Page Text
________________
છે ત્યાં સુધી ઉપર ત્યાંથી જ
પરત સાધન
અંતરાત્મા-પરસ
તા. ૧૬-૧૨-૯૧
પ્રબુદ્ધ જીવન અંતરનું અસાધારણ કારણ તો મનુષ્યમાત્રને સરખું મળ્યું છે પરંતુ સમતા એ સ્વરૂપ નથી, ભાવ છે. જયારે સમત્વ એ સ્થિતિ છે, શુદ્ધ સ્વરૂપ . તેને પ્રગટ કરવા માટે મન, વચન અને કાયાનાં યોગથી સંશોધન કરવાનું છે. છે. સત્યનું શોધન એ સંશય કે શંકા નથી, પરંતુ તેની પ્રાપ્તિ માટે મનન ધર્મ કરવા માટે સૌ પ્રથમ દેહથી જ રોગ છોડવાનો છે, ત્યાંથી જ કરવું એ જ સંકલ્પનું શોધન છે. એ કરતાં કરતાં જ મન શુદ્ધ થતું જાય વૈરાગ્ય શરૂ કરવાનો છે. આ સંસારમાં દેહ છે ત્યાં સુધી ઈદ્રિયને મન સાથે છે. આને ભગવાને દીર્ધકાલિકી સંજ્ઞા કહી છે. હેતવાદોપદેશિકી સંજ્ઞાથી એ જીવવું જ પડશે, પરંતુ સાધના કરીને, જ્ઞાન મેળવીને કુશળતાથી ઊંચી સંજ્ઞા છે.
અંતરાત્મા–પરમાત્માને શોધવાનાં છે, બહારનો સંસાર અને અહમભાવ સમેટવાનો કાળ એટલે સમય. અનંત ભૂતકાળ છે અને અનંત ભવિષ્યકાળ છે. છે. અનંતા જીવો ફકત આહારથી જ જીવે છે. તેને ભૂત તથા ભવિષ્યનો વિચાર બધાં રાગ ખરાબ નથી, બધાં વિલ્પો ખરાબ નથી. દયા, દાન એ નથી, જયારે સંતી પંચેન્દ્રિય જીવો પાસે આહારથી ઊંચો એવો ભૂત તથા રાગનો વિકલ્પ જ છે. પરંતુ એ ખરાબ નથી. પહેલાં સુખ - દુ:ખથી ઉપર ભવિષ્યનો વિચાર છે. ચક્રવર્તી મહાન રાજા કહેવાય, કારણ કે રાજા ક્ષેત્ર ઊઠવાનું છે. શરૂઆતથી ગુણ–દોષથી પર નથી થઈ શકાતું. શરૂઆતમાં તો પર વિજય મેળવે છે. જે વ્યક્તિ કાળ પર વિજય મેળવે છે, અનેતા ભૂત ગુણો કેળવીને ઘેષોને કાઢતાં જવાના છે. ગુણનો ઉપયોગ તો દોષરૂપી મેલ - ભવિષ્યનો વિકલ્પ કરે છે તેને મહાત્મા કહેવાય. એક કાળ શબ્દમાં બધાં કાઢવાનાં સાબુ તરીકે કરવાનો છે. દયા–દાન એ ગુણ છે તો આ વિલ્પમાં દ્રવ્ય-ક્ષેત્ર–ભાવ આવી જાય છે. કાળ જ કમબદ્ધ, ક્ષણિક, અસ્થિર છે, આકાશ નિર્વિકલ્પતા કયાં કરવી એ વિચારવાનું છે. દાન આપનારે દાન લેનારમાં સ્થિર છે એમ જયાં સુધી આપણે કાળમાં જીવીએ છીએ ત્યાં સુધી આપણે હીનતાનો ભાવ ન આવે તેનો ખ્યાલ રાખવાનો છે. દાન આપીને દાનનું જ્ઞાન પણ ક્રમબદ્ધ, ક્ષણિક અને અસ્થિર છે. તેથી જ આ સંજ્ઞાને દીર્ધકાલિકી અભિમાન નથી કરવાનું કીર્તિની અપેક્ષા નથી કરવાની. આપણે બીજાના સંજ્ઞા કહી છે. એને દીર્ધક્ષેત્રી સંજ્ઞા નથી કહી. દીર્ધકાલિકી સંજ્ઞામાં અનાદિ ઉપકારથી જીવીએ છીએ એ ભૂલવું ન જોઈએ. માટે પરોપકાર જો આપણા અનંત કાળ છે. એ કાળ આપણે વર્તમાનમાં ભાવવાનો છે,
