Page Text
________________
ફેબ્રુઆરી, ૨૦૧૪
પ્રબુદ્ધ જીવન
ઉપનિષદમાં અન્નબ્રહ્મનો વિચાર
1 ડૉ. નરેશ વેદ
ઉપનિષદના ભ્રષ્ટાઓએ આત્માના પાંચ કોશ (પડો કહ્યા છે. એ અન્ન કોના દ્વારા કેવી રીતે ઉત્પન્ન થયું, તેનું સ્વરૂપ અને કાર્ય શું છે : અન્નમયકોશ, પ્રાણમયકોશ, મનોમયકોશ, વિજ્ઞાનમયકોશ અને છે, તે સંજ્ઞા કેવી રીતે બની છે, તેનો ધાતુગત અર્થ શો છે, તેનું ખરું આનંદમયકોશ. મતલબ કે આત્મા પાંચ (આવરણો) (Sheath) ની સ્વરૂપ શું છે અને તેની મહત્તા કેવી અને શા માટે છે એટલું સ્પષ્ટ કર્યા અંદર રહેલો છે. અન્નમયકોશ ઓટલે શરીર, પ્રાણમયકોશ એટલે પ્રાણો, પછી ઉપનિષદના ઋષિઓ એમની લાક્ષણિક શૈલીમાં અન્નનું મહત્ત્વ મનોમયકોશ એટલે સંકલ્પવિકલ્પાત્મક મન, વિજ્ઞાનમયકોશ એટલે આંકતાં જણાવે છે : અન્નની નિંદા કરવી નહિ, કારણ કે એ વ્રત છે. આંતર પ્રજ્ઞા અને આનંદમયકોશ એટલે આત્માની આનંદમય અવસ્થા. પ્રાણી (જીવ-જંતુ) માટે પ્રાણ અત્ર છે અને એમના શરીરો અન્ન ખાનારા આત્મા આ મ્યાન કે વેષ્ટનમાં રહે છે. પરંતુ એ સ્વયં આ પાંચેય કોશોથી છે. મતલબ કે પ્રાણમાં શરીર સ્થિર બન્યું છે અને શરીરમાં પ્રાણ સ્થિર પર છે. આત્માના આ પાંચેય પડો, વેપ્ટન કે આવરણોને તેઓ વિગતે બન્યો છે. એટલે એમ કહી શકાય કે અન્ન અન્નમાં સ્થિર બન્યું છે. જે, સમજાવે છે. એવી વિગતો આપણને મુખ્યત્વે તૈત્તિરીય, ઐતરેય, આમ, અન્નને અન્નમાં સ્થિર બનેલું જાણે છે, તે સ્થિર બને છે અને છાંદોગ્ય અને પ્રશ્ન ઉપનિષદોમાં મળે છે. આપણે આ લેખમાં અન્નવાળો તેમજ અન્ન ખાનારો થાય છે. ઉપનિષદના સખાઓએ જે પાંચ કોશોની વાત કરી છે એમાંથી પ્રથમ વળી, તેઓ કહે છે : અન્નનો ત્યાગ કરવો નહિ. કારણ કે એ વ્રત કોશ અન્નમયકોશની વાત કરીએ.
છે – જેમ પ્રાણ તેમ જળ પણ અન્ન છે અને જળમાં રહેલું તેજ અન્ન બ્રહ્મ ઉર્ફે આત્મા જ સૃષ્ટિની ઉત્પત્તિ પહેલાં હતો. તેણે જ્યારે એવો ખાનારું છે. જેમ જળમાં તેજ સ્થિર બન્યું છે તેમ તેજમાં જળ સ્થિર વિચાર કર્યો કે “હું લોકો (વિશ્વો)ને ઉત્પન્ન કરું' ત્યારે તેણે અંભ, બન્યું છે. એટલે એમ કહી શકાય કે આ અન્ન અન્નમાં સ્થિર બન્યું છે. જે મરીચિ, મર અને આપમાંથી અંભલોક, યુલોક, મરીચિલોક, મરલોક આમ, અને અન્નમાં સ્થિર બનેલું જાણે છે, તે સ્થિર બને છે અને અને આપોલોક ઉત્પન્ન કર્યા. આવા લોકોનું સર્જન કર્યા પછી એમણે અન્નવાળો તેમ જ અન્નને ખાનારો થાય છે. તેમ જ પ્રજા, પશુ, બ્રહ્મતેજ લોકપાળોનો ઉત્પન્ન કર્યા. પછી એણે વિચાર્યું કે આ લોકો અને તેમનું અને કીર્તિ વડે જ મહાન થાય છે. પાલન કરનારા લોકપાળોને તો મેં ઉત્પન્ન કર્યા; હવે તેમને માટે અન્ન વળી, તેઓ જણાવે છે કે: અન્ન ખૂબ મેળવવું. કારણ કે એ વ્રત છે. ઉત્પન્ન કરું. એવો વિચાર કરીને આત્માએ જળને સેવન દ્વારા ઉષ્ણતા પૃથ્વી