Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1936 Year 02 Ank 16 to 24 and Year 03 Ank 01 to 10

SR No.: 525921
Original Sutra Author: N/A
Author: Tarachand Kothari
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1936
Total Pages: 162
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 14 MB

Page 135

:: તરુણ જૈન : : કા, જૈન યુવક પરિષજ્ઞા સ્વાગતાધ્યક્ષનું ભાષણ.
રાજકોટ, તા. ૨૩. વાણી વસ્તુઓથી છુટવું એ માણસને બહુ આકરું લાગે છે. રૂઢી * રાજકોટ ખાતે ભરાયેલી કાઠીયાવાડ જૈન યુવક પરિષદની પ્રથમ માણસના જીવનમાં એટલી વણાઈ જાય છે કે તેની ઉપયોગિતા જતી બેઠકના સ્વાગત પ્રમુખે પિતાના ભાષણ દરમ્યાન જેનોની વ્યાખ્યા રહેવા છતાં માણસ તેને છોડી શકતો નથી. ' આપતાં જણાવ્યું કે:- . "
પ્રસંઘ અને વિશ્વશાંતિ. જૈન ધર્મ એક સ્વતંત્ર દર્શન છે. તેણે સાંપ્રદાયિક અવસ્થા જગતની સમગ્ર ધાર્મિક સંસ્કૃતિઓ સાથે મળિને જે કાર્ય ગ્રહણ કરેલી જ નહોતી, પરંતુ જગતના સૌ ધર્મોમાં પાછળથી સાધી શકેલ નથી અને સાધવાને શકિતમાન નથી તે કાર્ય સાધવાનો દાખલ થાય છે તેમ પાછળથી દાખલ થયેલી એ અવસ્થા છે. જગતને આજને એક બહુ નાને વિચારક વર્ગ સતત મંથન કરી ઈદ્રિયોને-શરીર વાસનાને જીતે તે જિતેન્દ્રિય-જિત-જિન; અને
રહેલ છે. આજે આ વર્ગ માં હજુ જોઈતું સંગઠન બળ આવ્યું નથી. આવા જિતેન્દ્રને અનુસરે તે જૈન. ઈકિયેના બેગ વિલાસ ઉપર કાબુ
પણ એક કાળે જરૂર આવશે. આજે પરાર્થવૃત્તિથી નહિ પણ હંમેશાં મેળવ્યો હોય તે જૈન.
ઉત્પન્ન થતી મુંઝવણમાંથી જગતના રાષ્ટ્રો નિકાલ માગે છે. વહેલું વિકૃતિ.
મેડું આ કાર્ય પરાર્થવૃત્તિ જ કરશે. . . આપ સૌ જાણે છે કે બધી સાવચેતી–અગમચેતી છતાં માણસ આંતરરાષ્ટ્રિય વિચારણા નાણતાં જાણતાં ભૂલે છે. કાળે કરીને માર્ગોમાં ખાડા-ટેકરા થઈ
' આપણો દેશ પ્રત્યે હાલના જગતની જેટલી કુતુહલવૃત્તિ છે તેટલો જાય છે ત્યારે એક વખત સુંદર, માગ વિકૃત થઇ જાય છે. સાચે પ્રેમ નથી. શકિતપરિચય વગર સાચો પ્રેમ જાગ જ નથી. આપણે ત્યાં પણ વિકૃતિ આવી અટકથી સાથે જવાની શકિત ચાલી આજે માત્ર આપણે રાષ્ટ્રના અને વિચારીને જ બેસી રહીએ તેટગઇ હતી અને તે ધીમે ધીમે સંપ્રદાયનાં મઠે, મંદિરો અને લાથી પણ ચાલવાનું નથી. હિદે આંતરરાષ્ટ્રીય વિચારકે પેદા કરવા ઉપાશ્રયમાં મર્યાદિત થઈ ગઈ. સૌ પિતાનું સંભાળવા દોડયા. ૫ડશે. થોડા છુટા છવાયા હોય તેમને એકત્ર કરવા પડશે. આજે ના, ના, ગ, સંધાડાઓ વિભકત થવા માંડયા. નખા પાડ- જગતનું પ્રત્યેક રાષ્ટ્ર આત્મનિર્ણય માગે છે. જેમાં આત્મશાસન વામાં હોશીયારી મનાવા લાગી અને નેખ પડતા ગયા તેમ બળ નથી ત્યાં ધર્મ ધર્મરૂપે ટકી શકતા નથી અને તેથી જ ધમ એ તુટતું ગયું. "