માટે બ્રહ્મવાક્ય બની જાય તો દાનનો ગુણ કેળવ્યો ગણાય. કાળમાં જ સંસારી જીવને પગલ આવે કારણ કે તેમાં ઉત્પાદ-વ્યય કૃતળી માણસો બીજા પ્રત્યે હજારો દોષ સેવશે. કૃતજ્ઞ હશે તો પોતાનાં વિનાશી દશા છે. ધર્મ, અધર્મ ને આકાશમાં અવિનાશીપણું, અકાલ તત્વ ષ જોશે. આ બધાં વિલ્પો કરવાથી આપણી દૃષ્ટિવાદોપદેશિકી સંજ્ઞા ખીલશે. છે. સિદ્ધ પરમાત્મામાં તેથી ત્રિકાલિક - ઐકય ભાવ કહ્યો છે. આમ કાળ આ સંજ્ઞા આપણને જન્મની સાથે જ નથી મળતી. મતિજ્ઞાનનો વિકાસ નું સ્વરૂપે નાશવંત છે. તે દીર્ધકાલિકી સંજ્ઞાથી સમજવાનું છે. કાળ એટલે કરતાં કરતાં જ આ દૃષ્ટિ પ્રાપ્ત થાય છે જ્ઞાનનો વિકાસ એ જ મનુષ્યભવની અસત, એભાવરૂપ, મિચ્યા.
સાર્થકતા છે. ભગવાનની વાણીનો વિકલ્પો એટલે જ દૃષ્ટિવાદોપદેશિકી સંજ્ઞા. શરીર, ઈક્રિય અને પ્રાણ આપણો આત્મા પરનાં આવરણો છે, મન દ્વાદશાંગીનું શ્રવણ કરીને તેના પર ચિંતન કરી શકાય. અને બુદ્ધિ આપણાં આત્મામાંથી નીકળેલી વિકૃતિઓ છે. અત્યારે આપણી દૃષ્ટિવાદોપદેશિકી સંજ્ઞા એટલે ચૌદ પૂર્વનું જ્ઞાન. આ લૌકિક ક્ષેત્રનું અંતિમ અંદર પડેલું કેવળજ્ઞાન અનંતી શક્તિવાળું હોવા છતાં અવરાયેલું છે. એ જ્ઞાન છે. સ્ટેજે પ્રશ્ન થાય કે ચૌદ પૂર્વનાં જ્ઞાનીને પણ અજ્ઞાન ક્યું ? જાણવા છતાં પણ ઈચ્છારૂપી વિકૃતિઓને કારણે ઇચ્છાઓ આકાશરૂપ બનીને ત્યાં પણ મોહનીયનાં બધાં ભેદોનો વિવેક નથી. સ્યુલિભદ્રનું દૃષ્ટાંત બહુ આપણો અંતરાત્માને બજે કરે છે. આજે આ વૈજ્ઞાનિક યુગમાં આપણી જાણીતું છે. પોતાનાં દશ પૂર્વનાં જ્ઞાનનું અહમ કરવા ગયા તો આગળ ન બુદ્ધિ પંચમહાભૂત તરફ વળી છે. તેથી ચિત્તની ચંચળતા વધી, હદિયોનાં વધી શક્યા. શેય પદાર્થનો સુંદરમાં સુંદર રહસ્યપૂર્વક વિવેક કરી શકો તો ભોગની સામગ્રી વધી, તેથી ચિત્ત તેમાં વળ્યું. આમ દીર્ધકાલિક સંજ્ઞા મનુષ્ય જ મોહનીયનો ભાવ ફરી જાય. યોનિમાં ઊંચામાં ઊંચી મળી હોવા છતાં ધર્મ દૂરને દૂર જતો જાય છે તેમ આજે આપણને ભગવાનની વાણી મળી એટલા માત્રથી આપણે પોતાની છમાં એ જ સંજ્ઞા દ્વારા મૂળમાંથી સંશોધન કરવાનું સંભવિત છે. વિકૃતિનાં જાતને જે સમકિતી તરીકે ઓળખાવીએ તો તે સાચું નથી. મોહનીયનો મૂળમાં રહેલી પ્રકૃતિને સ્મરણમાં રાખીને વિકૃતિને કાઢવા માટે સતત પ્રયત્ન વિવેક કરીએ તો જ સમ્યક જ્ઞાન થાય. મોહનીયનાં વિવેકથી જ સત્યાસત્યની કરીએ તેનું નામ સાધના.
