Prabuddha Jivan 1991 Year 02 Ank 01 to 12

SR No.: 525976
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1991
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 5

તા. ૧૬-૧-ળ
પ્રબુદ્ધ જીવન અનેકાન્તવાદનાએ બે વિશિષ્ટ તત્વોથી બીજા ધર્મોથી જુદો પડી જાય છે. પોતાના શ્રીમદ કે જૈનધર્મને અહિંસાનો એવો અર્થ અભિપ્રેત છે કે મન વચન અને વિચારો અને સિદ્ધાંતોમાં અતિ આગ્રહી માં પોતાના જર વિરોધીઓની દલીલોને કાયાથી, કોઇ પણ જીવની હિસાથી દૂર રહેવું. સર્વજીવને જીવન પ્રિય છે. મૃત્યુ પણ બરાબર સમજવાનો પ્રયત્ન તેમજ તેને પોતાને રસ્તે જવા દેવાની અસીમ કોઈને નથી ગમતું, દુઃખ કોઈને પ્રિય નથી, તેથી વિશ્વના કોઇ પણ જીવને મન, ઉદારતા-- આ રીતે અનેકાન્તવાદ ગાંધીજીના સ્વભાવમાં પહેલેથી જ વણાયેલો વાણી કે કાયાથી ન દુભાવવા, ન તેમનો વધ કરવો. આ છે અહિંસા. દા. ત. માંકડ હતો. અહિસા પણ તેમના જીવનમાં હતી જ. આમ તેઓ જૈનધર્મની વધુ નજીક ન મારવા તે અહિંસા, અહિંસાનો આવો અર્થ જૈનધર્મને શ્રીમદને – અભિપ્રેત હતા. અલબત,ગાંધીજીની અહિંસા મનુષ્યતર હિંસક પ્રાણીઓ પ્રત્યે હજી વિકસી છે. જે નિવૃત્તિલક્ષી વલણને પોષક હોય તે રીતે “અહિંસાને” આજસુધી સમજવામાં ન હતી. તે અંગેનો તેમનો વિકાસ એટલે કે પોતાના પ્રાણબચાવ માટે પણ સર્પાદિને આવી છે. ગાંધીજી અહિંસાનો આવો અર્થ સ્વીકારીને પણ તેની વ્યાખ્યા વિસ્તાર ન મારવા જોઈએ વગેરે સમજ કે વિકાસ શ્રીમદ સાથેના સત્સંગ અને પત્રવ્યવહારમાંથી છે. ગાંધીજી કહે છે કે માંકડ ન માવા તે અહિસા. ખરી પરંતુ યાધર્મની પરિસીમાં ઘડાયા હતા. આની સાબિતી માટે એક ઘટના નોંધી શકાય. શ્રીમદ રાજચંદ્ર માંકડને નહીં મારવામાં નથી, માંકડ ન મરાય એ ખરું છે પરંતુ માંકડને ઉત્પન્ન જન્મશતાબ્દી એકમાં શ્રી શંકરલાલ બેંકર એક પ્રસંગ આલેખે છે તે જોઈએ. : પણ ન કરાય. જેટલું ઘાતકીપણું મારવામાં છે તેથી વધુ ઘાતકીપણું માંકડ ઉત્પન્ન “જેલમાં એક સવારે ગાંધીજી મને કહેવા લાગ્યા : “બેરેકમાં ઉચે પાછળની કરવામાં છે એટલે કે માંકડ ઉત્પન્ન થાય તેવી ગંદી કે બેદરકારીવાળી જીવનશૈલી જાળીમાં અવાજ થતાં તે તરફ નજર કરતાં સાપ જેવું પ્રાણી જોવાથી હું રાત્રે એ પણ હિસા