Prabuddha Jivan 1992 Year 03 Ank 01 to 12

SR No.: 525977
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1992
Total Pages: 178
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 19 MB

Page 37

તા. ૧૬-૩-૯૨
પ્રબુદ્ધ જીવન
સ્વ. પંડિત હીરાલાલ દુગ્ગડ
" Qરમણલાલ ચી. શાહ કેટલાક સમય પહેલાં જૈન ધર્મના વિદ્વાન પંડિત હીરાલાલ ગડનું પંડિત હીરાલાલ દુગડનો આ રીતે મને પહેલી વાર પરિચય થયો ૮૭ વર્ષની વયે દિલ્હીમાં અવસાન થયું.’
| હતો. ત્યાર પછ અમે બંને સમાનરસને લીધે ઘણીવાર મળ્યા છીએ અને પં. હીરાલાલ દુગ્ગડનું નામ દિલ્હી, ઉત્તર ભારત અને પંજાબના જૈનોમાં પરસ્પર પત્રવ્યવહાર કર્યો છે. જેટલું જાણીતું છે એટલું ગુજરાતમાં કે ભારતના અન્ય રાજ્યોના જૈનોમાં જાણીતું પંડિત હીરાલાલ દુગ્ગડનો જન્મ ઈ.સ. ૧૯૦૪માં (વિ. સં. ૧૯૬૧ નથી.
જેઠ વદ-૫) પંજાબમાં ગુજરાનવાલા (હાલ-પાકિસ્તાન)માં થયો હતો. પ. પૂ. પં. હીરાલાલ દુગડ એક વિરલ પ્રતિભા ધરાવનાર પ્રાચીન પરિપાટીન, આત્મારામજી મહારાજની સ્વર્ગારોહણની એ ભૂમિ પં. હીરાલાલ દુગ્ગડના પિતાનું ગઈ પેઢીના વિદ્વાન હતા.
નામ ચૌધરી દીનાનાથ દુગ્ગડ હતું. તેમની માતાનું નામ ધનદેવી હતું. પુત્ર , પં. હીરાલાલ દુગ્ગડ સાથેની મારી પહેલી મુલાકાત કંઈક જુદી જ રીતે હીરાલાલને જન્મ આપ્યા પછી નવમે દિવસે માતા ધનદેવીનું અવસાન થયું થઈ હતી. કેટલાંક વર્ષ પહેલાં નવી દિલ્હીથી થોડે દૂર વલ્લભ સ્મારકની રચના હતું. કુટુંબ ઉપર એથી એક મોટી આપત્તિ આવી પડી હતી. પોતાના દોહિત્ર - માટે ખાતમુહૂતનો ઉત્સવ મહત્તરા સાધ્વીશ્રી મૃગાવતીશ્રીજીની નિશ્રામાં જયારે ઊછેરવા માટે ધનદેવની માતા હીરાલાલને પોતાના ઘરે લઈ ગયાં અને ત્યાં પોજાયો હતો ત્યારે મારે પણ ત્યાં જવાનું બન્યું હતું. વિશાળ ખુલ્લી જગ્યામાં તેમને ઉછેરવા લાગ્યાં. ભર યુવાનીમાં વિધુર થયેલા દીનાનાથ આગળ બીજા તંબુઓમાં રહેવાનું હતું. પંજાબ, ઉત્તર પ્રદેશ, રાજસ્થાન, ગુજરાત, મુંબઈ વગેરે લગ્ન માટેનો પ્રસ્તાવ આવ્યો. એ કન્યા ને ધનદેવીની જ નાની બહેન હતી. સ્થળેથી ઘણા લોકો ઉત્સવ માટે એકત્રિત થયા હતા. એ પ્રસંગે જૈન ધર્મના લગ્ન કર્યા વિના છૂટકો નહોતો. દીનાનાથનાં બીજાં લગ્ન આ રીતે થયાં હતાં. ગ્રંથો, ભજનોની કેસેટ વગેરે વેચવા માટે કેટલાક નાના નાના સ્ટોલ પણ બાળક હીરાલાલ માટે પોતાની માશી તે પોતાની સાવકી માતા બની. જો કે કરવામાં આવ્યા હતા. તે વખતે એક ચમાધારી કૃશકાય સજજન ખાદીનું બાળક હીરાલાલ નો પોતાની નાની પાસે ઊછરવા લાગ્યા હતા. ચોધરી પહેરણ, સુરવાલ, બંડી અને માથે કાળી ટોપી પહેરીને હાથમાં એક પુસ્તકની દીનાનાથનાં આ બીજાં લગ્ન દસેક વર્ષ ટકયા. એમની બીજી પત્નીનું પણ કેટલીક નક્લો રાખીને વેચવા માટે ફરતા હતા. પુસ્તકનું નામ હતું 'મધ્ય અવસાન થયું. આ પત્નીથી એમને બે સંતાન થયાં હતાં. પરિસ્થિતિ અનુસાર એશિયા ઔર પંજાબમેં જૈન ધર્મ.'
