Prabuddha Jivan 2009 01

SR No.: 526006
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2009
Total Pages: 28
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 614 KB

Page 6

પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬ જાન્યુઆરી, ૨૦૦૯ એમ. પટેલ, શ્રી મનુભાઈ શાહ, શ્રી બી. પી. પટેલનો એ જમાનો ગરિમાને ગૌરવ આપે એવી ચર્ચાની ભાષા નહોતી. કલમન્ટ એટલી હતો. આજે કેન્દ્રમાં ગુજરાતીઓની શી સ્થિતિ છે? “ગ્રેટ નેશન' ને (Clement Attlee) સ્વરાજ્ય આપવાની તરફેણમાં હતા. વિન્સ્ટન ચર્ચિલ પુવર લીડર’નો મેળ શી રીતે મળવાનો? આપણી વહિવટી એકદમ વિરુદ્ધમાં હતા. ચર્ચિલે પ્રહારાત્મક ભાષામાં કહ્યું: ‘પાવર વિલ બિનઆવડતને કારણે અન્યાય, જુલમ ને અનધિકારીઓની સત્તા જોવા ગો ઈર્ ધ હેસ ઓફ રાસ્કલ્સ, રોઝ એન્ડ ફ્રી બુટ્સ, નોટ એ મળે છે. એકવાર એક અબજોપતિએ કહેલું કે પાંચસો કરોડમાં ભારતની બોટલ ઓફ વોટર ઓર લોફ શેલ એસ્કેપ ટેક્સેશન. ઓન્લી એર લોકસભા ખરીદી શકાય! આયારામ-ગયારામનાં લાખ લેખાં હતાં વિલ બી ફ્રી એન્ડ ધ બ્લડ ઓફ ધીઝ હંગ્રી મિલિયન્સ વિલ બી ઓન ધી તે હવે કરોડોયે પહોંચ્યાં છે! આજેય નિર્દલીયના ભાવ આસમાને હેડ ઓફ ક્લેમન્ટ એટલી. ધીઝ આર મેન ઓફ સ્ટ્રો ઓફ હુમ નો પહોંચી ગયા છે! જ્યાં આવા સોદા થતા હોય ત્યાં રાષ્ટ્રભક્તિ, સ્ટ્રેસ વિલ બી ફાઉન્ડ આફ્ટર એ ક્યૂ ઈયર્સ. ધ વિલ ફાઈટ એમોન્ગ વ્યવસ્થાશક્તિ કે સેવાનિષ્ઠાની શી વાત કરવી? જો આપણામાં વહીવટી ધેમસેલ્વઝ એન્ડ ઇન્ડિયા વિલ બી લોસ્ટ ઈન પોલિટિકલ સ્કવેબલ્સ.” આવડત હોત તો બ્યુરોક્રસી, રેડ ટેપીઝમ, લાંચરૂશ્વત, પ્રમાદ, (ફિફ્ટી ઈયર્સ આફ્ટર (પૃ. ૩) એડીટેડ બાય એસ.વી.રાજુ વિલંબનીતિ, હોતી હૈ ચલતી હે વૃત્તિ જેવાં લોકશાહીને વિઘાતક તત્ત્વો સ્વરાજ્ય માટે વ્યવસ્થિત, દેશવ્યાપી લડત આપનારાઓમાં તે કાળે ન હોત બલકે પ્રમાણમાં ઓછાં હોત. જે બિહારમાંથી બુદ્ધ, મહાવીર, મુખ્ય નેતાઓ હતા પૂ. મહાત્મા ગાંધીજી, સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલ, રાજેન્દ્રબાબુ, જયપ્રકાશ જેવી વિભૂતિઓ પ્રાપ્ત થઈ ત્યાં રાબડીદેવીનું શ્રી જવાહરલાલ નહેરુ, મોલાના અબુલ કલામ આઝાદ વગેરે રાજ્ય! લાલુપ્રસાદ યાદવ “રીમોટ કન્ટ્રોલથી ચલાવતા! જેના પર સ્ફટીક-શુદ્ધ રાષ્ટ્રીય નેતાઓ એટલે ચર્ચિલે આ વંદનીય વિભૂતિઓ કરોડોનો ઘાસચારા કૌભાંડનો કેસ ચાલતો હોય! શી બલિહારી છે કાજે રાસ્કલ્સ, રોઝ એન્ડ ફ્રી-બુટર્સ” એવા આકરા શબ્દો નહીંવાપર્યા આપણી લોકશાહીની!
હોય એમ માની લઈએ તો પછી આવો, આ બધો આક્રોશ કોને માટે ? (૩) સને ૧૯૨૨માં આપણા દેશમાં કેળવણીનું પ્રમાણ ઘણું જ ભારત માટેનો ચર્ચિલનો પૂર્વગ્રહ બોલતો હતો? ‘ભાગલા પાડો ને ઓછું હતું, અને તેમાં ય ભારતના કેટલાક ભાગોમાં તો તે પ્રમાણમાં રાજ કરો'ની બ્રિટીશરોની કૂટ-નીતિ તો વિશ્વ-વિખ્યાત હતી. મુસ્લિમ ન-ગણ્ય જેવું હતું. સ્વરાજ્ય આવે તો ગાંધીજીને મન લાભ એટલો લીગના મહમ્મદઅલી ઝીણા એમનું રાજકીય પ્યાદુ હતું. હિંદુઓમાં ખરો કે એક જાતિ તરીકે આપણે માથેથી અપમાન ને કલંક ટળે પણ પણ ભાગલા