છે. ગાંધીજી કહે છે કે કોઇના અન્યાય કે હિંસાની સામે નિષ્ક્રિય ઉધી શક્યો નહી. ” મેં ક્કો :- “તો વોર્ડરને બોલાવવો હતો. ” ગાંધીજીએ રહેવું એ અહિસા નથી પણ કાયરતા કે હિસા જ છે. અહિંસા એ વીરનો ધર્મ - “ એમ કરતાં બધાં ભેગા થઈ જાય અને સાપને મારી નાંખે, એના કરતાં છે એટલે કે અન્યાયનો - તલવારની સામે પણ અહિસકરીતે મુકાબલો કરવો, સાપ અંદર આવીને ભલે મને કરડે પરંતુ વોર્ડરને તો નહિ જ બોલાવું – એવું પોતાના પ્રાણના ભોગે પણ અત્યાચારીને વશ ન થવું એ અહિસા છે. લાચારીથી મારા મનમાં હતું પણ પછી વિચાર આવ્યો કે સર્પ બહાર જઈને વોર્ડરને કચ્છે વશ થવું તે હિસા છે,અહિસા વડે બળત્કારી ગુંડા સામે યુવતી પોતે શીલરક્ષાતો ? મારું મૃત્યુ ભલે થાય પરંતુ વોર્ડરનો જાન જોખમમાં મુકાય આમાં મારો ન કરી શકે તો તેનું ન છૂટકે ખૂન કરીને પણ પોતાનું શીલ રહે તો તેમાં અહિંસા ધર્મ શું ? આમ વિચારોમાં ઉજાગરો ચાલ્યો. એવામાં ચંદ્રમાં ઉપર આવીને ધર્મ રહ્યો છે તેમ ગાંધીજી કહે છે. ગાંધીજી વ્યક્તિગત અને સામુદાયિક જીવનમાં જાળીયા પર તેનો પ્રકાશ પથરાયો. પછી બરાબર દેખાયું કે એ સાપ નહિ પણ પણ સામાના હૃદય પરિવર્તન માટે ઉપવાસરૂપી અહિંસક શસ્ત્રનો ઉપયોગ શીખવે કાંચીડાનું ડોકું હતું. પછી હું ઉધ્યો પણ અર્ધી રાત તો વીતી ગયેલ." મેં કહ્યું છે. સહુથી વિશેષ તો વિદેશી સંત્તા સામે, હિંસા અન્યાય સામે – અહિંસક સત્યાગ્રહનો - “ સાપ જેવા ઝેરી પ્રાણીને તો મારી નાંખવા જરૂરી જ ગણાય. તેમ ન કરો રાજકારણના ક્ષેત્રમાં તેઓ સફળ ઉપયોગ કરી બતાવીને અંગ્રેજોની સામે ભારતને તો કેમ ચાલે? એ સાંભળી ગાંધીજી બોલ્યા, “ ધણાં વર્ષ પહેલા મારા વિચારો આઝાદી અપાવે છે એ ઇતિહાસ જાણીતો છે. આ રીતે રાજનીતિમાં તો રાઠે પ્રતિ પણ તેવાજ હતા. હિંસક પ્રાણી હોય તેનો નાશ કરવો જોઈએ તેમ લાગતું પણ શાક્યમનો સિદ્ધાંત શ્રીકૃષ્ણના સમયથી ચાલ્યો આવેલો અને લોકમાન્ય તિલક સુધી તે વિષે શ્રીમદ જોડે પત્રવ્યવહાર થતાં જવાબ મળ્યો કે આ પ્રશ્ન વિચારતાં એ ભારતમાં રાજકીય ક્ષેત્રે વિશ્વમાં સર્વત્ર એની બોલબાલા હતી. (Everything ખ્યાલ રાખવો જોઈએ કે જેમ આપણને જીવ વહાલો છે તેમ પ્રાણીઓને પણ is fair in war and love અથવા Lovers