ચૌધરી દીનાનાથને ત્રીજાં લગ્ન કરવાં પડયા. એ લગ્ન થયાં ગુજરાનવાલાના | ઉત્સવમાં પધારેલા સામાન્ય લોકોને આવા દળદાર, ગંભીર, શ્રેષ્ઠી લક્ષ્મણદાસની પુત્રી માયાદેવી સાથે. માયાદેવીથી એમને બે સંતાનો થયાં સંશોધનાત્મક પુસ્તકમાં બહુ રસ ન પડે એ સ્વાભાવિક હતું. પરંતુ એ પુસ્તક હતાં. એમના હાથમાં જોતાં જ મને એમાં રસ પડયો. મેં એ પુસ્તક ખરીદવા માટે ચૌધરી દીનાનાથની આર્થિક સ્થિતિ ઘણી જ નબળી હતી તેઓ એમની પાસેથી લીધું. પચાસ રૂપિયાની કિંમતનું પુસ્તક હતું. મેં એમને પચાસ ગુજરાનવાલામાં તાંબાપિત્તળનાં વાસણોનો વેપાર કરતા હતા, પરંતુ એ વેપારમાં રૂપિયા આપ્યા. તો તેમણે મને પાંચ રૂપિયા પાછા આપ્યા. એમણે કહ્યું કે આ એમને ખાસ કંઈ કમાણી થતી ન હતી. વેપારમાં વારંવાર ખોટ આવવાને ઉત્સવ પ્રસંગે જે કોઈ પુસ્તક ખરીદે તેને હું દસ ટકા કમિશન આપું . એ લીધે તથા માથે થોડું દેવું થઈ જવાને લીધે તેમને પોતાના વાસણનો વેપાર સજનનો સાધારણ વેશ જોતાં મને એમ થયું કે આ કોઈ સેલ્સમેન તડકામાં બંધ કરવાની ફરજ પડી હતી. ત્યાર પછી તેમણે અનાજની દલાલી ચાલુ કરી ફરી ફરીને પોતે પુસ્તક વેચવાનો પ્રયાસ કરે છે તો મારે એમની પાસેથી હતી. તેમાં પણ બહુ ઓછી કમાણી થતી એટલે એમના કુટુંબનું ગુજરાન માંડ કમિશનના પાંચ રૂપિયા પાછા ન લેવા જોઈએ. એટલે મેં પાંચ રૂપિયા પાછા પૂરું થતું. ગરીબીમાં કષ્ટમય દિવસો એમના કુટુંબના પસાર થતા રહ્યા હતા. આપ્યા. એથી એમને આશ્ચર્ય થયું 'પાંચ રૂપિયા કેમ પાછા આપો છો ? આવા કપરા સંજોગોમાં પણ દીનાનાથે અને હીરાલાલની દાદીમાએ ' એવો પ્રશ્ન એમણે કર્યો. ત્યારે મેં કહ્યું, આવા દળદાર પુસ્તકની નકલો ઊંચકીને હીરાલાલને મેટ્રિક સુધીનો અભ્યાસ કરાવ્યો. એ દિવસોમાં મેટ્રિકની પરીક્ષા તડકામાં આપ વેચવા પ્રયત્ન કરો છો તો આપની કમાણી મારે ઓછી ન પાસ કરવી એ જ ઘણી મોટી વાત હતી. કૅલેજનું ઉચ્ચત્તર શિક્ષણ જવલ્લેજ કરવી જોઈએ.’
કોઈક લેત. સોળ વર્ષની ઉમરે મેટ્રિકની પરીક્ષા પાસ કરીને હીરાલાલ પોતાના એમની પાસેથી પુસ્તક લઈ ત્યાં ઊભા ઊભા જ હું એ પુસ્તક ઉપર પિતાની વાસણની દુકાનમાં જોડાયા હતા. પરંતુ એ દુકાનમાં વકરો બહુ થતો નજર ફેરવવા લાગ્યો. મને લાગ્યું કે આ એક સમર્થ, વિદ્વદભોગ્ય સંશોધનાત્મક નહિ. આખો દિવસ બેસી રહેવાનું થતું. હીરાલાલને એ ગમતું નહિ. એટલે ” ગ્રંથ છે. પંડિત હીરાલાલ દુગ્ગડનો એ ગ્રંથ હતો. મેં એ સજજનને કહ્યું, "અહો, તેઓ ફાજલ સમયનો ઉપયોગ ગ્રંથો વાંચવામાં કરતા. દુકાનમાં ધંધો સારો પંડિત હીરાલાલ દુગ્ગડનો આ ગ્રંથ સરસ છે. આ રથના લેખક છે આ ચાલતો ન હોવાથી અને તેમાં હીરાલાલની કંઈ જરૂર ન હોવાથી તથા હીરાલાલને કાર્યક્રમમાં આવ્યા હોય તો મારે તેમને મળવાની ઈચ્છા છે. તમે મને એમનો
વાની ઈચ્છા છે. તમે મને એમનો પોતાને પણ એમાં બહુ રસ પડતો ન હોવાથી તથા હીરાલાલને ખાવાપીવાના પરિચય કરાવશો?' એમણે કહ્યું, 'આ ગ્રંથનોલેખક હું પોતે જ છું. હું હીરાલાલ
ખર્ચ સાથે શિષ્યવૃત્તિ મળતી હોવાથી છેવટે કૉલેજના અભ્યાસ માટે મોકલવાનું દુગ્ગડ છું.'
નક્કી થયું. ગુજરાનવાલાની આત્માનંદ જૈન ગુરુકુળની કૅલેજમાં તેઓ દાખલ - એક ક્ષણ નો મને એમ લાગ્યું કે તેઓ મજાક તો નથી કરતાને?
થયું. ત્યાં પાંચ વર્ષ સુધી રહીને એમણે સંસ્કૃત ભાષા સાહિત્ય, વ્યાકરણ તેમનો પહેરવેશ અને દેખાવ જોઈને કોઈ કહે નહિ કે આ લેખક મહાશય
વગેરેનો અભ્યાસ કર્યો. એમણે સ્નાતકની પદવી મેળવી. તદુપરાંત એમણે જૈન
આગમ સાહિત્ય તથા દર્શનશાસ્ત્રનો અભ્યાસ પણ કર્યો. એ કરીને એમણે પોતે હશે, પરંતુ થોડી વાતમાં જ ખબર પડી કે તેઓ ગ્રંથલેખક પોતે જ છે.
'વિઘા ભૂષણની ઉપાધિ પ્રાપ્ત કરી. આ રીતે એમણે સંસ્કૃત તથા પ્રાકૃત મેં સહાનુભૂતિપૂર્વક કહ્યું, 'તમે આવા મોટા પંડિત છો અને તમારા ગ્રંથની
ભાષાઓનો પણ સંગીન અભ્યાસ કર્યો. તદુપરાંત જેમ જેમ અનુકૂળતા મળતી નકલો તમારે જાતે વેચવા માટે ફરવું પડે છે એ જોઈને મને દુઃખ થાય છે.
ગઈ તેમ તેમ એમણે હિન્દી, બંગાળી, ગુજરાતી, પંજાબી, ઉર્દુ, અંગ્રેજી વગેરે એમણે કહ્યું, 'ભાઈ, આ પુસ્તક મેં ઘણા લોકો પાસેથી આર્થિક સહાય લઈને
ભાષાઓનો પણ સરસ અભ્યાસ કર્યો. આ રીતે યુવાન હીરાલાલ શાસ્ત્રી છપાવ્યું છે. અને ઘરના ગાંઠના પૈસા પણ અંદર બહુ નાખ્યા છે. આવું અઘરું થયા. પુસ્તક એમને એમ તો કોણ લેવાનું હતું ? જે ફરું અને પાંચ પંદર નકલ હીરાલાલે ત્યાર બાદ એકાદ વર્ષ પછી કલકત્તા યુનિવર્સિટીની સંસ્કૃત વેચાય તો મારો આર્થિક બોજો એટલો હળવો થાય.'
ભાષાના વિષયની ન્યાયશાસ્ત્રની પરીક્ષા આપી. તેમાં સારા માર્કસ મેળવી એક સમર્થ જૈન વિદ્વાનને પોતાના ગ્રંથની નકલો વેચવા માટે તડકામાં પાસ થતાં તેમને ન્યાયતીર્થની ઉપાધિ મળી હતી. ત્યાર પછી બીજે વર્ષે આંટા મારવા પડે એ ઘણી શોચનીય સ્થિતિ મને લાગી.
એમણે વડોદરામાં ગાયક્વાડ સરકારે સ્થાપેલી સેન્ટ્રલ લાઈબ્રેરીના વિષયને