Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1936 01 Year 02 Ank 16 to 17

SR No.: 525830
Original Sutra Author: N/A
Author: Tarachand Kothari
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1936
Total Pages: 16
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 3

; તરુણ જૈન ; ;
- લાલ ચો પ ટા ની
જ હશે
ચો વ
வெத
-કલા
જ તું છે 666
ગુજરાતના એ પ્રાણા નગરનો શેક બનાઈ લીલાછમ્મ ગેમ- સમજે છે ! 'મામ વધારે ગરમ થવા wય ત્યાં તે મગનકાકા વેગમાં રાળ લીમડાની છાયા નીચે વીશ પચીશ માનવી ગેહવાઈ રહે તેવા બેલી ઉઠ્યા, નથુ ! % તે તું એની સાથે બાંધકૅડ કરે, નહિ હીલા ને સ્વચ્છ સ્થાનને લે લીંબડાના ચેપટર તરી* ઓળખતા. તે છો રહે, એને કહેવું હોય તે ક્રાંહેવા દૈ ! કાકાના સપાટાથી
ત્યાં પાર્ટી ઉમરના એટલે વનમાં પ્રવેશ કરી ચુકલા, આ દશ મામા ચૂપચાપ, કે નવનીતે શરૂ કર્યું, બુધને પચ્ચીશ ત્રીસ વર્ષની ઉમ્મરન ચાર જુવાન ગામ છે તે તમેષ ના છે કે આજથી પચાસ વર્ષ પહેલાં સપાટા ને બદલે કમલકની વાતે ફસ્તા બેઠા છે. તેવામાં પા-દીથી સપનુ જ ગામમાં નાની જેટલી વસ્તી હતી તેની મારે મરતક સુધી શુધ્ધ ખાદીના વસ્ત્રોમાં સૌને નવનીત નામનો યુવાન અડધી છે. તેમાંયે વિધવા, વિધુર ને બીકના બાદ કરીએ તે છે પશુ પટે આવી ચડ. કે મગનકાકાના નામે ઓળખાતા કાકાને તેમાંથી પચાસ ટકા સાચી વસ્તી છે. એટલે પચાસ વર્ષના વાત છેડી.
ગાળામાં માપ પંચોતેર &#ા પઢયા, અને ધંટે જ જવાના છીએ કેમ નવનીત ! હમણૂડ તમે સમાજ સુધારણૂક પગે કામે લાગ્યા છે ? નાં આચ્છી વસ્તી શાથી ઘટી ને વિચાર ક્રરો તે આખેય નવનીત હા-કાકા,
"કાય. ઉંદલાઈ જ, કાકા--સમાજ સુધારાની જરૂર છે અમે માનીએ છીએ, Vણુ કાક્રા-વરતી ઘટી છે ને ધરે છે એ વાત સાચી, ઝો vમથા આ પાતાની સામે જે હીલચાલ ઉપાડી છે તે વ્યાપ્તી કરતા નથી. ગામમાં જ ખા પ્રમાણે વસ્તી ઘટી છે ? કે રાખી સમાજમાં પડી
નવનીત-દમ કાકા ! એમાં શું છેટું કરીએ છીએ ? અમાનત છે ! ને એ કંઈ નાતે પૈાથી થોડીજ વટી છે, સુધારણાનું મૂળ ન્માવે છે,
નવ-ની-ત્યાર સાથી ઘટી છે ? કાકા-કોલા ગાદી ! તું બાળક છે, તુ ન હૈ ? -જાત તે - કાકા-પાસવ" માં કેટલી વાર કાલેરા સેગ વિ. નેક ગંગા છે, લીલી છાંટી છે, એને ભાંગે એનાં પર ભગ’ છતાં તું રૌથી ધટી છે, નહિ કે ન્યાતના દૂધનાચી. અને તારા ગાઠીલા કેટલાય દિવસથી ખ્યાતના ધારા તોડી નાખી બધું નવનીત કાકા ! તમે મુરબ્બી કે, ન્યાતના અચલ્સી છે, ગામના પૈસાદાર કરવા ચલે ચલે નાવણે માપે છે, છાપાં કહ્યા છે, જાજમ વચમાં બેસી અનેક પંચાત કરી છે. અને જરૂર જણા તો ગયા તમારી હીલચાલથી ધJાથે અમારી પાસે આવે છે તે વાત પૈર એ દોરી સંચાસ્થી પામ્ કામ લેતા આવડે છે. એટલે મુસા ભેગી કરી તમારી ખબર લેવાની ભલામણુ કરે છે. પતુ તું ખાસ છે. છતાં તમારે કબુલ કરવું પડળે કે રોગચાળાએ આખા દેશ પર મારા સ્નેહિના દીકરા એટલે એમ ઉતાવળ કરવા પહેલાં તારી સાથે એને પને ઉકેલે છતાં વસ્તીપત્રક બાળે છે દેશમાં વરની ધી વડતમીત કરવાની તક ખેાળા દ્વતા, ત્યાં આજ અવસર ષ્પાવી છે. શિયાખ જ વરતીમાં પઢયા છીએ, મેડમે, શું કહો, ને મે શું છે ! તને એ શોભે નહિ !
