Page Text
________________
૨૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
જૂન ૨૦૧૭
ઉપનિષદમાં ભુમાવિધા | u ડૉ. નરેશ વેદ |
ઉપનિષદમાં રજૂ થયેલી વિદ્યાઓમાં એક બહુ અગત્યની વિદ્યા ઉપાસનાઓમાં કોની ઉપાસના સર્વશ્રેષ્ઠ છે એ પૂછતા રહ્યા અને ભૂમાવિદ્યા છે. આ વિદ્યાનું નિરૂપણ ‘છાંદોગ્ય ઉપનિષદ'ના સાતમા સનતકુમાર એમના પ્રશ્નોના ઉત્તર આપતાં આપતાં એ સર્વશ્રેષ્ઠ અધ્યાયમાં થયેલું છે. જીવન વ્યવહારમાં સફળ થવા માણસ અનેક તત્ત્વની વાત સુધી એમને દોરતા ગયા. વિદ્યાઓ શીખે છે, પછી એના વડે પોતાના જીવનમાં પરિવાર, એ સંવાદમાં સનતકુમારે નારદજીને સમજાવ્યું કે નામથી વાણી, સંતતિ, સંપત્તિ, પદ, પ્રતિષ્ઠા વગેરે ઘણું પ્રાપ્ત કરે છે. એ બધાં વડે વાણીથી મન, મનથી સંકલ્પ, સંકલ્પથી ચિત્ત, ચિત્તથી ધ્યાન, આહાર, વિહાર, નિવાસ, પ્રવાસ વગેરે પ્રકારના અનેક ભોગવિલાસ ધ્યાનથી વિજ્ઞાન, વિજ્ઞાનથી બળ, બળથી અન્ન, અન્નથી મોટું જળ, પણ માણે છે, પરંતુ તેમ છતાં તેને મળે છે કેવળ મોજ, મઝા; સુખ જળથી મોટું તેજ, તેજથી મોટું આકાશ, આકાશથી મોટું સ્મરણ, અને શાંતિ મળતાં નથી. જો અનેક વિદ્યાઓ મેળવ્યા પછીયે સાચાં સ્મરણથી મોટી આશા, આશાથી મોટો પ્રાણ છે. પ્રાણની શ્રેષ્ઠતા સુખ અને શાંતિ ન મળતાં હોય તો જીવનમાં અતૃપ્તિ રહે છે. સાંભળ્યા પછી નારદજીએ આગળ કશું જાણવાની ઇચ્છા પ્રગટ કરી જીવનમાં ઈતિકર્તવ્યતા, કૃતકૃત્યતા, ધન્યતા, સાર્થકતાનો અનુભવ નહીં. પ્રાણની ઉપાસના જ સર્વશ્રેષ્ઠ ઉપાસના હશે એમ ધારીને થતો નથી. એવો કૃતાર્થતાનો અનુભવ કરવો હોય તો માણસે કઈ તેઓ મૂંગા રહ્યા. પણ સાચા જિજ્ઞાસુને પૂરી સમજ આપવી જોઈએ વિદ્યાની જાણકારી મેળવવી જોઈએ, તે આ વિદ્યા દ્વારા સમજાવવામાં એ ધ્યેયથી સનતકુમારે એમને કહ્યું ખરેખર તો આથી આગળ વધીને આવ્યું છે.
સત્યની જિજ્ઞાસા કરવી જોઈએ. ઉપનિષદમાં આ વિદ્યાનું નિરૂપણ દેવર્ષિ નારદ અને સનતકુમાર નારદજી એને માટે ઉત્સુક થયા ત્યારે સનતકુમારે એમને સમજાવ્યું વચ્ચે થતા વાર્તાલાપ દ્વારા થયેલું છે. નારદજીને ચારેય વેદો, કે સત્યની પ્રાપ્તિ એમને એમ થતી નથી. એ પ્રાપ્ત કરવા માટે જેનાથી ઇતિહાસ, પુરાણ, વ્યાકરણ, ગણિતશાસ્ત્ર, તર્કશાસ્ત્ર, નીતિશાસ્ત્ર, જ્ઞાન-વિજ્ઞાનની વિશેષરૂપે જાણકારી મળે છે તે મતિની ઉપાસના જેવાં શાસ્ત્રો અને દેવવિદ્યા, ભૂતવિદ્યા, નક્ષત્રવિદ્યા, સર્પવિદ્યા, કરવી જોઈએ. મતિ માટે શ્રદ્ધાની, શ્રદ્ધા માટે નિષ્ઠાની, નિષ્ઠા માટે ક્ષત્રવિદ્યા જેવી અનેક વિદ્યાઓ પ્રાપ્ત કર્યા પછીયે કૃતકૃત્યતાનો કૃતિની ઉપાસના કરવી જરૂરી હોય છે. કૃતિ દ્વારા જ માણસને ખરા અનુભવ થયો નહિ, ત્યારે તેઓએ સનતકુમાર પાસે જઈને સુખની પ્રાપ્તિ થાય છે. તેથી સુખની ઉપાસના કરવી જોઈએ. શોકનિવારણ અને સાચું સુખ આપનાર વિદ્યાજ્ઞાન આપવાની વિનંતી આ સુખ એટલે શું એ સમજવા નારદ ઇચ્છા પ્રગટ કરે છે ત્યારે કરી.
