Prabuddha Jivan 1979 Year 42 Ank 01 to 16

SR No.: 525964
Original Sutra Author: N/A
Author: Chimanlal Chakubhai Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1979
Total Pages: 158
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 91

Regd. No. MH. By South 5 Licence No. : 37
પ્રબુદ્ધ જીવન
પ્રબુદ્ધ જૈન'નું નવસંસ્કરણ
વર્ષ ૪૨: અંક: ૧૦
મુંબઈ, ૧૬ સપ્ટેમ્બર ૧૯૭૯, રવિવાર
મુંબઈ જૈન યુવક સંઘનું પામિર્ક મુખપત્ર વાર્ષિક લવાજમ રૂ. ૧૫, પરદેશ માટે શિલિંગ : ૫
છૂટક નકલ રૂ. ૦-૭૫ તંત્રી ચીમનલાલ ચકુભાઈ શાહ
વિ
સંકટગ્રસ્તોને સહાય ભગવાન મહાવીર કલ્યાણ કેન્દ્ર છેલ્લા બાર વર્ષથી, દેશના વધારે સારી રીતે કરી શકે. રાજકોટ અને આજુબાજુના વિસ્તારના કોઈ પણ ભાગમાં કુદરતી આપત્તિ – દુષ્કાળ, પૂર, વાવાઝોડું, ભાઈઓએ ઘણું સુંદર કામ કર્યું. દૂર રહેતા ભાઈબહેને ધરતીકંપ - આવે ત્યાં રાહત કાર્ય કરે છે. આવી રીતે, બિહાર, તાત્કાલિક મદદ, જાતે કરવાનો આગ્રહ રાખે ત્યાં, દૂર્ભય વધારે ઉત્તર પ્રદેશ, ગુજરાત, સૌરાષ્ટ્ર, મહારાષ્ટ્ર, રાજસ્થાન, પશ્ચિમ બંગાળ થાય છે. દૂરથી આવતા લોકો પૂરતો સમય રહેવા તૈયાર ન હોય વગેરે રાજ્યમાં દુષ્કાળ, અતિવૃષ્ટિ, નિરાશ્રિા વગેરે પ્રસંગોએ તેથી જે લાવ્યા હોય, ચીજવસતુ અથવા રોકડ, તેનું ઝટપટ ગમે 1 લાખ રૂપિયા રાહત કાર્યમાં ખરચ્યા છે. ગુજરાત-મહારાષ્ટ્રના દુષ્કા- તેમ વિતરણ કરી, સહાય કર્યાને આત્મસંતોષ લે છે. મોરબીમાં ળમાં, સેન્ટલ રીલીફ ફંડ સાથે મળી, પંજાબ, હરિયાણા, ઉત્તર મોટે ભાગે શહેર સુધી આ મદદ પહોંચી, ગામડામાં બહુ ઓછા ગયા. પ્રદેશમાંથી લગભગ દોઢ કરોડ રૂપિયાનું અનાજ લાવી, સસ્તા ભાવે રાજકોટ અને મોરબીમાં કાર્યને સંકલન કરવાનું સારો પ્રયત્ન પૂરું પાડયું હતું. તેવી જ રીતે પશુઓ માટે લગભગ ૩૦ લાખ કર્યો, પણ હજુ બહુ સફળ થયું છે તેમ ન કહેવાય. કોઈ મંડળ, રૂપિયાનું ઘાસ મેળવી અને ઉગાડી વહેંચ્યું હતું. છેલ્લે આશ્વપ્રદેશ રએસોસિએશન કે સંસ્થાએ થોડું ઘણું ફંડ કર્યું હોય તે જાતે વાપઅને તામિલનાડુમાં વાવાઝોડું થયું તેમાં મોટા પ્રમાણમાં તાત્કાલિક રવાનો આગ્રહ કે મોહ રાખે છે ત્યારે બેચાર ભાઇ બહેને જાય છે રાહત આપવા ઉપરાંત, આશ્વમાં ૪૦૦ મકાને, દરેક રૂપિયા અને પૂરતી માહિતી અને પૂરતો સમયના અભાવે ગમે તેમ ૫,૫૦૦ની કિંમત અને તામિલનાડુમાં લગભગ ૩૦ મકાનો વિતરણ કરે છે. પરિસ્થિતિની માહિતી મેળવવા અને શું કાર્ય કરદરેક રૂપિયા બે હજારની કિંમતના બાધ્યા છે. કલ્યાણ કેન્દ્રને વાની જરૂર છે તથા કેવી રીતે કરવું તેનાથી પરિચિત થવા જાય, તે આધુમાં મકાન દીઠ રૂપિયા ૨,૫૦૦ની સરકારી ગ્રાન્ટ મળી છે. આવકારદાયક છે, પણ પછી વ્યવસ્થિત અને લાંબે ગાળે કામ કરતી દરેક પ્રસંગે પૂરતા પ્રમાણમાં દાને મળી રહે છે.
