Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1930 Year 01 Ank 02 to 52 - Ank 23 40 and 51 is not available

SR No.: 525915
Original Sutra Author: N/A
Author: Jamnadas Amarchand Gandhi
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1930
Total Pages: 240
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 26 MB

Page 163

સોમવાર તા. ૪-૮-૩૦
" મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા
[અનુસંધાન પાના પહેલાનું ચાલુ.]
શું જ્યારે તમારે ત્યાં શગ હોય છે ત્યારે તમે જમવા - તમારા અંતર ઉપર હાથ મૂકીને વિચારશે તે તમને' જાઓ છો? નથી જતા તે પછી તે શોક કરતાં આ પ્રસંગ
હજારગણા શોક જે છે, એટલે જમણવાર થઈ શકે જ નહીં. સહેજે સમજી શકાશે કે જેઓ આવા હિંસામય કપડાં પહે
ખ્યાલ રાખજે, ઈતિહાસમાં આ યુદ્ધનું એક સોનેરી પાનું રવામાં અને ખાદી પહેરવામાં કશો ભેદ જેતા નથી તેઓ ઉમેરાશે તેમાં એમ ન લખાય કે જે વખતે હીંદુસ્તાન ઉપર tષથી બળતા હોવાથી લોકોને ઉંધા રસ્તે દોરવાના પ્રયત્ન કેર વર્તી રહ્યા હતાં તે વખતે જન કેમના યુવાને અને સેવી રહ્યા છે. તેવા દંભીઓના બલવા તરફ ધ્યાન ન સન્નારીઓએ માલ મિષ્ટાન્ન ઉડાવ્યા હતા. આથી દરેક . આપતાં દરેક જણે ધર્મ અધર્મને વિચાર કરી આ હિંસા- સાવધ બને, આપણા મહાપર્વના દિવસો બાકી છે તે પહેલાં :
બને તેટલી તૈયારીઓ કરીને આ કલંકરૂપ જમણવાર અટમય કપડાં છોડી દેવાં જોઈએ. તેમાં પણ આપણી આ મહા
કાવજે. નહિ તે કપાળ તપાસવું પડશે, એટલે કપાળે કાળી . પર્વના દિવસે તે અવશ્ય ખાદી ધારણ કરી ધર્મક્રીયા કરશે.
ટીલી ચટશે. રખે ! ધર્મને બાધ આવે એવા હિંસક કપડાં શરીરને
પ્રસંગ એળખીને વર્તન કરવું એમાંજ શાણપણ અરાડી શરીર અપવિત્ર કરી આ પવિત્રમાં પવિત્ર પર્વને
સમાયેલું છે, સાચું જનત્વ રહેલું છે, તેને એક દાખલો અભડાવવાનું પાપ ન વહેરતા.
ટાંકુ-જે વખતે શત્રુ જયની યાત્રા બંધ કરવાને શ્રાવક વગે આપણા મહાપર્વમાં જે જમણવાર થાય છે તેને
ઠરાવ કર્યો અને પાછળથી સાધુ વગે ઝીલ્યો અને પિળે. તે તપાસીશું તે દેખાય છે કે જમણવારો પણું કહેવાતા ધમ- શું બતાવી આપે છે ? જે તીર્થની યાત્રા કરવાથી માણસની સ્થાન રૂ૫ ઉપાશ્રયની પેઠે તે પણ આપણું ઉન્નતિના વેગને
ભવ્યતા સિદ્ધ થતી હોય તે તીર્થને ત્યાગ કરવાનું કહેવું રોકનારા છે. આપ એ તો કબુલ કરશે કે ધાર્મિક દિવસે માં
