Page Text
________________
ર તા. ૩-ર-૩૦ મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા.
રાખે કે આપણે હવે એ પ્રશ્નને વિચાર્યા વગર, અરે એ - કસોટીનો સમય.
સંબંધમાં ઘટતું કર્યા વગર તે નહિંજ ચાલે. અલબત્ત સાથે
મળીને એને ઉકેલ કરતાં જરૂર આપણે જૈન સમાજની યુવાન બાંધ, અરે જૈન સમાજના આશાભર્યા ને વર્તમાન પરિસ્થિતિને ધ્યાનમાં રાખવાની જ છે; અને સાથે ચળકતા હીરલાઓ, આવે, કસોટીને સમય આવી
- એ પણ વિચારવાનું છે કે જે ઇચ્છિત કામ સરતું હોય તે ચુકયો છે. નસેનસમાં નવિન રકત ભરેલા યુવકને એથી મુંઝાવાનું કે શિથિલતા ધરવાનું જ હોય. એ તે આર્થિક શબ્દ જાળની મોહિનીમાં એવી રીતે ન પડવું કે “મા” જેવા સંગને આઘા ખસેડીને, અને વર્તમાન સંગેને બાજુ પર સુંદર શબ્દને ત્યજી બાપુની વહુ' જેવા અકીય વચન મેલીને, સંમેલનમાં ઉપસ્થિત થાય અને અધિવેશનને આંગણે પ્રયોગમાં પડવું પડે. આટલું તે વિના સંકોચે કહી શકાય હસતે રમતો પ્રવેશે. કુંભકર્ણની નિદ્રાને જન્મસિદ્ધ હક માની, કે સમાજ-વૃધે તે બાળકે-રૂઢિચુસ્ત કે ક૯૫ના વિહારીએ વિના સંકોચે સેવતી જૈનપ્રજા માટે સંમેલન કે અધિવેશન :
એ સૈ કેઈ તો કરી દેખાડે છે એ જાણવા આતુર એ અનેરા પ્રસંગ છે. કુપમંડુને મન એ ‘હજારેને . ધુમાડે, ભલે હોય, વેવલાભાઈઓના હૃદયમાં અત્યારથી
છે. ગાંધીયુગ જેવા સ્પષ્ટ કાળમાં ભાગ્યેજ કેઈ ઠરાની સાઠમારીના સ્વપ્ના ભલે આવે અને “સમર્થો ગૃહભંજને હારમાળા કે ભારોભાર મહકતાથી અંજાય તેમ છે. માટેજ એજ જેમને મદ્રાલેખ હોય તેવાઓ ભલેને ત્યાં આવીને પણ જે કંઈ કરવાનું છે તે આચરી પણ બતાવવાનું છે એવી ધમપછાડા મારે, છતાં ઓ સાચા યુવાન, ત્યારે એની જરા
પાકી ગાંઠ વાળીને દરેક આવે. “સવા માંડી વજન કરતાં માત્ર ચિન્તા ધરવાની નેજ હોય, એટલું અવશ્ય ગોખી
પાશેર વર્તનની કિંમત વધુ છે, એ ગાંધીજીના સુત્રને સદૈવ રાખવું કે “સમયના સામે કેઇનું ચાલતું નથી. સમયાનુસાર , સુધારણા કરવાને બદલે જેઓ આગમને નામે મનગમતી 'મરણમાં રાખવાનું છે. ઠેકડી કરી રહ્યા છે, અરે સારા કાર્યોમાં. ભૂતકાળના ખરા
સંમેલનમાંથી પરવારી જીનેર જવું એતો પ્રત્યેક યુવ.. ય બનાવ આગળ ધરી કાંટ વેરી રહ્યા છે તેઓ ભલેને તો નિશ્ચય હાયજ સરતની સોસાયટીના કહેવાતા અખ ઉંચા આસનનાં ઇજારદાર હોય કિંવા અઢળક લક્ષ્મીના
સંમેલનના આંખમાં પડેલ ખીલને દુર કરવા સારૂં ૫ણ હાજભોકતા હોય અથવા તે લાગવગ ધરાવનાર લંબુ હોય !