સેવાભાવી, વિશ્વાસપાત્ર, અને જાણીતી સંસ્થાઓ મારફતે કામ આ હકીકત એટલા માટે આપી છે, કે આ બાર વર્ષમાં કરે તો જ નાણાંને ગ્ય સદુપયોગ થાય, આવી સંસ્થાને બહુ નથી. રાહત કાર્યને મને સારો એવો અનુભવ મળી ગયું છે. અત્યારે કેટલીક સંસ્થાઓ નવી થઈ છે અને એક જાતની હરીફાઈ જાગી છે. મોરબીની હોનારત અને ત્યાંના રાહત કાર્ય વિશે લખવું છે, તે આવી સંસ્થાના કાર્યકરો કોણ છે, આગેવાને કોણ છે, અનુભવ માટે આટલી ભૂમિકા આપી છે. દુકાળમાં કામ કરવું પ્રમાણમાં સુગમ શું છે, વગેર પૂરું જાણી લેવું જરૂરનું છે. છે. શાન્તિથી, વ્યવસ્થિત રીતે થઈ શકે છે. વાવાઝોડું અથવા મોટા સહાયની જરૂર પડે એવા લોકોના જુદા જુદા વર્ગો છે પૂરમાં, કામ, પ્રમાણમાં વધારે વિકટ છે. દુષ્કાળ કરતાં વાવાઝોડા અને દરેકને ભિન્ન પ્રકારની સહાયની જરૂર રહે છે. ગરીબ, મજુર, અને પૂરમાં જાનમાલની હાનિ વધારે થાય છે. તેમજ તાત્કાલિક ખેડૂત, વેપારી, મધ્યમ વર્ગ, સામાન્ય માણસે, ઉદ્યોગવાળા આ રાહત મોટા પ્રમાણમાં આપવી પડે છે. બાર વર્ષના અનુભવે મેં દરેકની જરૂરિયાત જુદી હોય છે. જોયું છે કે દેશમાં એવું વાતાવરણ પેદા થયું છે, કે દેશના કોઈ સરકાર, મોટા પાયા ઉપર લાખ કરોડ રૂપિયાની સહાય ક્ષે પણ ભાગમાં સંકટ હોય ત્યારે ચારે તરફથ્રી મદદ આવી પહોંચે છે. મોટે ભાગે સરકારી તંત્ર સાથે મળીને સેવાભાવી સંસ્થાઓએ છે. તેમાં મુંબઈ સદા મેખરે હોય છે. અભિમાન વિના હી શકાય પિતાને કાર્યપ્રદેશ નક્કી કરવા ઈષ્ટ છે. કે ગુજરાતી અને જેને આગળપડતો ભાગ લે છે. ૧૯૬
એસોસિએશને અને મંડળે ફંડફાળા કરે છે, તેનો ઉપયોગ બિહારના દુષ્કાળના સમયથી મારો આ અનુભવ રહ્યો છે.. મેટા પૂર કે વાવાઝોડાની આપત્તિ સમયે તાત્કાલિક મદદ
જાણીતી સંસ્થાઓ મારફત થાય તે જ પૂરો સદુપયેગ થવા સંભવ છે. મોટા પ્રમાણમાં પહોંચે છે. એમ લાગે કે વધારે પડતી પહોંચે છે.
