Prabuddha Jivan 2015 08 Jain Dharm ane Anya Dhrmni Aavashyak Kriyao Visheshank

SR No.: 526085
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2015
Total Pages: 172
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 3 MB

Page 57

ઓગસ્ટ-સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૫ પ્રબુદ્ધ જીવન જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષાંક પ્રષ્ઠ પશુ
સામાયિક વ્યવહારનયની કરવામાં સંખ્યાની ગણના કરવામાં પણ વધારે ઘણો મોટો વર્ગ તો તીર્થકર ભગવન્તોની બધાની સર્વથા $ આવે છે. જ્યારે નિશ્ચયનયથી કરાતી સામાયિકમાં ગુણવત્તાની ઉપેક્ષા કરે છે અને માત્ર દેવી-દેવતાઓની જ ઉપાસના-આરાધના
ધારણા રાખવામાં આવે છે. ખરી રીતે સામાયિકની આત્મભાવમાં- કરે છે જેથી મારા સર્વ દૂહિતો-દુઃખો ટળી જાય અને સર્વ સુખો છે ૐ સ્વભાવમાં, સ્વગુણ રમણતામાં, સમતાદિ ગુણોમાં જ આત્માનુભૂતિ મળી જાય બસ. આમાં શું કારણ હશે? શું જીવોની સર્વજ્ઞો ઉપરની હૈ દે થશે. વારંવાર અભ્યાસ કરવાથી આવી કક્ષા અવશ્ય પ્રાપ્ત થાય છે. પૂરી શ્રદ્ધા જ નથી, કે પૂરતી શ્રદ્ધા નથી કે પછી સર્વજ્ઞોની સાચી હું
“સામાઇચ વય જૂત્તો' સૂત્ર બોલીને સામાયિક પ્રાપ્તિ વખતે જે સમજણ જ નથી. જ્ઞાન જ નથી કે શું? તો શું બીજી બાજુ દેવીૐ બે લાભો બોલવામાં આવે છે – ૧. છિન્નઈ અર્હં કર્મો, ૨. સમણો દેવતાઓનું જ્ઞાન વધારે છે? તેમના વિષેની ઓળખ વધારે સારી કે ઈવ સાવઓ. સામાયિક કરવાથી શું લાભ થાય છે? એના ઉત્તરમાં છે? ના, નામ માત્રની જ ઓળખ છે. પરંતુ પોતાના મોહનીય છે હું સ્પષ્ટ કરે છે કે – પ્રથમ લાભ તો નિર્જરાનો છે. અશુભ કર્મો કર્મનો વધારે ઉદય હોવાથી રાગ-લોભની તીવ્રતાઓ વધારે હોવાથી ક છેદાય છે. ઘટે છે. કર્મ ક્ષય થાય છે. સમતાદિ ગુણોમાં સ્થિર સુખ પ્રાપ્તિની વૃત્તિ અને દુઃખ નિવૃત્તિની વૃત્તિ જ જીવને એ તરફ કં
રહેવાથી તે તે ગુણો ઉપરના આવરણીય કર્મોનો ક્ષયોપશમ થાય વધારે ખેંચે છે. મિથ્યાત્વની કર્મ પ્રકૃતિ સર્વથા નષ્ટ થતી ન હોવાથી હું ૬ છે. જે જે કર્મ પ્રકૃતિનો ક્ષય-નાશ થાય છે તેની નીચેથી તે તે ગુણ તેનો ઉદય પણ આમાં ભાગ ભજવે છે. બીજી બાજુ રાગ-મોહ- ૬ હે પ્રગટે છે. ગુણનો પ્રાદુર્ભાવ થાય છે. ગુણો વધે છે અને સાધનાનું લોભાદિની ચારિત્ર મોહનીય કર્મની પ્રકૃતિઓ પણ ભેગી ભળીને છે લક્ષ્ય જ છે કે કર્મો ઘટે અને ગુણો વધે.
ભાગ ભજવે છે. સર્વ સામાન્ય લોકોને તો જ્ઞાન નથી. સાચી સમજણ બીજા લાભમાં સામાયિક કરનારો સાધક શ્રાવક જ્યાં સુધી નથી. શું ભગવાન આપે છે ખરા? આપી શકે છે? આપી શકે છે કે 5 કે સામાયિકમાં રહે છે ત્યાં સુધી સાધુતુલ્ય ગણાય છે, માટે જ “સમથો નહીં? શું દેવ-દેવીઓ આપી શકે છે? શું તેમની ક્ષમતા-શક્તિ $ વ સીવો’–આ શબ્દ પાઠમાં વાપર્યા છે. શ્રાવક બબ્બે ઘડીની આપવા માટેની છે? શું દેવલોકમાં દેવી-દેવતાઓ પાસે આપવા છે કે સામાયિક કરે છે. સાધુ તો આખી જિંદગીની સામાયિક “ગાવળીવ’ માટેની બધી જ સામગ્રીઓ પૂરતી છે? અને તેઓ આપી શકે છે? શું ૨ ની જ ઉચ્ચારીને બેઠા છે. એટલે સામાયિકમાં રહેલો શ્રાવક બબ્બે બીજી બાજુ જે જીવોનું પોતાનું જ પુણ્ય સત્તામાં નથી અથવા ઉદયમાં ? ક ઘડી માટે પણ સાધુતુલ્ય ગણાય છે. માટે જ સાધુ જેવું આચરણ નથી અને ઉપરથી જેમનું અંતરાય