Prabuddha Jivan 2011 Year 58 Ank 01 to 12

SR No.: 525996
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2011
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 31 MB

Page 402

Regd. With Registrar of Newspapers for India No. R. N. 1.6067/57. Posted at Patrika Channel sorting office Mumbai-400 001 On 16th of every month PAGE No. 36 PRABUDHHA JIVAN - Regd. No. MH/MR / SOUTH-146 / 2009-11 DECEMBER, 2011 'માબાપથી તરછોડાયેલી એ દીકરીઓનું આશ્રયસ્થાન ( પંથે પંથે પાથેય... સુલ અગિયાર વર્ષની થઈ તોય જાતે ખાઈ આ વાત છે, કંચનની- કાલાસ૨. ગામમાં ( 1 અવંતિકા ગુણવંત ) શકતી નહિ. દાળભાત કે ખીચડી-દૂધને ખૂબ જન્મેલી કંચનની. કંચન દોઢ વર્ષની હતી ત્યારે એને ચોળીને એકરસ બનાવીને ગીતાબહેન એને ઓરી નીકળ્યાં અને એની બન્ને આંખોનાં તેજ આંખનું નુર ગુમાવ્યું છે. અંધાપાને લીધે પડતી જમાડતા. બીજા કોઈ અજાણ્યાના હાથે સુલુ જમતી આથમી ગયાં, કંચન ઊભી થઈને દોડે, દુનિયાને મુશ્કેલીઓનો તેઓને જાત અનુભવ છે. નથી. જમવાનો સમય થાય ત્યારે ગીતાબહેન માના ઓળખે એ પહેલાં તો એ અંધકારથી ઘેરાઈ ગઈ. | તેઓ કહે છે કે મારી આ અઢીસો દીકરીઓના હેતથી સુલનો હાથ પકડીને જમવા લઈ જાય. ખાતી કંચન ત્રણ વરસની હતી ત્યારે એની માને અંધાપાનું બધું દુઃખ પરમાત્મા જો મને આપે તો વખતે સુલુનું મોં બહુ ખુલતું નથી તેથી તેને દૂધ તાવ આવ્યો, સખત તાવ અને આંચકીમાં એ એવી આ બધાનું દુઃખ હું લઈ લઉં અને પરમાત્માને સપડાઈ કે એનું મૃત્યુ થયું. કંચન પર બીજો વીનવું કે હવે મારી કોઈ દીકરીને અંધ ન બનાવીશ. છે. સુલુને ચાલવું જરાય ગમતું નથી, એ આખો જો રદાર ફટકો પડ્યો ત્યારે કંચનના ઘરમાં કંચન મુક્તાબહેનના પ્રેમભર્યા પ્રયાસોના દિવસ એક ઠેકાણે બેસી જ રહે છે તેથી તેને ખાધેલું એનાથી એક મોટી બહેન હતી જે દસ વર્ષની હતી. કારણે જાતે નહાતાં, નાહ્યા પછી ધોયેલાં કપડાં પચતું નથી અને ગેસ ચડે છે. તે સીધી ટટ્ટાર ઊભી એ બહેનના માથે પરની બધી જવાબદારી આવી પહેરતાં અને વાળ ઓળતાં શીખી. કંચને જાતે પણ રહેતી નથી. પડી. કંચનના વૃદ્ધ દાદા ઘરનું ધ્યાન રાખતા હતા. પોતાના મેલાં કપડાં ધોતાં શીખી. હૂંફાળા પાણીમાં સુલુ સ્વભાવે જિદ્દી છે, એનું ધાર્યું ન થાય આમ ભારે તકલીફમાં દિવસો વીતતા હતા. સાબુની ભૂકી નાખી, ફીફા ચડાવીને કપડાં બોળીને ત્યારે તે મોટે મોટેથી ૨ડે છે, અને ત્યારે એના હવે કંચનની મોટીબહેનના લગ્ન થયા પછી અડધા પોણા કલાક કપડાં પલળવા દઈને ધોવાની મોંમાંથી લાળ પડવા લાગે છે. અને ચીકણી ચીકણી તો દાદાના માથે ઘરનો બધો ભાર આવી પડ્યો. કંચનમાં સમજ આવી. લાળ ટપકતી જોઈને સામાન્ય રીતે આપણને દાદા ખુબ લાગણીવાળા હતા પણ વૃદ્ધત્વના કારણે પ્રેમ એવું અદ્ભુત રસાયણ છે કે મંદબુદ્ધિ- બધાંને સુગ ચડે, પણ આ સંસ્થાના પ્રેમાળ લોકો કારણે એમની શક્તિ ઓસરતી જતી હતી, કંચનને વાળા ય બુદ્ધિપૂર્વક કામ કરતાં થઈ જાય, તો પ્રેમથી સુલુને પંપાળીને શાંત રાખવા પ્રયત્ન તે ઓ સાચવી શકતા ન હતા. ત્યાં દાદાએ આ સંસ્થામાં જેટલી દીકરીઓ છે, એ સર્વની કરે છે. સુરેન્દ્રનગરની ‘સી. યુ. શાહ પ્રજ્ઞાચક્ષુ મહિલા પોતાની અલગ કહાની છે. સુલુ જન્મથી જ બંને એક સ્થાયી ફરિયાદ છે કે આજ કાલ માબાપ સેવાકુંજ' સંસ્થા વિશે સાંભળ્યું. આંખે અંધ છે, એ બાર દિવસની થઈ એ દિવસે જ પોતાના બાળકને ધીરજથી પ્રેમથી સમય આપતા દાદાએ કંચનને એ સંસ્થામાં દાખલ કરી. ત્યારે એની મા એને મુંબઈના વાત્સલ્યધામ આશ્રમમાં નથી, બાળકને સમજવાના બદલે ઘાંટાઘાંટ કરી કંચનની ઉંમર હતી બાર વરસની. અહીંની બીજી મુકી ગઈ હતી. આશ્રમના કાર્યકરોને ધીરે ધીરે મુકે છે જ્યારે અહીંના કર્મચારીઓ સુલુ અને અંધ છોકરીઓ પોતાનાં કામ પોતાની જાતે કરવા ખ્યાલ આવ્યો કે સુલુની આંખો તો રોશનીહીન અન્ય સર્વ બાળકીની પ્રેમથી સંભાળ લે છે, કેળવાયેલી હતી, તેઓ તદન પરવશ ન હતી પણ છે. સાથે સાથે એ મુંગી અને મંદબુદ્ધિની છે. સુલુ છે. સાથે સાથે એ મુંગી અને મંદબુદ્ધિની છે. સલુ : વધારે સમજદાર બાળકીઓ ઓછી સમજદાર કંચનને તો નહાવાની, વાળ ઓળવાની કે ખાવાની | આઠ વર્ષની થઈ ત્યારે વાત્સલ્યધામના સંચાલકે બાળકીની પ્રેમથી સંભાળ લે છે. આખી યે સંસ્થા કંઈ સમજ પડતી ન હતી. વિચાર્યું કે કોઈ અંધશાળામાં સુલુને મૂકવામાં એક પ્રેમાળ પરિવારની જેમ રહે છે, જે દીકરીઓને | સંસ્થામાં આવતા ડૉક્ટરે કહ્યું કે કંચન માત્ર આવે તો એનો એની ઉંમર વધવાની સાથે વિકાસ એમના સગા માબાપ ત્યજી દે છે એવી દીકરીઓને અંધ નથી પણ એ મંદબુદ્ધિની પણ છે તેથી કયું પણ થાય, પરંતુ સુલુ અંધ મૂંગી અને મંદબુદ્ધિવાળી આ સંસ્થામાં માનો પ્રેમ મળે છે, પરની હૂંફ અને કામ ક્યારે કરવું, કેવી રીતે કરવું એ બધું શીખતાં હતી તેથી મુંબઈની કોઈપણ સંસ્થા એને રાખવા સલામતી મળે છે અને એ બાળકી વિકાસ સાધે એને વાર લાગશે. ડૉક્ટરના મોંએ પોતાના સંતાન તૈયાર ન થઈ. સુલુ મંદબુદ્ધિવાળી હતી તેથી એનું છે. એ કંઈક બને છે, અને એનું જીવન સુખના વિશે આવો રિપોર્ટ સાંભળે તો કોઈપણ માની કોઈ કામ એ જાતે કરી શકતી ન હતી. પંથે આગળ વધે છે. છાતીના પાટિયાં બેસી જાય. - વાત્સલ્યધામ આશ્રમના સંચાલકે મેં બઈ - ૧૯૯૬માં સુરેન્દ્રનગરમાં આ સંસ્થા શરૂ થઈ. ને પણ આ સંસ્થાના સંસ્થાપક મુક્તાબહેન ડગલી બહારની સંસ્થાઓમાં તપાસ કરી તો છેવટે બહેનોને રહેવા, જમવા, કપડાં, તબીબી સારવાર હિંમત હારે એવાં નથી. અત્યંત પ્રેમ અને સુરેન્દ્રનગરની સી. યુ. શાહ પ્રજ્ઞાચક્ષુ મહિલા અને શૈક્ષણિક સુવિધા કોઈપણ મૂલ્ય ચૂકવ્યા વગર સમજણપુર્વક તેઓ કંચનને કેળવવા માંડ્યાં. સૈવાજમાં સલુને સ્થાન મળ્યું. એમને મળે છે. આ સંસ્થામાં તૈયાર થયેલી અત્યારે સંસ્થામાં જેટલી દીકરીઓ છે એ બધીને સુલને સંડાસ બાથરૂમની ય ખબર પડતી નહિ. દીકરીઓના લગ્ન કરાવાય છે, અને પછી પણ મુક્તાબહેન પોતાની દીકરીઓ જ ગણે છે. સુલુની સંભાળ લેવાની (જવાબદારી) હિના અને તેમની સંભાળ લેવાય છે. મુક્તાબહેને પોતે પણ શૈશવાવસ્થામાં પોતાની નીલમને મુક્તાબહેને સોંપી. | (વધુ માટે જુઓ અનુસંધાન પાનું ૩૪મું) Postal Authority Please Note: If Undelivered Return To Sender Al 33, Mohamadi Minar, 14th Khetwadi, Mumbai-400004. Printed & Published by Nirooben Subhodbhai Shah on behalf of Shri Mumbai Jain Yuvak Sangh and Printed at Fakhri Printing Works, 312/A, Byculla Service Industrial Estate, Dadaji Konddev Cross Rd, Byculla, Mumbai-400 027. And Published at 385, SVP Rd., Mumbai-400004. Temporary Add.: 33, Mohamadi Minar, 14th Khetwadi. Mumbai-400004. Tel.: 23820296. Editor: Dhanwant T. Shah.