Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1931 Year 02 Ank 01 to 32 - Ank 09 21 and 29 is not available

SR No.: 525916
Original Sutra Author: N/A
Author: Jamnadas Amarchand Gandhi
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1931
Total Pages: 176
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 142

મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા
મંગળવાર તા. ૩૦-૬-૩૧
@SMISSINGER SISTSત્નESH/SHE ની છે સાગરાનંદના કુતકો, - મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા. પીરાણામાં પારાવાર રીતે પાણી પીવાથી8 કપાતની કિમત એક આનાથી પણ ઓછી.
पक्षपातो न मे वीरे न द्वेषः कपिलादिषु । युक्तिमद् वचनं यस्य तस्य कार्यः परिग्रहः ॥
રામસાગરને પંથ અને શિષ્ય વધારવાનો મેહ એટલે શ્રીમદ્દ હરિભદ્રસૂરિ.
વધી પડે છે કે ટાણે અને કટાણે જૈન સમાજના કકડા પાડી
તેમાંથી જુદો પંથ સ્થાપવા પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે. મહાવીર જૈન વિદ્યાલય.
ઝેરી પ્રચાર સોસાયટીના સભ્યોને જુદા પંથમાં રહેવા –––(૦)-----
ફરજ પડે અને તેમને બીજા સહકાર કદી ન જ આપી શકે આપણી આ કેળવણીની સંસ્થા સામે સબળ મહારથી
તેવી વિષમ પરિસ્થિતિ ઉત ન કરવા ઝેરી પ્રચાર વ્યાખ્યાનમાં એને વિરોધ ત્રણ વરસથી ચાર્તા હોવા છતાં તે સંસ્થા
કરે છે. જેમ સપના મોંમાં આંગળી નાખવી તે ભયંકર છે, ચેકસ દિશાએ વિશેષ પ્રગતિ કરતી રહી છે. કેળવણી ની આવી
વીંછીને હાથ લગાડતાં ભયંકર વેદના સહન કરવી જ પડે છે, સંસ્થા સામે પિકાર કરનારાઓ ચોકકસ તેમની માની લીધેલી
અંગારાને હાથ અડકતાં પીડા વહેરવી જ પડે છે. વાતચીત ખામી ખાતર આવા પગલાં લે છે. પણ તે ન ચ કરતાં ટાપલી મારવાની ટેવ હોય છતાં તે જગ્યાએ કાંટા સ્થાપવા માટે કોઈ પણ પગલાં ભરતાં નથી તેથી તો એમજ
- મુકયા હોય તે ભોંકાયા સિવાય રહેતા નથી. તેવી રીતે સમજી શકાય કે તેમને કેળવણીની સંસ્થાઓ સામેજ વાંધો છે ?
સોસાયટી સિવાયના બીજા દરેકને ભલે ગમે તેવા સારા દેખાતા કહેવાતી ખામી તે ફક્ત બાનારૂપ છે. જેના કામમાં કેળવણીને
હોય તે પણ તેમને તેવા ભયંકર માની સમાજમાં છિન્નફેલા વધતા જાય છે ને આવી સંસ્થામાં લાભ લેવા ઈચ્છનાર
ભિન્નતા કરવા મિથ્યા પ્રયત્ન સેવે છે. વિદ્યાર્થીઓની સંખ્યા વધતી જાય છે. ચાલુ સાલના બાબર
ઉપદેશ આપવાનો બીજાને અધિકાર નથી. આંકડા હાલ અમારી પાસે નથી પણ સાંભળવા મુજબ ધશ જેમ કે ઈ પંડમાં નાણા ન ભરનારને તે માટે બોલાવીને વિદ્યાથી એને જગ્યાને અભાવે નિરાસ થવું પડયું છે. સમાજે અધિકાર નથી તેમ ત્યાગીઓ સિવાય બીજાને મેગ્યતા કે અચેઆ બાબતને ખાસ વિચાર કરવાને છે કે આવી સંસાઓને ગ્રતા સંબધી બલવાને અધિકારજ નથી ” આવા ઉપદેશના પુષ્ટ રાખવાની તેમજ જે સ્થળે વિદ્યાલયો કે બેડગે ન હેય અભાવે શિથિલાચાર ખુલ્લે પડી જવા ભય રહે છે. “દીક્ષાના ત્યાં