Prabuddha Jivan 2006 Year 17 Ank 01 to 12 - Ank 04 is not available

SR No.: 525991
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2006
Total Pages: 318
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 22 MB

Page 281

Regd. With Reglstrar of Newspaper for India No.RNI 6067/
- વર્ષ : (૫૦) + ૧૭ ૦ ૦ અંક: ૧૧૭
૭ તા. ૧૬નવેમ્બર, ૨૦૦૬ ૦ શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘનું માસિક મુખપત્ર છે
પ્રભુદ્ધ જીવન
પ્રબુદ્ધ જીવન પાક્ષિક ૧૯૩૯થી ૧૯૮૯ : ૫૦ વર્ષ ૭૭ વાર્ષિક લવાજમ રૂા.૧૨૫/- ૭૦ છૂટક નકલ રૂા. ૧૦/- ૭૭
તંત્રી ધનવંત તિ. શાહ યસ, ચા કે કાનન
‘અધ્યાત્મ પળે..’
પ્રજ્ઞત્વમાંથી પ્રગટેલી સ્વ આત્માનુભૂતિ
દશેક માસ પહેલાં વડોદરા જવાનું થયું, ત્યારે મનમાં દઢ નિર્ણય કર્યો હતો કે આ વખતે તો પૂ. આર્યા ડૉ. તરૂલતાબાઈ મહાસતીજીના દર્શનાર્થે જવું જ અને જ્ઞાન ગોષ્ટિ કરવી, નીકળતા પહેલાં મિત્ર ગુણવંત બરવાળિયાને ફોન કરી બધી વિગત પૂછી લીધી. પૂ. તરૂલતાશ્રીજીનો પરિચય મને ભાઈ બરવાળિયાએ જ લગભગ પચીસેક વર્ષ પહેલાં કરાવ્યો હતો. ત્યારે પૂ. આર્યાશ્રી તરૂલતાશ્રી આનંદ ઘનજી, કબીર, બનારસીદાસ અને શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર ઉપર શોધનિબંધ લખી રહ્યાં હતાં, જે મારા રસનો વિષય. અમારું મળવાનું નિમિત્ત આ જ્ઞાન યાત્રા. પછી તો એઓશ્રી મુંબઈ, બેંગલોર, મદ્રાસ કે ઈગતપુરી જ્યાં જ્યાં હોય ત્યાં દર્શને જવાનું થતું અને મને એમના જ્ઞાનનો અમૂલ્ય લાભ મળતો. ખૂબ જ પરિશ્રમપૂર્વક અને ઊંડા સંશોધનથી એઓશ્રીએ એ મહાનિબંધ લખ્યો છે. અને એઓશ્રીને પીએચ.ડી.ની ઉપાધિ પ્રાપ્ત થઈ છે, પણ જ્યારે જ્યારે એ ગ્રંથ છપાવીને પ્રગટ કરવાનો આગ્રહ કરું ત્યારે મારો આગ્રહ એઓશ્રીને ‘ઉપાધિ’ લાગે. પ્રાપ્તિ થયા પછી ‘પ્રાપ્ત’થી અળગા થઈ જવું એ જ સાચા સાધકની ભૂમિકા છે. હવે હંમેશાં હું મિત્ર બરવાળિયાને એ જ્ઞાન ગ્રંથના પ્રકાશન માટે આગ્રહ કર્યા કરું છું; જેથી જૈન સમાજ એ જ્ઞાનથી લાભાન્વિત થાય.
લગભગ ઢળતી બપોરે કલ્પતરુ અધ્યાત્મ કેન્દ્ર-મીયાગામ, કરજણ પહોંચ્યો. આશ્ચર્ય અને આનંદના ભાવ તથા મીઠા ઠપકા સાથે આર્યા પૂ. તરૂલતા મહાસતીજીએ મને આવકાર્યો અને અમે જ્ઞાન ગોષ્ટિ આરંભી. મેં પૂ. બાપજી લલિતાબાઈ મહાસતીજીના દર્શનની ઈચ્છા વ્યક્ત કરી ત્યાં જ તળપદી કાઠિયાવાડી ધ્વનિમાં પાછળથી વહાલ ભર્યો ટહુકો સંભળાયો,
‘ઓહો! આજે ઘણાં દિવસે ભૂલ્યા પડ્યા કોંઈ !!'
પૂ. બાપજીના આ ઉપાલંભના શબ્દો મારા માટે તો આત્મીયતાનો અમૂલ્ય ઉપહાર હતો. ઊભા થઈ મેં એઓશ્રીને વંદના કરી અને એમની સામે જોઈ જ રહ્યો, જોઈ જ રહ્યો! મારા આશ્ચર્યને એઓ કળી ગયા, સમતા અને વ્હાલથી કહ્યું :
‘શરીર છે, ચાલ્યા કરે, જેટલી શરીરની વેદના ભોગવો એટલો કર્મનો જથ્થો ઓછો થાય. અને અમારે તો શરીરના આ ‘બહાર'ના સાથે લડવાનું અને ‘અંદ૨’ના સાથે પણ લડવાનું! બહારના માટે તો બહારથી દવા મળે. અંદ૨ની ‘દવા’ તો અંદરથી જ પ્રાપ્ત કરવાની!'
એઓશ્રીના સમતા ભાવને હું મનોમન કોટિ કોટિ વંદન કરતો રહ્યો. મારા મનના અનેક આશ્ચર્યોનું સમાધાન થાય એવું એઓશ્રી ઈચ્છતા હતા અને આર્ય પૂ. તરૂલતાશ્રીને એઓશ્રીના વચનોનું પુસ્તક અધ્યાત્મ પળે...' મને આપવા કહ્યું. (પૂ. લલિતાબાઈ મહાસતીજી-પૂ. બાપજીના અમૃત મહોત્સવ પ્રસંગે કલ્પતરૂ સાધના કેન્દ્ર-મુંબઈ દ્વારા ૨૦૦૪માં પ્રકાશિત ગ્રંથ) પૂજ્યશ્રીએ એ ગ્રંથ મને આપ્યો અને ઔપચારિક વાતો કરી. સાધક બીનાબહેનના હાથે ભાવપૂર્વક ભોજન લઈ આત્મભોજન માટે આર્યા ડૉ. તરૂલતાબાઈ મહાસતીજી સંપાદિત એ અમૂલ્ય ગ્રંથ ‘અધ્યાત્મ પળે...’ સાથે મેં વિદાય લીધી.
પ્રવાસ દરમિયાન ગ્રંથ વાંચવાની અદમ્ય ઈચ્છા થઈ, પાના ફેરવતો ગયો. જેમ જેમ શબ્દો-વાક્યો પસાર થતાં ગયાં તેમ તેમ તેજસ્વી આંતર મનના દર્શન થતાં ગયા. ગ્રંથને નિરાંતે વાંચવાનો નિર્ણય કર્યો. અને અવકાશે ધીરે ધીરે એ વાચન યાત્રા કરતાં કરતાં વરસ પસાર થઈ ગયું, ગ્રંથ વાચનના પ્રદેશમાંથી બહાર આવતાં જણાયું કે મારા આંતર મનમાં કેટલા બધાં પરિવર્તનો થઈ ગયા છે ? કેટલી બધી સમસ્યાઓનું મને સમાધાન સાંપડ્યું છે !
આ વિદુષી સતી રત્ના બા. બ્ર. અધ્યાત્મયોગિની, સાધકોના