Prabuddha Jivan 1991 Year 02 Ank 01 to 12

SR No.: 525976
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1991
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 71

વર્ષ : ૨૦ અંક : ૮ ૦ તા. ૧૬-૮-૧૯૯૧ Regd. No. MH. BY | South 54 Licence No. : 37
'૦ ૦ ૦ શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘનું માસિક મુખપત્ર ૦ ૦ ૦ -
પ્રભુઠ્ઠ QUO6
પ્રબળ જીવન પાક્ષિક ૧૯૩૯થી ૧૯૮૯ : ૫૦ વર્ષ ૦૦ વાર્ષિક લવાજમ રૂા. ૩૦ ૦
1 તંત્રી : રમણલાલ ચી. શાહ
*
છે, વહાવ
ભાખ્યા છે. પ્રવૃતિઓ
પરાધના
સ ) સ ) ) મનુષ્યને એક્લા ખાઈપીને રહેવાથી પૂરો સંતોષ થતો નથી. રહેવાને સામાજિક, રાષ્ટ્રીય કે આંતરરાષ્ટ્રીય પ્રકારના તહેવારો કરતાં ધાર્મિક સરસ ઘર, ખાવાને માટે સરસ ભાવતી વાનગીઓ, પહેરવાને મનપસંદ વસો ઉત્સવોનું મૂલ્ય વધુ છે કારણ કે તે માનવજીવનને સવિશેષ બળ આપે છે. અને હરવાફરવાનાં વિવિધ સાધનો મળ્યાં હોવા છતાં, જીવનમાં કશુંક ખૂટે જો ધાર્મિક ઉત્સવ સાચી રીતે ઊજવવામાં આવે તો તે માનવ જીવનને ઉત્કર્ષ છે એવું એને લાગે છે. ખાસ કરીને જયારે શારીર રોગગ્રસ્ત થાય છે, વૃદ્ધાવસ્થા તરફ લઈ જાય છે. ઉત્સવ એટલે જ આનંદમય ઉત્કર્ષ એ એની સાચી આવે છે અને મૃત્યુ નજીક આવી રહ્યાં હોય છે ત્યારે ભૂતકાળમાં ભોગવેલા વ્યાખ્યા છે. કેટલાક લોકો ધાર્મિક ઉત્સવને જુગાર, મદિરાપાન કે અન્ય પ્રકારની ભોગોની અસારતા તેને જણાય છે. જીવનમાં કશુક ચિરંજીવી અને મૂલ્યવાન ભોગવિલાસની પ્રવૃત્તિઓથી વિકૃત કરી નાખે છે તેની અહીં વાત નથી. તેવા તથા સતત સાથે રહે એવું તત્વ મેળવવા તેનું ચિત્ત તલસે છે. પૂર્વ ભૂમિકા લોકો તો થોડા અને અપવાદરૂપ હોય છે. કેટલાક લોકો માત્ર જડતાપૂર્વક, કે પૂર્વની તૈયારી ન હોય તો ભૂખ્યો માણસ જેમ ઘાસ ખાવા તૈયાર થાય ગતાનગતિક રીતે, ગાડરિયા પ્રવાહની જેમ, સમજણ બુદ્ધિના અભાવથી, માત્ર તેમ આવી ઝંખનાવાળો માણસ જે કંઈ મળે તેનું તરત આલંબન લઈ લે અર્થહીન બાહ્ય ક્રિયાકાંડ પૂર્વક ઉત્સવ ઊજવતા હોય છે. પરંતુ તેવો વર્ગ છે. પૂરી સમજ ન હોય તો પોતે જે મેળવ્યું છે તે જ સર્વસ્વ છે એવું તો હંમેશાં રહેવાનો જ. એટલા માટે પર્વનું મૂલ્ય ઓછું ન આંકી શકાય. માની લેવાની ભૂલ કરે છે અને એ રીતે જીવન પૂરું કરે છે. પર્વની આરાધના દ્વારા થોડા લોકો પણ જે કશુંક મૂલ્યવાન, ચિરંજીવી તત્વ
જે સુખ ભૌતિક સામગ્રીઓ નથી આપી શકતી તે સુખ શુદ્ધ ધર્મના પામી શકે અને મળેલા જીવનની કૃતાર્થતા અનુભવી શકે તો પણ પર્વોનું આલંબનથી તેને મળે છે. માણસ જ્યારે ધર્માભિમુખ બને છે ત્યારે તેની આયોજન સાર્થક છે એમ કહી શકાશે. દૃષ્ટિમાં પરિવર્તન આવે છે, તેની પ્રવૃત્તિઓ અને સંબંધોમાં ફેરફાર થાય ઠેઠ પ્રાગૈતિહાસિક કાળથી ધાર્મિક પનું આયોજન થતું આવ્યું છે. છે. તેના જીવનમાં સાચી સમજણનો ઉદય થાય છે. કેટલાકને આ સમજણ સમુદાયમાં રહીને, સમુદાયની સાથે જો આરાધના કરવાની હોય અને તે વેળાસર પ્રાપ્ત થઈ જાય છે. કેટલાકને મોડેમોડે પણ એ સમજણ માટે જો દિવસ નિશ્ચિત કરેલા હોય તો જ માણસને આજીવિકા માટેના મળે છે અને ધન્યતા અનુભવે છે. અનેક મનુષ્યો એવી સમજણ પ્રાપ્ત વ્યવસયમાંથી મુકત થઈને આરાધના કરવી ગમે છે. આર્થિક પ્રલોભનો અને કર્યા વિના પોતાનું જીવન પશુવતે જીવીને પૂરું કરે છે. '
વ્યાવહારિક કાર્યો અને કર્તવ્યો એટલાં બધાં હોય છે કે જીવને તેમાંથી દુનિયાના દરેક ધર્મમાં ભિન્ન ભિન્ન પ્રકારનાં પર્વોની ઉજવણીની પરંપરા નીકળવાનું જલદી મન થતું નથી. વળી કુટુંબીજનો વગેરે સાથે સંઘર્ષ થવાનો ચાલી આવે છે.