સાચી સમજ પ્રાપ્ત થાય છે. સંધ્યા સમયે જેમ પ્રકૃતિની વૃત્તિ શાંત થાય ધાતિકમોં બધાં વિકૃતિને આભારી છે. શારીર, ઇદ્રિય અને પ્રાણ એ છે તેમ આપણી રસવૃત્તિ શાંત થાય છે. મન વાસનાહિત બની જાય છે અધાતિકર્મો છે, તેથી જ વિકૃતિઓને દૂર કરીએ તો મોહનીય કર્મનો નાશ ત્યારે જ સ્વરૂપનો સાક્ષાત્કાર થાય છે. ત્યારે જ્ઞાનના આવરણનો સર્વથા થાય. મોહનીય કર્મના નાશથી બધાં ઘાર્તિકર્મો જાય અને કેવળજ્ઞાન થાય. નાશ થાય છે. તે જ્ઞાનને સાયિક જ્ઞાન કહેવાય છે. એવાં દીર્ધકાલિકી સંજ્ઞામાં અનંત ભૂત અને અનંત ભવિષ્યનો વિચાર ફકત માનવી ક્ષાયિકજ્ઞાનવાળા તે કેવળી ભગવંત છે. તેમને સંસી ન કહેવાય કારણ કે જ કરી શકે છે. શરીર કરતાં ઇન્દ્રિયોની સુક્ષ્મતા વધારે, ઈદ્રિયોથી મનની તેમને તો સર્વપદાર્થનું સર્વદા જ્ઞાન છે, એટલે કે તેમને સ્મરણ ચિંતન સૂક્ષ્મતા વધારે, મનથી બુદ્ધિની સૂક્ષ્મતા વધારે, તેથી જ મનુષ્યયોનિમાં બુદ્ધિની નથી હોતાં. સૂક્ષ્મતા જો અંતરાત્મા તરફ વળે તો સિદ્ધ થવાય, પરમાત્મા બનાય. સંજ્ઞા એટલે અતીત અર્થનું સ્મરણ અને અનાગત અર્થનું ચિંતન. એ સ્વાધ્યાય અને સાધના દ્વારા જ પરમાત્મપદ પ્રાપ્ત થઈ શકે; આ માટે તેમને નથી હોતાં માટે જ કેવલી ભગવંત સંજ્ઞારહિત હોય છે. દષ્ટિવાદોપદેશિકી સંજ્ઞા ઘણી ઉપયોગી છે.
n સંકલન : ઉષાબહેન મહેતા દષ્ટિવાદોપદેશિકી સંજ્ઞા : દષ્ટિવાદોપદેશિકી સંજ્ઞા એટલે દૃષ્ટિ ' '
સહયોગ કુષ્ઠ યજ્ઞ ટ્રસ્ટ (રાજેન્દ્રનગર) ની મુલાકાત | વાદ + સંજ્ઞા. આપણી દૃષ્ટિ પાછળ શ્રોત્રેન્દ્રિય ને સંજ્ઞીપણાનું બળ છે. !
