Prabuddha Jivan 1979 Year 42 Ank 01 to 16

SR No.: 525964
Original Sutra Author: N/A
Author: Chimanlal Chakubhai Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1979
Total Pages: 158
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 49

આગામી પર્યુષણ
તા: ૧-૭-૭૯ *પ્રબુદ્ધ, જીવન
૪૪ Sun તેમાંથી અલગ થયેલ સર્જનશકિતઓ વચ્ચે જે વિશાળ ખાઈ-અંતર, વશવર્તી ‘સત્યનિષ્ઠાને આધારે જ વળગી રહેવાની અનન્ય પ્રેમભાવના, બનેને સાંધી રાખતે જે તેનું તે તુટી ગયો. બલકે બન્ને એક બીજાથી "પકડ લગન, ધૂન, આમ અભિપ્સા, સત્યનિષ્ઠા અને વફાદારી પછી દૂરને દૂર થતાં ગયા. આ જ કારણે તેના સર્જનમાં તેની દિવ્યતા દેખી 'ચોથું આવે છે સમર્પણ ભાવનું પગથિયું. શરીર, મન, પ્રાણ અને શકાતી નથી, પામી શકાતી નથી, માણી કે અનુભવી શકતી નથી; આત્માનું પ્રભુને, એની દિવ્ય શકિતમાને સંપૂર્ણ સમર્પણ. એટલે કે છૂટી પડેલી શક્તિ સ્વતંત્ર રીતે વર્તવા જતાં, પ્રકાશથી દૂરને . આમ હકીકતમાં ‘રાધાકૃષ્ણ' એક જ છે. દા. ત. હીરે અને દૂર જતાં અંધકારમય થઈ ગઈ, અંધકારમાં જ જામી ગઈ અને એને પ્રકાશ; પરસ્પર એક જ સ્વરૂપે છે. દ્રતિભાવે રાધા અને કૃણ; સ્વ-અસ્તિત્વ, સ્વ-તંત્રનું સંચાલન ગુમાવતી ગઈ. જેમ બરફ,કાળક્રમે પરંતુ પૂર્ણ ચૈતન્યમાં અદ્વૈત “રાધાકૃષ્ણ એક જ. . ' પાણી રૂપે થઈ અંતે વરાળનું રૂપ ધારણ થવાથી બરફ તરીકેનું મૂળ તત્ત્વ કે, બરફ જ એ હોવાની ધારણશકિત, સંશા, ગુણભાવ ગુમાવી
“ ઉદર્વ + અધ: Tar” એ ગીતાના શ્લોકાઈ મુજબ દે છે તેવું થયું કંઈક કહેવાય; કારણ કે બન્નેની ગુણવત્તા જુદી પડી
આપણે મૂળ તરફ જવાનું છે. કૃષ્ણમાં રહેતા મૂળ શબ્દ ‘કૃષ” એટલે જાય છે– અને જેમ બરફ વરાળરૂપે થઈ જતાં, વરાળ તેનું આગવું
આકર્ષવું, ખેંચાવું. કૃષ્ણના મૂળમાં રાધા શકિત તરવનું સ્વર્ય તરફનું બળ ઊભું કરી શકે છે, તેમ પ્રકાશની જ વિધવિધ શકિત પોતાનાથી
આકર્ષવું અને તેની સ્વત્વ રાધા-શકિતનું પરમતત્વ તરફ દિવ્ય, વિખૂટી પડવાથી અંધકારમય કે અંધકારરૂપ થઈ જવાથી પોતાનું
દૈવી ખેંચાણ આકર્ષણ. રાધા આરાધના કરે છે જેની તે શ્રીકૃષ્ણ આગવુ જૂથ, આગવું બળ ઊભું કરી દે છે, કે જે આપણને સર્વત્ર
પણ તેને જે પૂર્ણ અંશ, કે જે દ્વારા વ્યકિત-સમષ્ટિના સહજ મિલનને જોવાં મળે જ છે. જેનાં બનેલ તને આપણે અદિવ્ય, આસુરી,
દિવ્ય આનંદ, દિવ્યજ્ઞાન, દિવ્યપ્રેમ-પરમતત્વને પ્રકાશ કે જે સહજ રાક્ષસી તત્ત્વો કે ભાવે કહીએ છીએ.
