Prabuddha Jivan 1993 Year 04 Ank 01 to 12

SR No.: 525978
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1993
Total Pages: 136
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 13 MB

Page 42

પ્રબુદ્ધ જીવન
| તા. ૧૬-૪-૯૭ અને તા. ૧૬-પ-૯૩
અધિક જાતનાં મળે છે. તે દરેકના સ્વાદ જુદા જુદા. પચાસ કે સો વર્ષ છે. જીવવા માટે ખાવું થી માંડીને ખાવા માટે જીવવું ત્યાં સુધીમાં કેટલી પછી કેવી કેવી નવી વાનગીઓ આવશે તેની કલ્લા કરવી મુશ્કેલ છે. બધી કક્ષા હોય છે ! ઘરે ઘરે જુદાં જુદાં રસોડાંને બદલે સ્થળે સ્થળે મોટાં
ઝડપી વિમાન વ્યવહારને કારણે જુદા જુદા દેશની પ્રજાઓની સ્વચ્છ, સુઘડ, સુંદર સામુદાયિક રસોડાં ચાલતાં હોય તો કેટલા બધા અવરજવર ઘણી વધી ગઈ છે. દરેક પ્રજાની પોતાની ખાદ્ય પદાર્થની માનવ કલાકો ઇતર સર્જનાત્મક, સંશોધનાત્મક, મનોરંજક કે એક લાક્ષણિકતા હોય છે. તેની સાથે તેની આત્મીયતા જડાયેલી હોય આધ્યાત્મિક પ્રવૃત્તિઓ માટે વાપરી શકાય. પરંતુ માનવજાતિના છે. ઘણા લાંબા દિવસ સુધી પોતાનો ખોરાક ન મળ્યો હોય તો માણસ ભાગ્યમાં એ લખાયું નથી, કારણ કે મનુષ્યની પ્રકૃતિ તેને અનુરૂપ તેને માટે ઝંખે છે. એથી દુનિયાનાં મોટાં મોટાં શહેરોમાં બીજા દેશોની : નથી. વળી જો તેમ થાય તો પણ બચેલા કલાકો મનુષ્ય સર્જનાત્મક ખાદ્ય વાનગી પીરસતી રેસ્ટોરાંઓ વધતી જાય છે. જાપાનમાં પિન્ઝા પ્રવૃત્તિમાં વાપરશે કે સંહારાત્મક, ખંડનાત્મક પ્રવૃત્તિમાં તેની કોઈ ખાનાર, લંડનમાં દાળ-ભાત, રોટલી ખાનાર, અમેરિકામાં જાપાની ખાતરી નથી. ટેમ્પરા કે સુકીયાકી ખાનાર, રશિયામાં મેકિસકન તાકો-બરીતો પોતાના ઘરે રાંધીને ખાવું કે બહાર જાહેર સ્થળમાં કોઇકના હાથનું ખાનાર, કેનેડામાં ઇડલી-ઢોસા ખાનાર, ફિલિપાઈન્સમાં સ્પગેટી રાંધેલું ખાવું એ પ્રશ્ન સમૃદ્ધ દેશો કરતાં અવિકસિત દેશોને વધારે ખાનાર માણસોની હવે જરાપણ નવાઈ નથી, કારણ કે વિભિન્ન દેશોની મૂંઝવનારો છે. સમૃદ્ધ દેશોમાં મોટી સારી સારી સ્વચ્છ રેસ્ટોરાં અને વિવિધ પ્રકારની વાનગીઓ બનાવનારી રેસ્ટોરાં દુનિયામાં ઉત્તરોત્તર હોટેલોમાં ભેળસેળ વગરની, સારી રીતે પકાવેલી સ્વાદિષ્ટ વાનગીઓ વધુ પ્રચલિત બનવા લાગી છે.
પીરસાય છે. એથી રોગચાળો થવાનો સંભવ ઓછો રહે છે. માણસ વિવધ ખાદ્ય પદાર્થોનું વિવિધ ઉષ્ણતામાન સાથે વિવિધ પ્રકારનું પોતાનો શોખ પૂરો કરવા માટે જુદી જુદી વાનગી માટે વખણાતી જુદી સંમિશ્રણ કરીને નવી નવી વાનગીઓ બનાવવા સાથે વિવિધ પ્રકારનાં જુદી રેસ્ટોરામાં જઈને ખાવાનો શોખ સંતોષે છે. એવી રીતે ખાવું તે સાધનોની એવી એવી શોધ થતી રહી છે કે ઓછા સમયમાં ઓછા શ્રમે ઘર કરતાં મોંઘું પડતું હોવા છતાં લોકોને તે પોસાય છે અને પોતાની વ્યવસ્થિત રીતે તૈયાર થયેલી વાનગી માણસો આરોગવા લાગ્યા છે. મહેનત બચે છે એમ માને છે. બાવીસમી સદીમાં તો કોમ્યુટરાઈઝડ કિચન આવી જતાં માણસ એક અવિકસિત દેશોમાં બહારનું ખાઇને માણસો માંદા પડયા હોય બટન દબાવીને પોતાની મનપસંદ વાનગી પાંચ પંદર મિનિટમાં મેળવી એવી ફરિયાદો વારંવાર સાંભળવા મળે છે. એક સાથે ઘણા લોકો માટે શકશે.. .