એ શું પાપ નથી ? એમ કરવામાં કયાં શાસ્ત્રનો આધાર કર્મની નિર્જરા માટે બને તેટલી તપશ્ચર્યા ન થઈ શકે તેણે
રજુ કરી શકાય તેમ છે? છતાં એ જેને માટે આપત્તિને શરીર નીભાવવા ખાતરજ આહાર લેવો જોઈએ. તે પણ પ્રસંગ હતું, અને તે સમયે સકળ જન સં. દુભાતે દીલે તદ્દન સાદો અને કંઈક ઓછો લેવામાં આવે તે બ્રહ્મચર્ય
અને લીધેલી પ્રતિજ્ઞાના નિર્વાહમાં પણ અંતરાયરૂપ હોવા પળાય, પણ માદક ખોરાક લેવામાં આવે તે બ્રહ્મચર્ય
છતાં પવિત્ર તીર્થરાજની યાત્રા કરવાનું માંડી વાળી શાસ્ત્રખંડીત થતાં વાર કેટલી લાગે ? છતાં જેનું મન માલ
નુસાર ગણ્યું અને પૂન્ય કાર્ય તરીકે સ્વીકાર્યું છે. પછી જે મિષ્ટાન્નમાંજ ભમ્યા કરે છે, અરે ! કંઈક તે જમવાની
વખતે આખા દેશની ઉપર આફતની નોબત ગડગડતી હોય, લાલચેજ અમુક વૃતિ કરતા હશે તેવા દૂધપાકી ટોળાને
ચોમેર અત્યાચારના વાદળાં છવાઈ રહ્યાં હોય, ધર્મને કોઈ ' ઘરે બંધ થવાની ગંધ આવતાંજ ધ્રાસ્કા પડયા છે. પણ જાતનું બાધક ન હોય તે વખતે ભારતની નાની કામ આવા કહેવાતા ધાર્મિક વર્ગે વિચારવાની જરૂર છે કે સાદા તરીકે ગણાતી આપણી જૈન આલમે- આવા જમણવારને અને પવિત્ર પષાકમાં અને સાદા ખોરાકમાં જીવન ઉચ્ચ બહિષ્કાર કર જોઇયે. છતાં કઈ ધર્મના સાચા સ્વરૂપેથા કેટિએ લઈ જવાય છે, નહીં કે ગુંદની ગલપાપડી, રાબડી, અપરિચિત અને પાષાણ હૃદયના કેઈ મનુષ્ય જમણવારી પીંપળા મુળની ગોળી, મલાઈ, કઢેલાં દૂધ, બદામ, પીસ્તાં
કરવા તેમ જમવા બહાર પડે તે હાથ જોડીને ન બેસી અને જુદી જુદી જાતનાં સ્વાદીષ્ટ પદાર્થો ખાવાથી આવે
'રહેતાં જમણની જગ્યાએ લાંબા થઈને સુઈ જજો.' કદાચ સાદે અને સરળ કોયડે કેમ નથી ઉકેલાતે ?
કહેવાતા ધર્મધ ભકતે લાઠીથી તમારી સેવા કરે. થાળી રૂ૫ ' આજ કાલ અમુક જગ્યાએથી ઓ જમણવા૨ને ચક્ર ચલાવે છે પણ હસ્તે મુખડે સહન કરીને એ લેાહીના ધાર્મિક પ્રવૃત્તિ તરીકે ઓળખાવી જમવામાંજ ધર્મ છે, લાડુની શરમ કથાથી જૈન સમાજને બચાવ. અસ્તુ.. જમા થવાં જ જોઈએ તેવા ઉપદેશ અપાઈ રહ્યા છે તેમને પૂછીએ છીએ કે વાતે તે પ્રભુને ધર્મ સંભળાવવાની અને ' ત્યાગનીજ કરવાને દાવો કરે છે, ત્યારે જે જમણવારમાં આરંભ સમારંભને લીધે કર્મ બંધાય છે, તે જમણવારને કયા શાસ્ત્રના આધારે પિષી રહ્યા છો ? કે પછી તમારી . પ્રકૃત્તિ પ્રમાણે જે ગુબ્ધા પૂંછ પકડયું તેને ધર્મના નામે ઠેકી બેસાડવામાંજ બહાદુરી સમજે