________________
પ્રબુદ્ધ જીવન : મહાવીર સ્તવન વિશેષાંક
એપ્રિલ, ૨૦૧૩ શ્રી મહાવીર સ્વામીનું પંચ કલ્યાણક સ્તવન
|| પૂ. સાધ્વી વૃષ્ટિયશા
[તપાગચ્છના સાગર સમ્રાટ નેમિસૂરિશ્વર સમુદાયના પ. પૂ. આ. દેવેશ હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજાના આજ્ઞાનુવર્તી પ્રતિબોધ કુશલા પ્રવિણાશ્રીજી મહારાજ સાહેબના પ્રશિષ્યા છે. તેમણે જેન વિશ્વભારતી વિદ્યાપીઠ (લાડનૂ)માં એમ.એ.ની પદવી પ્રાપ્ત કરી અને વર્તમાનમાં તેઓ ડૉ. કલાબહેન શાહના માર્ગદર્શનમાં “જેન કથા સાહિત્ય' વિષય પર પીએચ.ડી.ની પદવી માટે સંશોધન કાર્ય કરી રહેલ છે.].
(દુહા)
અવતરીયા, સુરપતિ એમ વિચારે. સાં. ૧૩. શાસન નાયક શિવકરણ, વંદુ વીર નિણંદ; પંચ કલ્યાણક જેહના,
| ઢાળ બીજી ગાશું ધરી આણંદ. ૧,
(નદી યમુનાને તીર-એ દેશી) સુણતાં થતાં પ્રભુ તણાં, ગુણ ગીરૂઆ એકતાર, ઋદ્ધિ વૃદ્ધિ સુખ ભવ સત્તાવીશ સ્કૂલમાંહિ ત્રીજે ભવે, મરીચી કીયો કુલનો મદ ભરત સંપદા, સફલ હુએ અવતાર. ૨
યદા તવે; નીચ ગોત્ર કરમ બાંધ્યું સિંહાં તે થકી, અવતરીયા માહણ | ઢાળ પહેલી
કુલ અંતિમ જિનપતિ. ૧. (બાપડી સુણ જીભલડી-એ-દેશી)
અતિ અઘટતું એહ થયું થાશે નહીં, જે પ્રસવે જિન ચક્રી નીચ કુલે નહીં, સાંભળજો સસનેહિ સયણાં, પ્રભુનું ચરિત્ર ઉલ્લાસે, જે સાંભળશે પ્રભુ ઇહાં મારો આચાર ધરૂ ઉત્તમ કુલે, હરિણ ગમેથી દેવ તેડાવે એટલે. ગુણ તેહના, સમકિત નિર્મળ થાશે રે સાં. ૧. જંબુદ્વીપે દક્ષિણ ભરતે, માહણકુંડ ગામે; ઋષભદત્ત બ્રાહ્મણ તસ નારી, કહે માહણ કુંડ નયરે જાઈ ઉચિત કરો, દેવાનંદા કુખેથી પ્રભુને સંહરો, દેવાનંદા નામે રે. સાં. ૨.
નયર ક્ષત્રિયકુંડ રાય સિદ્ધારથ ગેહિની, ત્રિશલા નામે ધરો પ્રભુ કુખે (૧) અષાઢ સુદ છઠ્ઠ પ્રભુજી, પુણ્યોત્તરથી ચવિયા રે.
તેહની. ૩. (૨) ઉત્તરા ફાલ્ગની યોગે આવી, તસ કુખે અવતરિયા રે.. ત્રિશલા ગર્ભ લઈને ધરો માહણી ઉરે, વ્યાસી રાત વસીને કહ્યું તીમ (૩) તિણ રયણી સા દેવાનંદા, સુપન ગજાદિક નિરખે; પ્રભાતે સુણી સુર કરે; માહણી દેખે સુપન જાણે ત્રિશલા હર્યા, ત્રિશલા સુપન કહે કંથ ઋષભદત્ત, હિયડા માંહી હરખે રે. સાં. ૪
તવ ચૌદ અલ કર્યા. ૪. ભાખે ભોગ અર્થ સુખ હોયે, હોયે પુત્ર સુજાણ; તે નિસુણી સા હાથી વૃષભસિંહ લક્ષ્મી માલા સુંદરૂ, શશી રવિ ધ્વજ કુંભ પદ્મ સરોવર દેવાનંદા, કીધું વચન પ્રમાણ રે; સાં. ૫.