વાનગી રાંધનારાઓ પોતે સ્વચ્છ હોતા નથી. તેમના કપડાં સ્વચ્છ નથી છેલ્લા થોડા સૈકા દરમિયાન દુનિયાભરમાં સાંસ્કૃતિક દૃષ્ટિએ ' હોતા. તેમનું રસોડું સ્વચ્છ હોતું નથી (ક્યારેક તો રસોડા જેવું પણ કશું ભોજનની બાબતમાં ઘણું મોટું પરિવર્તન આવ્યું છે. દુનિયાભરમાં હોતું નથી.) તેમનાં વાસણો સ્વચ્છ હોતાં નથી. તદુપરાંત કમાવાની દિવસે દિવસે રેસ્ટોરાં વધતાં ચાલ્યાં છે. એથી માણસની ઘરની બહાર વૃત્તિને કારણે આહારની અંદર ભેળસેળ થાય છે. સડેલાં શાકભાજી ખાવાની પ્રવૃત્તિ વધી ગઈ છે. બીજી બાજુ રહેઠાણો શૌચાદિની વપરાય છે. વાસી જૂની વાનગીઓ ફેંકી ન દેતાં નવી વાનગીઓ સાથે સગવડવાળાં બનતાં રહ્યાં છે. જૂની પરંપરા પ્રમાણે લોકો ઘરમાં આહાર તે ભેળવાય છે. રસોઈયાની બેદરકારીને કારણે, તેવા પ્રકારના જરૂરી લે અને શૌચાદિ માટે ઘરની બહાર દૂર દૂર સુધી જાય. જંગલે જવું જ્ઞાનના અભાવના કારણે ઉઘાડા રાખેલાં વાસણોમાં માખી, કીડી, જેવો રૂઢપ્રયોગ એ દર્શાવે છે) નવી પરંપરા પ્રમાણે લોકો ખાવા માટે વાંદા, જીવડાં વગેરે પડે છે. ક્યારેક તો ઢેડગરોળી પડે છે અને એને બહાર દૂર દૂર સુધી જાય છે અને શૌચાદિ ઘરમાં કરે. આહાર-વિહારની કારણે એ વાનગી ખાનાર અનેક લોકોને ઝાડા-ઊલટી થાય છે. એથી બાબતમાં સાંસ્કૃતિક દૃષ્ટિએ આ એક મોટો વિપર્યાસ છે. આહાર- કેટલાક મૃત્યુ પણ પામે છે. ખુલ્લામાં રખાયેલી રસોઇમાં ધૂળ કે કચરો નિહારની એટલી બધી સગવડો થઈ ગઈ છે કે માણસ દિવસોના દિવસો પણ ઊંડીને પડતો હોય છે. એકંદરે જાહેર લોજ, વીશી, ખાનાવળ સુધી ઘરે ન આવે અથવા ઘરની બહાર ન જાય તો પણ એ સુખેથી જીવી વગેરેમાં સતત વધુ દિવસ ખાવાથી માણસ માંદો પડે છે; મરડો થાય શકે.