વસ્તુ આજે કેટલાકને નિરસ લાગે છે અને તેથી કેટલેક વર્ગ એ સામાજિક પતન અને આર્થિક હાસ,
' પણ છે જે પ્રામાણિકપણે એમ માને છે કે ધર્મ એ સમાજજીવન આ નિરાશાકાળમાં માણુરા અસહાય પણ થઈ ગયો હતો. અને રાષ્ટ્રજીવનને અવરોધક બન્યું છે. યુરોપની કેટલીક પ્રજા, આનું બુરામાં બુરું પરિણામ એ આવ્યું કે એક બાજુ ધાર્મિક એએ જોયું કે ધાર્મિક સંપ્રદાય આપણુ વિકાસને અટકાવે છે અને સામાજીક અનવસ્થા ચાલતી હતી ત્યારે બીજી બાજુ દેશને ત્યારે તેઓએ ધર્મની સત્તાને ફેંકી દીધી. ઇતિહાસનું હંમેશાં પુનભારે આર્થિક હરાસ થતો જતો હતો તેના તરફ આપણું લક્ષ જ રાવર્તન થાય છે એ વાત શાણું માણસેએ ભૂલવા જેવી નથી. ગયું નહીં. ચારે બાજુ ભુખમરો અને બેકારી ફેલાયા.
ઘટતી જતી સંખ્યા. હવે શું કરવું?
આપણી ઘટતી જતી જનસંખ્યા વિષે મને બહું શક નથી. આ પરિસ્થિતિને આપણે ઝીણવટથી અભ્યાસ કરવાનો છે. શેક એકજ છે કે આપણે જૈન શરીરશકિતમાં ઉતરતા જઈએ છીએ. માર્ગ સરળ કરવા આપણે જુના ચિલાએ સમારવા પડશે, એમ ન આપણું કામ વ્યાપારી કેમ હોઈ આર્થિક બાબતોમાં બીજા કરતાં ધારી માર્ગ પણ એજ પડશે. કાર્યને ઉત્તેજન ઓછું મળે તેથી ઠીક છીએ. આપણને બ્રહ્મચર્ય અને જીવનના નિયમોનું જ્ઞાન છે. તમે કદી 'ભગ્નાશ ન થતા, આજે જ્યાં જુઓ ત્યાં જડતા પ્રવેશી મોટી વયે લગ્ન થાય છે છતાં જૈન કેમ નિર્બળ કેમ બનતી જાય ગઈ છે તે આપણે ખંખેરી કાઢતી જોઈએ પણ તે ખંખેરવાની છે ? આ પ્રશ્ન ગંભીર સમીક્ષા માંગી લે છે. આ માટે આપણે પૈસા આપણુમાં તાકાદ હેવી જોઈએ. તાકીદ કેળવવી જોઈએ—આ તાકાદ ખરચી એક જૈનેતર કમીશન નીમવું જોઈએ. આ પરિષદ્ વિચાર શીલ અને ચારિત્રથી મળે છે. '
કરે અને પ્રયાસ કરે તે કાકા કાલેલકર અને સમર્થ વિચારકેની રૂહીની પકડ.
સેવા આપણે મેળવી શકીએ. આપણે રોષ અનિષ્ટ રૂઢી સામે હોવું જોઈએ, નહિ કે રૂઢીના વિશ્વબંધુત્વ અને જૈને. . વાહ સામે, મનુષ્ય સ્વભાવનાં કેટલાંક પડ ઉખેળીને તેને સૂક્ષ્મ સમગ્ર દેશની સેવામાં આપણે ઓછી સંખ્યાબળવાળા જેનો અભ્યાસ કરીશું તેં માલુમ પડશે કે રૂઢી ઘડાવી કઠણ છે, પકડાવી ધારીએ તે બહુ મટે ફાળો આપી શકીએ તેમ છીએ; કારણ કે તેનાથી કઠણ છે અને પકડાઈ ગયા પછી તેને છોડાવવી એ પહેલા આપણા સંસ્કારે જન્મથી જ વ્યાપારીના છે. બેથી વધારે કઠણ છે. આ વસ્તુ માત્ર ધાર્મિક અને સામાજીક પરં. આપ સૌએ મારામાં જે વિશ્વાસ અને પ્રેમ બતાવ્યો છે તે પરાગત રૂઢીઓને લાગુ પડતી નથી પણ બધાને લાગુ પડે છે. જુન- માટે આભાર માની મારું વકતવ્ય પુરૂં કરું છું.' '
એકજ છે કે આ જનસંખ્યા વિના
એ ન