Prabuddha Jivan 1992 Year 03 Ank 01 to 12

SR No.: 525977
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1992
Total Pages: 178
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 19 MB

Page 76

૧૬ - પ્રબુદ્ધ જીવન
તા.૧૬-૫-૯૨ વચમાં બોલે તો તેણે પોતાની વાત મહત્ત્વની બતાવી ગણાય જે પણ સામાન્ય રીતે મિત્રમંડળની વાતચીતના વિષયો વર્તમાન પરિસ્થિતિના ઉચિત નથી. વચમાં બોલનારની માનસિક સ્થિતિ એવી થઈ જાય છે કે પ્રવાહો, આર્થિક બાબતો, ગરીબ વર્ગની સ્થિતિ, બીમારીની બાબતો, તેમનાં મનમાં વિચાર શરુ થયો હોય છે જે તેઓ કહી દેવા માગે છે. તે કોઈની વ્યકિતગત બીમારી, કોઈના કૌટુંબિક પ્રશ્નો, લગ્નપ્રસંગો, કોવિચાર કહેવો રહી જશે એ બીકથી તેમનું ધ્યાન વાતચીતમાં હોતું નથી; ઈનો પોતાનો અંગત અનુભવ કોઈ ડોકટર કે અન્ય મોટા માણસની પણ જે તેમનાં મનમાં રહેલું છે તેના પર તેમની કલ્પનાઓ કેન્દ્રિત થઈ. બાબત વગેરે હોય. પંડિતઆવા કોઈપણ વિષય અંગે પાંડિત્યપૂર્ણ વાત હોય છે.
કરી શકે અને લખી પણ શકે એ દેખીતું છે. પરંતુ મિત્રમંડળમાં જે સહજ આજે પણ આપણે આ બે દોષોને લીધે નથી તો વાતચીતનો રીતે વાતો થતી હોય તેમાં શ્રોતાઓને અનુરૂપ વાતચીતની ભાષામાં આનંદ લઈ શકતા કે નથી તો લાભ પામી શકતા. વાત કરનારને પોતાની સહજ રીતે વાત કરતાં પંડિત મૂંઝવણ અનુભવે છે. તેઓ મહાવરો રાખે વાત દરમ્યાન ડખલ થશે એવી બેચેનીથી સાંભળનારાઓને પ્રશ્ન થાય તો સમય જતાં તેમને મિત્રમંડળમાં અનુકૂળતા જણાય અને વાતચીતમાં છે, ‘આ ભાઈવળી શુવિચારે ચડી ગયા? તેથી તેમની વાત પ્રત્યેનું ધ્યાન ફાવટ આવે. તેવી જ રીતે આ પ્રકારની વાતચીતમાં આડંબરભશબ્દોનો વેરવિખેર થઈ જાય છે. વાત ચાલતી હોય ત્યાં વચમાં બોલવાથી વાત ઉપયોગ કર્ણપ્રિય બને નહિ. મિત્રમંડળમાં ભદ્રંભદ્રની ભાષા કેવળ કરનાર અને સાંભળનારા બંનેનો આનંદ હણાઈ જાય છે. વાત સાંભળી - હાસ્યાસ્પદજબને,ગમ્મત ખાતર બોલાય તે જુદી વાત છે, મિત્રમંડળની. લીધા પછી પોતાની વાત કરી શકાય, પરંતુ વાત ચાલતી હોય ત્યાં સુધી વાતચીતમાં નિર્દોષ આનંદ અને એકબીજાની સમજનો લાભ મળે એ પોતાની કલ્પનાઓ પર કાબૂ રાખીને ચાલતીવાત સાંભળવી એલાભદાયી હેતુઓ છે.