કે પ્રતિષ્ઠાને હાનિ પહોંચવાનો ભય રહે છે. પરંતુ પોતાના વર્તુળના બધા • પર્વ ' શબ્દના જુદા જુદા અર્થ થાય છે. “પૂ ધાત ઉપરથી જો જ જો વ્યવસાય છોડીને, ઘરની બહાર જઈને જાહેર સ્થળમાં આરાધના • પર્વ : રાષ્ટ કરવામાં આવે તો “V” ના વિવિધ અર્થ થાય છે. જેમ કરવા જતા હોય તો માણસને તેમાં જોડાવવાનું મન થાય છે. ક્યારેક બધા કે : (૧) ભરવું (૨) સાચવી રાખવું, ટકાવી રાખવું (૩) વૃદ્ધિ કરવી (૪) લોકો આરાધના કરતા હોય ત્યારે પોતે જો કમાવામાં રચ્યોપચ્યો રહે તો સંતુષ્ટ અને આનંદિત થવું. (૫) પાર પાડવું, સામે કિનારે પહોંચાડવું (૬) લજજા–સંકોચ થવાનો પ્રસંગ ઊભો થાય. વળી, સતત વ્યાવસાયિક – વ્યાવહારિક અંતિમ લક્ષ્ય સિદ્ધ કરી આપવું.
પ્રવૃત્તિમાં પરોવાયેલા જીવને પર્વના દિવસને નિમિત્તે મન મોકળું કરવાનો, પર્વ શબ્દનો અર્થ થાય છે : (૧) ઉત્સવ (૨) ગાંઠ (૩) પગથિયું હળવારા અનુભવવાનો અવસર સાંપડે છે. આથી જ પર્વોનું આયોજન ધાર્મિક, (૪) સૂર્યનું સંક્રમણ (૫) ચંદ્રની ક્લાની વૃદ્ધિ અનુસાર આઠમ, ચૌદમ, પૂનમ આધ્યાત્મિક પ્રયોજન ઉપરાંત સામાજિક અને મનોવૈજ્ઞાનિક દૃષ્ટિથી પણ જેવી તિથિઓ.
માનવજાત માટે ઉપકારક બન્યું છે. આમ * પર્વ ' શબ્દ દિવસ અને પ્રવૃત્તિઓને આનંદથી ભરી દેવાનું પર્વનો મહિમા એવો હોય છે કે માણસને ઘરમાં બેસી રહેવું ગમતું . સૂચન કરે છે. વળી • પર્વ ' દ્વારા વૃદ્ધિ, વિકાસ, પ્રકાર, ઉત્તરોત્તર ઊંચે નથી. સમુદાયમાં જઈને તે કશું પ્રાપ્ત કરવા ઈચ્છે છે. સમાજના મહિલા ચડવું, જે પ્રાપ્ત થયું છે તેનું સંરક્ષણ કરવું, સામે પાર અંતિમ લક્ષ્ય સુધી વર્ગને પણ પર્વના દિવસોમાં બહાર જવું ગમે છે. મનુષ્યને પોતાની વૈયક્તિક પહોંચી જવું, વગેરે અર્થ થાય છે. એ પ્રત્યેક અર્થ “આરાધના’ ની દૃષ્ટિએ, ચેતનાને સામુદાયિક ચેતનાની સાથે એકરૂપ કરવાની ભાવના પર્વના દિવસોમાં વિશેષત: ધાર્મિક અને આધ્યાત્મિક દૃષ્ટિએ અત્યંત સૂચક અને મહત્વનો છે. થાય છે. ધાર્મિક પર્વ એ રીતે મનુષ્યની ચેતનાના વિસ્તાર અને વિકાસમાં
• પર્વ ' શબ્દ મુખ્યત્વે ઉત્સવના અર્થમાં વપરાયો છે ઉત્સવનો અર્થ મહત્વનું યોગદાન આપે છે. જો આ ચેતનાનો વિકાસ એક જ દિશામાં સીધી પણ જુદા જુદા દૃષ્ટિકોણથી ઘટાવી શકાય છે. પરંતુ “પર્વ’ રબ્દ સામાન્ય ગતિએ ચાલ્યા કરતો હોય તો મનુષ્યજીવન નંદનવન જેવું બની જાય. પરંતુ રીતે ધાર્મિક ઉત્સવો માટે વપરાય છે. ધાર્મિક ઉત્સવોમાં ભોગોપભોગના ગતાનગતિક રૂઢિવાદ, સામાજિક સમસ્યાઓ, રાજદ્વારી ઉથલપાથલો, સંઘર્ષ, આનંદ કરતાં ત્યાગ, સંયમ, દાન વગેરેનો મહિમા વધારે હોય છે. કલહ, યુદ્ધ વગેરે માનવજાતે પ્રાપ્ત કરેલી સિદ્ધિઓને હણી નાખે છે અને
ગક
૬
છે.