Page Text
________________
હતા. કુટિલનીતિ અને માનવહિંસા વિના ચાર યુદ્ધો તેમણે લડીને અનશન, ઉણોદરી, દ્રવ્ય સંક્ષેપ, એકાસન, કાયાકલેશ અને પોતાના રાજા વીર ધવલનું સામ્રાજ્ય અઢી હજાર ગણું વિસ્તાર્યું હતું. સલ્લીનતા (સારા કાર્યમાં મન પરોવવું) જેવાં વ્રત છે. આંતરિક તેમણે સૈનિકોને વાક્યુદ્ધ અને ત્રાટકાવિદ્યા શીખવી હતી.હરીફ સૈનિકો તપમાં વૈયાવચ્ચ, વિનય, ધ્યાન, સ્વાધ્યાય અને કાયોત્સર્ગ જેવાં એકમેક સાથે નજર મેળવે, ત્રાટક કરે-જે સૈનિકની નજર પહેલાં આંતરિક વ્રતો છે. સંક્ષિપ્તમાં માત્ર આહાર ત્યાગ એટલે તપ એ તો ઝૂકી જાય તે હાર્યો. તેણે સૈનિકોને યોગ અને કસરતનું પ્રશિક્ષણ સહુથી મોટું ગય. જે પરમ સાથે છે તેનો છે ખપ, બસ એનું નામ છે આપ્યું હતું. તેની સમૃદ્ધિ જોઇને દિલ્હીના રાજા મોજીદ્દીન આક્રમણ તપ. કરવા નીકળ્યો હતો. તે સમયે ગુપ્તચર મારફતે માહિતી મળી હતી કે અરિહંત વિશે મક્કા જવાની નીકળેલી તેની માતાને ખંભાત પાસે લૂંટી લેવાઈ છે. પ્રા. તારાબહેન ર. શાહ તેથી તેણે મોજીદ્દીનની માતાને હજ માટે જવા નાણાં અને અંગરક્ષકો અરિહંતના ગુણો આકાશ જેટલા વિશાળ છે. તેમની ભક્તિની આપ્યા હતા. તેથી ખુશ થયેલી માતાએ મોજીદ્દીનને આક્રમણ નહીં પ્રથમ શરત એ છે કે ભગવાનના ગુણોને ઓળખો. રાગદ્વેષનું હનન કરવાનો સંદેશો મોકલ્યો હતો. મોજીદ્દીન વસ્તુપાળના રાજ્યને કરે તે અરિહંત છે. અરિહંતને શરીર છે. શરીરધારી હોવાથી ભક્તોને લૂંટવાને બદલે ધનસંપત્તિ આપીને દિલ્હી પાછો ફર્યો હતો. વસ્તુપાળે તેના શરણમાં જવાનું અનુકૂળ છે. પ્રભુની સાધનામાંથી સમકિત તીર્થયાત્રા માટે અનેક સંઘ કાઢ્યા હતા અને તેમાં જોડાતા શ્રાવકો પ્રગટે છે. તેના પાંચ લક્ષણો–સમતા, સંવેગ, નિર્વેક (સંસાર પ્રત્યે માટે બધા જ પ્રકારની ઉત્તમ સગવડોની વ્યવસ્થા કરી હતી. તેમની ઉદાસીનતા), કરુણા અને શ્રદ્ધા છે. શરીરમાં એકવાર સમકિતનો માતા વિધવા હતી અને હરિભદ્રસૂરિશ્વરજી મહારાજની આગાહી સાચી દીવો પ્રગટે પછી તે ઓલવાતો નથી, પણ તે ઝાંખો થઈ શકે. તે પાડવા તેણે આશરાજ સાથે લગ્ન કર્યા હતા. સમાજના નિયમ વિરૂદ્ધના દીવામાં પ્રયત્ન કે પુરુષાર્થરૂપી તેલ રેડવું પડે છે. જે સાધક હોય તેને લગ્નસંબંધમાંથી જન્મ્યા હોવા છતાં વસ્તુપાળે સત્કાર્યો, સદાચાર, સાધુ બનવું પડે છે. ગૌતમે પૂછેલા પ્રશ્નના ઉત્તરમાં ભગવાન મહાવીરે બૌદ્ધિક શક્તિ અને વીરતા જેવા ગુણો વડે મહાઅમાત્ય તરીકે જણાવ્યું હતું કે મારા દર્શન માટે પછી આવે તો ચાલશે પણ માંદાની : લોકપ્રિયતા અને કીર્તિ મેળવી હતી. ફિલસૂફ મેકસમૂલરે લખ્યું છે કે સેવા પહેલા કરવી જોઇએ. તેના પછી અભિનવ જ્ઞાનપથ એટલે કે વસ્તુપાળની જીવનકથા દંતકથા સમાન જણાતી હોવા છતાં તે સાચું ધર્મ અંગે રોજ નવું નવું શીખવું. સાધનાકાળમાં આહારની અને પાત્ર હતો.