and ministers પોતાનો જીવ વહાલો હોય છે, તેથી ખરી અહિંસા તો આપણને એ જ બતાવે are seldorn true) આમ વ્યવહાર (પ્રમ અને રાજકીય ક્ષેત્રમાં અસત્ય છે કે આપણું ગમે તે થાય. પરંતુ પ્રાણીને ન મારવું જોઈએ. ટોલ્સટોય, રસ્કિનની અને હિંસાને ધર્મ મનાવતા સુભાષિતો આજ સુધી પ્રચલિત બનેલા છે. એવા સાથે રાજચંદ્રજીના વિચારોની પણ મારા મન પર અસર પડી છે. " સમાજમાં કે વિશ્વમાં મહાત્મા ગાંધીજીએ જીવનના તમામ ક્ષેત્રોમાં સત્ય, અને
સંવત ૧૯૭૩ ની કાર્તિક પૂર્ણિમાને દિવસે રાજચંદ્ર જયંતી નિમિતે પ્રવચનમાં અહિંસાને કાર્યાન્વિત કરી સત્યમેવ જયતે અને અહિંસા પરમોધર્મને પ્રતિક્તિ ક્ય. ગાંધીજી કહે છે કે : મારા જીવનમાં શ્રીમદ રાજચંદ્રની છાપ મુખ્યપણે છે.મહાત્મા તે અંગે સક્ષેપમાં કહીએ તો ભગવાન મહાવીરની અહિસા જૈન ધર્મ મારફત શ્રીમદમાં ટોલ્સટોય તથા રસ્કિન કરતાં પણ શ્રીમદે મારા પર ઊંડી અસર કરી છે. સંવત સાકાર બની અને પછી તે શિષ્ય જેવા મોહનદાસમાં સંક્રાંત બનીને , વધુ વિકસીને ૧૯ ના જયંતીદિન ગાંધીજી કહે છે :- ધણીવાર કહીને લખી ગયો છું કે મેં આજે પરમાણુ બોંબથી ધ્રુજી રહેલા વિશ્વને માટે પરમ આશ્વાસનરૂપ બનેલ ઘણાંના જીવનમાંથી ધણું લીધું છે પરંતુ સૌથી વધારે કોઈના જીવનમાંથી મે ગ્રહણ છે. ગાંધીજીની વિકસીત અહિંસા એ જ આજના વિધ્વને બચાવવાનો એક માત્ર ક્ય હોય તો તે કવિશ્રીના જીવનમાંથી છે. દયાધર્મ પણ હું તેમના જીવનમાંથી તરણોપાય છે. જ શીખ્યો છું.
પોતાના અંગત જીવનમાં મહાત્મા ગાંધીની અહિસા સુરત જૈન કે જૈન શ્રમણ તો સંવત ૧લ્વ ના જયંતીદિને મહાત્માજી કહે છે : “એમના (શ્રીમદના) જેવી છે. દાખલા તરીકે એક સવારે યરવડા જેલમાં ગાંધીજીની સૂચનાથી કાકા . જીવનમાંથી ચાર ચીજો શીખી શકીએ :
કાલેલકર દાતણ માટે લીમડાની મોટી ડાળ તોડે છે. તો ગાંધીજી તેમને ઠપકો (૧) શાશ્વત વસ્તુમાં તન્મયતા.
આપે છે કે એક વૈત દાતણ માટે આટલો મોટી ડાળ તોડાય ? ઝાડને કેટલું (૨) જીવનની સરળતા આખા સંસાર સાથે એક સરખી વૃત્તિથી વ્યવહાર. કષ્ટ થાય? પછી કાકા સામ્બ નોંધે છે કે ચાવવામાં લીધેલું દાતણ, કૂચાનો ભાગ (૩) સત્ય '
કાપીને એમ એક દાતણ ગાંધીજી આઠ દસ દિવસ ચલાવતા. એવું સુકે દાતણ (૪) અહિંસામય જીવન.