અન્ન છે અને આકાશ અન્ન ખાનારું છે. આકાશમાં પૃથ્વી સ્થિર આપી. તેનું સેવન થતાં જ તેમાંથી એક મૂર્તિ (આકૃતિ) ઉત્પન્ન થઈ. જે બની છે અને પૃથ્વીમાં આકાશ સ્થિર બન્યું છે. એટલે એમ કહી શકાય એ મૂર્તિ (આકૃતિ) ઉત્પન્ન થઈ તે અન્ન હતું. આ અને વાણી દ્વારા, કે આ અન્ન અન્નમાં સ્થિર બન્યું છે. જે, આમ, અને અન્નમાં સ્થિર પ્રાણ દ્વારા, આંખ દ્વારા, કાન દ્વારા, ત્વચા દ્વારા, મન દ્વારા કે ગુલ્વેન્દ્રિયો બનેલું જાણે છે, તે સ્થિર બને છે અને અન્નવાળો તેમજ અન્ન ખાનારો દ્વારા – એમ શેનાથીયે મેળવી શકાતું નથી. કેવળ અપાન વાયુ જ થાય છે, તેમજ પ્રજા, પશુ, બ્રહ્મતેજ અને કીર્તિ વડે મહાન થાય છે. અને મેળવી લે છે. આ અપાન વાયુ જ અન્ન દ્વારા આયુષ્યને ટકાવે પછી તેઓ આગળ વધતાં કહે છે: ઘરઆંગણે ઉતારા માટે આવેલા છે, એટલે કે અન્ન પ્રજાપતિ છે. તેમાંથી વીર્ય ઉત્પન્ન થાય છે અને કોઈને ના પાડવી નહિ. કારણ કે અતિથિસત્કાર એ વ્રત કે નિયમ છે. તેમાંથી આ પ્રજા ઉત્પન્ન થાય છે.
એવા અતિથિને ઉતારો આપ્યા પછી તેને તૃપ્ત કરવા માટે અન્ન એકઠું પૃથ્વીને આધારે જે રહ્યાં છે તે બધાંય પ્રાણીઓ અન્ન દ્વારા જ ઉત્પન્ન કરવું જોઈએ, કારણ કે તો જ એવા અતિથિને રસોઈ તૈયાર છે કહી થયાં છે, વળી તેઓ અન્ન વડે જ જીવે છે અને છેવટે તેમાં જ લીન થાય ભોજન કરાવી શકાય. આવા અતિથિને માટે જે ઉત્તમ સત્કારપૂર્વક છે. પ્રાણીઓ (જીવો-જંતુઓ) માટે અન્ન જ આધારરૂપ અને મુખ્ય છે, અન રાંધે છે, તેને ઉત્તમ સત્કારપૂર્વક અન્નની પ્રાપ્તિ થાય છે. અતિથિને અને તેથી જ તે સર્વનું ઔષધ કહેવાય છે. અન્નમાંથી જ પ્રાણીઓ જન્મ માટે જે મધ્યમ સત્કારપૂર્વક અન્ન રાંધે છે, તેને મધ્યમ સત્કારપૂર્વક છે. જન્મેલા પ્રાણીઓ અન્ન વડે જ વૃદ્ધિ પામે છે. અન્ન પ્રાણીઓનો અન્નની પ્રાપ્તિ થાય છે. અતિથિને માટે જે તિરસ્કારપૂર્વક અન્ન રાંધે ખોરાક છે અને પ્રાણીઓ તે અન્નનો ખોરાક છે. અન્ન શબ્દ મદ્ = છે, તેને તિરસ્કારપૂર્વક અન્નની પ્રાપ્તિ થાય છે. આ વાત ઘણી અગત્યની ખાવું, એ ધાતુ ઉપરથી બન્યો છે, માટે જ તે અસ કહેવાય છે. આથી અને સમજવા જેવી છે. જે, આમ, જાણે છે, તેને તે તે અનુસાર અન્ન અને બીજું કશું ન સમજતાં બ્રહ્મ જ સમજવું જોઈએ. જેઓ આ અસરૂપી દાનનું ફળ મળે છે. બ્રહ્મની ઉપાસના કરે છે, તેમને જરૂર સર્વ પ્રકારનું અન્ન મળે છે. નામથી વાણી મોટી છે, મન વાણીથી મોટું છે, સંકલ્પ મનથી
| SR No. | 525999 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 2014 Year 62 Ank 01 to 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dhanvant Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 2014 |
| Total Pages | 700 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 19 MB |