Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1932 Year 02 Ank 01 to 10

SR No.: 525917
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutariya
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1932
Total Pages: 82
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 8 MB

Page 15

response
૧૦ ૫-૧૧-૩૨
૨૨૦ ૨૨ કચ
પ્રબુદ્ધ જૈન.
શેક કસ્તુરભાઇ લાલભાઇને વિનંતિ. જેનાના સમાધાન માટે સક્રિય ભાગ લેવાની આવશ્યકતા.
શ્રીમાન શેડ્ કસ્તુરભાઇ લાલભાની સેવામાં,
જૈન સમાજમાં છ સાન વરસથી કુસંપ વ્યાપી રહ્યા છે. દિન પ્રતિદિન ઉગ્રસ્વરૂપ પકડતો જાય છે. તેવી પરિસ્થિતિથી આપ વાકગાર છે. આપ તટસ્થ ભાવ સેવી રહ્યા છે એવી મારી માન્યતા છે. સમગ્ર જૈને!માં આપ પ્રતિષ્ટિત ગૃહસ્થને શાભે તેવુ' ઉચ્ચપદ ધરાવે છે, જેનેતર તેમજ સરકાર અને વેપારી મંડળમાં આપની સારી પ્રતિષ્ટા છે, સમગ્ર હિન્દુસ્થાનનું પ્રતિનિધિત્વ ધરાવતી શે આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢીના આપ પ્રમુખ છે. સામાન્ય રીતે આચાર્યો અને સાધુના રિચયમાં છે. સમષ્ટિથી જેવાવાળા છે. સાધુસરથા અને જનસમાજના કેન્દ્રસ્થાનરૂપ ગણાતા અમદાવાદમાં આપનું નિવાસ સ્થાન છે. આ બધી આપની લાયકાતથી આકર્ષાઇ જેતેનું સમાધાન કરવા આપને આ વિનતિ પત્ર લખવા પ્રેરાયો છું. ાદી લઇ તે વાંચી લક્ષમાં લેવા કૃપા કરશે. એ તો કુદરતને નિયમ છે કે ગુમડુ, પાયા વિના ફાટતું નથી.’ તે ન્યાયે જણાવું છું કે દીક્ષાની અયેાગ્ય પ્રવૃત્તિથી જૈનસધમાં ક્રમ ક્રમ કલેશ ફેલાઇ રહ્યો છે તે દૂર કરવા પ્રયત્ન કરવા આપને હેરમાં કાએ વિનંતી કરી હોય એવુ મારા જાણવામાં નથી. હવે મારી માન્યતા કેટલેક અંશે એવી થઇ છે ક આ ફલેશની પરિપકવસ્થિતિ થવા આવી હોય એવા ભાસ થાય છે. પન્યાસ શ્રો રામવિજયની અને શ્રી કારચંદભાઇ કાદારીની સહીથી સમાધાની માટે વઢવાણ શહેરથી શુ માસ ઉપર નહેર છાપેલી પત્રિકાઓ બહાર પડી છે તેમજ આચાર્ય શ્રી વિજયવલ્લભસૂરિએ સાદરીથી તા૦ ૨૭-૧૦-૩૨ ના જૈન પત્રમાં પેાતાની સહીથી અતિ નત્રના અને ધરતી ભરેલુ આત્માંનવેદન બહાર પાડી પેતાના કેસ આચાર્ય શ્રી વિજયનેમિસૂરિજી, આચાર્ય શ્રી વિજયનીતિસૂરિજી, પ્રવક શ્રી કાંાિંવજયજી અને શ્રી હ ંસવિજયજી આગળ સાદર કરી તેને નિય આપવા ખુલ્લા દેિશથી જણાવ્યું છે.
અટલી દશામે પહેચેલી પરિસ્થિતિ જાહેરમાં આવી છે
તે આપના લક્ષ વાર નહિ હોય. તો આપને આગ્રહભરી
વિનતિ છે કે આટલેથી તે વાત અટકવી જોઇએ નહિ. તેને હવે સંપૂર્ણ રેપકવતાની દશાએ પહોંચાડી કલેશના ગુમડાને ફાડી નાખી શાંતિ કરવી જોઇએ. આ માટે ક્રાઇ સારા વૈદ્ય, હકીમ કે ડેાકટરની દરમ્યાનગીરીની જરૂર. હોવાથી મારી નજર આપના ઉપર રી છે. તે કામ આપે ઉપાડી લેવુ જોઇએ, અલબત આપના ધંધાના વ્યવસાયને લીધે આપ તે માટે પૂરતા વખતને બચાવ ન કરી શકા એ શકય છે. પરંતુ સમાધાનીના પ્રશંસનીય કામનું મહત્વ ધ્યાનમાં લઈ જૈન કામ અને સાધુ સંસ્થાના હિતની ખાતર જરૂર વખતને ભાગ આપશે. અને પક્ષ તરફથી આટલી હીલચાલ થઇ છે તે આપ તે આચાર્યાં સાથે પત્રવ્યવહાર ચલાવી કે તેમને રૂબરૂમાં મળળ કલેશનું ગુમડું' કેમ જલદી ફાટે તે પ્રમાણે સક્રિય ભાગ લેવા મહેરબાની કરશેા. આપને મેગ્ય લાગે તેવા સમભાવથી કામ કરી શકે તેવા સહાયક ગૃહસ્થે આપની સાથે જોડાર માંને કાંઇક તે દિશમાં. આપ પ્રયત્ન કરો.
