Prabuddha Jivan 2015 03 Anekantvad Syadvad ane Nayvad Visheshank

SR No.: 526080
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2015
Total Pages: 140
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 5 MB

Page 91

અનેકાંતવાદ, સ્થીર્વાદ માર્ચ ૨૦૧૫ • પ્રબુદ્ધ જીવન ૦ અનેકાંતવાદ, સ્યાદ્વાદ અને નયવાદ વિશેષાંક ૯ પૃષ્ઠ ૯૧ માદ, સ્યાદુર્વાદ અને
અનેકાન્તવાદ, સ્યાદ્ધવાદ અને વયવાદ વિશેષક F અનેકાંતવાદ, સ્યાદ્ધવાદ અને નયવાદ વિશેષાંક F અનેકાdવાદ, સ્યાદ્ધવાદ અને વયવીદ વિશેષાંક 4 અનેકાન્તવાદ, સ્યાદ્ધવાદ અને વયવીદ વિશેષાંક * અનેકાન્તવાદ, સ્યાદવાદ
* ચંતિષ્ઠત્યેક : રૂા.
અને અનંત છે. તેની માત્રા નથી ઘટતી, નથી વધતી. કેવળ રૂપાંતર છે હું આમ ઉપનિષદોમાં અનેક પરસ્પર વિરોધી મતોનું મૂળ “બ્રહ્મ' થાય છે. તેઓ સૃષ્ટિ સ્થિતિમાં મૂળ દસ સૂત્રો માને છે. હૈં યા “આત્મા’ જ ઠરે છે. એ વિરોધો વચ્ચેના તાર્કિક સમન્વયાત્મક પુનર્જન્મ : જીવ મર્યા બાદ ફરી ફરી જન્મ લે છે.
દૃષ્ટિકોણને કારણે જ તેનું વર્ણન અનિર્વચનીય, અવ્યક્ત, અવિકારી, કર્મબંધન : જીવ સદા કર્મ બાંધે છે. નિરાકાર, અવિનાશી, નિરિન્દ્રિય, અજર, અમર, નિર્ભય વગેરે મોહનીય-કર્મબંધ : જીવ સદા નિરંતર મોહનીય કર્મ બાંધે છે. જે 8 શબ્દોમાં કરવામાં આવ્યું. વિરોધી ધર્મોને અપેક્ષાભેદથી એક જ જીવ-અજીવનો અત્યંતભાવ : જીવ અજીવ થઈ જાય કે અજીવ શું ધર્મમાં અપનાવી લેવામાં આવ્યો છે. અહીં જ અનેકાંતવાદના જીવ થઈ જાય એવું ન તો થયું છે અને ન તો થવાની શક્યતા છે. નું ઉદ્ગમનું નિમિત્ત અને પૂરક બળનું દર્શન થાય છે. જેન દાર્શનિકોને ત્રણ સ્થાવર-અવિચ્છેદ : બધા ત્રસ જીવ સ્થાવર બની જાય યા ૬ ૬ એ ઔપનિષદિક સમાધાનોમાં અનેકાંત દૃષ્ટિના પ્રતિપાદન માટે બધા સ્થાવર જીવ ત્રસ બની જાય યા બધા જીવ કેવળ ત્રસ અથવા શું ૐ સહયોગ મળ્યો હોય એવો સંભવ છે.
