Prabuddha Jivan 1970 Year 31 Ank 17 to 24 and Year 32 Ank 01 to 16

SR No.: 525955
Original Sutra Author: N/A
Author: Parmanand Kunvarji Kapadia
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1970
Total Pages: 282
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 36 MB

Page 59

તા. ૧-૩-૭૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
૨૫
તળાવ પાસે જઈએ.” અને ચંદ્રાબહેન, શ્રી હસમુખભાઈ, પુષ્પાબહેન, ભગુભાઈ તથા કુદરતપ્રેમી મેનાબહેન અને અજિતભાઈચાંદનીનું રસપાન કરવા તળાવ બાજુએ ઊપડયા, ત્યારે કેટલાક સુખેથી નિદ્રાદેવીને શરણે થઈ ગયા હતા.
સાપુતારામાં સેમવારનું સુપ્રભાત થતા પાછા ચીમનભાઈએ પ્રાત: સ્મરામિ” ના લેકથી સૌને જાગૃન કરવાનું કાર્ય શરૂ કરી દીધું. બહાર નજર નાખને પાર્વત્ર ગાઢ અંધકાર અને ધુમ્મસ તથા ઝરમર ઝરમર વર્ષોના અનુભવ થયે. દૂર-સુદર કયાંય ઝાડપાન-મકાન કે જમીન દેખાતા ન હતા. ધુમ્મા અને વાદળાને જાણે હાથથી સ્પર્શ કરી શકાતે હતો! કેટલું અદ્ભુત ! કેટલું બધું રમ્ય ! સૌ બોલી ઉઠયા – નાડોલી ઊઠયા.
સવારના સાડા આઠે સરકીટ હાઉસમાં ધ્વજવંદન માટે જવાનું હતું એટલે બધા જલદી જલદી તૈયાર થવા લાગ્યા. ચા-પાણીને થોડી વાર હતી, ત્યાં અમારા સૌના મિત્ર શ્રી કરસી વીરાના પુત્ર વિનેસનો જન્મ દિન ઉજવવાનું નક્કી થયું. વિનેસભાઈ નવા કપડાં પહેરી, ટાઈ લગાડી એમની જન્મદિનની કેઈક કાપવા તૈયાર થઈ ગયા. ફગાઓથી ઈન્ડિકેટના નિવાસસ્થાનને શણગારવામાં આવ્યું. નવ મિણબત્તી સળગાવવામાં આવી. ‘Happy Birth Day to You નું સમૂહગીત બધાએ ગાઈ વિનેસને જન્મ દિનની મુબારબ્બાદી આપી. મંડળી તરફથી તેને એક સારી ભેટ પણ આપવામાં આવી. વાતાવરણ વધુ ને વધુ સમય અને મસ્ત બનતું હતું. '
' હવે બધા ચા-પાણી નાસ્તે લઈ સરકીટ હાઉસ ભણી જવા રવાના થયા. સરકીટ હાઉસ સાધારણ ઉંચી ટેકરી ઉપર સરકારી અમલદારો માટે અદ્યતન ઢબે બાંધવામાં આવેલું ખાસ અતિશિગૃહ હતું. પ્રજાસત્તાક દિનના ધ્વજવંદનમાં, સાપુતારામાં આવેલા ફિલ્મી કલાકારોએ, મરચન્ટ એસોસિયેશનના વ્યાપારીઓએ અને આપણા યુવક સંઘના સભ્યોએ ભાગ લીધો. શ્રી નાનુભાઈ નાયકે સૌનો આભાર માન્યો.
ધ્વજવંદનની અરધા કલાકની વિધિ પછી સૌ પાછા ઉતારાભણી વળવા લાગ્યા, ત્યારે આકાશમાં સૂરજદેવતા ઊંચે આવી રહ્યા હતા, પરંતુ વાયુની શીતળતા જરાય ઓછી થતી નહોતી. આથી સૌએ આજે ૨નાન ન કરવું એમ વિચાર્યું, પરંતુ પછી ધીમે ધીમે લગભગ બધાએ-કોઈએ તળાવમાં તે કોઈએ બાથરૂમમાં - ગરમ યા ઠંડા પાણીએ સ્નાન કરી લીધું.