સ્વિફટના મતે કેટલાક માણસો વાતચીત માટે લાયક ઠરતા સ્વિફટ આપણું ધ્યાન દોરે છે કે કેટલાક માણસો વાતો - નથી.આમાં બુદ્ધિચાતુર્યધરાવતા લોકોનો પણ સમાવેશ છે. બુદ્ધિચાતુર્ય પ્રસંગ વર્ણનો કહેવામાં નિષ્ણાત હોય છે અને તેમની પાસે તેવી વાતોનો ધરાવતા લોકોને અનુયાયીઓ અને પ્રશંસકો જોઈતા હોય છે. તેઓ અને વિપુલ સમુચ્ચય હોય છે. પ્રસંગે તેઓ સઘળાં મિત્રમંડળોમાં આવી વાતો તેમના પ્રશંસકો પરસ્પરમિથ્યાભિમાનને પોષે છે. પરિણામે બુદ્ધિચાતુર્ય કરી શકતા હોય છે. તેમાં ટાળી ન શકાય એવી બે ખામીઓ છે, (૧) ધરાવતા લોકો ચડિયાતાપણાની એવી લાગણી અનુભવે છે અને તેમના પુનરાવર્તન અને (૨) વાતોનો સંગ્રહખલાસ થઈ જાય. જેમને પોતાની પ્રશંસકો એટલા ઉપયોગિતાવાદી બને છે કે આ બંને પ્રકારના લોકોમ આ બક્ષિસનું મૂલ્ય હોય તેમને સારી યાદશકિતની જરૂર છે અને તેમણે કોઈ સહન થતા નથી. ગપ્પાં મારનારા, વિવાદાસ્પદ અને વિરોધાભાસી અવારનવાર મિત્રમંડળ બદલતા રહેવું જોઈએ. તેનું કારણ લેખક એ વાતો કરનારા પણમિત્રમંડળની વાતચીતમાટે લાયક નથી. તેવી જ રીતે બતાવે છે કે આવી શકિત ધરાવતા લોકો ભાગ્યે જ બીજા કોઈ વિષયની જે લોકોને વિચારોનાં ભ્રમણના રોગની તકલીફ હોય તેઓ વાતચીત વાતોનો સંગ્રહ કરતા હોય છે, પરંતુ તેમની મુખ્ય મૂડી પરતેઓ નિર્ભર ચાલતી હોય ત્યારે ધ્યાન આપી શકતા નથી, તેથી તેઓ મિત્રમંડળની રહેતા હોય છે. વર્તમાન સમયમાં પણ કેટલાક અમલદારો, પ્રાધ્યાપકો, વાતચીત માટે લાયક ગણાય નહિ. નેતાઓ, વેપારીઓ, ડૉકટરો, શ્રમજીવીઓ વગેરે જાતજાતના છબરડ, સ્વિફટતે સમયનાં વાતાવરણના પ્રત્યાઘાતરૂપે સ્પષ્ટપણે કહે છે સમયસુચકતાનાં દ્રષ્ટાંતો, ખોટ જતી હોય એવી પરિસ્થિતિમાં નફો કે વાતચીતની શકિત માણસ અને પશુ વચ્ચેનો જબ્બર ભેદ બતાવે છે. મેળવ્યો હોય તેવા પ્રસંગો, દર્દીઓને ચમત્કારિક રાહત થઈ હોય તેવા આ શકિતના દુરુપયોગથી માનવસ્વભાવ વધારેમાં વધારે અવમૂલ્યન પ્રસંગો, સામાન્ય બુદ્ધિથી માલિકને ફાયદો કરાવ્યો હોય તેવા બનાવો પામ્યો છે એ આપણે જોઈએ છીએ. આવી શકિત. દ્વારા આપણને વગેરેનું વર્ણન સારી રીતે કરી શકતા હોય છે. તેમણે સ્વિફટનાં ઉપરોકત મહત્તમ, સૌથી વધારે ટકી શકે તેવો અને જિંદગીનો સૌથી વધારે નિર્દોષ મંતવ્ય અને સૂચન અવશ્ય ધ્યાનમાં લેવા જેવો છે.
તેમજ ઉપયોગી આનંદ મળે, તેનો આપણે કેટલો અલ્પ લાભ લઈએ . વળી, આપણને આશ્ચર્ય થાય એવું એક મંતવ્ય સ્વિફટ છીએ ! આની ગેરહાજરીમાં આપણને પોષાક, મુલાકાતો, અથવા તો વાતચીતની કળા અંગે એ કરે છે કે જાહેરમાં બોલતા મહાન વકતાઓ નાટક, પીણાં-પાર્ટીનાં વધારે નુકસાનકારક મનોરંજન અપનાવવાની અંગત વાતચીતમાં ભાગ્યે જ રુચિકર બનતા હોય છે. તેમના મતે ફરજ પડે છે. પરિણામે, ભદ્રવર્ગનાં સ્ત્રીપુરુષો(nobility and gentry) વકતાઓને દરેક વિષય પર અમુક પ્રકારના જ ખ્યાલો હોય છે અને તે ભ્રષ્ટ બન્યાં છે અને તેમણે પ્રેમ, માન-મરતબો, મૈત્રી, ઔદાય વગેરેના દશવિવા માટે પણ તેમની અમુક પ્રકારની જ ભાષા હોય છે. તેથી પંડિતો સઘળા ખ્યાલો ગુમાવી દીધા છે. વિશેષ મહાવરાથી ટેવાયેલા અને હિંમતવાળા ન બને ત્યાં સુધી તેઓ અઢી સદી પહેલાં સ્વિફટનો આ રોષ વીસમી સદીના સમાપન સામાન્ય રીતે સારા વાત કરનારા હોતા નથી, કારણ કે તેઓ પુષ્કળવસ્તુ, કાળમાં ભારતને સ્પર્શી શકે ખરો? મોટાં શહેરોની દૃષ્ટિએ તો રણમાં વિવિધ ખ્યાલો અને શબ્દોનાં વૈવિધ્યમાં ગૂંચવાયેલા રહે છે જે તેઓ વીરડી જેવાઅપવાદો બાદ કરતાં શહેરી ભદ્રવર્ગપશ્ચિમનાં અનુકરણથી. તત્કાળ પસંદ કરી શકતા નથી, આ અંગત વાતચીત માટે ગેરફાયદો. . આવા રસ્તે જઈ રહ્યો છે. ગ્રામ્ય વિસ્તાર તો ઘણોવિશાળ છે અને શહેરી. નથી, પરંતુ તેઓ પસંદગીના વધુ પડતા વ્યાપથી મૂંઝવણ અનુભવે છે. વાતાવરણની અસર ત્યાં પડી ચૂકી છે, તો પણ ત્યાં ગૃહ ઉદ્યોગો કે લઘુ બીજી બાજુ, વાતચીતમાં આડંબર ભય શબ્દોવાળાં સંભાષણની ઉદ્યોગોને સવિશેષ ઉત્તેજન અપાય અને લોકકેળવણીનું રચનાત્મક કાર્ય બુદ્ધિશકિત સૌથી વિશેષ રીતે અસમર્થનને પાત્ર છે.
