Prabuddha Jivan 1990 Year 01 Ank 01 to 12

SR No.: 525975
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1990
Total Pages: 178
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 125

તા. ૧૬-૯-૧૯૯૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
પણ એની પાછળ ખ્રિસ્તી ધર્મના પ્રતિપાદનનો દોર સતત વહેતો હોય. જશે. સંપ્રદાયનું છાપું હશે તો એ પોતાના સીમાડા ઓળંગીને બીજા પત્રકારની ખૂબી જ એ છે કે એ તમને જાણ પણ ન થાય એ રીતે સંપ્રદાયની કલ્યાણકારી ઘટનાનો ઉલ્લેખ પણ નહિ કરે. જે અંગ્રેજ તમારું માનસ પલટી નાખે
સત્તાને મહાત્મા ગાંધીજીએ દેશમાંથી હાંકી કાઢ, એ જ અંગ્રેજ પ્રજાના પત્રકારના લોહીમાં ધર્મ કરતો હોય તો જ એનામાં આવી જીવંત એક માનવી લૉર્ડ એટનબરોએ જગતને ગાંધી ફિલ્મની ભેટ ધરી. ધર્મદષ્ટિ જાગે. આજનાં જૈન સામયિકોમાં આવો અનુભવ થાય છે ખરો? વિખ્યાત દિગ્દર્શક . માઈકલ ટબાયાસે આ ફિલ્મ જોઈ અને ગાંધીજીના - જો થાય તો જ એ પત્ર અને પત્રકાર સફળ બની શકે.
અહિંસાના સિદ્ધાંતની ગંગોત્રી શોધતાં શોધતાં જૈન ધર્મ સુધી આવી આપણાં પત્રોમાં અહોભાવયુક્ત લખાણોની ભરમાર જોવા મળે તે
, પહોંચ્યા. એમણે આ ધર્મની અહિંસાને દર્શાવતું "અહિંસા નામનું , છે. વિજ્ઞાનની કોઈ નવી શોધ થાય એટલે તરત જ આ પત્રો લખશે કે :
દસ્તાવેજી ચિત્ર પણ તૈયાર કર્યું. ઈઝરાયલમાં હમણાં 'વર્લ્ડ વેજિટેરિયન અમારે ત્યાં તો વર્ષો પહેલાં આ શોધ થઈ ચૂકી છે. અમારા ધર્મગ્રંથોમાં અગ્રેસનું આયોજન થયું. આ જ ઈઝરાયલમાં ગેલીલી નામની ટેકરીના એનું બયાન પણ મળે છે! મજાકમાં એમ પણ કહી શકાય કે સેકન્ડ
જ ઢોળાવ પર આમિરીન નામનું શહેર વસાવવામાં આવ્યું. આ શહેરમાં
ગાલ પર ક્લાસના ડબ્બાનાં બારણની પહોળાઈ કેટલી હોવી જોઈએ તે વિશે માત્ર શાકાહારીઓને જ પ્રવેશ મળે છે. અમેરિકાના શિકાગો રાજ્યના એક પણ તેમાં લખેલું છે. આવા સંધ અહોભાવમાંથી પણ અવે છે. ગામડામાં શાકાહારી જ વસી શકે છે. ૨૨મી જુલાઈએ લંડનના હાઈડ એને બદલે વિજ્ઞાન અને ધર્મનું સામંજસ્ય સાધવું જોઈએ, કારણ કે પાર્કમાં લગભગ બે હજાર લોકોએ વેજિટેરિયન રેલી યોજી અને એમાં ઉત્તમ ધર્મ અને વિજ્ઞાન એક જ દિશામાં ચાલે છે. એમની વચ્ચે કોઈ સહુએ શાકાહારના શપથ લીધા. . વિસંવાદ નથી. ધર્મ કહેશે કે અળગણ પાણી ન પીવાય. રાત્રિભોજનનો
પી ઓટોબરે કલેરના બગહામ પેલેસમાં પિન્સ ત્યાગ કરો. ઉકાળેલું પાણી પીઓ. વિજ્ઞાન પણ વિશ્લેષણ અને પ્રયોગને દહિ. ક.
' ફિલિપ જૈન ધર્મમાં પ્રકૃતિ Jain Statement on Nature) નામક અંતે આ જ વાત કહેશે. ધર્મ કહેશે કે કદી જુઠું બોલશો નહિ
પુસ્તિકાનું ભવ્ય સમારંભમાં વિમોચન કરશે. આવી જગતવ્યાપી મનોવિજ્ઞાન કહેશે કે જો જ બોલશે તો અનેક માનસિક ગ્રંથિઓનો
ઘટનાઓનું જૈન પત્રકારત્વમાં આલેખન થવું જોઈએ. Man is a ભોગ બનશો.
dreaming animal. આપણે પણ એક એવું સ્વપ્ન સેવીએ કે આપણે આપણા સિદ્ધાંતોને સંકુચિતતાના સીમાડામાં બાંધી દીધા આવતીકાલના પત્રકારત્વમાં જૈનદષ્ટિનો વિનિયોગ થાય. એને પરિણામે છે અને તેથી વિશ્વવ્યાપી મહત્ત્વ ધરાવતી ઘટનાઓ ઉવેખાય છે. કોઈ જગતને દિશા અને દર્શન મળે અને વિશ્વધર્મના ધારક એવા આપણે જ્ઞાતિનું છાપું હશે તો માત્ર જ્ઞાતિમાં જ એની આખી દુનિયા સમાઈ જગતકલ્યાણ માં પદ્ધિગિત કાળો આપી શકીએ.
