Prabuddha Jivan 2003 Year 14 Ank 01 to 12

SR No.: 525988
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2003
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 11 MB

Page 110

૧૪
* પ્રબુદ્ધ જીવન
ઑગસ્ટ, ૨૦૦૩
જૈન લાવણી કાવ્યો
1 ડૉ. કવિન શાહ જૈન કાવ્યપ્રકારોમાં લાવણીના કાવ્યપ્રકારમાં ભક્તિમાર્ગની પરંપરાનું આદિનાથની લાવણીઃ અનુસંધાન જોવા મળે છે.
મેરે દિલ કે મહેર મેં તું હી શ્રી નાભિનંદન ભગવાન લાવણી એ સંગીત શાસ્ત્રનો શબ્દ છે. એક તાલ તરીકે સ્વતંત્ર તે તેરે ચરણોં સે લિજા પ્રાણ, સ્થાન ધરાવે છે. તેમાં ૮ માત્રા અને ત્રણ તાલ હોય છે. ૧-૩-૭ માત્રા કૈલાસ પરવત પર મંદિર, જિહાં પ્રભુજી રાજે પર તાલનો આધાર હોય છે. પાંચમી માત્રા ખાલી હોય છે.
દેવ દુંદુભિ ગયો ગાજે, સિદ્ધખેત્ર સાધુપંથજો સ્વામી લાવણી દક્ષિણ ભારતનો એક દશ્ય તાલ છે. આ તાલનો શિષ્ટ કે “આભૂષણે છાજે' શાસ્ત્રીય સંગીતમાં સમાવેશ થયો નથી. તેને દક્ષિણ પ્રદેશમાં ધૂમલી
xxx તાલ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. દાદા સમતા અને દ્રુત એ લાવણીના શાંતિનાથની લાવણી: તાલ છે. લાવણી ચાર માત્રાનો એક તાલ છે. લાવણી એટલે લલકારી શાંતિનાથ મોહે પાર ઉતારો, ગરીબ ચાકર મેં તેરા, શકાય એવી ચર્ચાતી વાતની કવિતા. લાવણી શબ્દ પ્રયોગ કાવ્યમાં કોઇ ભાનુચંદ કે ભય નિવારો, બાજે જિત કા ઘડિયાલા. એક રાગ કે ઢાળ તરીકે પણ થાય છે. મરાઠી ભાષામાં લાવણીનો કાવ્ય
1. xxx પ્રકાર અત્યંત સમૃદ્ધ છે. લાવણીની વ્યુત્પત્તિ વિચારીએ તો સાવનE પાર્શ્વનાથની લાવણીઃ તાવવા-ત્તાવળી આ દૃષ્ટિએ વિચારતાં તેમાં રાગયુક્તતા-આલાપનું લક્ષણ અગડ બમ અગડબમ બાજે ચોઘડા રહેલું છે. ઉપરોક્ત માહિતીને આધારે વિચારીએ તો લાવણી એ ગીત- સવાઈ ડંકો સાહેબ કા, કાવ્ય સમાન સુગેય મધુર પદાવલીયુક્ત રસસભર કાવ્યરચના છે. છન છનન અવાજ હોતા
મધ્યકાલીન જૈન સાહિત્યમાં લાવણીની રચનાઓ પ્રાપ્ત થાય છે તેને મહેલ બનાયા ગગનો કા આધારે વિશેષ માહિતી નીચે પ્રમાણે છે.
શ્રી કલ્યાણ પારસનાથ નામ કા સાંપ્રદાયિક સાહિત્યમાં ધાર્મિક વિષયો અને ઉપદેશનું લક્ષણ સર્વ નિત બાજતા હે ચોઘડા. સામાન્ય હોય છે. તે પ્રમાણે લાવણીમાં ર૪ તીર્થકરોમાંના ઋષભદેવ, તીન લોકમેં સચ્ચા સાહિબ અજિતનાથ, શાંતિનાથ, વિમલનાથ, નેમનાથ, પાર્શ્વનાથ, મહાવીર સ્વામી પારસનાથ અવતાર બડા. || ૧ || અને મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં વિચરતા શ્રી સીમંધર સ્વામીના જીવનને કેન્દ્રમાં તીર્થંકર વિષયક લાવણીઓ ચરિત્રાત્મક વિગતોની સાથે ભક્તિ રાખીને એમના ગુણગાન ગાવામાં આવ્યા છે. સ્થૂલિભદ્ર-કોશા, વિજય ભાવનાને મૂર્તિમંત રીતે વ્યકત કરે છે. ભક્તના ઉદ્ધારની આર્ટ ભાવના શેઠ-વિજયા શેઠાણી જેવી વ્યક્તિવાચક લાવણીઓ રચાઈ છે. જૈન અને વિનંતીના વિચારોનો સંદર્ભ મળે છે. ચરિત્રાત્મક માહિતી હોવાથી દર્શનના સિદ્ધાંતોનું પ્રતિપાદન કરતી લાવણીઓમાં સમકિતનો મહિમા, કાવ્યગત લક્ષણો અલ્પ પ્રમાણમાં જળવાયાં છે. પરિણામે પ્રસંગ વર્ણનનાં મિથ્યાત્વનો ત્યાગ, બ્રહ્મચર્ય શીલનું પાલન-પ્રભાવ, સુદેવ-સુગુરુ અને પદસમાન લાવણીઓ ગણીએ તો તે ઉચિત ઠરશે. સુધર્મની આરાધના વગેરેનો સમાવેશ થાય છે. તદુપરાંત મધ્યકાલીન કવિ પંડિત વીરવિજયજીની સ્થૂલિભદ્ર-કોશ્યાજીની લાવણી એની પરંપરાને અનુસરતી ત્યાગ અને વૈરાગ્ય પ્રધાન લાવણીઓમાં ઉપદેશાત્મક પદાવલીઓ અને યમકને કારણે ઉત્તમ કાવ્યકૃતિ બની શકી છે. કોશાનું વાણી રહેલી છે.
ચિત્રાત્મક નિરૂપણ ચિત્તાકર્ષક છે. તેના દ્વારા આ પાત્રનો વિશિષ્ટ રીતે | નેમનાથ વિષયક લાવણીઓમાં નેમકુમારે રાજુલનો ત્યાગ કર્યો અને પરિચય થાય છે. કવિએ અંતે તો આધ્યાત્મિક ભાવના પ્રગટ કરીને ગિરનાર ગયા ત્યારપછીની રાજુલની માનસિક અને શારીરિક સ્થિતિનો ભવ-નાટક તરીકેનો પ્રસંગ દર્શાવ્યો છે. કવિના શબ્દોમાં જ ઉપરોક્ત ઉલ્લેખ કરતી કરુણા અને શૃંગાર રસયુક્ત લાવણીઓ રચાઈ છે. માહિતી જોઇએ: પાર્શ્વનાથની લાવણીઓમાં પ્રભુના ચમત્કાર અને પ્રભાવનું નિરૂપણ થયું નવ નવ રંગે છંદ છપૈયા. આચરીયા રસ ગુણ ભરીયા છે. સંખ્યાની દષ્ટિએ નેમનાથની લાવણીઓ વિશેષ છે. ઉ.ત. જુઓ: ઠમક ઠમક પગ ભૂતલ ઠમકે, ઠમકે રમઝમ ઝાંઝરીયા || ૩ |
ગિરિવર કયું ગયે ગુરુ ગ્યાની, રાજુલ મનમેં નહીં માની, હૃદયાનંદન કેતકી ચંદન, ફૂલ અમૂલ મલક મલકે, નવભવ કો નેહ મેરો જૂનો, તજ ગયો મેરો શ્યામ સલૂનો. ખલકે ખલક કર કંકણ, ઝલકે ઝલકે ટીકા ઝુલકે || ૪ || મેરે શિર પે પડ્યો દુ:ખ દૂનો, મેરો હિરદો હવો સબ સૂનો ઝરમર ઝરમર મેહુલો વરસે, જલ સે ભરી ભરી વાટલીયા નિત નિત ઝરે મુજ પાની. // ૧ /
ઘનન ઘનન ઘનઘોર અંધાર, ટહુકે ટહુકે ગિરિ કેકા છેકા II૮ | xxx
વૈરીણી પર એ વરસાલો, વિરહીને ઘણું સાલે છે. દગો દે ગયા પતિ ગિરનારી, કહો રે માઈ કેસે લગે કારી, ધમધમ માદલ કે ધોકારા, કંસ તાલ વીણા સખરી બિધિ બિન તોરણ કે આયા, સખી સબ મિલ મંગલ ગાયા. સાથેઈ તતPઈ તાન ન ચૂકે, મૂકે નેત સહેત ધરી. || ૯ ||. પશુ કુંદ મેં સે છડાયા, સભીને દરિશન નહીં પાયા.
સ્થૂલિભદ્રને માયાજાળમાં ફસાવવા માટે કોશા મર્યાદા ચૂકીને પ્રણયચેષ્ટા તોડ ગયે નવ ભવ કી યારી, મેરી દિલ દયા નહીં ધારી. કરે છે. કવિના શબ્દો છે:
XXX