કેવળ સ્થાવર બની જાય-એવું ન તો બન્યું છે, ન બનવાની શક્યતા ઈશાવાસ્યોપનિષદમાં તદ્નતિ તસૈતિ તટૂરે નિત તારણ્ય છે અને ન કદી બનવાનું છે. શું સર્વસ્વ તટુ સર્વસાસ્ય વીત: કહ્યું છે : પરબ્રહ્મ અંતર્યામી હોવાને લોકાલોક પૃથકત્વ: આવું ન તો થયું છે, ન ભાવ્ય છે કે ન કદી
કારણે ચાલે પણ છે અને નથી પણ ચાલતા, એક જ કાળમાં પરસ્પર થશે કે લોક અલોક થઈ જાય અને અલોક લોક થઈ જાય. વિરોધી ભાવ, ગુણ તથા ક્રિયા જેનામાં રહી શકે છે, તે જ પરબ્રહ્મ લોકાલોક અન્યોન્યાવન્ય પ્રવેશ : એવું ન તો બન્યું છે, ન ભાવ્ય જ છે. સગુણસાકારની લીલા તેમનું “ચાલવું” અને નિર્ગુણ નિરાકારતા છે અને ન કદી બનશે કે લોક અલોકમાં પ્રવેશ કરે અને અલોક હૈં શું તેમની ‘અચલતા' છે. એ જ રીતે બીજો અર્થ એમ પણ થઈ શકે કે લોકમાં પ્રવેશ કરે. હું શ્રદ્ધા-પ્રેમરહિત માટે તે “દૂરાતિદૂર છે અને શ્રદ્ધા-પ્રેમયુક્ત માટે લોક અને જીવોનો આધાર-આધેય સંબંધ : જેટલા ક્ષેત્રનું નામ હું છે તે ‘નિકટતમ છે.
લોક છે, એટલા ક્ષેત્રમાં જીવ છે અને જેટલા ક્ષેત્રમાં જીવ છે, તેટલા છે શ્વેતાશ્વતરોપનિષદમાં સંયુમેતક્ષરમક્ષરંવ વ્યવ્યિક્રૂપરતે ક્ષેત્રનું નામ લોક છે. કે વિશ્વમીશ: મનીશ્વરભા વધ્યતે રોપાવાગ્નીવા ટ્રેવં મુખ્યત્વે સર્વપાશા લોક મર્યાદા : જેટલા ક્ષેત્રમાં જીવ અને પુદ્ગલ ગતિ કરી શકે છે T:૮ાા કહ્યું છેઃ
છે, એટલું ક્ષેત્ર લોક છે અને જેટલું ક્ષેત્ર લોક છે તેટલા ક્ષેત્રમાં છું જીવાત્મા સૃષ્ટિના વિષયોનો ભોક્તા બની રહેવાને કારણે પ્રકૃતિને જીવ અને પુદ્ગલ ગતિ કરી શકે છે. ક્ર અધીન થઈ એની મોહજાળમાં ફસાઈ જાય છે. અને પરમાત્મા તરફ અલોક-ગતિ-કારણાભાવ : લોકના બધા અંતિમ ભાગોમાં આબદ્ધ ક
દૃષ્ટિપાત જ નથી કરતો. જ્યારે તે પરમેશ્વરની કૃપાથી મહાપુરુષસંશ્રય પાર્થસ્કૃષ્ટ પુગલ છે. લોકાંતના પુદ્ગલ સ્વભાવને કારણે ગતિમાં છ કરી પરમતત્ત્વને જાણવા માટે અભિલાષા રાખી નિષ્ઠાપૂર્વક પ્રયત્ન કરે સહાયતા કરવાની સ્થિતિમાં સંઘટિત નથી થઈ શકતા. તેની સહાયતા છે ૐ ત્યારે તે બધા પ્રકારના બંધનોમાંથી સદાકાળ મુક્ત થઈ જાય છે. જીવની વગર જીવ અલોકમાં ગતિ નથી કરી શકતા.” (જૈન દર્શનમાં મેં ત્રણ અવસ્થા-સિદ્ધ, મુક્ત અને બદ્ધ-માંથી બદ્ધ અવસ્થા જન્તો નિહિતો તત્ત્વમીમાંસા') ગુહાયામ્-માં વ્યક્ત કરી છે.
