Prabuddha Jivan 2009 05

SR No.: 526010
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2009
Total Pages: 28
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 453 KB

Page 25

મે, ૨૦૦૯ પ્રબુદ્ધ જીવન
૨ ૫ કરેલી અસંખ્ય પરોપકારી પ્રવૃત્તિમાં જોવા મળે છે. પં. સુખલાલજી “શ્રી જૈન મહાવીર ગીતા”ના “શિક્ષાયોગ'માં સતત શિક્ષણ અને કહેતા કે ગુજરાતમાં આજે જે જીવદયાની ભાવના જોવા મળે છે શિક્ષાદાનની પ્રવૃત્તિને વેગ મળે, તેનાથી જીવન અને આત્માની તેના મૂળમાં કલિકાલ સર્વજ્ઞ હેમચંદ્રાચાર્ય અને જગદ્ગુરૂ વિજય ઉન્નતિ સાંપડે, સમાજનો વિકાસ થાય તેનો ઉપદેશ નિહાળવા મળે હીરસૂરિજીની પ્રેરણા જ નિમિત્ત છે. જેનો સ્થાપત્ય, કલા, શિક્ષણ, છે. આરોગ્ય, પાંજરાપોળ ઈત્યાદિ તમામ પ્રવૃત્તિમાં ભાગ લે છે કેમકે થોડાંક શ્લોકાર્થ જોઈએ : જૈનમુનિઓ નિરંતર શીખવે છે કે આ કાર્યો કરવા જેવા છે અને વિદ્વાનોએ આચાર્ય, ઉપાધ્યાય, સાધુ વગેરેની છત્રછાયામાં રહીને તેનાથી સદ્ગતિ મળે છે. આ શિક્ષણનો જ આ પ્રભાવ છે. મારા ધર્મ અને શાસ્ત્રની શિક્ષા મેળવવી જોઈએ.' (ગાથા, ૩૯) પરોપકારના તમામ શુભકાર્યો એ તો ઉત્તમ શિક્ષણની શ્રેષ્ઠ ‘શિક્ષણમાં હંમેશાં ધાર્મિક જ્ઞાન શ્રેષ્ઠ છે. અશાંતિ, કલેશ, દુઃખ ફલશ્રુતિ છે.
આપનાર અધાર્મિક શિક્ષણ છોડવું જોઈએ.” (ગાથા, ૪૩). શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજીની પ્રેરક પંક્તિઓ યાદ કરવા હંમેશાં જૈન સંઘની ઉન્નતિ થાય એવી શિક્ષણ પ્રવૃત્તિ વિકસાવવી જેવી છેઃ
જોઈએ. મારા વચનોમાં કદી જેનોએ શંકા કરવી જોઈએ નહિં.' ખરી છે એ પ્રભુ મળવાની નિશાની
(ગાથા, ૪૪) ભૂખ્યાને ભોજન, તરસ્યાંને પાણી
મોહ કરવો જોઈએ નહિ. મોહને કારણે જેઓ મારા વચનોમાં બોલો મીઠી વાણી
આશંકા (અથવા પાલનમાં આળસ) કરે છે તેઓની આત્મશક્તિ હણાઈ ઉંચ-નીચના ભેદ ગણ્યાં વિણ
જાય છે.' (ગાથા, ૪૬) કરો ઉપકાર કમાણી
મારો ભક્ત પૂર્ણ ધન વાપરીને સર્વથા યોગ્ય એવા પ્રબંધકો ખરી છે એ પ્રભુ મળવાની નિશાની
(વ્યવસ્થાપકો) સાથે રાખીને તીર્થસ્થાનોમાં વિદ્યાપીઠની સ્થાપના કરે, વિદ્યાની પ્રાપ્તિ માટેનો પુરુષાર્થ શું આપે છે? વિદ્યાથી શું શું તેમ કરવું જોઈએ. (ગાથા, ૪૮) મળે છે તેનો નિર્દેશ ‘શિક્ષાયોગ'માં આમ જોવા મળે છેઃ “વિદ્યાના ‘સર્વજાતિના શિક્ષણમાં મારા-તારાનો ભેદ કરવો ન જોઈએ. યોગ્ય બળથી તત્ત્વજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થાય છે. તત્ત્વજ્ઞાનથી મારી પ્રાપ્તિ થાય છેવ્યક્તિને યોગ્યવિદ્યાનું દાન વિદ્વાનોએ જરૂર કરવું જોઇએ.' અને મારી પ્રાપ્તિથી કર્મનો નાશ થાય છે.' (શ્લોક, ૨૩)