સ્થાપન કરવા માટે કટ્ટીબધ્ધ થવાની જરૂર છે શાસન વારેધી નથી-સાધુતાના પુજારી છીએ. તે શબ્દ માં વિશ્વાસ ન પક્ષ કહે છે કે વિદ્યાલયમાં અભ્યાસ કરનારાઓ ધર્મને મુકવા ભલામણ કરે છે. નહિંતર તેમના જેવા વેષ ધારિનું સ્થાન ઉપયોગી નીવડતા નથી ધર્મને દ્રોહ કરનારા હોય છે આથી ક્યાં રાહ ? વાત ફેલાવવા પ્રસંગે તેઓ પાસે કોઈ આધાર હત નથી છતાં “મા બાપ, સ્ત્રી, બાળક વિગેરેના ક૯૫ાંતની કિસ્મત એક ભેળી ને અજ્ઞાન શ્રદ્ધાળુ સમાજ જેમને વધુ વિગતમાં ઉતરવાની આનાથી ઓછી:પુસદ હતી નથી તેમના મન ઉપર ખરાબ અસર નીપજાવે દીક્ષા એ મોક્ષનું સાધન છે. તે માં બાપ કે સ્ત્રી કે છે. યુવાનોએ ને વિદ્યાર્થીઓએ આ વસ્તુ સામે વિરોધ, આ સગીર વયના બાળકે કુપાંત કરે તેની કિમત કરતાં દીક્ષાની વસ્તુની અસત્યતા વર્તનથી કોમ સેવાથી એ ટી પાડી આપવાની કિંમત ઓછી છે. કોઈ દી તળું કરે તેની પાસે ખાસ જરૂર છે. લાંબા ભાષણો કે વિતંડાવાદ કાંઈ અસર . ડૂબતાં નાણાંમાં વિધવા કે સગીરવયના બાળકના નાણાં પણ કરી શકશે નહિ. કેમના ગરીબ ભાઈઓની સેવાના છે ને તેને જાય તેમાં એવો કોઈ કાયદે છે કે પ્રથમ વિધવા કે બાળકને અમલ ઘણું ઉપયોગી નીવડશે. સેવાના કામ તેમને સોંપે કે શું આપવા અને પછી વધે તે બીજાને ફળ આપો તો પછી સેવા કરવા માટે વિદ્યાથીઓ સમય આપે પણ તેને સગવડ કલ્પાંતની કિમત શું વધી ? ઘણી લીમીટેડ કુ ઓ છે. તેના આપવી, જરૂર પડતા દ્રવ્યની સગવડ કરવી તે કામના આગે- શેરે વિધવા કે સગીરવયના બાળકે પાસે પણ હેય તેમને વાની ફરજ છે. પણ જ્યાં ખુદ વિદ્યાલયનીજ મેનેજીંગ કમીટી શેર દીઠ એક આને વધારે વ્યાજ આપવાને કાયદે છે ? તે સંસ્થાના વિદ્યાર્થીઓને મેનેજીંગ કમીટીમાં કે. ઓટ કરીને પછી ક૫તની કિંમ્મત એક આનાથી પણ ઓછી થઈ સંસ્થાના વહીવટમાં ભાગ લેવાની તક ન આપે તેની જનરલ ખરી કે ? કમીટીમાં જુના વિદ્યાર્થીઓને એક પ્રતિનિધિ મેનેજીંગ કમીટીમાં આવા કુત કરી, ભેજાની કચુંબર કરે છે. ત્યારે ચુટવાને હક આપવાની દરખાસ્ત રજુ થ ય તે દરખાસ્તને એમ લાગે છે કે સાગરજીની તક શકિત આટલી બધી નિમાંઉડાડવામાં આવે. એટલું જ નહિ ખુદ મેનેજીંગ કમીટીના સભ્ય ૯ હશે ? અથવા તે ઈરાદાપૂર્વક ભેળા લેકેને ભરમાવવા તે દરખાસ્તને વિરોધ કરે એ સ્થિતિ ઘણી શોચનીય છે મથતા હશે. જેને કશો સંબંધ કે મેળ નથી તેવા તેવા કુલ એવી સ્થિતિમાં કેમના બીજા ખાતાઓ કાર્યવાહકોને શું કહી કરવા અને વેશને લજવવાની પ્રવૃતિ કરવા જતાં, ગુસ્થ ઈનાં શકાય ? આ સંબધી એક લેખ અમોએ આ પત્રિકામાં લક્ષણ હોય તે પણ ભૂલી જાય છે. પ્રગટ કર્યો છે. તે સંબંધમાં મેનેજીંગ કમીટીએ શું કહેવાનું પરમાત્મા તેમને સદબુદ્ધિ આપે અને જૈન સમાજ છે તે હવે સમાજ પાસે રજુ થવું જોઈએ. આ સ્થિતિમાં આવી લેભાગુ દલીલમાં ન ફસાય અને ખરી સાધુતાના સુધારો થવાની તાકીદે જરૂર છે સંસ્થા હજી પણ વિશેષ પ્રગતિ પૂજારી બને. પામે તેટલું ઇછી આ લેખ પુરો કરીયે છીએ.
લી. એક જૈન,