સાગરું; દેવ વિમાન ચણ પુંજ અગ્નિ વિમલ હવે, દેખે ત્રિશલા એહ ભોગ ભલા ભોગવતા વિચરે, એહવે અચરિજ હોવે, સતક્રતુ જીવ કે પિયુને વિનવે. ૫. સુરેસર હરખ્યો, અવધિ પ્રભુને જોવે રે. સો. ૬.
હરખ્યો રાય સુપન પાઠક તેડાવીયા, રાજભોગ સુત ફલ સુણી તે કરી ચંદનને ઈન્દ્ર સન્મુખ સાત આઠ પગ આવે; શકસ્તવ વિધિ સહિત વધાવિયા; ત્રિશલારાણી વિધિયું ગર્ભ સુખે વહે, માય તણે હિત હેત ભણીને સિંહાસન સોહાવે રે. સાં. ૭.
કે પ્રભુ નિશ્ચલ રહે. ૬. સંશય પડિયો એમ વિમાસે જિન ચક્રી હરિ રામ; તુચ્છ દરિદ્ર માહણકુલ માય ધરે દુઃખ જો વિલાપ ઘણું કરે, કહે મેં કીધાં પાપ અઘોર નાવે, ઉગ્ર ભોગ વિણ ધામે રે. સાં. ૮.
ભવાંતરે,ગર્ભ હર્યો મુજ કોણ હવે કેમ પામીએ; દુ:ખનો કારણ જાણી અંતિમ જિન માહાકુંડ આવ્યા, એહ છે; કહીએ; ઉત્સર્પિણી વિચાર્યું સ્વામીએ. ૭. અવસર્પિણી અનંતી જાતા હવું લહી રે. ૯.
અહો અહો મોહ વિટંબણ જાલમ જગત મેં, અણદીઠે દુ:ખ એવડો ઈણ અવસર્પિણી દશ અછરાં, થયાં તે કહીએ તેહ; ગર્ભહરણ ગોસાણા ઉપાયો પલકમેં; તામ અભિગ્રહ ધારે પ્રભુ તે કહું, માતપિતા જીવતાં ઉપસર્ગ, નિષ્ફળ દેશના જેહ રે. સાં. ૧૦.
સંયમ નવિ ગ્રહુ ૮. મૂલ વિમાને રવિ શશી આવ્યા, ચમરાનો ઉત્પાત; એ શ્રી વીરજિણેસર કરૂણા આણી અંગ હલાવ્યું જિનપતિ, બોલી ત્રિશલા માતા હેયે ઘણું વારે, ઉપના પંચ વિખ્યાત રે. સાં. ૧૧.
હિસતી; અહો મુજ જાગ્યા ભાગ્ય ગર્ભ મુજ સલવલ્યો, સેવ્યો શ્રી સ્ત્રી તીર્થ મલ્લિજિન વારે, શીતલને હરિવંશ; રૂષભને અઠોત્તરસો સીધા; જેનધર્મ કે સુરતરૂ ફલ્યો. ૯ સુવિધિ અસંજતિ શંસ રે, સાં. ૧ ૨.
સખીય કહે શીખામણ સ્વામિની સાંભલો, હળવે હળવે બોલો હસો શંખ શબ્દ મીલીયા હરિહરસું, નેમીસરને વારે; તીમ પ્રભુ નીચ કુલે રંગે ચલો; ઈમ આનંદે વિચરતા દોહલા પુરતે નવ મહિના ને સાડા