&ાક્ષા-યારે તું એમ કહેવા માગે છે કે ખ્યાતાથી શી ? નવનીત--મારી પશુ છે તે જતી જ કે ઍક દિવસ તમારી નવીનતા, કોઠા ! સાંભળો માની ન્માનાના છjધારણું સાથે વાતચીતને પ્રસંગ ઉને થાય તો ઠીક, ત્યાં તે નમેજ આજે ખાવા પીવા માટે નથી. ફક્ત બેઠા-બેટીની લેવડ દેવડ માટે જ છે, વાત છે.
ને તેના રક્ષ માટે અનેક ફાયદા ક્યા છે. ખાપણે નક્કી કરવા દાક્રા--મારી સાથે વાત કરવાના પ્રસંગે શાળી ખેાળતા હતા ? વાડા બહાર 'કાઈ પોતાની દીકરી ઈ સંકે નહિં; તેમ બહાર
નવનીત-ધી ન્યાતના પટેલો ને શામાં તમારી લાગવગ છે, લવનાર રેનની જ કમૃા લા છે બનો જનની તે. ખાત્રી માટે તમારી દેશરવણ ઉપર જ તેમને ગણાધાર છે, તેમ તમે મહાજન જાંગીરી ફાયદાએથી પજવણીગા થા. લંગાર ભૂલ જણૂાય તો મુખ પટેલ એટલે !
ન્યાત બહાર, મા મુગલાઈથી સાધારણું ઉમે છક્કાથી લાવતાં કાકા-રી 1 ટી ! પણું હે' ગધુ એનું શું ?
વગેરા , નવનીત-અમે તે પૂર પૂરે વિચાર કરીને, હિતાહિતને સરવાકે માખી સમાજ નાના વçલમાં વહું'ચાઈ ગઈ ટ્રાવાથી સૌ મૂકીને જ હાલના જ્ઞાતિવાડા સામે મોરચ્યા છjધ્યા છે. નસે કહા ના વર્લ્ડ લમાંજ . સૌને એટલે મહાઠા ભાગને પૈસાદાર જ જોઈએ. છે ‘ત્પાd ગંગા છે, શીતલ છાંય છે, વાતને ભાંગે એનું ઘર ભાંગે” આથી ફ્રેન્યાના વાલીને મચપબુમાં ૧૪ સગપગુ કરી. બાગાલન કરી એ તમારી કહેતી શ્રીમતે મરે કદાચ બુ'બેસતી હૈ ! બાકી નાખે, તેના પરિણુામે સમાજની નાઘાત પઢી, યુનાન યુવતીએના મારા અનુભવે છે કે ગંગા સમાજને બેમ લઈ રહી છે. શીતળા માઉમાં ટુંકા થયાં. વિધવા માની સંખ્યા વધી, વિધુરી વળ્યા, બ્રાંચના બદલે માગુ વસાવી રહી છે, એજ નાત ઘર ભાંગી રહી છે મુરતીયા કરતાં પૈસાની ને કુળની પસંદગી તરફ વધારે ય ન ત્યાં એ ન્યાતૈને બક્ષી કેવી કે રહી કહેવી ?
ભેંચાવા લાગ્યું. છક્કાથી કન્યા લાવતાં હિકારના ભૂલે અમુ ત્યાં તે નથુમામાથી ન રહેવાયું ને વચમાં જ ચમકી ઉઠ્યા. કુંવારા રહ્યા. માથી સાધારણુ વર્ચે મહા મુશ્કેલીમાં આવી પડવાચી ગમeષા ! કોઇ દિવસ ન્યાત ૫૬ ભાંગતી કશે ? મેં તો માજ અનેક માણસે જૈનધર્મ છેઠી અધમમાં ભળ્યા, બીજી બાજુ તારા માટે સાંભળ્યુ’ ! ખ્યાતને ઉપાડે છેગે જેમ બને તેમ સંભળાકે કન્યાના અભાવે મને માયુસેના પૈર તાળાં મકાનાં, ત્રીજુ' ખીન્દ્રને રા કપે છે, તે તું શું સમજે છે ? શું ૧ાતમાં કંઈ છે નદિ એમ પાળતા અટકાવ્યાં. એટલે વસ્તી જૂધ કે ધંટ ? પંચે જ, - થાંs.