રીની તે જરૂર; બાકાતે “યુવકસંઘ તે મૂર્તિપૂજક નથી' દેશકાળને એમની કંઇજ પડી નથી. મહા મુશીબતે અને
આગમને બાળી મૂકવાનું કહે છે“દહેરાને ઉખેડી નાખવાનું કેટલીયે રાતના ઉજાગરા વેઠીને ચણેલા કિલ્લાઓ જોતજોતામાં
લખ્યું છે? “ પ્રતિનિધિત્વ મેકલવાને એને હક નથી” ઇત્યાદી ધરાશાયી થઈ જાય છે; અરે સમયદેવતાના ખપ્પરમાં એ સર્વ
ઉભી કરેલી ભ્રમજાળને ચીરી નાંખવા સારૂ તેમજ ' એણે નિમેષમાત્રમાં સ્વાહા થઈ જાય છે અને છેવટે લમણે હાથ મુકી : રથયાન
' 'યેલ માત્ર વામ (ડાભુ) પાસુ-સસાયટી એટલેજ ધમ ટાળી તેમને પિકારવું પડે છે કે “અઘટિતતાનિ ઘટયતિ, સુઘટિત-
* આગમ માર્ગે ચાલનારી સંસ્થા, સાચે ધર્મ પાળનારી પતિ
. તાનિ જર્જરી કુરૂતે,” તેથીજ એ વીરબાળ, તું નિશંકપણે
વૃતા આદિ જાતબડાઈઓ-કેટલું બધું વિકળ છે એનું સ્પષ્ટ કુચ કર.
ભાન કરાવવા સારૂં, અને પરમાત્મા શ્રી મહાવીર દેવને સાચે વર્તમાનકાળના મતમત્તાંતરમાં રખેને તું શ્રી વીરપ્રભુને માર્ગ કેટલે દૂર છે અને આ જે ચાલી રહ્યું છે તે , સડેવ! “દીક્ષાની વય આઠ” એ જેમ ખરી છે તેમ “એ “શ્રીરામની રામાયણ” સિવાય બીજું કંઈજ નથી, એવું વિવેકપૂર્વક ને દેશકાળ જોઈ આપવી ઘટે” એ પણ ખરૂં જ ડિડિંમ નાદે જાહેર કરવા ખાતર પણ યુવાન હૃદયેએ જવાનું છે. છે. શ્રી મહાવીરદેવને શ્રમણ સંધ વિસ્તાર પામે એ જરૂર શ્રીમતી કોન્ફરન્સ દેવીના સ્થાનને શોભાવવા, એનું શેવાઈ ગમે, છતાં સામાન્ય બુદ્ધિથી તસુભાર પણ આગળ નહિં જતું બળ પ્રદીપ્ત કરવા અને એની શક્તિનું-કૂપમંડુકાને. ગયેલા બાળકો એ પથિત્ર વેશ પહેરી, એની ઇતર સત્તાના ઇજારદારને મહમ્ય દેખાડવા પણ અવશ્ય જવું જ સમાજમાં હાંસી કરાવે છે તે નજ ગમે. માટે જ આપણે જોઈએ. શ્રી હરિભદ્રસૂરિ કે યશવિજયજીને પૂર્ણ માન આપતાં છતાં એમના જેવી સત્તા સાગરજી કે રામવિજયજીને કસોટી કાળે, સાચી ભાવનાથી કામ કરતાં હાથને, અવઆપવાની ના પાડીએ છીએ. એથીજ ધર્મના સિદ્ધાંતને સ્પ અંતરિક્ષથી સહાય મળે છે અથત કુદરત તેના તરફ ફરે અમલ રાખીને પણ પ્રવર્તિ રહેલ હુતાશનીને શાંત પાડવા છે માટે “God helps them who help themselves'. સંધના હસ્તમાં સત્તા સોંપવારૂપ કાનુન કરવાનાજ, કે એ વાત પર ભરોસે રાખી દરેક યુવાન એ તરફ પગલા ભરે. શ્રી યશોવિજયજીના વાદપ્રતિવાદની નિષ્ફળતાસુચક "
' ' રા (કુસુમ) કથનથી ધડો લઇ અવશ્ય યોગ્ય ઠરાવ કરવાના, કે જે પ્રભુ, શ્રીના સ્થાવાદ માર્ગ શોભાવે અને જૈન દર્શનમાં કોઈ
ગ્રાહકોને સુચના. વસ્તુ એકાંતે નથી રહી તેને જનતાને ખ્યાલ આપે.
" ગ્રાહકને પિતાનું લવાજમ તાકીદે મેકલી આપવા - સંમેલનમાં પધારનાર ભાઈ જેમ દેવદ્રવ્ય કે વિધવાના લીનતી છે. જે ગ્રાહકોને પત્રિકા ન જોઈતી હોય તેઓ અમેને - પ્રશ્નને અભ્યાસ કર્યા વગર ન આવે તેમ તેને પાસ કરવાના તુરતજ ન લખી નાખો કે જેથી સંસ્થાને નાહકના ખર્ચ મા.
અડગ વતી લઇને પણ નજ આવે. એટલું તે. જરૂર કાતરી ઉતરવું ન પડે. . /
?
-
"
:
'
, fk ' ',
"
'કે: .
છે
કે,
કે
--*
| SR No. | 525915 |
| Book Title | Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1930 Year 01 Ank 02 to 52 - Ank 23 40 and 51 is not available |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jamnadas Amarchand Gandhi |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 1930 |
| Total Pages | 240 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 26 MB |