યુવાચાર્ય મહાપ્રજ્ઞના મતે વિકાસ અને હ્રાસ જીવ અને પુદ્ગલ - આ શું 8 મુડકોપનિષદમાં આવિ: સંનિહિત દીવરં નામ મહ પમ્ | બત્ર બે દ્રવ્યોમાં થાય છે. પુદ્ગલ અચેતન છે, તેથી તેનો વિકાસ કે હ્રાસ છે શું પતન સમર્પિત (૨:) સર્વશક્તિમાન, સર્વજ્ઞ, સર્વવ્યાપી પરમેશ્વર ચૈતન્યપ્રેરિત નથી થતો. જીવના વિકાસ અને હ્રાસની આ વિશેષતા શું શું પ્રકાશસ્વરૂપ છે. તે હૃદયરૂપી ગુફામાં રહે છે. તે સત્ અને અસત્ છે. તેનામાં ચૈતન્ય હોય છે એટલે તેના વિકાસ-હાસમાં બાહ્ય ઉપરાંત હું છે અર્થાત્ કાર્ય અને કારણ એવં પ્રકટ અને અપ્રકટ-બધું જ છે. આંતરિક પ્રેરણા પણ હોય છે. આત્મજનિત આંતર શ્રેરણાથી $ ઉપરોક્ત મંત્રોમાં વિધિ અને નિષેધ બંને પક્ષોનો વિધેયાત્મક આધ્યાત્મિક વિકાસ થાય છે અને શરીર જનિતથી શારીરિક વિકાસ રે હું સમન્વય થયો છે. શ્રદના ઋષિએ બંને વિરોધી પક્ષોનો અસ્વીકાર ‘બધા જ પ્રાણી, જીવ કર્મના પ્રભાવથી જ વિભિન્ન અવસ્થાઓને જ
કરી નિષેધાત્મક રીતે ત્રીજા અનુભવ પક્ષને (નેતિ નેતિ કહી) પ્રાપ્ત કરે છે. કર્મ જ તેમની ઉત્પત્તિ, સ્થિતિ અને ગતિનું આદિ ૬ ઉપસ્થિત કર્યો છે; જ્યારે ઉપનિષદોના મંત્રદૃષ્ટા ઋષિઓએ બંને કારણ છે. ગતિની દૃષ્ટિએ પ્રાણી બે ભાગમાં વિભક્ત છે. સ્થાવર ૬ હું વિરોધી પક્ષનો સમન્વય કરી વિધેયાત્મક દૃષ્ટિકોણથી કોઈપણ મતનું અને ત્રસ. ત્રસ જીવોમાં ગતિ, અગતિ, ભાષા, ઈચ્છા-વ્યક્તિકરણ શું જે ખંડન ન કરતાં ઉભયમતમંડન કર્યું છે. અહીં જ સમન્વયવાદના આદિ ચૈતન્યના સ્પષ્ટ લક્ષણો પ્રતીત થાય છે. એટલે તેમની જે હું મૂળ જોવા મળે છે.
સચેતનામાં કોઈ સંદેહ નિર્માણ નથી થતો. સ્થાવર જીવોમાં જીવના ! સૃષ્ટિ સર્જન પ્રક્રિયા અંગે જૈન દર્શન કહે છે: “જગત અનાદિ વ્યાવહારિક લક્ષણ સ્પષ્ટ પ્રતીત નથી થતા, તેથી તેમની સજીવતા છે
અનેકીત્તવાદ, સ્યાદ્ધવાદ અને યવાદ વિશેષાંક અનેકdવાદ, ચાદ્ધવાદ અને વયવાદ વિશીર્ષીક ૬ અનેકોત્તવાદ, સ્પીદ્વવાદ અને વયવીદ વિશેષુક અનેકodવીદ, ચાવીદ અને નીવાદ વિશેષંક F અનેકdodવીદ, ચોદવીદ
અનેકાંતવાદ, ચાદ્દવીદ અને તેયવાદ વિશેષાંક ક અનેકાંતવાદ, સ્યાદ્વાદ અને નયવાદ વિશેષાંક ¥ અનેકાંતવાદ, સ્યાદ્દ
અને વયવાદ વિશેષાંક ર્ક અનેકાંતવાદ, સ્યાદ્વાદ અને