પડાવવા હરિજનોના સ્વતંત્ર મતાધિકારની સોગઠી ક્યાં જો આખા દેશમાં કેળવણીનો વ્યાપ ને પ્રચારને વધારીએ તો પરિસ્થિતિ વાપરી નહોતી? ચર્ચિલનું સામ્રાજ્યવાદી માનસ ભારતના એટલી હદે વણસે, કથળે કે, સ્વરાજમાં ‘જુલમનો ભરેલો ઘોર રાષ્ટ્રભક્તોને મૂલવવામાં ગોથું ખાઈ ગયું હોય એમ બને? પૂ. નરક-આવાસ જ હોય. ગાંધીજીને મન કેળવણી એટલે કેવળ ગાંધીજીની ૧૯૨૦-૨૧ની, ૧૯૩૦-૩૧ની ને છેલ્લે ૧૯૪૨ની અક્ષરજ્ઞાન કે ઉપાધિઓની પ્રાપ્તિ જ નહીં પણ હેડ, હેન્ડ એન્ડ ક્વીટ ઈન્ડિયા’ મૂવમેન્ટ ચર્ચિલના માનસને રીટુ ને સંવેદનાવિહીન હાર્ટ..મતલબ કે બુદ્ધિનો વિકાસ, કર્મશક્તિનો વિકાસ અને હૃદયનો બનાવ્યું હોય? બ્રિટીશ લોકશાહીની રીતિ-પદ્ધતિએ આ કોંગ્રેસીઓ કહેતાં લાગણીતંત્રનો વિકાસ અભિપ્રેત હોય. સ્વતંત્ર પ્રજા તરીકે આપણે રાજ કરી શકવાના નથી એવી દૃઢ માન્યતાથી પ્રેરાઈ ચર્ચિલે આવા આપણા હક્કો ને ફરજો સમજીએ, નાગરિક ધર્મ સમજીએ, દેશના આકરા પ્રહારો કર્યા હોય એ સંભવિત છે. આમેય ચર્ચિલનું વ્યક્તિત્વ સામાજિક, આર્થિક, રાજકીય પ્રશ્નોની આપણી સમજ વધે ને લોકશાહી અ-ગમ્ય હતું. દ્વિતીય વિશ્વયુદ્ધના વિજયમાં ભારતનો સાથ-સહકાર પ્રજાતંત્રમાં આપણી ભાગીદારી ને જવાબદારી સમજીએ. આવી કૈક નગણ્ય નહોતો, પણ ચર્ચિલે એ પહાડ–મોટા મુદ્દાને નઝર અંદાઝ એમની કલ્પના હોય; જો કે ગાંધીજી તો કેળવણીનો અર્થ વ્યક્તિમાં કરેલો. ક્યાંક વાંચેલું એ પ્રમાણે, આ મુદ્દાને ઉજાગર કરવામાં ને ચારેય વર્ણની શક્તિનો આવિર્ભાવ ને વિકાસ એવોય સમજે છે. દરેક ચર્ચિલ તથા પ્રેસિડેન્ટ રૂઝવેલ્ટનું ધ્યાન દોરવામાં શ્રીમતી રૂઝવેલ્ટનોય વ્યક્તિમાં બ્રાહ્મણની જ્ઞાન-સાધના, ક્ષત્રિયનું ક્ષાત્રતેજ, વૈશ્યની ફાળો હતો. વ્યવહાર દક્ષતા ને શુદ્રની સેવાવૃત્તિ વિકસાવવાનું લક્ષ્ય કેળવણીનું ચર્ચિલના ધખધખતા બખાળાને સૌમ્ય ઉત્તેજન આપે એવી વિચાર હોવું જોઇએ. એવો ગાંધીજીનો ખ્યાલ છે. સમગ્ર પ્રજા કેળવણીના આ સરણીવાળા કેટલાક અર્ધદગ્ધ રાજકારણીઓ પણ તત્કાલીન ભારતમાં લક્ષ્યને સિદ્ધ ન કરી શકે એ વાત સાચી પણ પ્રજાજીવનના પ્રાણપ્રશ્નોને હતા. પ્રથમ તો મને એ સમજાતું નથી કે લોકશાહીમાં આટલા સમજવામાં સારાસારનો વિચાર વિવેક કરી શકે એટલી કેળવણી તો બધા-ડઝનબંધ-રાજકીય પક્ષો હોઈ શકે ? વધુમાં વધુ ત્રણેક પક્ષોથી સમગ્ર પ્રજાને મળે એ આશા વધુ પડતી ન ગણાય. ‘ઈટરનલ વિજિલન્સ ચાલે. આપણે ત્યાં, ‘દેડકાંની પાંચશેરી” જેવા રાજકીય પક્ષોનો રાફડો ઈઝ ધ પ્રાઈસ ઓફ લિબર્ટી' નિરંતર અતંદ્ર જાગ્રતિ સિવાય સ્વતંત્રતા ફાટ્યો છે! લગભગ બે ડઝન પક્ષોના સાથ-સહકારથી શ્રી સલામત નથી. એ સૂત્ર સતત સ્મૃતિમાં રહેવું જોઇએ.
અટલબિહારીએ જે લોકશાહી-તંત્ર ચલાવ્યું છે તે તો ‘મિરેકલ' ગણાય ! (૨).
ચર્ચિલે અંતમાં કહ્યું છેઃ “ઈન્ડિયા વિલ બી લોસ્ટ ઈન પોલિટિકલ ‘હિંદને સ્વરાજ્ય આપવું કે નહીં?' એની બ્રિટીશ પાર્લામેન્ટમાં સ્કવેબલ્સ’ એનો આછો અણસાર મેળવવો હોય તો લોકસભાના સાંપ્રત ચર્ચા ચાલતી હતી. એ ચર્ચા ખૂબ જ ઉગ્ર પ્રકારની હતી. પાર્લામેન્ટની અધ્યક્ષ શ્રી સોમનાથ ચેટરજીના તાજેતરના આ શબ્દો યાદ રાખવા