છે; પેટ કે આંતરડાનાં દરદો થાય છે. બહારનું ખાવાથી આરોગ્ય જેટલી જેટલી ખાદ્ય અને પેય વાનગીઓ છે તે બધી જ દરેક સચવાતું નથી એવી ફરિયાદ અવિકસિત દેશોમાં એકંદરે સાચી ઠરે છે. વ્યક્તિને ભાવે એવું નથી. કેટલાય લોકોને બોલતા સાંભળીએ છીએ કેટલાક માને છે કે રાંધનાર વ્યકિતના મનના ભાવો અશુભ હોય કે અમુક વાનગી પોતાને બહુ ભાવે છે અથવા અમુક વાનગી પોતાને તો તેની અસર રસોઈ ઉપર થાય છે. રજસ્વલા સ્ત્રીઓ રસોઈ કરે તો બિલકુલ ભાવતી નથી. કોઇ જમણવારમાં પીરસનારા જો બરાબર તેની અસર પણ થાય છે. કેટલાક મરજાદી લોકો બીજાના ઘરનું રાંઘેલું અવલોકન કરે તો કઈ વ્યક્તિ કઈ વાનગી વધારે ઝાપટે છે અને કઈ ખાતા નથી. કેટલાક પુરુષો ઘરમાં પત્ની હોવા છતાં જીવનભર વ્યક્તિ કઈ વાનગીને બિલકુલ અડતી નથી તે તેને તરત જણાઈ આવે. સ્વયંપાકી રહ્યા હોય એવા દાખલા સાંભળ્યા છે. આરોગ્યના નિયમોને કારણ કે ત્યાગ તપશ્ચર્યાના નિયમને કારણે માણસની ખાવાની શક્તિ અને વૃત્તિ અમર્યાદ છે. માણસ રોજ કોઇક વ્યક્તિ કોઈ વાનગી ન ખાય તે જુદી વાત છે. પરંતુ પોતાને બધા રોજ વધારે ખાતો જાય તો તેની હોજરી મોટી થતી જાય છે અને તેનું જ પ્રકારની વાનગી ભાવે એવી વ્યક્તિઓ ઓછી હોય છે. તેમાં પણ પેટ ગાગાર જેવું ગોળ મટોળ બનતું જાય છે. સ્વાદવૃત્તિ ઉત્તેજિત થાય મસાલાના વત્તાઓછાપણું હોય તો પણ બધી વાનગી ભાવે એવી એવી વાનગીઓનું વૈવિધ્ય હોય તો માણસ રોજ કરતાં વધુ ખાઈ લે વ્યક્તિઓ તો એથી પણ ઓછી હોય છે.
છે. શાકે સવાયું, દૂધ દોટું અને મિષ્ટાને બમણું' ખવાય છે એવી જેની સ્વાદેન્દ્રિય વધુ ઉત્તેજિત રહેતી હોય, ખાવાપીવાના જેને માન્યતા જૂના વખતમાં પ્રચલિત હતી. બહુ ચટકા હોય અને ખાવાપીવાની બાબતમાં બહુ ચીકણા અને વાંધા દૂધ અને રોટલા, વચકાવાળા માણસો હોય તેઓને અજાણી જગ્યાએ ઘણી તકલીફ પડે દહીં અને ભાત, છે. દેશ વિદેશમાં પોતાની પ્રિય વાનગી ક્યાં મળે છે તે શોધવા માટે લાડવા અને વાલ, ઘણા પ્રવાસીઓ રખડતા હોય છે અને પોતાની ઈચ્છા પ્રમાણે પોતાની ખાવ મારા લાલ, પ્રિય વાનગી ખાવા ન મળે તો અતિશય નિરાશ થઇ જાય છે. જે માણસે આવી લોકોક્તિઓ કઈ વાનગી સાથે કઈ વાનગી વધારે ભળે દુનિયામાં ઘણો પ્રવાસ કરવો હોય એ માણસે આહાર વિશેની પોતાના અને ભાવે તે દર્શાવે છે. ધર્મની મર્યાદા અનુસાર “બધું જ ભાવે અને બધું જ ફાવે' એ સૂત્રને કોઇ પણ પ્રજાની આર્થિક સમૃદ્ધિ વધતી ચાલે છે તેમ તેમ પોતાનું સૂત્ર બનાવી લેવું જોઇએ.
ખાનપાનના એના શોખ વધવા લાગે છે. આજે ધનાઢય દેશોમાં સરખે આહારનો પ્રશ્ન માનવજાતનો એક સનાતન પ્રશ્ન છે. દરેક જીવની સરખા માણસોની મંડળી જામી હોય તો તેમની વાતચીતના વિષયોમાં ઘણીખરી પ્રવૃત્તિ આહારની આસપાસ ગોઠવાયેલી હોય છે. બીજાં FOOD અને MOTORCAR એ બે વિષયો અગ્રસ્થાને હોય છે. પ્રાણીઓ કરતાં મનુષ્યનું આહારક્ષેત્ર અત્યંત વિશાળ છે. એથી જ નવરા શ્રીમંત માણસોને નવું નવું ખાવાનો શોખ જાગે છે અને તેમને માનવ જાતના કેટલા બધા કલાકો રોજે રોજ આહાર પાછળ વપરાય પોસાય પણ છે. પરંતુ વખત જતાં તેમનું જીવન પ્રમાદી અને નિષ્ક્રિય