બોખા દાંતે ઘસતા, પાણી પણ બહુ જ કર્સરથી વાપરે. કેઈએ કહ્યું કે બાપુ આમ આ રીતે ગાંધીજી કહે છે કે અહિસા અને દયાતેમને શ્રીમદમાંથી મળ્યા.ગાંધીજીને કેમ ? બાજુમાં જ સાબરમતી વહે છે તો પાણીમાં કરકસર કેમ ? ગાંધીજી કહે શ્રીમદના શિષ્ય તરીકે ધારી લઈને અહી : થોડી વિચારણા કરીએ. ગુરુ પાસેથી કે “ એ મારા માટે નથી વહેતી " એજ રીતે હાથની સફાઈ માટે માટી પણ સદ્ગુણના કે પ્રગતિના પાઠ શિખવામાં શિષ્યનું શિષ્યત્વ રહેલું છે. પરંતુ સમર્થ બહુ જ કરકસરથી વાપરતા. આવા જ ચુસ્ત જૈન જેવા મહાત્મા ગાંધી ખેતીનું કે આદર્શ શિષ્ય તો એ જ કહેવાય કે ગુરુ પાસેથી ગ્રહણ કરેલી “મૂડી” માં પોતે નુકસાન અન્યથા ન રોકી શકાય તો વાંદરાઓને મારી નાંખવાની પણ ખેડૂતોને વધારો કરે. જેમ પિતા કરતાં પુત્ર સવાયો થાય તો તેમાં પિતૃત્વ સાર્થક થયાનો સલાહ આપતા. જે જૈનોની અહિંસાની પ્રચલિત સમજને જરાય સહા ન બની પિતાને આનંદ હોય છે. તેમ સમર્થ કે આદર્શ ગુર એ જ કહેવાય કે જેના સત્સંગમાં શકે. આમાં ગાંધીનો વિરોધાભાસ નથી, પરંતુ પ્રવૃત્તિનો જીવનધર્મ છે. તેઓ જગતગુર શિષ ગરથી પણ આગળ વધી જાય. ઘણી બાબતોની જેમ અહી શિષ્ય મહાત્મા તરીકે ખેડૂતોના પણ ગુર હતા અને તેમના ગુરુ તરીકે તેમની આજીવિકાના નુકસાન ગાંધી દયા કે અહિંસાની બાબતમાં પોતાના ગર (માર્ગદરક) શ્રીમદની કે જૈનધર્મની) સામે તેમણે રસ્તો બતાવવો જ રહ્યો. પોતાને ભય લાગે તો બીજાને સર્પ મારતાં દયા કે અહિંસાના અર્થનો અને આચારના ક્ષેત્રનો પોતાની રીતે વધુ વિકાસ કરીને તે રોકતા નહિ પરંતુ ખુદ પોતાના પ્રાણ હરવા આવતા સર્પને પોતાના પ્રાણના કે આગળ વધીને જગત સમક્ષ વ્યક્તિગત અને સામૂહિક જીવનમાં વિવિધ ક્ષેત્રે ભોગે પણ તે (પ્રાણ હર્તા) સર્પને અભય આપવાનો પોતાનો ધર્મ સમજતા તેનાં પ્રત્યક્ષ અને સફળ પ્રયોગ કરી બતાવે છે તે હવે જોઈએ. આમ ગાંધી શ્રીમદથી હતા. (ગાંધી આશ્રમ સાબરમતીમાં સર્પની ઘટના બનેલી તેને આધારે આની આગળ જાય છે તેમ જો કહીએ તો એમ પણ કહી શકાય કે ગાંધી જેવા સમર્થ સાબિતી નક્કી થાય છે.) ગાંધીજીના ખૂની નાથુરામ ગોડસેને ફાંસીની સજા થયેલી શિષ્યને ઘડનાર રાજચંદ્ર કેટલી મહાન અને સમર્થ હશે !
ત્યારે આશ્રમની ઘટનાને આધારે પોતાના “ખૂનીને પણ માફ કરવાના ગાંધીજીના
નો વિરોધાભાસ નથી
તરીકે તેમની આ
સર્ષ મારતાં