Prabuddha Jivan 1995 Year 06 Ank 01 to 12

SR No.: 525980
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1995
Total Pages: 138
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 14 MB

Page 78

પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬-૮-૯૫
કારણે લોકો કુદરતી રીતે માંસાહાર તરફ ઠેઠ પ્રાચીનકાળથી વળેલા છે. છે. એટલું જ નહિ સ્વયં સંચાલિત કતલખાનાંઓ વધતાં અટકાવવા માટે માંસાહાર તેઓને માટે અનિવાર્ય જેવો બનેલો છે. પ્રાચીનકાળથી ચાલી શ્રીમતી મેનકા ગાંધી અખિલ ભારતીય સ્તરે જે જોરદાર આંદોલન આવતી જીવન પદ્ધતિમાં પરિવર્તન લાવવાનું સરળ નથી, તો પણ ઘણાં ચલાવી રહ્યાં છે તેમને સબળ ટેકો આપવાની જવાબદારી જૈન સમાજે દેશોમાં ઘણાં લોકો સમજણપૂર્વક શાકાહારી થવા લાગ્યા છે. ઉઠાવી લેવી જોઇએ. શ્રીમતી મેનકા ગાંધીના બધા જ વિષયો માટેના ' . આ બધા દેશોમાં ભારતની સ્થિતિ નિરાળી છે. ભારત જ એક એવો બધા જ વિચારો સાથે કોઈ કદાચ સંમત ન થાય કે એમની બધી જ દેશ છે કે જ્યાં પ્રજાનો ઘણો મોટો વર્ગ શાકાહારી છે. કેટલાંક કાર્યપદ્ધતિનો કોઈ કદાચસ્વીકાર ન કરે તો પણ જીવદયા અને અહિંસાના માંસાહારીઓ પણ રોજ માંસાહાર કરતા નથી. ભૌગોલિક દૃષ્ટિએ ક્ષેત્રે તો જૈન સમાજે એમની નેતાગીરીને અવશ્ય મજબૂત બનાવવી જોઇએ તો હિમાલય સહિત ઉત્તર ભારત અને પશ્ચિમ ભારતમાં જોઈએ. શાકાહારી લોકોનું પ્રમાણ ઘણું જ મોટું છે. દક્ષિણ ભારતમાં પણ તે જ શ્રી મેનકા ગાંધી નાની ઉમરનાં છે, તેજવી છે, ઉત્સાહી છે, પ્રમાણે છે. ભાષાની દૃષ્ટિએ જોઇએ તો ગુજરાતી અને રાજસ્થાની પોતાના ધ્યેયને વરેલાં છે, સારા વક્તા છે, સારી નેતાગીરીના ગુણ પ્રજામાં શાકાહારી લોકોનું પ્રમાણ સૌથી મોટું છે. ધર્મની દૃષ્ટિએ જોઈએ ધરાવે છે, બધે ઘૂમી વળવાની શક્તિ ધરાવે છે, સરકારી અને અર્ધ તો મુસલમાનોમાં માંસાહારનું પ્રમાણ સૌથી વધુ છે. ખ્રિસ્તી, પારસી, સરકારી સ્તરે. તેઓ માનભેર પહોંચી શકે છે, પોતાના વિષયનો ઊંડો શીખ વગેરે ધર્મના લોકોમાં પણ ઘણા ખરા માંસાહારી છે અને કેટલાંક અભ્યાસ ધરાવે છે, કાર્ય કરવાની પદ્ધતિ અને સૂઝ તેમની પાસે છે અને શાકાહારી છે. હિન્દુ ઘર્મના લોકોમાં પણ માંસાહારી કહી શકાય એવો કેન્દ્ર સરકારના પ્રધાન તરીકેનો તેમને સારો અનુભવ છે. બીજા બાજુ વર્ગ પણ છે. એક જૈન ધર્મ એવો છે કે જે ધર્મના સિદ્ધાંત તરીકે અહિંસાને જૈન સમાજ પાસે ધનસંપત્તિ ઠીક ઠીક છે, હૃદયમાં દયાની ભાવના છે, વરેલો છે અને તેથી બધા જૈન લોકો ચુસ્ત શાકાહારી છે. (શોખથી પરંતુ અખિલ ભારતીય સ્તરે રાજકીય કે સામાજિક આંદોલન જગાડી માંસાહાર કરનાર કોઈક જોવા મળે તો તે અપવાદરૂપ છે) જૈન ધર્મના તેની નેતાગીરી લેવાની ફાવટ કે આવડત જૈન સમાજ પાસે છે કે કેમ તે અધિકાંશ લોકો ગુજરાત અને રાજસ્થાનમાં વસેલા છે. આથી ફક્ત નિશ્ચિત નથી. આવા સંજોગોમાં પોતાના હૈયાના હિતને લક્ષમાં રાખી, ધર્મની દષ્ટિએ જોઈએ તો શાકાહાર જૈનોનું મુખ્ય લક્ષણ છે. માંસાહારનો જૈન સમાજ શ્રીમતી મેનકા ગાંધીના હાથ મજબૂત કરી આપવામાં નિષેધ, જીવોની કતલનો વિરોધ, જીવદયા એ જૈનોનું મુખ્ય ધ્યેય છે. ઉપયોગી થશે તો પોતે પોતાની જ સેવા કરી છે એમ ગણાશે. એટલે ભારતમાં કતલખાનાં અટકાવવા એ સમગ્ર જૈન સમાજનું મુખ્ય
|રમણલાલ ચી. શાહ કર્તવ્ય બની રહે છે. એ માટે જૈનોએ જોરદાર અવાજ ઉઠાવવાની જરૂર
પ્રકૃતિ સૌંદર્યને વિસ્મયભાવથી આલેખતા અંગ્રેજ રંગદર્શી કવિ વર્ડ્ઝવર્થ
પ્રો. ચી. ના. પટેલ ઈશની અઢારમી સદીના છેલ્લા ચરણમાં અંગ્રેજી સાહિત્યમાં ફ્રાંસમાં બંધુત્વ, સમાનતા અને સ્વતંત્રતાની ભાવનાઓએ પ્રેરેલી જે Romantic Movement સંજ્ઞાથી ઓળખાતો સાહિત્ય સર્જનનો જબરદસ્ત સામાજિક અને રાજકીય ક્રાંતિ શરૂ થઈ હતી તે પ્રત્યેના પ્રવાહ શરૂ થયો હતો. આપણે તેને રંગદર્શી સાહિત્ય સર્જનનો પ્રવાહ પોતાના પ્રતિભાવમાંથી મળી હતી. એ પ્રતિભાવનું ૧૮૦૪-૧૮૦૫ના કહી શકીએ. રંગદર્શી માનસનું મુખ્ય લક્ષણ વિસ્મયભાવ ગણાય છે. અરસામાં વર્ણન કરતાં કવિ લખે છેઃ That I exist is a perpetual surprise to me-4 Betra Bliss was it in that dawn to be alive, છે એ હકીકત જમને પ્રતિક્ષણ વિસ્મયથી ભરી દે છે-રવીન્દ્રનાથ ઠાકુરની But to be young was very heaven. આ ઉક્તિમાં આપણે વિસ્મયભાવનું ઉત્કટ રૂપ જોઈએ છીએ. રંગદર્શી એટલે કે આશાના એ પરોઢમાં જીવવું તે કવિ સારું નિરતિશય વિસ્મયભાવનો સૌ પ્રથમ આવિર્ભાવ આપણને સર્વેદના સૂક્તોમાં આનંદ અનુભવવા જેવું હતું, પણ ૧૯વર્ષના યુવાન હોવું એ તો ખરેખર જોવા મળે છે, સવિશેષ ઉષા અને અમિને સંબોધેલાં સૂક્તોમાં શ્રી સ્વર્ગ જ હતું. અરવિંદે તો વેદાના કવિદ્રાઓનાં દર્શન આધ્યાત્મિક અનુભૂતિઓનાં પણ તે પછી જ ૧૭૯૩-૯૪નાં વર્ષો દરમિયાન ક્રાંતિવાદીઓએ પ્રતીક (Symbols) હોવાનું પ્રતિપાદિત કર્યું છે. પશ્ચિમની સંસ્કૃતિમાં ક્રાંતિના નામે એકબીજાનાં લોહી વહેવડાવ્યાં હતાં તે જોઇને કવિ રંગદર્શી વિસ્મયભાવનો પહેલો આવિર્ભાવ આપણને ઇશુ પૂર્વેના હતાશામાં ડૂબી ગયા હતા. તેમની બહેન ડોરથીએ કવિને પ્રકૃતિ ૪૨૭માં જન્મેલા અને ૩૪૮માં મૃત્યુ પામેલ ગ્રીક ચિંતક પ્લેટોના સૌંદર્યમાં રસ લેતા કરી તેમને એ હતાશાના કુપમાંથી બહાર કાઢ્યા. તત્ત્વદર્શનમાં જોવા મળે છે. આપણા વેદાંતીઓની જેમ પ્લેટોએ પણ આ હવે પછી કવિ પ્રાચીન ભારતના વેદયુગના કવિદાઓના જેવા ઇન્દ્રિય પ્રત્યક્ષ જગતને માયારૂપ ગયું હતું, પરંતુ પ્લેટો ચિંતક છે. પ્રકૃતિના પૂજક બની રહ્યા. પ્રકૃતિ સૌંદર્યના દર્શનમાંથી મળતા આનંદે તેટલો જ સ્વભાવે કવિ છે. અને તેણે માયાસૃષ્ટિના સૌંદર્યનો પ્રભાવ કવિને આધ્યાત્મિક અનુભૂતિઓની ઝાંખી કરાવી અને તે સાથે કવિ અનુભવ્યો છે અને તેમાં દૈવી સૌંદર્યની ઝાંખી કરી છે.
માનવજીવન પ્રત્યે કરુણાદષ્ટિથી જોતા રહ્યા. પ્લેટોના સમય પછી પશ્ચિમનાં સાહિત્ય અને કળાઓમાં રંગદર્શી વાવાઝોડાના તોફાનમાં પીલ ગઢના દષ્યનું કોઇ ચિતારાએ માનસનો વિસ્મયભાવ વિવિધ રૂપે પ્રગટ થતો રહ્યો હતો. પરંતુ ચિતરેલું ચિત્ર જોઈને વર્ડઝવર્થે લખેલા કાવ્યમાં કવિ કહે છે કે એ ચિત્ર વેદયુગના કવિ દ્રાઓએ જે વિસ્મયભાવથી પ્રકૃતિનાં વિવિધ રૂપોને જોઈને પોતાને થયેલા ભાવો વ્યક્ત કરવા પોતાની પાસે પણ ચિતારાની જોયાં હતાં એવો વિસ્મયભાવ પશ્ચિમના સાહિત્યમાં આપણને પહેલી કળા હોત તો કેવું સારું! એમ હોત, તો, કવિ કહે છે, પોતે એ ચિત્રમાં અને છેલ્લી વાર ૧૭૭૦ એપ્રિલની ૭મીએ જન્મેલા અને ૧૮૫૦ના The gleam, the light that never was, on sea or land એપ્રિલની ૨૩મીએ મૃત્યુ પામેલા અંગ્રેજ કવિ વિલિયમ વર્ડઝવર્થના ઉમેરત, એટલે કે એ ચિત્રને સાગર કે પૃથ્વી ઉપર ક્યારેય જવાન મળ્યો ૧૭૯૦ થી ૧૮૦૦ સુધીના દશકામાં શરૂ થયેલા કાવ્યસર્જનમાં જોવા હોય એવા અપાર્થિવ પ્રકાશનો આભાસ આપત. પોતાની એવી મળે છે. તેમને વિસ્મયભાવની એવી દષ્ટિ ૧૭૮૯ના જુલાઈની ૪થીએ અભિલાષાને અનુસરીને કવિએ પક્ષીઓને, પુષ્પોને, પ્રકૃતિનાં