સંસ્થાઓએ દાન મેળવવામાં પૂરો વિવેક જાળવવાની જરૂર સુરતના તાપીના પૂર વખતે, આશ્વમાં વાવાઝોડામાં અને મોરબીની
છે. પોતાની શકિતને ખ્યાલ રાખી, મળતા દાનને પૂરો સદુપયોગ
કરવાની તૈયારી હોય તેટલું જ દાન લેવું. વિશેષ મળતું હોય અથવા હોનારતમાં આ અનુભવ થયો.
આપવા આવે તો પણ સ્વીકારતા સંકોચ અનુભવો. દાન મેળ- મેરબીની હોનારત ૧૧મી ઓગસ્ટને શનિવારે બની હતી.
વવા માટી જાહેરાત કરતાં વિચાર કર. વર્તમાનપત્રોમાં આવતાં એક મહિને થયો છે. આટલા ટૂંકા સમયમાં પુષ્કળ સહાય-સર્વ
સમાચારોમાં કેટલીક હરીફાઈ કે પ્રસિદ્ધિ જોવા મળે છે. તે આવા પ્રકારની પહોંચી છે. સૌરાષ્ટ્ર, ગુજરાત અને મુંબઈથી સેંકડો ભાઈ
કાર્યોમાં ઈચ્છનીય નથી. બહેન અને વસ્ત્ર, ચીજ વસ્તુઓ રેકડ લઈ પહોંચી ગયા. ૧૮ અને ૧૯ ઓગસ્ટ બે દિવસ હું મોરબી જઈ આવ્યો. સૌરાષ્ટ્ર અને
આવા પ્રસંગેએ કેટલુંક રાહતકાર્ય કોમ, જ્ઞાતિ, ધર્મ કે ગુજરાતના સ્થળે સ્થળના કાર્યકર્તાઓ, સ્વયંસેવકો અને આગેવાને વ્યવસાયના ધોરણે થાય તે સ્વભાવિક છે. તેમાં કાંઈ ખોટું નથી. પહોંચી ગયા. હોનારત પણ એટલી જ ભયંકર અને આઘાત- પણ સાર્વજનિક લક્ષ સર્વોપરિ રાખવું જોઈએ.' જનક હતી. કોલેજના પ્રિન્સિપાલે, સ્કૂલના શિક્ષકો, વિદ્યાર્થીઓ
' રાજકીય હેતુથી આવું રાહત કાર્ય થવું ન જોઈએ. થતું પાલણપુર ડીસા, સુરત, વડોદરા, અમદાવાદ અને સૈારાષ્ટ્રના ગામે હોય તેને અનુમોદન મળવું ન જોઈએ. ગામથી આવ્યા હતા. લારીઓ ભરીને સામાન લાવ્યા હતા, , ,
મોરબી વિશે અત્યારે એમ કહી શકાય કે તાત્કાલિક રાહત આ અનુભવ ઉપરથી કેટલાક તારણે નીકળે છે તે નોંધું છું. શરૂઆતના દિવસે માં આવી મદદ અત્યંત અવ્યવસ્થિત
પૂરતા પ્રમાણમાં મળી ગઈ છે. હવે લાંબા ગાળાની રાહત આપપણે રહે છે. કેટલીક દુર્થવ થાય છે, બેવડાય છે. તાત્કાલિક મદદ, વાની રહે છે. પાણી, વીજળી, રસ્તા, પુલ, બંધ, ગટર, વગેરે દૂરનાં લેકો કરતાં સ્થાનિક અથવા નજીકના વિસ્તારના ભાઈબહેને કામ સરકાર જ કરી શકે. વેપાર ઉદ્યોગને મોટી સહાય, સરકારે