લગભગ અગિયાર વાગ્યા ત્યાં મોતીકાકાએ સમાચાર આપ્યા કે તળાવ પાસે “ધરતીના છોરુ'નું શૂટીંગ ચાલે છે, એટલે શુટીંગ. જેવા અમારો કાફલો તળાવ પાસે પહોંચી ગયે. બે સ્ત્રી–પાત્રો તળાવમાં કપડા ધોતા સંવાદ બોલતા હતા અને એનું ટેઈપરેકર્ડ થતું હતું, પરંતુ આકાશમાં વાદળાંઓએ સંતાકુકડીની રમત માંડી હતી એટલે ફિલ્મવાળાઓને ફિલ્મ ઉતારવામાં તકલીફ પડતી હતી.
અમેય થાકીને, ભૂખ લાગવાથી ઉતારા ભણી આવ્યા ત્યારે અમારા માટે પૂરણપોળી અને પાત્રાનું મિષ્ટ ભોજન તૈયાર હતું. આ ભેજન બધાને પ્રિય બન્યું અને સૌ દોઢ-બે વાગ્યે જમીને એકાદ કલાક વામકુક્ષી કરવા તૈયાર થયા. ત્રણ વાગ્યા અને બિરતરા બેગ બસમાં મુકાવા માંડ્યા અને ચાર વાગતા ચાદેવીને ન્યાય આપી અમે સૌએ સાપુતારાની વિદાય લીધી. બસ ઊપડતા શ્રી ભગુભાઈ અને પુ.પાબહેન માટે ત્રણ હર્ષનાદ – હર્ષ હર્ષ જયના - બોલાવવામાં આવ્યા. બસ ચાલી. શ્રી સુબોધભાઈએ સૌ પાસે લકી નંબરે ખેંચાવ્યા. આમાં કોઈકને મોતીની માળા લાગી, કોઈકને રોકડા રૂપિયા લાગ્યા તો કોઈકને બીજાં ઈનામ લાગ્યા. પછી અંતકડીને કાર્યક્રમ શરૂ થયે તે છેક નાસિક સુધી ચાલ્યો. શ્રી મોતીકાકાએ શ્રીફળની પ્રભાવના કરી, તો શ્રી મેહનભાઈ જરીવાળાએ દરેકને એક એક રૂપિયે આપ્યા અને શ્રીમતી જયાબહેન ટેકરસી વીરાએ બહેનને બ્લાઉઝ પીસની પ્રભાવના કરી. નાસિક શહેરમાં બસે પ્રવેશ કર્યો ત્યારે રાત પડી ગઈ હતી અને દીવાબત્તી ઝગમગતા હતા. શહેરની ધમાલની વચ્ચે–શાંત નિરવ વાતાવરણ મૂકીને–પાછા અમે આવી ગયા હતા.
સ્ટેશનને અડીને જ અમારી રીઝર્લ્ડ બગી પડેલી હતી. તેમાં બધાએ પોતપોતાને સામાન મુકો. એવું એક સૂચન થયું કે શ્રી સુબોધભાઈ અને નિરુબહેનનું “ સિલ્વર વેડીંગ,”- જેને હજી બે
વરસની વાર હતી તે – હમણાં જ ટ્રેનમાં ઊંજવવું. આ સૂચનથી બધા ઉત્સાહમાં આવી ગયા. કન્યાદાન શ્રી ચીમનભાઈ આપે એમ નક્કી થયું. વરરાજા સુબોધભાઈને, ડબ્બામાં પ્રવેશતા પખવામાં આવ્યા. બહેનેએ ગીતો ગાવા શરૂ કર્યા, ડબ્બામાં હવે જાન આવી ગઈ હતી. માંડવા પક્ષે પણ બહેને અને ભાઈએ દોડાદોડ કરતા હતા. કન્યાને તૈયાર કરવામાં આવી. ગેર, રમાકાન્ત જાનીએ અંતરપટની પાછળ વર-કન્યાને ઊભા કર્યા અને શ્લોકોની ફેંકમ ફેંક શરૂ કરી અને યોગ્ય મુહતે હસ્તમેળાપ કરાવી શેરીના ચાર ફેરા ફેરવ્યા. આ વખતે બહેનેએ સામસામાં ફટાણા પણ ગાયા. વાતાવરણમાં મંગલ ઉત્સવને આનંદ હતા. મહેમાને માટે માંડવા પક્ષે ખીચડી-કઢીના ભવ્ય ભેજનો પ્રબંધ પણ કર્યો હતે. વરઘડીઆ બધાને પગે લાગ્યા અને જ્યારે કન્યાએ મા-બાપના આશીર્વાદ માંગ્યા ત્યારે વાતાવરણ ગંભીર બની ગયું અને આ વિદાયની પળથી બધાના હૈયા ભરાઈ આવ્યા અને કવષિએ શકું તલાને વિદાય આપી હતી એ રીતે કન્યાને સાસરે વિદાય કરવામાં આવી.