(ગાથા, ૪૯) જેમ શિક્ષણનું મૂલ્ય છે તેમ શિક્ષક પણ ગુણવાન હોવો જોઈએ. “પરતંત્ર અને નિરાધાર બાળકોને માટે યોગ્ય શિક્ષણની વ્યવસ્થા આજકાલ શિક્ષકો શાળા કે કૉલેજમાં નહિ પણ ટ્યૂશનમાં વધુ કરવી જોઈએ. એમ કરવાથી મારી પ્રાપ્તિ થાય છે.” (ગાથા, ૫૦). શીખાશે તેમ કહીને પૈસા પડાવવામાં વધુ વ્યસ્ત જોવા મળે છે. “મારા ભક્તોએ હંમેશાં મેઘ, વૃક્ષ, નદી, સૂર્ય વગેરેની જેમ કોઈપણ જાતની તેયારી – home work – વિના વર્ગમાં જતો શિક્ષક ઉદારતાથી, છૂટા હાથે ધન ઈત્યાદિનું દાન કરવું જોઈએ.' કે ટ્યૂશનમાં જ ઓતપ્રોત રહેતો શિક્ષક કે વિદ્યાર્થીને કૂમાર્ગે
(ગાથા, ૫૧) ચડાવતો શિક્ષક સમાજને કલ્પનાતીત નુકશાન કરે છે. ભાવનાની શિક્ષણ સમયાતીત ધર્મ છે. દુનિયામાં વિહરતો વિદ્યાર્થી નિર્દોષ, અણસમજુ અને દુનિયાદારીના શિક્ષણથી જીવનનું સંપૂર્ણ, સાંગોપાંગ ઘડતર થાય છે. વિદ્યા ભાન વિનાનો હોવાથી તેને ગમે તેવા રૂપ આપી શકાય છે. એ વ્યક્તિને માનવ બનાવે છે. વિદ્યા માનવીને મહાન બનાવે છે. વિદ્યા તકનો લાભ ઉઠાવીને શિક્ષણના નામે શિક્ષક તેને ઉન્માર્ગે ચઢાવે, માનવીને મોક્ષ પ્રાપ્તિ કરાવે છે. શોષણ કરે તેના જેવી હીન ઘટના કઈ હોઈ શકે? “શ્રી જૈન મહાવીર “શ્રી જૈન મહાવીર ગીતા'માં શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજી ગીતા'ના “શિક્ષયોગ'માં વાંચો :
શિક્ષાયોગ'નું આલેખન કરીને પોતાની વિશાળ ક્રાન્ત દૃષ્ટિનો દુષ્ટ આશયવાળા, શઠ, વિધર્મી શિક્ષકો ત્યજવા જોઈએ. મારા પરિચય તો કરાવે જ છે પણ સાથોસાથ જૈન સંઘ અને સર્વ ઉત્તમના ભક્ત શિક્ષકોને (તેયાર કરવા જોઈએ અને) સ્વીકારવા જોઈએ અને અનુરાગીઓને એક સમ્યકજ્ઞાનના પંથે મૂકીને વર્તમાન સમયની તેમને ધન ઈત્યાદિ આપીને પૂજવા જોઈએ.” (શ્લોક, ૩૫) અનિવાર્ય જરૂરત પર ભાર મૂકે છે, એ માર્ગે ચાલવા સૌને પ્રેરણા
વિદ્યાદાન એ મોટું દાન છે. એક દાનવીર ભાઈને હું જાણું છું. કરે છે. હમણાં જ ક્યાંક વાંચ્યું કે જીવન એક કોરું કેનવાસ છે. એ કોઈપણ નાના ગામડામાં જઈને ગરીબ તથા નિરાધાર બાળકોની જીવનમાં સંસ્કારના અક્ષર પડતાં રહે છે અને આ જીવન આ જ સ્કૂલની ફી ભરી આવે છે અને કોઈને જાણ પણ થવા દેતા નથી. રીતે કોઈ બુદ્ધ, કોઈ કબીર, કોઈ કૃષ્ણ, કોઈ મહાવીર થઈ જાય વર્ષોથી આમ કરે છે. એમના મનમાં આ કાર્યનો ખૂબ સંતોષ પણ છે!
(ક્રમશ:) છે. પોતાના સત્કાર્યમાંથી જે સંતોષની સુગંધ પામે તે ખૂબ સુખી પૂજ્ય આચાર્યશ્રી વાત્સલ્યદીપ, જૈન ઉપાશ્રય, હોય છે. એ ભાઈ બહુ મોટા શ્રીમંત નથી પણ પોતાને દુનિયાના ૭, રૂપ માધુરી સોસાયટી, સંઘવીના રેલ્વે ક્રોસીંગ પાસે, સૌથી સુખી માણસ ગણે છે. સત્કાર્યની કેવી વિરલ પ્રાપ્તિ! નારણપુરા, અમદાવાદ-૩૮૦૦૧૩.