લાકડું
9
Legs: T ૧૫
ઝધડામાં આપણું બળ વેડકાઇ જાય છે, આપણા શ્વેતાંઅરી-દીગરીના ઝઘડા મુકાતા જ નથી. તેમાં વળી શ્વેતાંબરીમાં આમ એ પક્ષા પડવાથી શ્વેતાંબરીઓ પરસ્પર લડી રહ્યા છે. શ્વેતાંબરીએ આવા નવા ઝધડાને લીધે એક બળ ન કરી શકે તે ભવિષ્યમાં આપણી કેવી દશા થાય? અમેની લડાઇમાં ત્રીજા ફાવી જાય છે. અને તેમાં આપણી લક્ષ્મી અને શકિતને ખાટા બેગ અપાય છે. શેડ આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢીના આપ પ્રમુખ હોવાથી આ પરિસ્થિતિથી આપ વાગાર છે. ઍટલે તે સબધી વિશેષ લખવા માગતો નથી. સમગ્ર ભાર લાખ જૈને!ને એકત્ર કરવાની સ્તુત્ય વાત તે વેગળા રહી, પણ છ લાખ વેતામ્બરી એકડા મળી એક બીજા સાથે મિત્રાચારી ભરી રીતે રહી સામાજિક અને ધાર્મિક કામ કરી શકે એટલું આપ કરી આપે તો તે આપના ઉપકાર ઘેાડા ન ગાય. શ્વેતાંબરી એક થશું. તે પછી દીગંબરી ભાઇઓની સાથે
મળી તમામ ચાલતા ઝધડાઓને તિલાંજલિ આપવા શાંતમાન થઇશું. માટે ફરી આપને સર્વિનય પશુ આગ્રહભરી વિનંતિ છે કે આવી સમાધાન માટે આવેલી સોનેરી તકને લાભ લઈ આચાય સાથે પત્ર વ્યવહાર ચલાવી કે રૂબરૂમાં ૬ળી કલેશના ગુમડાને કાડી નાખી હમેશને માટે શાન્તિ ફેલાવી જૈન સમાજ રૂપ શરીરને આરેાગ્ય બક્ષી આભારી કરશેા. આટલી તસ્દી આપી છે. માટે આક કરશે.
મહાસુખભાઇ ચુનીલાલ શે ધર્મઘેલાએ ! ચેતા !
આજ આખાયે સમાજ અવનતિની પરાકાષ્ટાએ પહોંચ્યો છે. કઢિયેલા. અત્યારના સભ્યથી એક ડગલું પણ આગળ વધવા માંગતા નથી. સમાજમાં જ્યાંને ત્યાં અંધશ્રદ્ધાના પુમાં ઘસડાના અધ ભતા ષ્ટિગોચર થાય છે. અને આવી ર્સ્થાિનમાંથી સમાજ પસાર થાય છે ત્યારે ખરી વસ્તુસ્થિતિનું ભાન કરાવનારને શાસનમાં અગારા' કે એવા ખીજા કેટલાક શબ્દોથી સમાવવામાં આવે છે. તટસ્થ બુદ્ધિવાળાને સહેજે સમજાયા સિવાય ન રહે કે આ શબ્દોમાં કેટલું હળાહળ વિધ ભરેલું છે. અનરમાં ભરી રાખેલી. ઝેરની કાથળીએ લખાણ દ્વારાએ એક પછી એક લવતા ય છે. માન્ વલ્લભવિજયંજી જેવા
ધર્મધુરંધર આચાર્યને ક્રાવે તેમ વાવવાનું બાકી રાખ્યું નથી
તો બીજા ગૃહસ્થાની યા સાધુએની તે વાત જ કયાં કરવી ? નામનું પુસ્તક રચી દીક્ષાનું ખરૂં સ્વરૂપ જણાવ્યું ત્યારે ધજ્યારે વિસનગરવાળાશેઃ હાસુખભાઇએ અમૃત સરિતા’ ઘેલાએ એ વાપ્રહારે યા ગાળી પ્રદાનના વરસાદ વરસાવ્યા. પરંતુ તેઓને કયાં ખબર છે કે વાપરેલા શબ્દો જનતા કેટલા પ્રમા ણમાં માન્ય રાખી શકે? જનતા તા સારી રીતે સમજી ચૂકી છે કે દુ:ખે છે પેટ અને ફૂટે છે માથુ આજે પ્રતિહાસનાં પાનેપાનાં તપાસો, કાણું કાવ્ય છે.? છેવટે અસત્ય ગાડી જ પડે છે. અને સત્ય વસ્તુ આરંભે ન ાને પણ છેવટે તે તે વસ્તુ સર્વે પૂજાતી થઇ દરેક માનતા થાય છે, ખીજાને ખાટી સ્વાર્થ વૃત્તિથી ધિક્કારતાં પોતે જ જાતે ધિક્કારાય છે. આ ભૂલવાની જરૂર નથી હજી પણ એ દુરાગ્રહ છેડી દઈ સત્ય વસ્તુને એળખે, એળખી અમલ કરે અને આધુ ઝેરી વાતાવરણ ફેલાવતાં પહેલાં સમાજની પરિસ્થિતને વિચાર કરે તેમાં જ પેતાનું ગૈારવ સમાયેલુ છે. -સી ભાગીલાલ પેથાપુર',