હવે અમારા ડબ્બાનું શન્ટીંગ ચાલુ થયું. સહારા વિનાને માણસ જેમ અહીંથી ત્યાં અને ત્યાંથી અહીં ફેંકાય એવી અમારા ડબ્બાની પરિસ્થિતિ હતી. પરંતુ અમે આ બાબતમાં સ્થિતપ્રજ્ઞા બની ગયા હતા. ભુસાવળથી આવતી પેસેન્જર ટ્રેઈન બે કલાક લેટ હતી, તે પણ અમારો ડબ્બો તો ગમે ત્યારે પણ રૅઈન સાથે લાગુ થવાને જ હતો એટલે નચિત જીવે અમે તો અમારી રમત-ગમતમાં વ્યસ્ત રહા, હવે અંતિમ રમત હતી હાઉસી હાઉસીની, જે રાંદ્રાબહેને છાધાને રમાડી. ત્યાર બાદ કવિ રમાકાન્ત એમનાં સ્વરચિત કાવ્યો ગાઈ સંભળાવ્યા અને મેડી રાતે સૌ પોતપોતાની પથારીમાં સૂના. કયારે ડમ્બે પેસેન્જર ટ્રેઈનને લાગ્યું અને કયારે કલ્યાણ આવ્યું એની કોઈને ખબર પડી નહિ, કલ્યાણ આવ્યું અને બધા ભેગા થયા. નિરુ બહેને “સૌને રામ રામ છે ભાઈ બે ચાલ્યું માફ” ગીત ગાયું, સૌએ આ ગીતને ઝીલ્યું. મંગળવારનું આ મંગળ પ્રભાત હતું. સૌના ચિત્તમાં આનંદ હતો, પ્રસન્નતા હતી. દાદર અને પછીના સ્ટેશનોએ જેમ જેમ બધા વિદાય લેતા ગયા તેમ તેમ જાણે દિલને એક એક ટુકડે ન થતું હોય એવો અનુભવ થવા માંડશે. પણ આખરે જે આવે છે એને જવું તો પડે જ છે– આ સનાતન સત્યથી અમે આશ્વાસન લીધું.
- મંત્રીઓ, મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ
વસત વ્યાખ્યાનમાળા ગત વર્ષ માફક આ વર્ષે પણ માર્ચ માસની ૩૧ તથા એપ્રિલ માસની ૧, ૨ તથા ૩ એમ ચાર દિવસની વસન્ત વ્યાખ્યાનમાળા યોજવામાં આવશે અને આ વ્યાખ્યાનમાળામાં (“Wither India?” “આજે ભારત કયાં છે?”) એ વિષય ઉપર વ્યાખ્યાન આપવા માટે વિશિષ્ટ કોટિના વિદ્વાન તથા વિચારકોને નિમંત્રણ આપવામાં આવશે.
મંત્રીઓ, મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ. સ્વામી આનંદને અભિનંદન ૧૯૬૯ માટેના સાહિત્ય એકેડેમી પરિપિકો મેળવનાર ૧૬ સાહિત્યકારોમાં, ગુજરાતીમાં સ્વામી આનંદને તેમના પુસ્તક
કુળકથાઓ’ માટે પારિતોષિક મળ્યું છે. આ પારિતોષિક રૂા. પ000નું છે.
ઉપરના રસમાચાર વાંચતાં ખુશી ઉપજે છે અને આ માટે સ્વામી આનંદ આપણા સર્વના અભિનંદનના અધિકારી બને છે. તંત્રી
શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ
સંઘના નવા કાર્યાલયમાં ટેલિફેન હવે આવી ગયો હોઈ, નંબર નેંધ લેવા વિનંતી છે.
૩૫૦૨૯૬
I... ૩૮૫, સરદાર વી. પી. રેડ, ટોપીવાળા મેન્શન, બીજે માળે,
વનિતા વિશ્રામ સામે, મુંબઈ-૪