સંધના ઉપક્રમે સંઘના સભ્યો તથા દાતાઓ માટે સહયોગ કુષ્ઠ યજ્ઞ ટ્રસ્ટ ધર્મની આરાધના આપણે ભાવથી કરીને, સાધના કરીને કરવાની છે.
(રાજેન્દ્રનગર, જિ. સાબરકાંઠા) ના આશ્રમની મુલાકાતનો કાર્યક્રમ શનિવાર, સાધનાનું એવું સ્વરૂપ હોય તેવું જ જો સાધનામાં ઊતરે તો સાબથી અભેદ
રવિવાર, તા. ૭, ૮ માર્ચ, ૧૯ ના રોજ યોજવામાં આવ્યો છે. થવાય. સાધનામાં અવિકારી ગુણ જ ઊતરવો જોઇએ.
મુંબઈથી શુક્રવાર, તા. ૬ઠ્ઠી માર્ચે શત્રે વડોદરા એકસ્પેસ ટ્રેન દ્વારા વડોદરા અવિકારી ગુણ ઊતરવાથી મોહનીય કર્મનો નાશ થાય. પછી જ્ઞાનાવરણીય જવાનું રહેશે અને વડોદરાથી રવિવાર, તા. ૮ મી માર્ચે રાત્રે વડોદરા એકસ્પેસમાં કર્મનો નાશ થાય. આપણું જ્ઞાન અવિનાશી, સ્વાધીન અને પૂર્ણ બની જાય.. નીકળી મુંબઇ પાછા ફરવાનું રહેશે, વડોદરાથી રાજેન્દ્રનગર જવા-આવવા માટેનું તેથી જ આપણામાં વીતરાગતા ઉપર ખૂબ ભાર મૂક્યો છે. તેથી જ જૈનદર્શનમાં બસની વ્યવસ્થા કરવામાં આવશે. તથા ભોજન અને ઉતારાની વ્યવસ્થા પણ કર્મ તથા ઉપાસનાને મહત્વ આપ્યું છે. મન, વચન, અને કાયાનાં યોગથી કરવામાં આવશે. કોઇનું બુર ન કરવું અને પોતાનો અહમ છોડીને અદૃષ્ટ તત્વનો સ્વીકાર | સંધના જે સભ્યો અને દાતાઓ આ મુલાકાતમાં જોડાવા ઈક્તા હોય કરીને તેનો આશરો લેવો જોઇએ. કર્મયોગથી જીવન વિવેકી બને છે. ઉપાસનાથી નિમણે પોતાનાં નામ (ઉમર વર્ષ સાથે) તા. ૩૦ મી ડિસેમ્બર, ૧૯૯ સુધીમાં અહમ મંદ થઈ જાય છે. આ બન્ને આપણી ઉન્નતિનો પાયો છે.
વ્યકિતદીઠ રુ. ૧૦૦/- ભરીને સંધના કાર્યાલયમાં નોંધાવી દેવા વિનંતી છે.] અહમની પરાકાષ્ઠા પણ મનુષ્ય યોનિમાં જ છે. તે કાઢવા માટે પણ
જે વ્યક્તિ તરફથી રૂ. ૧oo/- ની રકમ આવી હશે તેઓનાં નામ જ છેવટનો. મનુષ્ય યોનિ જ સમર્થ છે. આપણાં શરીરને મૃતવત સમજીને પ્રતિકાણે જીવીએ
| ગણાશે અને ફક્ત તેમની જ જવાબદારી કાર્યાલયના માથે રહેશે. ' તો અહમનો નાશ થાય છે. આપણે દેહને ચેતનરૂપ સમજીને જીવીએ છીએ
ટ્રેનનાં જવા આવવાના રિઝર્વેશનની અનુકૂળતા રહે તે માટે વેળાસર નામ નોંધાવવા વિનતી છે..
- મંત્રીઓ તેથી મોહભાવો સરજાય છે. મમત્વ ટાળવા માટે સમતા એ સાધન છે.
લી. થી જે વિ િધામો ના અમલ માની
| SR No. | 525976 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 1991 Year 02 Ank 01 to 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ramanlal C Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 156 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 16 MB |