Prabuddha Jivan 2009 06

SR No.: 526011
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2009
Total Pages: 28
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 460 KB

Page 22

૨ ૨
પ્રબુદ્ધ જીવન
જૂન, ૨૦૦૯
એકદા શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરિજી મહારાજ વિહાર દરમિયાન ‘આ સાપ હમણાં ચાલ્યો જશે, એ આપણને ઉપદ્રવ કરવા આવ્યો હણાદ્રા ગામ પાસેથી નીકળ્યા. રસ્તામાં ચોરનો ભેટો થઈ ગયો. નથી !' ચોરની ઈચ્છા હતી કે સાધુને લૂંટવા! ચોરે પડકાર કર્યો. શ્રીમદ્જી અને સાચે જ, સર્પ ધીમેથી સરકીને દૂર જતો રહ્યો! ક્ષણવારમાં વાત સમજ્યા ને સામા ધસ્યા. ચોરને બાવડાથી એવો
I XXX ઝાલ્યો કે બિચારાને ભોં ભારે થઈ પડી! હવે સૂરિજીએ તેને શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજી સૌને, સમર્થ અને શક્તિવંત પડકાર્યો:
થવાની પ્રેરણા આપે છે તેમાં નિતાંત શુભ ભાવના ભરી છે. કહે ‘તું અમને લૂંટવા આવ્યો છે? અલ્યા, સંત અને સતીને લૂંટવાનો છેઃ તને વિચાર કેમ આવ્યો? પણ ખેર, હવે હું તને લૂંટીશ. હું માંગું વિસ્તરેવ મહાધર્મ: સર્વજ્ઞાતીયયોગીનામ્ | તે તારે આપવું પડશે, નહિ તો જીવતો જઈશ !”
एवं ज्ञा त्वा महायोगी, शक्तिधर्म समाचरेत् ।। ચોર મુંઝાયો. એ આ પ્રચંડ પ્રતિભાધારી સાધુને જોઈ રહ્યો.
(શક્તિયોગ, શ્લોક ૨) એને તો લેવા જતા દેવાની દશા આવી પડી. શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગર- “સર્વ લોકો માટે શક્તિ એ જ મહાન ધર્મ છે, એમ માનીને સૂરીશ્વરજીની પ્રભાવક દેહમૂર્તિ અને તેમના હાથમાં રહેલો વિશિષ્ટ મહાયોગીઓએ શક્તિધર્મ આચરવો જોઈએ.' દંડ જોઈને તે ઢીલો પડી ગયો. એણે સાધુની શરત કબૂલ રાખી. વળી કહે છેઃ શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજીએ તેને પોતાના ઈષ્ટ દેવની શાખે जैन संघ निवृद्धर्थं, वैषाचारादिनव्यता। દારૂ નહિ પીવો અને ચોરી નહિ કરવાની પ્રતિજ્ઞા આપી છૂટો કર્યો. कर्तव्या शक्तियोगेन, देशकालद्यपेक्षया।। XXX
(શક્તિયોગ, શ્લોક ૩) શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજી એકદા જંગલમાં કોતરની પાસે ‘દેશ અને કાળની અપેક્ષા અનુસાર શક્તિ-સમર્થતા દ્વારા વેષ, ધ્યાનમાં મગ્ન હતા. જે અંતરની દુનિયામાં પ્રવેશી જાય તેને આચાર વગેરેની નવિનતા દ્વારા જૈન સંઘની અભિવૃદ્ધિ માટે કાર્ય કરવું બહારની દુનિયાની તમા ન હોય. શ્રીમદ્જી જ્યાં ધ્યાન લગાવીને જોઈએ.’ બેઠેલા તેની બાજુમાં જ હતી સૂવરની બોડ. બોડમાંથી બે સૂવર શારીરિક, માનસિક, આંતરિક સજ્જતા વિના અથવા તો બહાર ધસી આવ્યા. એમની નાની-નાની દંતાળીઓ ભારે ક્રૂર હતી. સામાજિક કે પારિવારિક સજ્જતા વિના વિકાસ કદીય શક્ય નથી માનવીને હણી નાંખવા માટે સક્ષમ હતી. સૂવરોએ પોતાની બોલ્ડ તે હંમેશાં યાદ રાખવું જોઈએ. “શ્રી જૈન મહાવીર ગીતા' ગ્રંથનું પાસે ધ્યાનમગ્ન બેઠેલા માનવીને જોયઃ સ્વભાવથી જ હિંસક આલેખન થયું ત્યારે સમગ્ર ભારતવર્ષમાં આઝાદીની ચળવળ પ્રાણીઓ આ યોગીરાજને નિહાળીને અહિંસક બની ગયા. અડધો પૂરજોશમાં હતી અને તે સમયે પરતંત્રતા શું ચીજ છે તે ગ્રંથલેખક કલાક વીતી ગયો. એક તરફ ધ્યાનમાં ડૂબેલા યોગી અને બીજી સ્વયં નિહાળી રહ્યા હતા તેથી તેનો પડઘો “શક્તિયોગ'માં પણ બાજુ સૂવર! સૂરિજીએ ધ્યાન પૂરું કર્યું અને સૂવરને જોયા. એમના નિહાળવા મળે છે. “શક્તિયોગ'માં જ કહે છેઃ “પરતંત્રતા હંમેશાં અંતરમાં આનંદ વ્યાપી રહ્યો. એ દિવસે એમણે આત્માની પ્રચંડ છોડી દેવી જોઈએ, અને આત્માની સ્વતંત્રતા રક્ષવી જોઈએ. પરતંત્રતા શક્તિનો અનોખો અનુભવ કર્યો. એમને થયું કે અભય સામે ભય કરતા મૃત્યુ શ્રેષ્ઠ છે. સ્વાતંત્ર્યથી જીવન છે. સ્વતંત્રતા નષ્ટ થવાથી બળ નકામો છે, જે પોતે બીતો નથી અને બીજાને બીવડાવતો નથી એ વગેરે બધું નષ્ટ થાય છે. દેશ, સમાજ, ધર્મ વગેરેનું સ્વાતંત્ર્ય શાંતિ જ છે સાચો અહિંસક!
આપનારું છે.' (શક્તિયોગ, શ્લોક ૬, ૭) સાચા આત્માના સંગીને અભયનું વરદાન મળે છે !
ધર્મનું રક્ષણ શક્તિથી જ થાય. જૈન ઈતિહાસ અને વિશ્વનો - X X X
કોઈપણ ઈતિહાસનો અભ્યાસી કહી શકશે કે પરિવાર, સમાજ, પેથાપુરના શ્રાવકના પાંચ સંતાનોને શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગર- રાષ્ટ્ર ઈત્યાદિનું રક્ષણ શક્તિમાનોએ કર્યું છે. હાથ પર હાથ મૂકીને સૂરીશ્વરજી યોગ શીખવવા ગામની બહાર મેદાનમાં લઈ ગયા. બેસી રહેવાથી કંઈ જ ન વળે. ધર્મનું રક્ષણ શક્તિથી થાય અને શ્રીમદ્જી સમાધિ લગાવીને બેઠા હતા. એ સમયે ઓતરાદિ તેમાં હંમેશાં સંગઠન શક્તિ ઉમેરવી જોઈએ. સંગઠનથી જ જીતાય દિશામાંથી ફૂંફાડા મારતો સર્પ શ્રીમદ્જીની નજીક સરકી આવ્યો. અને સંગઠનથી શાંતિ પણ જળવાય તે નિર્વિવાદ છે. કહે છેઃ “જૈન બાળકોએ તીણી ચીસ પાડી પણ શ્રીમજી અવિચલ રહ્યા. એમના સામ્રાજ્યનું રક્ષણ સર્વ શક્તિથી થાય છે. સંઘશક્તિની વ્યવસ્થાથી અંતરમાં સર્વ પ્રત્યે પ્રેમનો સમુદ્ર ઘૂઘવતો હતો. સાચા પ્રેમની શક્તિયોગ વડે રક્ષણ કરવું જોઈએ. મારો ધર્મ જીવનરૂપી શક્તિવાળો પરિભાષા માનવી તો શું પશુ પણ સમજે છે. શ્રીમદ્ છે. તે વિશ્વનું કલ્યાણ કરનારો છે. સારા પ્રયત્નપૂર્વક તેની સાધના બુદ્ધિસાગરસુરીશ્વરજીએ હસતાં હસતાં ડરી ગયેલાં બાળકોને કહ્યું: કરવી જોઈએ.” (શક્તિયોગ, શ્લોક ૧૩, ૧૪)