ધગશપૂર્વક સતત ચાલતું રહે, તો તેમની વાતચીતની શકિતને યોગ્ય વિકતૃત્વ શકિત અને મિત્રમંડળમાં વાતચીત ખરેખર એક જ વળાંક મળે, જયારે વર્તમાન શહેરી વાતાવરણ ભૌતિકવાદ અને ભિન્ન બાબતો છે. આજે પણ સારા વકતાઓ મિત્રમંડળની વાતચીતમાં ઈદ્રિયસુખોમાં એટલું ઓતપ્રોત બનેલું છે કે જયાં બૌદ્ધિક શકિતપિત્તપ્રાપ્તિ પોતાને ભાષણ કરવાનું હોય એવી સભાનતા અનુભવવા લાગતા હોય અને તે દ્વારા મળતો આનંદ માટેનું સાધન ગણાય છે. ધર્મપુરુષો કે છે, તેથી તેમને મિત્રમંડળનું શ્રોતાઓનું વાતાવરણ ફિકકું લાગે અને મહાપુરુષોના ચમત્કારિક પ્રભાવ વિના શહેરી પ્રજા પોતાની બૌદ્ધિક સાદી રીતે વાત કરવાની પકડ તેમને જલદી આવતી હોતી નથી. આ જ શકિતનું યોગ્ય પ્રકાશમાં ભાન કેળવે અને વાતચીત દ્વારા નિર્દોષ આનંદ શ્રોતાઓએ તેમનું જાહેર ભાષણ સાંભળ્યું હોય ત્યારે તાળીઓ પાડી અને પરસ્પરની સમજ દ્વારા તંદુરસ્ત લાભ મળે એવી પ્રતીતિ સાથે હોય, જયારે મિત્રમંડળમાં તેમની વાતચીત નીરસ પણ લાગે, જાહેર વાતચીતની કળા પ્રત્યે યોગ્ય રીતે અભિમુખ બને એ શકય જણાતું નથી. ભાષણમાં શ્રોતાઓનાં મન પર કોઈ વાત ઠસાવવા માટે દલીલોની ૨જૂઆત અમુક ઢબથી થતી હોય છે, જયારે મિત્રમંડળની વાતચીતમાં
સંયુકત અંક આત્મીયતા અને જેવિષયની વાત થતી હોય તેનું ઊંડાણ હોવાં જરૂરી છે.
‘પ્રબુદ્ધ જીવન’નો જૂન-૧૯૯૨નો તથા જુલાઈ-૧૯૯૨નો અહીંવાકછટા નબેહૂદી બને વિચારોની સ્વસ્થતાભરી આપલે થવી ઘટે
| અંક સંયુકત અંક તરીકે તા. ૧૬મી જુલાઈ, ૧૯૯૨ના રોજ અને વકતા તરીકેના અહમની બાદબાકી જ કરતા રહેવું પડે.
પ્રગટ થશે તેની નોંધ લેવા વાચકોને વિનંતી છે. - તંત્રી - પંડિતોને મિત્રમંડળમાં વાત કરવાનું તરત ફાવતું હોતું નથી. . | માલિક શ્રી મુંબઈ જન યુવક સંઘ મુદ્રક, પ્રકાશક: શ્રી ચીમનલાલ જે. શાહ, સ્થળ : ૩૮૫, સરદાર વી.પી. રોડ, મુંબઈ-૪૦૦૦૪. '
ફોન : ૩પ૦૨લ મુદ્રણસ્થાન: રિલાયન્સ ઓફસેટ પ્રિન્ટર્સ, ખાડિયા સ્ટ્રીટ, મુંબઈ-૪૦૦ %૮. ફોટોટાઈપસેટિંગ મુદ્રોફન, મુંબઈ-૪૦૦ ૦૯૨. |
જિક