ભાવે પરખાય છે, અનુભવાય છે અને એ પરમતત્વ સાથે એકતા આમ દિવ્યપ્રેમમાંથી છૂટી પડેલ શકિત તિરસ્કાર, દંતભાવ,
સધાય છે. જે સર્વ હિતાય, સર્વ ભદ્રની ભાવનામાં જે પરિણમે
છે. એટલે “રાધાકૃષણ’ એ સ્ત્રી પુરુષ એવી ભેદની ભાવના નથી પરંતુ અહંકાર, હીંસા, ધૃણા વિગેરે ભાવમાં પરિવર્તિત થઈ ગઈ. અમરતા, દિવ્યતાના તેમજ જ્ઞાન, શાંતિના ગુણો ગુમાવી બેઠી અને અરાજક્તા,
અદ્વૈતભાવે આત્મા–પરમાત્મા એક જ છે અને જેના દ્વારા બનેનું અશાંતિ રૂપે બધે ફેરવાઈને ફરીવળી એટલે જ આપણને રાધા શું,
એકબીજા પ્રત્યેનું જે સહજ દિવ્ય આકર્ષણ તે જ યોગસાધનાને
પાયો છે. ' કૃણ શું, સાધના શું વિગેરે સમજી શકાતું નથી; કારણકે કરવું હતું
છે. શાંતિ: શાંતિ: શાંતિ: સર્જન, નવસર્જન, દિવ્ય સર્જન પરંતુ અંતે થઈ ગયું શકિતનું વિલોપન,
-દામિની જરીવાલા વિસર્જન, બર્ભે વિસ્મૃતિ! આમ કારથી બ્રહ્માંડ છૂટું પડયું અને તેમાંથી પીંડ બ્રહ્માંડ સર્જાય, પરંતુ વિપરીત ગુણો સહિતનું. ચૈતન્યની
પ્રવચનની ફેંધ: અરુણા દિવાન જગ્યાએ જડત્વએ સ્થાન લીધું અને પ્રકાશની જગ્યાએ અંધકારે. અમરત્વની જગ્યાએ મૃત્યુએ અને જ્ઞાનની જગ્યાએ અશાને. આનંદ દુ:ખમાં ફેરવાઈ ગયો. શાંતિ અશાંતિમાં પલટાઈ ગઈ.
કાળક્રમે પ્રભુનાં જેવું જ સર્જન કરવા એ દિવ્યશકિત ફરીથી પ્રકાશ અને પ્રેમનું પૂર્ણ સમર્પણ કરતી, પ્રભુમાંથી બહાર પડી.
વ્યાખ્યાનમાળા અંધકાર અને જડતત્ત્વમાં એ ફરીથી પ્રવેશી અને આપણી આ પૃથ્વી પર ઉત્કાન્તિને ન તબક્કો શરૂ થયો. વનસ્પતિ, પક્ષી, પ્રાણીસૃષ્ટિ,
શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ તરફથી જતી પર્યુષણ માનવસૃષ્ટિઓ સર્જાઈ. પરંતુ પ્રભુનું સર્જન તો સ્વતંત્રતા પર
વ્યાખ્યાનમાળા આ વખતે તા. ૧૯-૮-૭૯ થી ૨૭-૮-૭૯ મંડાયેલું છે, જબરદસ્તી પર નહીં. અને તેથી જ દિવ્યાંગ, પ્રકાશ
સુધી એમ નવ દિવસ માટે જવામાં આવી છે. કે જયોતવાળી પ્રભુને પૂર્ણ રીતે પ્રગટ કરતી અતિ માનવ સૃષ્ટિ તો જયારે પ્રભુનાં આવિર્ભાવ માટે મનુષ્યો સભાન રીતે સાધના કરવાને
નક્કી થયેલા વકતાઓના નામ નીચે પ્રમાણે છે. શકિતમાન બનશે ત્યારે જ જડતા અને અચેતનતાનું રૂપાંતર ચૈતન્યમાં,
સંપૂર્ણ કાર્યક્રમ આગામી અંકમાં પ્રગટ કરવામાં આવશે, દિવ્યતામાં થશે, નહીંતર એ સતત “ભયંકર સંઘર્ષમા” બધું જ સપડા
વ્યાખ્યાતાઓ : થેલું, સળગતું જ રહેશે.
