નામ સાથે અનુસંધાન હોય. તેઓ તેમની આ કરુણાધારા શતમુખે વહી છે. માનવસેવા એ જ પ્રભુસેવા કહેતા “શરીરને માટે અન્ન અનિવાર્ય છે, તેટલી આત્માને માટે એ એમણે સાર્થક કરી બતાવ્યું. ઈશુ કહેતા Thave come not to પ્રાર્થના અનિવાર્ય છે. ખોરાક અને પાણી વિના કેટલાક દિવસ હું destroy, but to fullfiI.' આ વાત ગાંધીજીનું જીવન જોતા પ્રત્યક્ષ કાઢી શકું, પણ પ્રાર્થના વિના એક દિવસ પણ કાઢવો મારા માટે થાય છે. “માનવજાતની સેવા કરી તે દ્વારા હું ઈશ્વરને અનુભવવા અશક્ય છે” તેમ કહેતા અને તેમને વિશ્વાસ હતો કે “ઈશ્વરે મારી મળ્યું છે, કેમ કે હું જાણું છું કે ઈશ્વર ઉપર સ્વર્ગમાં નથી રહેતો કે પ્રાર્થનાનો જવાબ ન આપ્યો હોય તેવું કંઈ બન્યું નથી.” આશ્રમમાં તે અહીં નીચે નથી રહેતો, પણ તે હરેકમાં છે.” “મારું આખુંય હોય કે જેલમાં, પ્રવાસમાં હોય કે કોઈ ગામમાં, પ્રાર્થના અચૂક જીવન સત્યની એક પ્રયોગશાળા છે. મારા આખા જીવનમાં કેવળ કરતા જ. દરરોજ સવાર-સાંજ નિયમિત પ્રાર્થના તેમને શક્તિ, એક જ પ્રયત્ન રહ્યો છે અને તે મોક્ષની પ્રાપ્તિ. ઈશ્વરનું સાક્ષાત્ સામર્થ્ય, તાજગી આપતા દક્ષિણ આફ્રિકામાં પ્રેસ ચલાવતા. જાતે દર્શન અને તે સેવા દ્વારા.”
પ્રેસનું પૈડું ફેરવતા તે વખતના તેમના એક સાથીએ લખ્યું છે કે સેવાનું ઉદ્ગમ સ્થાન છે ભીતરી કરુણા. દક્ષિણ આફ્રિકામાં “તેમના હાથ પૈડું ફેરવતા અને ચિત્ત ધ્યાનસ્થ રહેતું!” વાઈસરૉય કેટલાંય પ્રસંગો તેમના દ્રવિત કરુણા હૃદયના મળે છે. સત્યાગ્રહી લોર્ડ રીડિંગ તેમને ગિરફ્તાર કરવાનો હુક્મ કર્યો. પોલિસ સૈનિકો જેલમાં હતા, તેમના પરિવારજનોની સંભાળ તો રાખતા અમલદાર ધરપકડ માટે આવ્યા. ગાંધીજીએ નમ્રતાથી કહ્યું “હું જ, પણ નહાવા જાય તો તે પરિવારના કપડાં પણ ધોવા લઈ ખુશીથી તમારી સાથે મારી મેળે આવું છું, પણ તે પહેલાં થોડો જાય અને ઘરકામમાં મદદ પણ કરે! જોહાનિસબર્ગમાં ગંદુ પાણી સમય મને પ્રાર્થના કરવી છે.” તેથી આઈન્સ્ટાઈને કહેલું “મંદિર, દર અઠવાડિયે ખાલી થતું અને તે ખાલી કરવા હબસીઓ ગાડી મસ્જિદ, દેવળમાં જે ઈશ્વર વહે છે, તેમાં મને શ્રદ્ધા કે નિષ્ઠા નથી, ખેંચીને આવે. તેમના માટે ગરમ ગરમ ચા બનાવે અને તેમના પણ ગાંધીજીમાં જે સત્ય વહે છે, તેમાં મને શ્રદ્ધા પણ છે અને ટમલરમાં આપે. હબસીઓ તેમની ઝૂલુ ભાષામાં ડાબો હાથ ઊંચો નિષ્ઠા પણ છે.” કરીને કહેતા : “કોસ બાબા ફેઝલૂ - ઈશ્વર ઉપર છે, પણ તમારાથી
(અનુસંધાન પાના નં. ૨૯ ઉપર)
ડિસેમ્બર - ૨૦૧૭
પ્રqદ્ધજીવ