કર્મ પણ પ્રમાણમાં વધારે છે શું ક કે શ્રાવકે સામાયિક વ્રત દરમ્યાન કરવાનું, નિયમો પાળવાના. ભલે દેવી-દેવતાઓ તેમને વિપુલ પ્રમાણમાં સંપત્તિ, સમૃદ્ધિ, ઋદ્ધિ, સિદ્ધિ છે હું ને પોતાની ૨-૫ વર્ષની નાનકડી દીકરી હોય તેને પણ ખોળામાં બધું જ આપી દેશે? કે આપી શકશે? અથવા શું દેવી-દેવતાઓ તે 8 બેસાડીને રમાડવી નહીં. કોઈનો પણ સ્પર્શ ન કરવો. ખાવું-પીવું તે આત્મામાં અંદર ઉતરીને તેમની અશુભ પાપની પ્રકૃતિ જ નષ્ટ શું નહીં. મોટું એંઠું ન રાખવું. રૂપિયા-પૈસા વગેરેની ગણતરી કે કરી દેશે? અને શું પુણ્ય પ્રકૃતિ ત્યાં ભરી દેશે? શું અંતરાયની કર્મ શું ૐ વ્યાપાર-હિસાબ વગેરે ન કરવા. અશુભ કર્મોનો ક્ષય અને ઉપરથી પ્રકૃતિ ટાળી દેશે? ખપાવી દેશે? શું દેવી-દેવતાઓની એવી તાકાત ? સાધુતુલ્ય ગણના થવાના બબ્બે લાભો એક સામયિક વડે મળતા છે ખરી કે તેઓ બીજા જીવોના પાપ કર્મો ખપાવી શકે ખરા? કે છું હોવાથી ‘વદુસો સામયિં જ્ઞા' – વારંવાર ઘણી સામાયિકો કરવાની બદલી શકે ? શું કોઈ પણ કર્મ પ્રકૃતિમાં ફેરફાર કરી શકે ખરા? $ આજ્ઞા પણ આ જ સૂત્રમાં કરવામાં આવી છે.
અને દેવી-દેવતાઓ જો ન કરી શકે તો પછી શું તીર્થકર ભગવંતો 3 ૨. ચઉવીસત્યો – ૨૪ જિનસ્તવના
આ કામ કરી શકે ખરા? શું અત્યારે સીમંધરસ્વામી રોજ આ જ કામ હૈ - આત્મ ગુણની સાધના સ્વરૂપ સામાયિક ધર્મની ક્રિયા સર્વ પ્રથમ કરી રહ્યા છે? શું જાદુ-ચમત્કારથી આવું થવું સંભવ છે? આવા શું કરી લીધા પછી દેવતત્ત્વની ઉપાસના કરવાની છે. દેવાધિદેવ સર્વજ્ઞ સેંકડો પ્રશ્નો ઊભા થાય છે? શું સીમંધરસ્વામી સમસ્ત જીવોના ?
ભગવંતોની ઉપાસના કરવાની છે. એવા સર્વજ્ઞ તીર્થકરો ૨૪ ચોવીશ કર્મોનો ક્ષય નાશ કરી શકે ખરા? અને જો કરી શકતા હોય તો પછી હું છું છે. પ્રાકૃત ભાષામાં ચઉવીસ શબ્દ વપરાયો છે. સાધક માત્ર પોતાની શા માટે રોજ બબ્બે વખત બબ્બે પ્રહર ૩ + ૩ = ૬ કલાક દેશના છે સ્વાર્થવૃત્તિથી કોઈ પણ મનગમતા એક-બે ભગવાનની જ ઉપાસના આપે છે? અને દેશનામાં જીવોને કર્મ ક્ષય કરવા માટે સમજાવે છે, કે શું કરીને રાજી ન થાય તે માટે ચઉવીસ આ શબ્દ સંખ્યાવાચી વાપર્યો તે અંગેનો ઉપદેશ આપે છે, શું ફાયદો? અને જો જીવોને એનો ? કું છે. આજે મોટા ભાગના લોકો સ્વયંની સ્વાર્થવૃત્તિથી મોહ પોસવા, ખ્યાલ આવી જાય કે જો ભગવાન કે દેવી-દેવતાઓ આદિ કોઈ પણ ;
સુખ પ્રાપ્તિના લોભમાં, દુઃખ, સંકટ, વિઘ્નો ટાળવા. ઈચ્છિત- બીજા જીવોના કર્મોનો ક્ષય કરી શકે છે, તો પછી લોકો તો સામેથી હું મનવાંછિત મેળવવા એક-બે ભગવાનોને વધારે માની લે છે. તેમની ભગવાનને અથવા દેવી-દેવતાઓને કોઈને પણ કહીને વિનંતી કરી હું ૩ ભક્તિ બીજા તીર્થકર ભગવંતોની વધુ ને વધુ ઉપેક્ષા કરે છે. એનાથી દેત કે કોઈ પણ હિસાબે પહેલાં અમારા કર્મોનો ક્ષય કરી દો. બસ, 3 જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષાંક 5 જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષાંક 5 જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષાંક * જૈન
કે જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષક 9 જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષાંક ક જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષાંક ક જૈન ધર્મ અને અન્ય ધર્મની આવશ્યક ક્રિયાઓ વિશેષાંક