છે? , ઉપરનું વિવેચન કરતાં પર્યુષણ જેવા મહાપર્વમાં કેમ રાષ્ટ્રની આઝાદીનો જંગ મંડાય છે તે વખતે વર્તવું જોઈયે તે વાત સામાન્ય પ્રસંગને ઉદેશીને કહી છે. અત્યારે સાર્વજનિક જમણુવારે ન શોભે. એટલા માટે જમણવારનો ' ' પ્રસંગ પલટાય છે, દેશમાં જીવન મરણનો પ્રસંગ ઉભે બહિષ્કાર સંબંધી નિર્ણય કરવા શ્રી મુંબઈ જન યુવક સંઘ થયેલ છે, દેશની આઝાદી માટે આ ધર્મયુદ્ધમાં દેશના સર્ષ તરફથી સહાનુભૂતિ બતાવનારાઓની એક જાહેર સભા તા. તેને જેલમાં પૂર્યા છે, હજરે નિઃશસ્ત્ર સત્યાગ્રહીઓ લાઠી. ૩૦-૭-૩૦ ના રાજ માંગરોળ જન સભાન હાલ માં મળી હતી. એથી ધવાયા છે. અનેકના જીવ ગયા છે, બહેનેના એટલા પ્રમુખસ્થાને શ્રીયુત પરમાનંદ કુંવરજી કાપડીઆ ખેંચાયા છે, કેટલેક ઠેકાણે લા લુટાઈ છે, બાળકોને ફટ. બીરાજ્યા હતા. કાવવામાં આવ્યા છે એટલે હાલ તે ભારતવર્ષની સ્થિતિ | શરૂઆતમાં શ્રીયુત વલ્લભદાસ પુલચંદ મહેતાએ જણાવ્યું અતિશય ગંભીર છે. તેથી નાના અને મોટાં, સ્ત્રી અને કે જયારે દેશમાં આઝાદી માટે સંગ્રામ મંડાય છે. પૂજ્ય - પુરૂષે, દેશની આઝાદી માટે મરણીયા થઈ લઢી રહ્યા છે, મહાત્માજી, નેહરૂજી વિગેરે હજારો દેશ નાયકે જેલમાં પુરાવેપારીઓ વેપાર છેડી રહ્યા છે, ખેડુતે ખેતી છોડી રહ્યા યેલા છે. જેમાં આપણું ચુનંદા ન બંધુઓને પણ સમાવેશ છે, વિદ્યાર્થીઓ અભ્યાસ છોડી રહ્યા છે. તેવા કારમાં પ્રસંગે થાય છે. જ્યારે હજારો માણસ લેહીલુહાણ થાય છે અને એ ! જૈન સમાજના યુવક અને યુવતીએ, શું તમે આપણા અનેક પરિસહ સહન કરી અદ્વીતીય લડત ચાલી રહી છે ધાર્મિક દિવસમાં મિષ્ટાન્ન ઉડાવી આખી જૈન સમાજને તેવા જાગ્રતિના સમયમાં સાર્વજનીક જમણવાર બંધ રાખવાનું . કલંકીત કરવા માંગે છે?
કહેવું પડે તે વધારે પડતું છે. પરંતુ આપણામાં પણ એ - ભારતવર્ષની આઝાદી માટે અહિંસક યુદ્ધ ચાલી રહ્યું વગ છે કે આવા જમણવારને મેહ છોડી શકતા નથી. ' છે, તે યુદ્ધ સામે સરકાર તરફથી જે દમનનીતિ - ચલાવવામાં બ્રિટીશ સત્તાધીશોની ધુંસરી ફેંકી દેવા, ખાદી પહેરવામાં આવે છે, તે તમારાથી અજાણી નથી, એટલે કેઈ પણ પણ, વિલાયતમાં મજુરો ભૂખે મરે તેની દયા ખાવાની દલીલ જમણવાર જમો એ તે દેશદ્રોહ કરવા જેવું છે. અરે ! આપતા સંભળાય છે. પરંતુ માતૃભૂમિના કરોડો માણસે ભૂખે : દયાહીન બનવા જેવું છે. '
.
.. મરે કે ગુલામીમાં સબડે તેની દયા દેખાતી નથી. એ રીતે
દેશદ્રોહ–ઘર્મદ્રહ છે.