ઊંઘની લાલચ છોડવી જોઇએ. સાધકે ઊંઘમાં સપના ન જોવા જોઇએ. જૈન ધર્મ અને તપ વિશે.
પણ મોક્ષની ઇચ્છામાં ઊંધે નહીં એ બાબત સાધક માટે અગત્યની શ્રી સુરેશ ગાલા.
છે. તપ, જ્ઞાન અને ધ્યાનની સાધનાની સાથે મન, વાચા અને કાયાનો પાંચેય ઇન્દ્રિયો પર કાબૂ મેળવે છે તે તપ છે અને જીવનનો મર્મ સંયમ પણ હોવો જોઇએ. જે ધ્યાન ધરે તેને પ્રસન્નતા રહે છે. શીખવે છે તે ધર્મ છે. ભગવાન મહાવીરે કહ્યું છે કે જે તપાવે છે તે અધ્ધાણં શરણમ્ ગચ્છામિ વિશે. તપ છે. સોનાને અને પાણીને તપાવવાથી તે શુદ્ધ થાય છે. પાણીને ડૉ. રશ્મિભાઈ ઝવેરી તપાવવા અગ્નિ અને તેની વચ્ચે પાત્રની જરૂર પડે છે તે ગુરુ છે. સાધકનું પરમાત્મામાં જવું તે અપ્પાણ શરણં ગચ્છામિ છે. માનવી પણ તપથી શુદ્ધ થાય છે. મન ઉપર કાબૂ મેળવવો મુશ્કેલ છે. શારીરિક, માનસિક, ભાવાત્મક અથવા અન્ય પ્રકારની તકલીફમાં આપણી બુદ્ધિ ચિત્તના સંસ્કારથી દોરવાય છે. યશોવિજયજી મહારાજના આપણે અંતરમાં બીરાજતા મહાવીરના શરણે જવાનું છે. સંસારરૂપી કહેવા મુજબ કર્મ અને જ્ઞાનને તપાવનાર આંતરિક તપ જ ઇસ્ટ છે. સાગરમાં અરિહંત ભગવાન ટાપુ સમાન છે. તેમનામાં તલ્લીન થઈને કષાયોનો નાશ થાય તેનો જ ઉપવાસ જ અર્થપૂર્ણ કહેવાય. બાકીના અથવા તેમનું સ્મરણ કરીને તેમના ગુણોને આપણામાં સંક્રમિત લાંઘણ જ બની રહે. આપણા કર્મની નિર્જરા થાય તો કરુણા, દયા કરવાના છે. તેના માટે આપણા હૃદયમાં વેરભાવ કે પ્રત્યાઘાતી અને પ્રેમ પ્રગટે છે. મનમાં વાસનાનો ગાંસડો પડ્યો હોય ત્યાં સુધી વૃત્તિ હશે તો ભગવાનને હૃદયમાં રહેવાની જગ્યા ક્યાંથી મળશે? તપ સફળ કે અર્થપૂર્ણ થતું નથી. જ્યાં સુધી મન સાફ ન હોય ત્યાં ભગવાન ભણી જવામાં સમકિતનું મહત્ત્વ છે. તેના માટે સૂક્ષ્મ હિંસાનો સુધી તપ, જપ અને તીર્થયાત્રા અર્થપૂર્ણ ન કહેવાય. જૈન ધર્મમાં સુદ્ધાં ત્યાગ કરવો જોઇએ અને બંધન તોડવા જોઇએ. બંધનને
તમે પરમાત્માની પ્રશંસા કરો છો, આના માનો છો અને પ્રાર્થના કરો છો, પરંતુ તમે તેને ખરા દિલથી ચાહો છો ? પિતા પત્રા પાસેથી આજ્ઞાંકિતપણું અને બહુમાન ઇચ્છે છે, પરંતુ તેનાથી વધુ તો તે પોતો ઉપરનો પ્રેમ ઈચ્છે છે. કે
છે
કે
| SR No. | 525992 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 2007 Year 18 Ank 01 to 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dhanvant Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 2007 |
| Total Pages | 246 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 19 MB |