સનતકુમાર એમને સુખનું સ્વરૂપ સમજાવે છે. દુ:ખ શોક નિવારણ સનતકુમારે તેઓ ક્યાં શાસ્ત્રો અને કઈ વિદ્યાઓ જાણે છે એ કેમ થાય અને સાચું સુખ શું છે એના વિશે નારદજીને સીધો ઉપદેશ સમજી લીધા પછી એમને કહ્યું કે તમે અત્યાર સુધી માત્ર નામની જ આપવાને બદલે એક સાચા શિક્ષકની માફક પરસ્પર સંકળાયેલાં ઉપાસના કરી છે, અને એવી ઉપાસના કરનારની ત્યાં સુધી જ ગતિ તત્ત્વો વિશે માહિતગાર કરતા જઈ સનતકુમાર એમને સુખતત્ત્વની થાય છે જ્યાં સુધી નામની ગતિ છે. તેથી નારદજીએ ઉત્કંઠ થઈને અભિમુખ કરે છે અને સુખ એટલે શું, એનું સ્વરૂપ કેવું છે એ સ્પષ્ટરૂપે પૂછ્યું; “નામથી કંઈ અધિક જો હોય તો એ કહો.’ સનતકુમારે કહ્યું, સમજાવે છે. નામથી અધિક વાણી છે. નામ દ્વારા જે કાંઈ જ્ઞાન થાય છે તે બધું જે ભૂમા (વિશાળતા) છે એ જ સાચું સુખ છે, અલ્પતા વાકુ ઉપર આધારિત છે. જે કોઈ વાણીની ઉપાસના કરે છે, તેની (સંકુચિતતા)માં સુખ નથી. ત્યારે નારદજી તરત આ ભૂમા (વિશાળતા) ગતિ ત્યાં સુધી જ થાય છે, જ્યાં સુધી વાકુની ગતિ છે.' ત્યારે એટલે શું એ સમજવાની ઇચ્છા કરે છે. ત્યારે સનતકુમાર એમને નારદજીએ પૂછ્યું: ‘ભગવન! વાણીથી કોઈ અધિક છે?' સનતકુમારે સમજાવે છે કે માણસ આ બ્રહ્માંડમાં જે કાંઈ છે તે પોતાનાથી જુદું કહ્યું: ‘હા, મન વાણીથી મોટું છે. મનની અંદર જ વાણી અને નામ છે એમ જુએ નહીં, જુદું છે એમ સાંભળે નહીં, જુદું છે એમ સમજે રહેલાં છે. જે મનની ઉપાસના કરે છે, તે મનની ગતિ છે ત્યાં સુધી નહીં, એ ભૂમા (વિશાળતા) છે. આ બધાં તત્ત્વો-સત્ત્વો પોતાનાંથી તેઓ પહોંચે છે.' તેથી નારદે વળી ઉત્કંઠ થઈને પૂછ્યું: “ભગવન! બીજાં છે, જુદાં છે એમ જુવે, સાંભળે અને સમજે, એમાં અલ્પતા મનથી કોઈ મોટું છે?' ત્યારે સનતકુમારે કહ્યું: “સંકલ્પ મનથી મોટો (સંકુચિતતા) છે. તેઓ સમજાવે છે કે આ ભૂમા (વિશાળતા) એ છે. માણસ જ્યારે સંકલ્પ કરે છે ત્યારે જ એ વિચાર કરે છે અને બોલે અમૃત છે, અને જે અલ્પતા (સંકુચિતતા) છે તે મરણાધીન છે. માણસો છે. પણ જ્યાં સુધી સંકલ્પની પહોંચ છે ત્યાં સુધી જ માણસની ગતિ ઘરખેતર, ઢોરઢાંખર, પત્ની-બાળકો, ધનસંપત્તિ, સોનારૂપા, છે.' નારદજી આ રીતે જ્ઞાનોત્સુક થઈને સનતકુમારને બધી દાસદાસીઓમાં પોતાની મોટાઈ અને પોતાનું સુખ સમજે છે, પરંતુ
| SR No. | 526107 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 2017 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sejal Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 2017 |
| Total Pages | 44 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 2 MB |