માલિક બનવું શ્રેયસ્કર છે કે સેવક ?
'સત્સંગી રશિયાના મહાન સાહિત્યકાર તૉલ્સતોયની સુંદર નવલકથા દીનતાનો હોય છે. માણસ સ્વામિત્વની લાગણીથી આનંદ અનુભવનો Resurrection - રેઝરેકશન . પુનર્જીવનમાં વાર્તાનાયક નેલ્યુડોવ હોય છે, પરંતુ તેનાથી ચડિયાતી વ્યક્તિ પ્રત્યે તેનામાં તાબેદારી વૃત્તિ પોતાનાથી થયેલી ભૂલનું પ્રાયશ્ચિત કરે છે. પોતાનું નવું જીવન ઘડે છે. કામ કરતી હોય છે. આ બેમાંથી કઈ વૃત્તિ માણસમાં પ્રબળપણે રહેલી તેની એક વિગત એ છે કે પોતાની પાસે જે પુષ્કળ જમીન છે તે, ને હોય તે વ્યક્તિનાં વ્યક્તિત્વ અને સમગ્ર સંજોગો પર આધાર રાખે છે. ખેડૂતોને ખેડવા આપી દે છે. જમીનની ગુણવત્તા પ્રમાણે ભાડું લેવું જે પુરૂ પોતાની પત્ની અને સ્વામીની અદાથી વર્તતો હોય તે તેના પણ તે પૈસા ખેડૂતસંઘ સંભાળે અને તે પૈસાનો ઉપયોગ ખેડૂતો માટે ઉપરી પાસે હાથ જોડીને દીનતાથી વાત કરતો હોય, તો એવી પણ કરવામાં આવે એવી તેની વિચારણા છે. તેની આવી યોજનાના કોઈ વિરલ વ્યક્તિઓ 'સિંહ સો લાંઘણ કરે, પણ તૃણ કદી ન ખાય આનંદથી તે મનોમન વિચારે છે, 'yes, to feel oneself not the જેવી હોય. અર્થાત્ દીનતા, આજીજી, શરણે જવાની વાત તેઓને માન્ય master, but a servant, he rejoiced at the thought અર્થાત્ હોય જ નહિ. પરંતુ સામાન્ય માણસમાં આ બંને વૃત્તિઓ ચોકકસ 'વા, પોતાને માલિક નહિ, પણ સેવક ગણવો. તેને આ વિચારથી હર્ષ પરિસ્થિતિઓના સંદર્ભોમાં કામ કરતી હોય છે. થયો. વાસ્તવિક જગતમાં સેવક બનવાનો વિચાર શ્રેયસ્કર નીવડે ખરો? આવો પ્રશ્ન વિચારશીલ માનવીને થાય એ સ્વાભાવિક છે.
- આ બંને સાહજિક વૃત્તિઓમાંથી કઈ વૃત્તિની કેળવણી વ્યક્તિ .
છે અને સમષ્ટિ માટે શ્રેયસ્કર નીવડે એ પ્રશ્ન છે. અહીં ગેરસરજ એ મેકડગલ નામના મનોવૈજ્ઞાનિકના મતે માણસમાં સંગ્રહ કરવાની
' થાય છે કે સેવકનો અર્થ સામાન્ય નોકરી કરવામાં આવે છે. જ્યારે વૃત્તિ સ્વાભાવિક રીતે રહેલી છે. આ સંગ્રહવૃત્તિથી માલિકીની લાગણીનો
સેવક શબ્દમાં જરૂરી નમ્રતા અને સેવાભાવનો ધ્વનિ રહેલો છે જે ભાવ ઉદ્ભવે છે. માણસે સો રૂપિયા જેટલો સંગ્રહ કર્યો હોય, તો
' સમજવામાં માણસ મુશ્કેલી અનુભવે છે. પરિણામે, સ્વામિત્વની તેનામાં સો રૂપિયાની માલિકીનો ભાવ સહજ રીતે થાય છે. આ
લાગણીના અનુભવમાં પોતે યોગ્ય સ્થાન ધરાવે છે એવો માણસને માલિકીની લાગણીથી તેને સ્વાભાવિક રીતે આનંદ થાય છે. સ્વામિત્વ
સંતોષ થાય છે, તેથી સ્વામિત્વની લાગણી તેની પ્રવૃત્તિઓનું પ્રેરકબળ પૈસા પૂરતું જ મર્યાદિત નથી ઘર-જમીનનો માલિક, ગામધણી,
' બની રહે છે. ઢોરઢાંખરનો માલિક, રાજ્યનો સ્વામી, નોકરચાકરોનો શેઠ, સ્ત્રીનો " સ્વામી, સત્તાધીશ વગેરે શબ્દપ્રયોગો માણસના સ્વામિત્વનું ક્ષેત્ર સૂચવે માનવ ઈતિહાસ એટલે સ્વામિત્વ અને તાબેદારીની લાગણીઓની
- પારસ્પરિક ક્ષિા અને પ્રતિક્રિયા. પ્રશ્નોના ઉકેલ માટે યુદ્ધને આખરી ' મેકડ્રગલના મતે માણસમાં આનાથી ઊલટી વૃત્તિ પણ રહેલી છે સાધન ગણતું, બેકારી, ભૂખમરો, જાતજાતના તનમનના રોગો વગેરેથી જે તાબેદરી વૃત્તિ કહેવાય છે અને તેની સાથે સંકળાયેલો ભાવ પીડાતું, આંસુભરેલું, અર્થાત વર્તમાન જગત સત્ય બાબત છે, તો પછી
,