૧. શ્રી ચીમનલાલ ચકુભાઈ શાહ - પ્રભુની ઈચ્છા, દિવ્યશકિત રાધાની ભાવના એવી નથી જ. એ ૨. ફાધર વાલેસ તે બધાને પ્રભુ તરફ બાથ ભીડીને લઈ જવા માંગે છે જ, લઈ
૩. શ્રી મનુભાઈ પંચોળી (દર્શક) ને જાય છે. કારણ, રાધા એ પ્રભુ સ્વરૂપ, કૃષ્ણ સ્વરૂપ જ છે. રાધા અને
૪. આચાર્યશ્રી યશવંત શુકલ કૃણ બન્ને એક જ છે. એમાં અદ્રત છે. રાધા એ સર્વેના હૃદયમાં
૫. પ્રો. પુરુષોત્તમ માવલંકર રહેલી પ્રેમભરી દિવ્ય શકિત જે બધે જ પ્રભુનું સર્લગ, સર્વત્ર
૬. ડૅ. રમણલાલ ચી. શાહ દૈવી અંશ જોવા ટેવાયેલી હોય છે.
શ્રી અગરાંદજી નહાટા - “વમેવ માતા ચ પિતા.... મમ દેવ દેવ”– એ શ્લોક દ્વારા
3. સુરેશ જોષી પણ મનુષ્યમાં રહેલ આત્મા કે રાધા શકિત જે પ્રભુ તરફ હંમેશા
છે. જયેન્દ્ર ત્રિવેદી
૧૦. ડે. નેમિચન્દ્ર જૈન જ વળેલાં હોય છે. કે પ્રભુને જ પોતાનું સર્વસ્વ સમજે છે તે સુંદર રીતે સમજાવેલું છે. શરીર, મન, પ્રાણ અને આત્મા એ સર્વેને
૧૧, પૃ. ચન્દ્રકાન્ત બક્ષી આપણે “હું–શરીરરૂપે માનીએ છીએ પરંતુ આ ચારેય જુદા જુદા
૧૨. છે. મધુસૂદન પારેખ
૧૩, આચાર્યશ્રી કુંજવિહારી મહેતા સ્વરૂપે છે. ચૌલ્ય પુરુષ, પ્રભુને સલીંગ જે હંમેશાં જ પરમાત્મા
૧૪. શ્રીમતી દામિની જરીવાળા તરફ વળેલું હોય છે અને જેના દ્વારા વિવિધ રૂપે યોગસાધના કરી
૧૫. ડે. મૃદુલા મારફતિયા શકાય છે. અવગુણનાં આવરણ, વિકૃતિભાવનાં વિકારો, વાસનામય
"૧૬, છે. રજનીબહેન ધ્રુવ વ્યવહારોથી ગુંગળાઈને, રુંધાઈને બેઠેલ આત્માને શરીરશુદ્ધિ, મન
૧૭. ડૉ. કુમારપાળ દેસાઈ શુદ્ધિ, પ્રાણશુદ્ધિ, આત્મશુદ્ધિથી મુકત કરી શકાય છે. હકીકતમાં
૧૮. શ્રી શશિકાન્ત મહેતા આત્મા તે મુકત જ છે. ફકત આપણે એની મુકત સ્થિતિમાં રહેતા થઈ જવાનું છે.
આ વખતે સ્થળ બદલવાની ફરજ પડી છે. ભારતીય
વિદ્યાભવનમાં રીપેરીંગ શરૂ થવાનું હોવાથી આ વખતની આ શુદ્ધિને પરિણામે આપણે “અંતરને સાદ’, અંતરમાંથી ઉઠતે
વ્યાખ્યાનમાળા ચોપાટી ઉપર આવેલ બીરલા કીડા સ્પષ્ટ મીઠો દિવ્ય અવાજ સાંભળી શકીએ છીએ. તેને દિવ્ય પ્રકાશ
કેન્દ્રના સભાગૃહમાં યોજવામાં આવેલ છે તેની ધ જોઈ શકીએ છીએ, પામી શકીએ છીએ.
લેવા વિનંતિ. પ્રભુ માટેની અભિપ્સા, તીવ્ર ઈચ્છા એ જ આ સાધનાને
- ચીમનલાલ જે. શાહ માર્ગે જવાનું પ્રથમ પગથિયું, એના વિનાની “સત્યનિષ્ઠા’ નિષ્ફળ
કે. પી. શાહ જાય છે; અર્થહીન બની રહે છે. પ્રભુ પ્રત્યે વફાદારી હોવી પણ
મંત્રીએ, મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ એટલી જ જરૂરી છે. વફાદારી એટલે પ્રભુ મિલન માટેની તીવ્ર ઈચ્છાને